เมื่อแสงแรกของแสงสีขาวส่องสว่าง Black Lake ทะเลสาบที่มืดมิดในตอนกลางคืนก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง หมอกยามเช้าบาง ๆ ก็ค่อย ๆ แยกย้ายกันไปและได้ยินเสียงร้องของนกร้องทะเลสาบยังนิ่งสนิทเหมือนกระจกบานใหญ่ที่สลักท้องฟ้าไว้อย่างสมบูรณ์

“ Black Lake ตั้งอยู่ข้างหน้าใช่ไหม”

กลุ่มคนในป่ากำลังเข้ามาใกล้ Black Lake อย่างรวดเร็ว หัวหน้าพวกเขานำโดยชายหัวโล้นที่มีผิวดำถือขวานยักษ์ขนาดมหึมาซึ่งวิ่งไปที่ด้านหน้าของกลุ่ม ที่ด้านหลังของกลุ่มชายชราที่มีผมขาวและเคราขาวรองรับหลังส่วนล่างของเขาด้วยมือเดียวและใช้ไม้เท้าเก่าเป็นไม้เท้าเขากำลังตามหลังกลุ่ม

“ เกิดบ้าอะไรเนี่ย ทำไมถึงมีศพตายเกลื่อนไปแบบนี้”

ในขณะที่มัมพากลุ่มเข้ามาใกล้เขาสังเกตเห็นว่ามีศพแจ็คคาลเวอร์ตายนับสิบที่วางอยู่รอบตัวพวกเขาบนถนนส่วนใหญ่ถูกฆ่าโดยบอลไฟ ในขณะที่หลายคนมีบาดแผลดาบที่เห็นได้ชัดบนร่างกายของพวกเขา

“ อย่าบอกข้าว่าเรื่องนี้ทำโดยกลุ่มของซีซาร์? จริงๆแล้วพวกเขาฆ่าแจ็ตคาลหลายสิบคนด้วยคนแค่สามคนเหรอ?” มัมจับหัวเขาไม่แปลกใจเท่าไรแต่ประทับใจมาก

คุณควรรู้ว่านักเรียนทุกคนที่เขานำนั้นเป็นชนชั้นสูงของวิทยาลัยลอรันด้วย พวกเขาเป็นนักเวทระดับสองของแท้ซึ่งหลายคนก็ทะลุผ่านระดับที่สาม แต่ถ้าพวกเขาเลือกสามคนและจับพวกเขาเป็นกลุ่มอย่าง ซีซาร์,โรซี่และหลินเสี่ยว จากนั้นไปเผชิญหน้ากับ แจ็คคาลเวอร์หลายสิบคน พวกเขาจะฆ่าแจ็คคาลเวอร์จำนวนมากได้ไหม?

มัมพูดออกมาไม่ได้

ซีซาร์เป็นนักดาบเวท เขาไม่เพียงมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเวทมนต์สูง แต่เขายังไม่เคยผ่อนคลายด้วยการทำให้ร่างกายของเขาเย็นลง ในสนามรบจริงพลังการต่อสู้ของเขามีอยู่หลายครั้งที่มีพลังเท่านักเวทย์ระดับเดียวกัน! เนื่องจากการดำรงอยู่ของซีซาร์ในกลุ่มชายทั้งสามของหลินเสี่ยวอำนาจการต่อสู้ของพวกเขาจึงเพิ่มขึ้นอย่างมาก!

ในความเป็นจริง มัมมีความอยากรู้อยากเห็นซีซาร์มานานแล้ว เขาพยายามแย่งซีซาร์จากวูหลายครั้งและต้องการให้เขาเลิกใช้เวทย์มนตร์เพื่อมีสมาธิกับทักษะการต่อสู้ของเขากับเขา เขามั่นใจว่าด้วยความสามารถและความเพียรของซีซาร์ หลังจากห้าปีซีซาร์จะกลายเป็นหนึ่งในผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในไอลีนและสิบปีต่อมา …

ซีซาร์จะเข้ามาแทนที่ฮีโร่ปัจจุบัน กรีนตันและกลายเป็นฮีโร่ของมนุษยชาติ!

“ ข้าเห็นค่ายแล้ว! ตรงนั้น!” เมื่อมัมกำลังคิดมุมมองกว้าง ๆ ก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าเขาขณะที่พวกเขาเดินผ่านป่าทึบค่ายกว้างขวางก็ปรากฏขึ้น

ไม่ไกลจากค่ายเขาเห็นคนคุ้นเคยสี่คน สามในสี่นอนอยู่บนพื้นเหมือนพวกเขาตายในขณะที่ผู้หญิงผมสีเงินและดวงตาสีแดงที่สวยงามอีกคนหนึ่งพร้อมกับสาวใช้เซ็กซี่สวมชุดสีดำกับเด็กผู้ชายผมสีดำขณะที่กำลังร้องไห้

“ หลินเสี่ยว! และแม่บ้านของเขา! พวกเขาอยู่ตรงนั้น รีบไปกันเถอะ!” มัมส่งสัญญาณให้อาจารย์คนอื่นและวิ่งไปช่วยพวกเขา

เมื่อเห็นผู้ช่วยชีวิตมาแล้วแม่บ้านคนนั้นก็ร้องไห้หนักขึ้น

“ อือ …นายท่าน ตื่นเร็ว! อือ …นายท่าน!”

“ นายท่าน ได้โปรดอย่าทิ้งเอเลน่าไว้ตามลำพัง! เอเลน่าไม่ต้องการให้ท่านตาย! อือ …”

น้ำตาของหญิงสาวที่สวยงามเป็นพิษที่อันตรายที่สุดสำหรับผู้ชายเสมอไม่พูดถึงสาวใช้ที่ซื่อสัตย์ผู้ซึ่งตกอยู่ในความเศร้าโศกลึกเพราะเธอสูญเสียเจ้านาย เพียงแค่มองจากที่ไกลฉากที่เยือกเย็นนี้ก็ทำให้ผู้คนอยู่ในที่เงียบและบรรยากาศก็ลำบากใจมาก

“ เห้อ…” เมื่อเขาเข้าหาพวกเขามัมกลัวว่าเขาจะรบกวนการร้องไห้ของเอเลน่าดังนั้นเขาจึงอดไม่ได้ที่จะทำตามขั้นตอนที่อ่อนโยนกว่า

“ มัม ท่านค้างอะไร?” ในที่สุดก็ตามเขามาทัน วูก็สบถอย่างโกรธเคือง“ รีบไปช่วยพวกเขา!”

“ อะโอ้!” มัมสะดุ้งโดยวู และรีบวิ่งไปตรวจสอบอาการบาดเจ็บของหลินเสี่ยว

สถานการณ์ดีกว่าที่เขาคาดไว้

แม้ว่า ซีซาร์,หลินเสี่ยวและโรซี่ต่างก็หมดสติ แต่อย่างน้อยพวกเขาก็ไม่ได้ขาดแขนขาเลย หากพวกเขาโชคดีพวกเขาอาจหมดสติเพราะใช้เวทย์มนตร์เกินขนาด นี่เป็นข่าวดีแล้ว แต่ …

“ แม่บ้านขอหลินเสี่ยวไม่ได้รับอันตรายได้อย่างไร” จากที่ไกล ๆ วูกำลังเฝ้าสังเกตเอเลน่า

มันแตกต่างจากที่เธอตัวสะอาดหลังจากการโจมตีครั้งก่อน คราวนี้เสื้อคลุมสีเทาหายไปและเสื้อผ้าของเธอเต็มไปด้วยฝุ่นบางส่วนก็เสียหาย พวกเขาดูเหมือนว่าพวกเขาจะได้รับประสบการณ์ในการต่อสู้และดูปกติมากขึ้น

อย่างไรก็ตามเธอยังไม่มีบาดแผลบนร่างกายของเธอ!

ซีซาร์ หลินเสี่ยวและโรซี่เห็นได้ชัดว่าหมดสติ เธอเป็นแค่สาวใช้ที่ไม่รู้จักเวทมนต์และอ่อนแอที่สุดในกลุ่ม เธอไม่มีอาการบาดเจ็บอย่างไร

บางทีมันอาจเป็นความเข้าใจผิดของวูแต่ฟังเสียงร้องไห้ของเอเลน่าแล้ว มันรู้สึกเหมือนเอเลน่าแกล้งทำ!

การแสดงออกของเธอแข็งมาก การร้องไห้ของเธอเป็นเหมือนพายุฝนฟ้าคะนองโดยไม่มีฝนเธอเพียงแต่ร้องไห้ แต่ก็ไม่มีน้ำตา แม้ว่าสิ่งที่เธอพูดนั้นน่าเศร้าและเรียกความเห็นอกเห็นใจ แต่น้ำเสียงของเธอพูดออกมาแปลกมาก แต่ก็รู้สึกเหมือนมีบางสิ่งที่ท้าทาย

บางทีเธออาจจะแสดงอยู่?

ความคิดนั้นเปล่งประกายผ่านความคิดของเขาแต่วูรู้สึกเหมือนว่าเขากำลังคิดอยู่ในใจ แม่บ้านของหลินเสี่ยวมักจะอยู่ห่างเหินมากน้ำเสียงของเธอเย็นชาและเธอก็ไม่แสดงออกมันคงไม่มากเกินไปที่จะพูดว่าเธอเป็นอัมพาตของเส้นประสาทใบหน้า

อาจเป็นเพราะบุคลิกของเธอแม้ว่าเธอจะเศร้าเธอก็ไม่สามารถถ่ายทอดความรู้สึกผ่านคำพูดและการแสดงออกได้อย่างมีประสิทธิภาพ เมื่อนึกถึงเรื่องนี้วูก็โล่งใจมากขึ้น มันก็ช่วยไม่ได้ที่เอเลน่านั้นเป็นสาวใช้ที่สันโดษ

“ แม่บ้านของหลินเสี่ยว รีบให้ข้าดูอาการบาดเจ็บของเขา!”

ครั้งแรกที่มัมวิ่งไปหาหลินเสี่ยวเพื่อตรวจร่างกายของเขา แต่เอเลน่ายังคงนอนอยู่บนยอดของเจ้านายเธอ มัมยังเด็กอยู่ดังนั้นเขาจึงไม่มีประสบการณ์เหมือนชายชราวูและถูกหลอกโดยทักษะการแสดงที่น่าสงสารของเอเลน่าอย่างสมบูรณ์ เขาพยายามเกลี้ยกล่อมเอเลน่าอย่างต่อเนื่องและในที่สุดก็ได้รับอนุญาต

“ ลมหายใจของเขามั่นคงไม่มีสัญญาณของกระดูกหักใด ๆ ไม่มีบาดแผลที่ชัดเจน…” เขาตรวจสอบซ้ายและขวาในที่สุดมัมก็มาถึงข้อสรุปยิ้มและพูดกับเอเลน่าว่า“ ไม่ต้องกังวลเจ้านายของเจ้ายังไม่ตาย. เขาหมดสติไปชั่วคราวเพราะใช้เวทย์เกินขนาด เขาจะตื่นขึ้นในไม่ช้า “

“จริงๆ? เยี่ยม! ขอบคุณ!” เอเลน่าขอบคุณเขาด้วยน้ำเสียงแข็ง

หลินเสี่ยวผู้นอนราบกับพื้นและแสร้งทำเป็นตายแล้วไม่สามารถฟังได้อีก

เพื่อนคนนี้อยู่กับเขามานาน ทำไมเธอถึงไม่พัฒนาทักษะการแสดงเลยล่ะ?

อย่างไรก็ตามมัมก็ไม่รู้อย่างสมบูรณ์ เขายอมรับคำขอบคุณของเอเลน่าและหัวเราะขณะที่แตะหัวโล้นราวกับว่าเขาทำอะไรที่น่าทึ่ง หลังจากดำเนินการต่อเพื่อยืนยันว่าซีซาร์และโรซี่ทั้งคู่ยังมีชีวิตอยู่ ในที่สุดมัมก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

อย่างไรก็ตามในบรรดาสามคนนั้นซีซาร์เป็นผู้บาดเจ็บสาหัสที่สุด

แขนของซีซ่าร์ได้รับบาดเจ็บแล้วและเนื่องจากการต่อสู้บาดแผลของเขาก็เปิดออก แขนซ้ายของเขาเต็มไปด้วยเลือด ฝ่ามือขวาของเขาถูกพันกันไม่ดีและสายรัดที่มือของเขาถูกฉีกขาดออกอย่างสมบูรณ์ มีเพียงด้ามดาบของเขาเท่านั้นที่ยังคงอยู่และเขาก็ยังคงจับมันไว้แน่น

พระเจ้ารู้ดีว่าการต่อสู้ที่โหดร้ายนั้นเกิดขึ้นได้อย่างไร

“ แม้ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัสและมีเลือดไหลถึงแม้ว่าเขาจะหมดสติ แต่เขาก็ยังไม่เต็มใจที่จะปล่อยดาบในมือของเขา…ตามที่คาดหวังจากเจ้าชายซีซาร์ เยี่ยมมาก!” มัมไม่สามารถช่วยได้แต่ลดหัวลงไป แสดงความเคารพต่อเจ้าชายน้อยผู้นี้ซึ่งนอนอยู่บนพื้น

งานเก็บของมัมนั้นเสร็จสมบูรณ์แล้วและอาจารย์คนอื่น ๆ วูได้เดินสำรวจรอบทะเลสาบอย่างรอบคอบ ร่องรอยการต่อสู้รอบค่ายสามารถเห็นได้ทุกที่ เพียงแค่ดูเหล่านี้วูก็สามารถจินตนาการถึงความเข้มข้นของการต่อสู้เมื่อคืนที่ผ่านมา

อย่างไรก็ตามผู้นำ แจ็คคาลไปที่ไหน ทำไมเขาไม่พบร่างของผู้นำ? ผู้นำหนีไปแล้ว?

“ ท่านวูดูนี่สิ!” ในเวลานี้มัมผู้อยู่ข้างทะเลสาบก็ตะโกนเสียงดัง

เมื่อผ่านไปและมองดู วูก็ตกใจ

“ นี่คืออาวุธที่ผู้นำ แจ็คคาลใช้อยู่…ดาบที่แตกขนาดใหญ่ไม่ผิดแน่! แต่ทำไมถึงเหลือแค่อาวุธ?”

เหลือเพียงเกราะเท่านั้นไม่มีร่องรอยของผู้นำ แจ็คคาลเวอร์ มันทิ้งชุดเกราะของมันและกระโดดลงไปใน Black Lake ?

“ แปลก…ทำไมข้าถึงได้กลิ่นบาร์บีคิวย่าง?” มัมถาม

“ย่าง?”

วูมองอย่างใกล้ชิดเพียงเพื่อจะพบว่าดาบหักนั้นถูกปกคลุมด้วยถ่านหนา ๆ และมีกลิ่นบาร์บีคิวที่ถูกไฟไหม้

เกิดอะไรขึ้น? เป็นไปได้ไหมที่ผู้นำ แจ็คคาลถูกเผาเป็นถ่าน?

เป็นไปไม่ได้ ซีซาร์, หลินเสี่ยว, โรซี่, พวกเขาสามคนเป็นนักเวทระดับสามแม้ว่าพวกเขาจะทำงานร่วมกันเพื่อทำการโจมตีทางเวทมนตร์มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเผาไหม้ผู้นำ แจ็คคาลจนไม่มีเศษเหลือ

เกิดอะไรขึ้นที่ Black Lake เมื่อคืนนี้?

“ โอ๊ยยย …” ในขณะนี้วัยรุ่นที่มีผมสีดำตื่นขึ้นจากการนอนหลับของเขา

“ นายท่านตื่นแล้ว!” ผู้หญิงที่มีท่าทางแข็งเริ่มท่องบทของเธอ

“ อ่า…หัวของข้าเจ็บ” หลินเสี่ยวจับหัวเขาด้วยความเจ็บปวด

“ ในที่สุดท่านก็ตื่นขึ้นมาข้าคิดว่าท่านตายแล้ว!”

“ ข้าสบายดี การใช้เวทมนตร์เกินขนาดนั้นร้ายแรงเกินไป…ขอโทษ เอเลน่าที่ทำให้เจ้ากังวล”

“นายท่าน ……”

“เอเลน่า..”

“นายท่าน!!”

“เอเลน่า!!”

เจ้านายและคนรับใช้ประสานเสียนเสียงกันและกอดกันด้วยความประทับใจไม่มีใครสงสัยเลยแม้แต่น้อย

ในเวลานี้หลินเสี่ยวพิงหูของเอเลน่าและพูดคำที่ไม่เกี่ยวข้องออกมา