155 ความสุข ตอนที่ 2

หลังจากสนทนากันไม่กี่ชั่วโมง ทั้งสี่ก็กลับออกไปจากห้อง พร้อมกับความล้าในหัวของพวกเขาจากคำสั่งทั้งหมดที่พวกเขาได้รับ

เรื่องราวเกี่ยวกับองค์ชายทั้งสาม ทำให้แดนีลตระหนักได้ถึงการแยกแยะเส้นทางที่จะก้าวไปข้างหน้า หากต้องการจะกำหนดเป้าหมายอย่างแม่นยำสำหรับทุกส่วนของสังคมในแลนธานอร์

เริ่มแรก พวกเขาจะมุ่งเน้นความสนใจไปยังผู้ที่อาสัยอยู่ในเมืองชั้นในของเมืองหลวงแห่งแลนธานอร์ ซึ่งมีคนกล่าวกันว่า คนที่มีความสามารถเพียงพอที่จะสร้างบ้านในเมืองชั้นใน ล้วนแล้วแต่มีอิทธิพลและอำนาจอย่างมาก และพวกเขาก็ไม่ต้องการจะใช้ประโยชน์จากแผนการสวัสดิการใดๆที่แดนีลวางแผนเอาไว้

ในความเป็นจริง เรื่องนี้ถูกยกขึ้นมาหลังจากจบการสนทนาอันยาวนาน ที่ครอบคลุมหัวข้อและปัญหาต่างๆของประชาชนในแลนธานอร์

หลังจากที่ทุกอย่างเข้าที่แล้ว แดนีลก็ตัดสินใจเกี่ยวกับแผนการสุดท้ายของเขา

“แผนการของพวกเราสามารถจะแบ่งออกได้ 3 ส่วนสำคัญ ได้แก่ อดีต ปัจจุบัน และอนาคต”

“อดีต เหล่านักปราชญ์และนักวิชาการจะถูกเรียกตัวเข้ามา เพื่อเตรียมเนื้อหาใหม่เกี่ยวกับการกล่าวถึงการสละอำนาจของตระกูลแลนธานอเร่ และการก้าวขึ้นมาครองบัลลังก์ของข้า ข้าสัญญากับลาราเวลว่า ตระกูลของเขาจะไม่ถูกลืมและข้าตั้งใจที่จะรักษาคำกล่าวของข้า กระนั้น พวกเราจะมุ่งเน้นไปที่ส่วนหลัง พวกเราจะทำเช่นนั้น ไม่ว่าใครจะถามคำถามใดๆเกี่ยวกับการขึ้นครองบัลลังก์ของข้าก็ตาม พวกเขาควรจะได้รับคำตอบจากฝูงชนที่สามารถจะบอกเล่าเรื่องราวได้อย่างสมบูรณ์ เคลเลอร์ ข้าจะให้ท่านจัดการเรื่องนี้”

ได้ยินคำกล่าวของราชาแห่งแลนธานอร์ ดวงตาของเคลเลอร์เปร่งประกายด้วยเปลวเพลิง ซึ่งมันเคยจางหายไปในสมัยของราชาริชาร์ด

ตอนนี้ เขารู้สึกราวกับเขาได้รับคำสังจากคนที่แตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิงเมื่อเทียบกับเด็กน้อยที่เขาเคยช่วยชีวิตไว้ในสถานศึกษาเมื่อหลายปีก่อน

เวลาและประสบการณ์ ได้เปลี่ยนหลายๆด้านของแดนีลอย่างแท้จริง

พร้อมกับตระหนักถึงจริงนี้ เขาเริ่มจะวางแผนเกี่ยวกับวิธีที่เขาจะปฏิบัติตามคำสั่งที่เขาได้รับ ขณะที่แดนีกล่าวต่อว่า

“ปัจจุบัน แฟกซัล ตามที่เจ้ากล่าว พวกเราจะต้องหาวิธีเพิ่มสภาพความเป็นอยู่ให้กับประชาชน ข้ามีแผนที่จะใช้เครื่องประดับเวทมนต์ที่ผลิตจำนวนมากเพิ่มเข้ามาในระบบเศรษฐกิจของพวกเรา แต่มันจะต้องใช้เวลา ข้าต้องการให้เจ้าไปสำรวจครัวเรือน และระบุพื้นที่ที่ราชอาณาจักรสามารถจะดำเนินแผนการให้ได้ผลลัพธ์สูงสุดด้วยความพยายามที่น้อยที่สุด”

ในความเป็นจริง แม้แผนการใช้โสเภณีหรือยาเสพติดนั้นจะยอดเยี่ยมในระยะสั้น แต่แดนีลรู้ดีว่า มันจะนำภัยพิบัติมาเมื่อเวลาผ่านไป

ในความเป็นจริง แดนีลเคยคิดเกี่ยวกับการใช้สิ่งเหล่านั้น ก่อนที่เขาจะตระหนักได้ว่า จิตวิญญาณจักรวรรดิ เป็นสิ่งมีชีวิตรับรู้ถึงสิ่งต่างๆที่เกี่ยวข้องกับราชอาณาจักรที่มันตั้งอยู่ หลักฐานที่ชัดเจนก็คือ คำตอบที่เขาได้รับจากมันขณะที่เขาถามหลังจากพิธีราชาภิเษก

ดังนั้น วิธีดังกล่างจึงไม่สามารถจะหลอกมันได้อย่างแน่นอน

ด้วยเหตุนี้ แดนีลจึงเลือกวิธีนี้ ในขณะเดียวกัน เขาก็เริ่มคิดด้วยว่า มีวิธีที่สามารถจะหลอกจิตวิญญาณจักรวรรดิได้หรือไม่

เห็นสหายของเขาพยักหน้า แดนีลก็กล่าวว่า “ดี แล้วก็ทำมันให้เร็วที่สุดด้วย” จากนั้น เขาก็หันไปหาลูเธอร์และโรเบิร์ต เพื่ออธิบายถึงส่วนที่สามซึ่งมีความสำคัญมากที่สุด

“ท่านพ่อ ลูเธอร์ ข้าเชื่อว่าพวกท่านจะสามารถจัดการ อนาคต ซึ่งเป็นส่วนที่สำคัญที่สุดได้”

“สำหรับราชอาณาจักรใดๆ เด็กๆเป็นทรัพยากรที่สำคัญที่สุด เพราะพวกเขาจะเป็นตัวกำหนดอนาคตของราชอาณาจักร แต่อย่างที่พวกท่านรู้ ส่วนใหญ่ของแอนแกเรียตอนกลาง รวมไปถึงแลนธานอร์ ไม่มีสถานศึกษาที่มุ่งเน้นการฝึกอบรมเด็กอายุน้อยกว่า 12 ปีอย่างเป็นทางการ องค์กรนักสู้หรือจอมเวทย์ จะจ้างเด็กอายุอย่างน้อย 12 ปี เพราะในตอนนั้น พวกเขาได้รับการทดสอบที่ชัดเจนเกี่ยวกับศักภยภาพร่างกายหรือความเข้าใจของพวกเขาแล้ว”

“สิ่งนี้จำเป็นจะต้องเปลี่ยน แลนธานอร์จะจัดตั้งโรงเรียน ซึ่งจะจ้างครูผู้สอนสำหรับแต่ละอาชีพในทั้งแอนแกเรีย พร้อมกับสิ่งเหล่านี้ ยังมีการสอนภาษาและความรู้เกี่ยวกับโลก เพื่อให้พวกเขาเข้ามารับบทบาทเป็นครูผู้สอนเด็กๆในระดับถัดไป หลังจากนั้น ประชาชนที่ต้องการจะให้ลูกๆของพวกเขาเดินในเส้นทางที่เลือกเอาไว้ พวกเขาก็ไม่จำเป็นจะต้องพึ่งพาครูผู้สอนพิเศษที่คิดเงินราคาแพงอีกต่อไป”

ในช่วงเวลานี้ ดวงตาของแดนีลมีน้ำตาคลอเล็กน้อยขณะที่เขาคิดย้อนกลับไปถึงช่วงเวลาในวัยเด็กของเขา

“พวกเราทุกคนรู้ดีว่า สลัมเป็นสถานที่ไม่สู้ดีนักของแลนธานอร์ แต่ข้าก็หวังว่า ข้าจะสามารถเผาผลาญคลังสมบัติเพื่อยกระดับชีวิตของทุกคนที่นั่น ซึ่งเป็นเหมือนดั่งครอบครัวของข้าเมื่อไม่กี่ปีก่อน”

ได้ยินเช่นนั้น โรเบิร์ตก็ก้มหน้าลงต่ำ ขณะที่เขาก็คิดถึงชีวิตที่ยากลำบากในสลัมของเขา

“น่าเสียดาย ข้าไม่สามารถจะทำเช่นนั้นได้ สิ่งที่ดีที่สุดในลำดับถัดไปก็คือ การทำให้เด็กๆพัฒนาความสามารถของพวกเขา เพื่อให้พวกเขาสามารถช่วยเหลือตัวเองได้ นี่เป็นขั้นตอนแรกสำหรับการกำจัดสลัม ไปบอกเหล่าเสนาบดี และทำรายงานโดยละเอียดในทุกๆหัวข้อ”

พร้อมกับกำหมดแน่น โรเบิร์ตยืนขึ้นและพยักหน้าให้แดนีล ก่อนที่จะเดินออกประตูไป

แดนีลรู้ดีว่า พ่อของเขาตำหนิตัวเองในสิ่งที่เกิดขึ้นกับสภาพครอบครัวของพวกเขา แม้แดนีลและมาเรียจะกล่าวซ้ำๆว่า มันไม่ใช่ความผิดของเขา แต่โรเบิร์ตก็ไม่ยอมรับฟัง

ดังนั้น แดนีลจึงเข้าใจว่าเหตุใด ขณะที่เขากล่างถึงแผนการนี้ ดวงตาของพ่อเขาถึงเต็มไปด้วยความปรารถนา

หลังจากบอกให้คนอื่นกลับออกไปแล้ว แดนีลก็นอนลงบนเตียงของเขาและคิดกับตัวเอง

การศึกษา นี่เป็นอาวุธชิ้นแรกของเขา ที่จะใช้ทำให้บรรลุเป้าหมายในการเพิ่มระดับความพึงพอใจให้กับราชอาณาจักร

แน่นอนว่า ระบบการศึกษาเป็นสิ่งสำคัญสำหรับประเทศ​ ในความเป็นจริง แดนีลรู้สึกประหลาดใจมากเมื่อเขารู้ว่า มีสถานศึกษามากมายในราชอาณาจักร แต่เกือบทั้งหมดรับเด็กอายุอย่างน้อย 12 ปี

ในฐานะคนที่มาจากโลกเดิม แดนีลรู้ดีถึงความสำคัญของการศึกษาขั้นพื้นฐานตั้งแต่อายุยังน้อย แม้คุณค่าและศักยาภาพของเหล่าเด็กจะถูกค้นพบเมื่ออายุได้ 12 ปี แต่มันช่างเป็นความคิดที่โง่มาก ที่ข้ามช่วงเวลาที่ดีที่สุดในการสร้างเด็กไป

เมื่อจัดเตรียมทุกอย่างแล้ว แดนีลก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกก่อนจะเริ่มผ่อนคลายตัวเองลง

อย่างไรก็ตาม ผ่านไปเพียงไม่กี่นาที เขาก็กลับมาคิดเกี่ยวกับทุกเรื่องที่เขาสนใจอีกครั้ง

เดินไปยังห้องซึ่งเป็นที่ตั้งของสำนักงานใหญ่เครือข่ายแห่งแอนแกเรีย แดนีลสังเกตเห็นเอลอยเซ่ที่มีรอยคล้ำที่ใต้ตาของเธอ มันเห็นได้ชัดว่า เธอทำงานอย่างหนักจนไม่ได้นอนมาหลายวันแล้ว

แดนีลตั้งเป้าหมายที่จะให้ NOA กลายเป็นสิ่งจำเป็นในชีวิตประจำวันของประชาชนภายใน 1 เดือน

ความกลัวหลักๆของเขาก็คือ แม้เครือข่ายอาจจะน่าสนใจในตอนแรก แต่มันอาจจะสูญเสียความชื่นชอบและถูกทิ้งไปขณะที่ประชาชนยุ่งอยู่กับชีวิตประชาชนของพวกเขา

เนื่องจากเขาไม่มีเวลาที่จะแก้ไขปัญหานี้ด้วยตัวเอง แดนีลจึงได้มอบหมายหน้าที่นี้ให้เอลอยเซ่ หลังจากที่เขาได้แนะนำแนวคิดบางอย่างให้กับเธอแล้ว

เอลอยเซ่ได้ทำงานอย่างหนักตลอดทั้งกลางวันและกลางคืน เพื่อทำตามคำแนะนำทั้งหมดของราชา และเมื่อเธอได้ทำเช่นนั้นแล้ว เธอก็ได้ตระหนักว่า เธอเริ่มที่จะรักงานนี้มากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ

ความคิดการใช้ NOA เพื่อเผยแพร่ข้อมูลอย่างสถานที่เฉพาะในการซื้อขายสินค้าหรือเครื่องประดับเวทมนต์ได้ในราคาพิเศษนั้นมีประสิทธิภาพอย่างน่าอัศจรรย์ จนเธอสงสัยว่า เหตุใดเธอถึงคิดเรื่องง่ายๆเช่นนี้ไม่ได้

หลังจากทั้งหมด มีใครบ้างที่ไม่ต้องการประหยัดเงิน?

บางครั้ง มันก็ต้องมีความจำเป็นสำหรับการใช้ของฟรีเพื่อทดลองและค้นหาวิธีที่จะทำให้ประชาชนรู้สึกประทับใจเครือข่าย ซึ่งผลตอบรับของมัน เกินกว่าที่ทั้งเธอและราชาคาดการณ์ไว้มาก

บ่อยครั้ง เธอพบว่าตัวเองฝันถึงชายคนนี้ ที่ทั้งหล่อเหลาและมีสติปัญญา ซึ่งทำให้เธอรู้สึกประทับใจอย่างถึงที่สุด

ในขณะที่เธอกำลังฝันกลางวันอยู่นั้น เธอก็ได้ยินเสียงของเขาจากด้านหลังของเธอ ซึ่งมันทำให้เธอตกใจจนต้องกระโดดถอยกลับหลังด้วยความเขินอาย

“ทำได้ดีมาก เอลอยเซ่ ข้าเชื่อว่าพวกเราจะสามารถเดินหน้าตามแผนการของพวกเราสำหรับการเปิดใช้งาน NOA ในส่วนที่เหลือของทวีปได้ พวกเราสามารถเริ่มต้นที่ราชอาณาจักรเอลดินอร์ได้ ขณะที่การเลือกตั้งของพวกเขากำลังจะมาถึง พวกเราจะทำให้ประชาชนของพวกเขา…รับฟังข่าวที่สามารถจะช่วยให้พวกเขาตัดสินใจเลือกผู้นำคนต่อไปของพวกเขาได้อย่างถูกต้อง”