ชีวิตในค่ายมีความสุขมาก

หลายปีที่ผ่านมานี่เป็นครั้งแรกที่วูสามารถเพลิดเพลินไปกับช่วงเวลาที่สงบสุขและสบาย ๆ พระอาทิตย์ตกดินหลังอาหารกลางวันปิ้งกระดูกของเขา ในที่สุดหากไม่มีนักเรียนที่มีเสียงดังในที่สุดเขาก็สามารถเพลิดเพลินไปกับสายลมในป่า เอนหลังพิงกองไม้เขาไม่ต้องการทำอะไรเลยในตอนนี้

“ แค่กก…ดูเหมือนว่ามีบางอย่างขาดหายไป?” ความเงียบที่มาด้วยความเงียบทำให้วูตื่นขึ้นและเขารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

ผู้ก่อปัญหาสามคนที่เหลืออยู่ในค่ายยังคงรบกวนเขาเมื่อวานนี้ พวกเขาหยุดหนึ่งวันเมื่อวานนี้และเขายังไม่ได้ยินจากพวกเขาในวันนี้

พวกเขาเปลี่ยนอารมณ์และเชื่อฟังไหม? เป็นไปไม่ได้

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้เขาให้การประเมินระดับ A อย่างชัดเจน แต่นักเรียนสามคนยังไม่พอใจ จำเป็นหรือไม่ที่พวกเขาจะต้องมีการประเมินระดับ S? วูเป็นกังวลเล็กน้อย

อย่างไรก็ตามการประเมินระดับ S ไม่ใช่สิ่งที่สามารถให้ได้โดยง่าย

ชื่อของนักเรียนที่ได้รับการประเมินระดับ S จะรวมอยู่ในประวัติของโรงเรียนและจะกลายเป็นอัจฉริยะที่สมควรได้รับของไอลีน!

กรีนตั้น ฮีโร่คนปัจจุบันเคยเป็นนักเรียนของแผนกนักรบที่วิทยาลัยลอรัน เมื่อหลายปีก่อนเขาเป็นน้องใหม่ที่เข้าร่วมการฝึกซ้อมการต่อสู้จริง เขายังฆ่าสัตว์ปีศาจระดับสี่มังกรแดงด้วยตัวเอง อาจารย์ที่มาพร้อมกันทุกคนงงงวยและตัดสินใจเป็นเอกฉันท์ให้เขาได้รับการประเมินระดับ S

กล่าวอีกนัยหนึ่งว่าใครก็ตามที่ได้รับการประเมินระดับ S จะยืนอยู่ตรงที่เดียวกับกรีนตั้นและจะเข้าใกล้ความฝันที่จะเป็นฮีโร่!

นอกเหนือจากชื่อเสียงและศักดิ์ศรีนักเรียนที่ได้รับการประเมินระดับ S ยังสามารถรับของขวัญที่ออกแบบโดยอาจารย์ใหญ่!

อย่าประมาทของขวัญชิ้นนี้ วิทยาลัยลอรันมีเงินจำนวนมาก สมบัติที่หายากจำนวนมากและแม้แต่สิ่งของที่เลือกแบบสุ่มสามารถมีผลกระทบมากมายโดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากเป็นของขวัญที่ได้รับการคัดเลือกจากอาจารย์ใหญ่แม้ว่ามันจะเป็นดาบเหล็กธรรมดาแต่ก็ต้องมีความหมายเชิงลึก!

ลองใช้ฮีโร่ปัจจุบัน ดรีนตันเป็นตัวอย่าง —— เวลานั้นเมื่อเขาได้รับการประเมินระดับ S อาจารย์ใหญ่ให้ยาเม็ดแบบโฮมเมดแก่เขาเป็นของขวัญ ในตอนแรกทุกคนคิดว่าอาจารย์ใหญ่ตระหนี่เขามีอาวุธที่น่าอัศจรรย์มากมายแต่เขาก็ให้ยาเส็งเคร็งเขามันก็ใจเล็กมาก

แต่เมื่อกรีนตั้นใช้ยาเขาก็ตระหนักว่ายาเม็ดนี้ยากที่จะซื้อ!

ปรากฏว่าเมื่อกรีนตั้นเป็นเด็กเขาได้รับบาดเจ็บที่หัวใจ หลังจากเขาหายขาดเขาคิดว่าไม่เป็นไรแล้ว อย่างไรก็ตามหัวใจของเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส หากเขาไม่ได้ดูแลชีวิตของเขาก็เหลือเพียงสิบปีเท่านั้น!

แม้แต่กรีนตั้นเองก็ยังไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาคิดว่าเขาแข็งแรงมาก แต่เขาไม่รู้ว่าชีวิตของเขากำลังจะหมดไป โชคดีที่อาจารย์ใหญ่สามารถบอกได้ในทันทีและให้การรักษาแก่เขา เขารักษาอวัยวะภายในของเขาและยืดอายุของเขา ไม่เช่นนั้น กรีนตั้นคงจะเสียชีวิตตั้งแต่เด็กและไม่สามารถอยู่ได้จนถึงวันที่จะกลายเป็นฮีโร่

ดังนั้นสำหรับซีซาร์ที่ต้องการได้รับการประเมินระดับ S วูสามารถเข้าใจได้เล็กน้อย

“ ด้วยอารมณ์ของซีซาร์ เขาจะไม่ยอมแพ้จนกว่าเขาจะได้รับการประเมินระดับ S อย่างไรก็ตามมีเพียงวิธีเดียวเท่านั้นที่จะได้รับการประเมินระดับ S นั่นคือการฆ่าผู้นำ แจ็คคาลเวอร์ต่อหน้าทีมมัมและทำภารกิจของการฝึกซ้อมการรบให้เสร็จสิ้น “วูพูดกับตัวเองว่า” แต่แขนของซีซาร์ได้รับบาดเจ็บพลังการต่อสู้ของเขาก็ลดลงอย่างมากและแม้ว่าเขาจะอยู่ในสภาพสมบูรณ์ มันจะยากที่จะท้าทายผู้นำของแจ็คคาล …”

สายลมเบา ๆ ยกหนวดเคราสีขาวของ วูขึ้นมาทันใดนั้นเขาก็นึกถึงบางสิ่งบางอย่าง

“ เนื่องจากซีซาร์ไม่สามารถทำคนเดียวได้ถ้าเพิ่มโรซี่และหลินเสี่ยวพวกเขาจะไม่ร่วมมือกันได้?”

วูเบิกตาและกลัวความคิดของเขาเอง

“ มันเกิดขึ้นจนทั้งสามคนอยู่ในค่าย พวกเขาไม่ได้ส่งเสียงใด ๆ ในช่วงสองวันที่ผ่านมา … พวกเขาหนีไปแล้ว? แย่ละ!”

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ วูพยุงเอวเก่าของเขาด้วยมือเดียวแล้วรีบวิ่งไปรอบ ๆ เต็นท์ของซีซาร์และโรซี่และแน่นอนว่าไม่มีใครอยู่ที่นั่น!

วูถือความหวังสุดท้ายไว้หนึ่งบีบอัดเข้าไปในเต็นท์ของหลินเสี่ยว

“ หลินเสี่ยวมีแม่บ้านมันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะพาหญิงสาวไปด้วยใช่ไหม”

วูคิดว่าเอเลน่าสาวใช้จะอยู่ในค่าย แต่เขาพบว่าเต็นท์ของหลินเสี่ยวนั้นยังว่างเปล่าเหมือนกันและไม่มีใครอยู่ที่นั่น

“ ไอ้พวกเด็วเลว !!! ดฟำดำเดกเ …” วูรู้สึกวิงเวียนจากความโกรธ

เขาไม่คาดหวังว่าจะเดาถูกต้อง พวกเหล่านี้แอบออกล่าผู้นำแจ็คคาลเวอร์จริงๆ! ไม่น่าแปลกใจเลยที่การเคลื่อนไหวของพวกเขาในช่วงสองวันที่ผ่านมาไม่มีผู้คนที่มีปัญหาเหลืออยู่แล้ว!

“? นี่คือ…”

ทันใดนั้นวูก็สังเกตเห็นผิวหนังหมาป่าบนโต๊ะไม้ที่หักในเต็นท์ของหลินเสี่ยวและมีคำเขียนบนผิวหนังหมาป่า

เขาหยิบมันขึ้นมาเพื่อดู วูตระหนักว่าผิวหมาป่าถูกทิ้งไว้โดยหลินเสี่ยวและเนื้อหาดังต่อไปนี้ ——

“ท่านวู โปรดอย่ากังวลเราจะกลับมาอย่างปลอดภัย … แต่ถ้าท่านเป็นห่วงจริงๆมาหาเรา!”

“ เด็กเหลือขอ พวกเขากำลังพยายามดึงอะไรอยู่?”

วูพลิกโฉมหน้าของหมาป่าไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นและพบว่ามีแผนที่ง่าย ๆ อยู่ด้านหลังซึ่งดูเหมือนจะเป็นป่าแบล็กเลครุ่นจิ๋ว นอกจากนี้ยังมีวงกลมตรงกลางและอีกหลายคำเขียนข้างๆ

“ ที่ตั้งของผู้นำแจ็คคาล โปรดมาช่วยเราด้วย!”

เมื่อเห็นประโยคนี้ วูไม่สามารถตัดสินใจได้ว่าเขาควรจะหัวเราะหรือร้องไห้

“สิ่งนี้หมายความว่า? หลินเสี่ยว ดจ้าพร้อมที่จะให้ข้าช่วยเจ้าก่อนแม้ว่าเจ้าจะแอบออกมา?”

เด็กเหลือขอคนนี้เขาจากไปแล้วแต่เขาไม่ลืมที่จะออกจากแผนที่เพื่อขอความช่วยเหลือ

วูเข้าใจดีว่าหลินเสี่ยวจัดทำแผนสำรองเพื่อที่จะได้รับการประเมินระดับ S พวกเขาสามารถออกไปข้างนอกและเสี่ยงเท่านั้นแต่ถ้าพวกเขาประสบอุบัติเหตุด้วยแผนที่ในมือของวูนี้ พวกเขาสามารถมีโอกาสอีกครั้ง

หลินเสี่ยวรู้ว่าด้วยอารมณ์ของอาจารย์วูเขาจะไม่มีวันทิ้งพวกเขาและจะทำตามเครื่องหมายบนแผนที่แน่นอนไม่ต้องพูดถึงพวกเขามีตัวประกันที่มีค่าอย่างเจ้าชายซีซาร์

พวกเขาเตรียมพร้อมสำหรับทั้งความสำเร็จและความล้มเหลวมันเป็นสิ่งที่เข้าใจผิด

“ เด็กเหลือขอไม่เลวเลย!”

ตามที่คาดหวังของหลินเสี่ยวผู้มีวุฒิภาวะที่มั่นคงซึ่งไม่สอดคล้องกับอายุของเขาอย่างสมบูรณ์ วูรู้สึกกังวลเรื่องเขาน้อยกว่าซีซาร์และโรซี่ มันเป็นเพียงแค่…ชีวิตของหลินเสี่ยวไม่สำคัญแต่ซีซาร์ผู้เป็นเจ้าชายต้องไม่มีอุบัติเหตุ!

“ เฮ้อ…เพราะซีซาร์ข้าจะมาช่วยเจ้า”

“ แต่หลินเสี่ยว ไอ้เด็กสารเลวเจ่กล้าทำยังไงงี้กับข้า…แค่ก…แค่รอจนกว่าข้าจะจับเจ้า!”

วูก้มหลังของเขาและเรียกส่วนที่เหลือของค่ายเพื่อดำเนินการค้นหาและกู้ภัย

…

…

การเดินทางในวันนี้ก็ราบรื่นมากสำหรับทีมล่าสัตว์ของหลินเสี่ยว

Black Lake Forest ไม่ใช่ป่ายักษ์ที่น่ากลัว แต่เนื่องจากต้นไม้หนาแน่นและปิดกั้นแสงสว่างป่าทั้งปวงจึงน่ากลัวกว่าเดิม หากคุณเพิ่งผ่านป่าตรงมาคุณจะสามารถทำได้ในสองหรือสามวันโดยไม่มีการรบกวนใด ๆ อย่างไรก็ตามนั่นเป็นเพียงคำสั่งทางทฤษฎี

ป่ามีแสงสลัวมีแมลงมีพิษอยู่ทั่วทุกแห่งและมีสัตว์ปีศาจขนาดเล็กทุกชนิดซ่อนตัวอยู่ในความมืด การไปยังจุดหมายปลายทางได้อย่างราบรื่นนั้นไม่ใช่สิ่งที่สามารถทำได้ง่ายๆด้วยขาเพียงคู่เดียว

ดังนั้นความสำคัญของแผนที่จึงเพิ่มขึ้นอย่างไม่จำกัด ! หากมีแผนที่เพื่อเป็นแนวทางพวกเขาจะไม่หลงทางในป่าตราบเท่าที่พวกเขาติดตามแผนที่

ในขั้นต้น ซีซาร์และโรซี่มีข้อสงสัยเกี่ยวกับความถูกต้องของแผนที่ แต่หลังจากนั้นสักครู่พวกเขาแสดงความเคารพอย่างลึกซึ้งต่อพี่น้องทหารรับจ้างที่โชคร้ายและไม่มีข้อสงสัยใด ๆ เลย

—— แผนที่นี้ดีมาก! ไม่เพียงแต่ตำแหน่งที่ถูกบันทึกลงในแท่นทีออฟฉลากทั้งหมดนั้นมีความแม่นยำมากด้วยแผนที่พวกเขาสามารถข้ามค่ายแจ็คคาลเวอร์อย่างเงียบ ๆ และหลีกเลี่ยงการต่อสู้ที่ไม่จำเป็น!

อย่างไรก็ตามนี่เป็นกรณีจริง? ไม่แน่นอน อันที่จริงแจ็คคาลเวอร์จับตาพวกเขามาเป็นเวลานาน แต่เนื่องจากการปรากฏตัวของเอเลน่าพวกเขาจึงปล่อยพวกเขาไป

พวกเขาเป็นคนที่ได้รับการคุ้มครองโดยราชาปีศาจ สัตว์ร้ายจะกล้าโจมตี?

สองวันที่แล้ว หลินเสี่ยวได้ทำการทดลองเฉพาะเรื่องนี้กับเอเลน่าในฐานะราชาปีศาจเอเลน่ามีความสามารถในการควบคุมและควบคุมสัตว์ปีศาจระดับต่ำหลินเสี่ยวเรียกมันว่า “ออร่าของราชา”!

เช่นเดียวกับตัวละครหลักในนวนิยาย“ ออร่าของราชา” เอเลน่าสามารถทำให้สัตว์ปีศาจที่ไร้ค่าทั้งหมดสั่นไหวหนีอย่างมีสติและหนีไปได้ไกล!

เดิมที “ออร่าของราชา” ของเอเลน่าครอบคลุมพื้นที่กว้างและสามารถควบคุมสัตว์ปีศาจทั้งหมดในป่าได้ทั้งหมด อย่างไรก็ตามเนื่องจากห่วงตรวนของขอบเขตการผนึกปีศาจปัจจุบัน“ ออร่าของราชา” ในปัจจุบันของเธอขาดไปและเธอสามารถให้คำแนะนำง่ายๆกับสัตว์ร้ายในระยะใกล้เท่านั้น

ตัวอย่างเช่นเธอยังคงออกคำสั่งง่ายๆให้กับสัตว์อสูรโดยรอบไปตามทาง — ทำท่าไม่เห็นพวกเรา

นี่คือเหตุผลที่แท้จริงว่าทำไมพวกเขาสามารถหลีกเลี่ยงการต่อสู้

“ เอ๊ะ?” ในขณะที่เดินเอเลน่าก็หยุด

นอกจาก “ออร่าของราชา” แล้วเอเลน่ายังมีความสามารถอันทรงพลังอีกอย่างหนึ่งที่เรียกว่า “เรดาร์ตรวจับเวท”

เมื่อกี้เรดาร์ของเธอก็ตอบสนองทันที มีออร่าแปลก ๆ อยู่ในที่ลึกของป่า เธอคุ้นเคยกับออร่านั้นมากมันให้ความรู้สึกเหมือนคนที่เธอรู้จักแต่มันก็ให้ความรู้สึกที่แตกต่างออกไปเล็กน้อย

ตัวอย่างเช่นถ้ามนุษย์เป็นสีน้ำเงินในเรดาร์ของเอเลน่าและสัตว์ปีศาจเป็นสีแดงออร่านั้นก็เป็นสีดำ

สีดำในเรดาร์ของเธอมีความหมายเดียว สหาย ปีศาจระดับสูง แมวดำตาแดง!