138 จัดลำดับความสำคัญ

หากใครมุ่งหน้าไปทางตะวันออกของแลนธานอร์ พวกเขาจะพบกับพื้นที่ที่ปกคลุมไปด้วยภูเขาและที่ราบอันแห้งแล้ง

มีสัตว์ดุร้ายมากมาย อาศัยอยู่ในบริเวณนั้น มันเป็นที่รู้จักกันดีในชื่อ กับดักแห่งความตายสำหรับเหล่านักเดินทาง ซึ่งทำให้ไม่มีใครกล้าที่จะไปที่นั่น เว้นแต่พวกเขาจะมั่นใจในความแข็งแกร่งของตัวเองมากพอ

ในความเป็นจริง ภายในทวีปแอนแกเรีย(ภูมิภาคที่เป็นที่ตั้งของราชอาณาจักรทั้งหก) มีสัตว์เพียงไม่กี่ชนิดที่สามารถจะเติบโตขึ้นมาพร้อมกับพลังได้ แตกต่างจากนักสู้ สัตว์ร้ายบางชนิดสามารถจะดูดซับวัสดุพลังงานได้โดยตรงเพื่อฝึกฝนร่างกายของพวกมัน

แม้พวกมันจะเป็นภัยคุกคามสำหรับเหล่านักเดินทางที่อ่อนแอ แต่พวกมันก็ไม่สามารถที่จะทำอันตรายใดๆต่อคนที่อาศัยอยู่ที่นั่นได้

มีคนเคยกล่าวว่า แอนแกเรียเคยเป็นบ้านของสัตว์ร้ายที่ฝึกฝนจนถึงระดับผู้ชนะ และแม้แต่ระดับสูงกว่านั้น อย่างไรก็ตาม สำหรับคนทั่วไป สิ่งเหล่านี้เป็นเพียงตำนาน เพราะความจริงที่ว่า สัตว์ร้ายที่แข็งแกร่งที่สุดที่พวกเขาพบรอบๆแลนธานอร์ เป็นเพียงสัตว์ร้ายผู้โดดเด่นระดับมนุษย์เท่านั้น

หลายคนตายจากการเผชิญหน้ากับพวกมัน แต่พวกเขาก็ไม่สามารถจะตำหนิใครจากความประมาทของพวกเขาได้ เพราะข้อมูลเกี่ยวกับแหล่งที่อยู่อาศัยของสัตว์ร้ายเหล่านั้น ถูกบันทึกไว้อย่างชัดเจนและมีอยู่ในทุกๆราชอาณาจักร แม้จะสามารถทำเงินจากการขายพวกมันเป็นสัตว์เลี้ยงหรือวัสดุจากร่างของพวกมันได้ แต่มันก็ไม่ได้เป็นอาชีพที่เป็นที่นิยมมากนัก อย่างน้อยก็ในแลนธานอร์ เพราะมันไม่มีสัตว์ร้ายที่แข็งแกร่งรอบๆเลย

นอกจากนี้ ยังมีพื้นที่หวงห้ามที่ถูกทำสัญลักษณ์สีแดงไว้บนแผนที่ ไม่มีใครรู้เหตุผลที่อยู่เบื้องหลังสัญลักษณ์นี้ แต่มันมีความจริงที่ว่า ทุกคนที่เข้าไปในพื้นที่นั้น ไม่มีใครเคยรอดชีวิตกลับมา ซึ่งมากพอที่จะทำให้ทุกคนหลบเลี่ยงพื้นที่เหล่านั้น

มองไปยังแผนที่ขนาดใหญ่ด้านหน้า แดนีลเห็นพื้นที่สีแดง 3 แห่ง ที่อาจารย์ของเขาบอกว่า มันเป็นที่ตั้งศูนย์ใหญ่ของนิกายใบไม้ร่วง

สงบลงอย่างสมบูรณ์ แดนีลก็กลับไปที่พระราชวัง หลังจากที่ตัดสินใจก้าวต่อไปของเขาได้แล้ว

ขณะที่ถูกถามเกี่ยวกับเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังการมาเยือนของโจนาห์ เขาก็กล่าวตามที่อาจารย์ของเขาบอก เพื่อยื่นข้อเสนอให้เขาเข้าร่วมกับเชิร์ชแห่งความเที่ยงธรรม

มองไปยังใบหน้าที่โศกเศร้าของเคลเลอร์ แดนีลตระหนักได้ว่า เขาอาจจะหวังในบางสิ่ง ที่สามารถจะบรรเทาความเจ็บปวดในหัวใจของเขาได้

ไม่ว่าอย่างไร เขาก็เป็นคนที่มีส่วนร่วมในการจับกุมโจนาห์ เมื่อครั้งที่เขาท้าทายราชาองค์ก่อน

เหตุการณ์ดังกล่าว มันทำให้หัวใจของจอมเวทย์ราชสำนักผู้นี้ได้รับแผลขนาดใหญ่ในหัวใจของเขา

อย่างช่วยไม่ได้ แดนีลไม่มีทางเลือก ข้อมูลเกี่ยวกับการกระทำของอาจารย์เขามีความสำคัญมากเกินไป เขาจึงจำเป็นจะต้องปกป้องมันอย่างระมัดระวังให้มากที่สุด

ตัวเขาเองเคยเห็นคำสาบานตนอันเข้มงวดสำหรับคนที่จะเข้าเชิร์ชแห่งความเที่ยงธรรมมาแล้ว ดังนั้น เขาจึงค่อนข้างจะตกใจเมื่อได้เห็นว่า อาจารย์ของเขาพบวิธีหลบเลี่ยงพวกมันขณะส่งต่อข้อมูลให้กับเขา

สิ่งนี้ได้สอนเขาว่า แม้แต่คำสาบานตนก็ไม่ได้สมบูรณ์อย่างแท้จริง

หลังจากตัดสินใจว่า จะบอกความจริงกับเคลเลอร์ในภายหลังแล้ว แดนีลก็บอกให้เคลเลอร์เอาแผนที่มาให้เขา

เรื่องราวก็คือ โจนาห์ได้เสนอที่อยู่ขององค์ชายใหญ่ เพื่อให้แดนีลยอมฟังข้อเสนอของเขา

ได้ยินข่าวนี้ เปลวเพลิงก็ลุกไหม้ในดวงตาของทุกคนที่อยู่ภายในห้องบัลลังก์ องค์ชายใหญ่เป็นปีศาจร้ายที่เป็นรากเหง้าสำคัญของเหตุการณ์ต่างๆที่นำไปสู่การทำลายชีวิตของประชาชนนับหมื่นๆ

หากแดนีลไม่จัดการเกี่ยวกับเรื่องนี้ มันจะราวกับว่า เขาไม่สามารถรักษาสัญญาของเขาได้ ดังนั้น เขาจึงได้จัดลำดับความสำคัญในการดำเนินการนี้

ขั้นตอนแรกสำหรับภารกิจนี้ก็คือ การตรวจสอบ

ตามบันทึกที่อยู่ในเอกสารสำคัญของราชอาณาจักรแลนธานอร์ พื้นที่หวงห้ามเกือบทั้งหมด ได้รับการตรวจสอบอย่างน้อย 1 ครั้ง

นี่เป็นโครงการของราชาแห่งแลนธานอร์ ที่หวาดระแวงว่า พื้นที่เหล่านี้จะเป็นที่ซ่อนฐานลับของราชอาณาจักรอื่นๆ

หลังจากสูญเสียกำลังคนไปเป็นจำนวนมาก เขาไม่มีทางเลือกนอกจากหยุดความตั้งใจนั้นเอาไว้ อย่างไรก็ตาม ข้อมูลที่ถูกบันทึกไว้ ก็ช่วยแดนีลได้เป็นอย่างมาก

จากพื้นที่ทั้งสาม หนึ่งเป็นพื้นที่โกรกเขา และอีกสองเป็นหุบเขา ข่าวลือระบุว่า พวกมันเป็นที่ตั้งของราชอาณาจักรโบราณ ที่มีความก้าวหน้าทางศิลปะรูปแบบและการเอนชานท์ เมื่อเทียบกับราชอาณาจักรต่างๆที่ตั้งอยู่แอนแกเรียในปัจจุบัน

แม้พวกเขาจะล่มสลายไปโดยไม่รู้สาเหตุ แต่ก็มีการกล่าวกันว่า รูปแบบของพวกเขายังคงอยู่เพื่อปกป้องแผ่นดินเกิดของพวกเขาและสังหารทุกคนที่กล้าล่วงล้ำเข้าไป

ทั้งสามจำเป็นจะต้องได้รับการตรวจสอบอีกครั้ง แต่แดนีลจำเป็นจะต้องทำให้มั่นใจว่า จะไม่มีการผูกมัดในกรณีที่มีบางคนถูกจับได้

คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ชื่อของคนผู้หนึ่งก็ผุดขึ้นมาในหัวของเขา ซึ่งก็คือ ปรมาจารย์แห่งการจารกรรม ลูเธอร์

แดนีลสั่งให้แอรันไปรับลูเธอร์ที่ยังอยู่ชายแดนมาพบเขา ขณะที่ตัวเขารออยู่ในห้องบัลลังก์ กำลังคิดเกี่ยวกับอนาคตของแลนธานอร์และแอนแกเรีย

หลังจากนั้นไม่กี่นาที ชายที่มีแผลเป็นก็เดินเข้ามาพร้อมกับแสดงสีหน้าแปลกๆ

พร้อมกับแดนีล แคสแซนดร้า, แฟกซัล และเคลเลอร์ ก็เข้าร่วมการประชุมด้วย

ใบหน้าของลูเธอร์เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่สบายใจ แต่ละก้าวของเขารู้สึกราวกับว่า เขากำลังเดินบนพื้นที่เต็มไปด้วยเข็ม

ก่อนที่แดนีลจะกล่าวอะไร แคสแซนดร้าก็กล่าวถึงเหตุผลที่ลูเธอร์แสดงออกเช่นนั้น

“ฝ่าบาท ด้วยเหตุผลบางอย่าง ลูเธอร์มักจะเป็นเช่นนั้นเมื่อเขาถูกเรียกตัวเข้ามาในพระราชวัง แม้พวกเราจะถามเขาหลายครั้ง แต่เขาก็ไม่ยอมบอกถึงเหตุผล สิ่งเดียวที่เขาบอกก็คือ การอยู่ในพระราชวังมันทำให้เขารู้สึกเหมือนถูกกลืนกิน”

ได้ยินเหตุผลเช่นนั้น การแสดงออกที่ตกตะลึงก็ปรากฎขึ้นบนใบหน้าของแดนีล

“เช่นนั้น ก็ไปข้างนอกกัน ข้าตั้งใจที่จะไปตรวจสอบฝ่ายการวิจัยของพวกเราเป็นที่ต่อไปอยู่เหมือนกัน”

หากแดนีลไม่ผ่านประสบการณ์ในความทรงจำมา เขาจะไม่ออกคำสั่งเช่นนี้

ไม่ว่าอย่างไร เขาก็เป็นราชา ดังนั้น การจะออกคำสั่งกับคนอื่นๆและไม่สนใจใดๆเกี่ยวกับเขาจึงเป็นเรื่องปกติ

อย่างไรก็ตาม คำกล่าวของเขาในครั้งนี้ ทำให้ผู้บัญชาการทั้งสองที่อยู่ในห้อง มีประกายในดวงตาที่แตกต่างออกไปจากเดิม

ราชาไม่เคยตัดสินใจจัดลำดับความสำคัญกับบุคคลนั้นๆเช่นนี้มาก่อน

นี่เป็นเพียงเรื่องเล็กๆและไม่มีค่าใช้จ่ายใดๆสำหรับแดนีล แต่มันแสดงให้เห็นว่า เขาเป็นคนเอาใจใส่ ไม่ใช่เพียงแค่คนที่จะปกครองผู้คนเท่านั้น

เป็นอีกครั้งที่เขารู้สึกขอบคุณความรอบคอบ ที่ทำให้เขาตระหนักได้ว่า ในก่อนหน้านี้ เขาได้เริ่มต้นเส้นทางเดียวกับราชาองค์ก่อน ซึ่งมันมีแนวโน้มที่เขาจะสังหารทุกคนเพื่ออำนาจของตัวเขาเอง

หลังจากออกมาด้านนอกพระราชวังแล้ว มันสามารถจะสังเกตเห็นได้อย่างชัดเจนว่า ลูเธอร์ผ่อนคลายลง ไม่นานหลังจากนั้น เขากลับมาเป็นคนเดิมที่ทำให้แดนีลประทับใจอีกครั้ง ด้วยการกระทำที่ดูเด็ดเดี่ยวและมีประสิทธิภาพของเขา

“ลูเธอร์ ข้ารู้เหตุผลที่ว่าเหตุใด ท่านถึงได้หยุดการฝึกอบรมสายลับ ข้าสัญญาว่า สิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้จะไม่เกิดขึ้นอีก และจะมีการจัดตั้งทุนสำรองสำหรับส่งทรัพยากรไปยังภายนอกราชอาณาจักรเป็นการเฉพาะ สำหรับตอนนี้ ข้าต้องการให้ท่านฝึกอบรมสายลับกลุ่มใหม่ เป้าหมายหลักก็คือ การสอดแนม ข้าต้องการสำรวจพื้นที่ต้องห้ามทางตะวันออกของราชอาณาจักร เพราะข้ามีข้อมูลที่เชื่อถือได้ว่า องค์ชายใหญ่ถูกพาตัวไปที่นั่น”

แม้การแสดงออกที่ไม่เต็มใจจะปรากฎขึ้นบนใบหน้าของลูเธอร์ แต่เมื่อเขาได้ฟังประโยคสุดท้าย การแสดงออกของเขาก็เปลี่ยนไป

ชีวิตของเขาในแลนธานอร์ มีบางครั้งที่เขารู้สึกสิ้นหวังต่อหน้าอำนาจที่ครอบงำ ซึ่งมันข่มขู่ว่าจะกลืนกินตัวเขา แต่ในตอนนี้ เขารู้สึกราวกับได้เกิดใหม่

ลูเธอร์เงยหน้าขึ้นไปมองท้องฟ้าขณะกำลังคิดบางอย่าง

ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้สังเกตเห็นสิ่งนี้ ขณะที่คนอื่นๆมองมาที่เขาด้วยสีหน้ามึนงง

โชคดีที่ช่วงเวลาดังกล่าวเกิดขึ้นในฉับพลัน จึงไม่มีใครสังเกตเห็นการแสดงออกของแดนีล

ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น แดนีลจดจ้องไปยังลูเธอร์ ที่ยังคงเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า

เมื่อรู้ตัวว่าตัวแดนีลกำลังจดจ้องมาที่เขา ลูเธอร์ก็กล่าวว่า “องค์ชายใหญ่จะต้องถูกนำตัวมาเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม ฝ่าบาท โปรดให้ข้าเป็นคนรับผิดชอบภารกิจนี้พร้อมกับคนที่ข้าจะฝึกอบรมด้วยเถิด ข้าสัญญาว่า ข้าจะกลับมาอย่างมีชีวิต พร้อมกับหัวของสัตว์ร้ายตนนั้น แน่นอนว่า ภารกิจนี้จำเป็นจะต้องใช้เวลาระยะหนึ่ง”

แม้แดนีลจะรู้สึกกังวลเล็กน้อยในตอนแรก แต่เขาก็พยักหน้าหลังจากที่เห็นความมุ่งมั่นบนใบหน้าของลูเธอร์

มันถูกตัดสินใจเช่นนั้น สายลับจะได้รับการฝึกอบรม ก่อนจะถูกส่งออกไป

ขณะที่กล่าวถึงรายละเอียด แดนีลพบว่า หากเขาไม่ค้นพบตัวเองก่อนหน้านี้ เขาอาจจะไม่สามารถทำให้ชายผู้นี้ยอมรับภารกิจด้วยความเต็มใจได้