โอ้ใช่เกือบลืม เนื่องจากหลินเสี่ยวไม่ได้ใช้งานนานและยังคงหลับ เขานอนมากเกินไปและบังเอิญทะลุผ่านระดับที่หกขอโทษด้วย

แต่หลินเสี่ยวไม่ได้วางแผนที่จะใช้เวทย์มนตร์ขั้นสูงโดยตรงเพื่อระงับพวกเขาเขาเตรียมที่จะใช้เวทย์มนตร์ที่เหมาะสมและเล่นกับพี่ชายทั้งสาม!

ในที่สุดเขาก็พบกระสอบของเขาเขาไม่สามารถทำลายมันได้ในทันทีเขาต้องสนุกกับมัน!

ดาวหกแฉกสีแดงที่ลุกเป็นไฟในที่สุดก็ปรากฏขึ้นในฝ่ามือของหลินเสี่ยว

การสร้างวงจรสมบูรณ์

เช่นเดียวกับที่หลินเสี่ยวกำลังจะปลดปล่อยเวทมนตร์ของเขาพี่ชายทั้งสามก็รีบพุ่งหาเขา การต่อสู้เริ่มขึ้นแล้ว!

ร่ายมนต์เวทตามมา

“ ระเบิด…เอ๊ะ?”

เมื่อการต่อสู้มาถึงจุดวิกฤติทันใดนั้นมีเสียงก็ดังกึกก้องจากปากทางเข้าซอย

เสียงโลหะ

มันเป็นเสียงของดาบที่ถูกหุ้มไว้

“ การเต้นรำเชอร์รี่เบ่งบาน!”

มันเกือบจะเหมือนภาพลวงตาจุดประกายของแสงที่ดูเหมือนกลีบซากุระลอยไปตามดวงตาของทุกคนและเต้นไปกับดอกไม้ที่งดงาม

ในช่วงเวลาต่อไปรูปร่างสวย ๆ ปรากฏขึ้นระหว่างทั้งสองด้านโดยที่ไม่เหมือนผี

“ใคร!”

พี่ชายทั้งสามที่ได้มาครึ่งทางก่อนที่พวกเขาจะยืนอยู่ต่อหน้าคนแปลกหน้าทันใดนั้นก็กลัว

สิ่งที่เกิดขึ้นต่อไปน่ากลัวยิ่งกว่าเดิมอีก

คลื่นเสียงดังกราว

เมื่อพวกเขาก้มศีรษะลงมองดูลูกตาของพวกเขาเกือบจะบินออก พวกเขาไม่รู้ว่าทำไมดาบที่พวกเขาถืออยู่ในมือของพวกเขาทั้งหมดหักออกทันทีโดยครึ่งหนึ่งที่หักลงบนพื้น

ด้วยการหัดของดาบในที่สุดพวกเขาก็เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเป็นใครนั่นคือเจ้าหญิงแห่งอาณาจักรฉินอันยิ่งใหญ่ เชนไตหยิน!

“เจ้าหญิง!?”

พี่ชายทั้งสามคนโง่

สาวเรียวขางามในมือของเธอถือดาบทาชิที่ชื่อหิมะ ใบมีดคมนั้นถูกแทรกซึมด้วยสีชมพูอ่อนภายใต้แสงแดด เธอยืนอย่างมีเหตุผล ณ จุดนั้นผมยาวของเธอปลิวไปตามสายลมขายาวสีดำอ่อนนุ่มของเธอวางตัวท่าทางเย้ายวน เธอหันแขนของเธออย่างรวดเร็วและเฉือนดาบของเธอในแนวโค้งที่สมบูรณ์แบบ

ดาบฟาดลงมาเหมือนแส้

“ฮิฮิ ไม่เป็นการดีนักที่จะกลั่นแกล้งผู้อื่น” เชนไตหยินยิ้มเล็กน้อยและดวงตาที่รักของเธอสร้างเสน่ห์ที่ละเอียดอ่อน

ผู้คนรอบข้างทั้งหมดรวมถึงหลินเสี่ยวและแม้แต่เอเลน่าต่างตะลึงงัน

ความเร็วที่น่ากลัวคืออะไร? ทักษะดาบที่น่ากลัวคืออะไร? พวกเขาไม่เคยได้ยินเทคนิคเหล่านั้นมาก่อน!

หิมะชักออกจากฝักและจากนั้นฝักการเคลื่อนไหวทั้งหมดไหลเหมือนน้ำและสวยงามเหมือนดอกไม้ที่กำลังเบ่งบาน มันเป็นเพียงแค่คน ๆ หนึ่งหนึ่งดาบหนึ่งก้าว พี่ชายทั้งสามไม่มีที่ว่างที่จะโต้กลับพวกเขาไม่สามารถเห็นเชนไตหยิน มันเป็นสีชมพูและดาบของพวกเขาหัก

มันเป็นทักษะการต่อสู้หรือเวทมนตร์? ทำไมมีไฟที่งดงามมากมาย

พี่ชายทั้งสามกลัวว่าครั้งแรกคือดาบของพวกเขาแต่ครั้งต่อไปจะเป็นคอของพวกเขา?

นักรบระดับห้า? นักรบระดับหก? หรือนักเวท นี่ไม่ใช่พลังที่เจ้าหญิงที่สำออยและใจแตกสามารถแสดงได้ ไม่น่าแปลกใจที่เธอไม่เคยนำบอดี้การ์ดมากับเธอใครจะพยายามลอบสังหารเธอด้วยพลังนั้น? พวกเขาอาจถูกฆ่าหากพวกเขาพยายาม!

“ เจ้าหญิงพวกเรา…”

พี่ชายทั้งสามรู้ว่าพวกเขาอยู่ในจุดที่อันตรายและต้องการอธิบายอย่างรวดเร็วว่าพวกเขาไม่ได้รังแกใครเลยและหลินเสี่ยวที่กลั่นแกล้งพวกเขาและพวกเขาแค่ต้องการโต้กลับ!

น่าเสียดายที่แม้ว่าพวกเขาจะพูดแบบนั้นก็ไม่มีใครเชื่อ ใครจะเชื่อว่านักเวทย์มนตร์ระดับที่สี่กำลังกลั่นแกล้งนักรบสามคน?

นอกจากนี้มือขวาของเชนไตหยินก็ยังคงวางดาบอีกครั้งและไม่ได้ตั้งใจฟังคำอธิบายของพวกเขา

“ ถ้าพวกเจ้ายังไม่ไปคอจะเป็นเหมือนดาบของเจ้า” คำขู่ของเชนไตหยินที่มีใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสส่งความรู้สึกเย้ายวนใจ

“ โอเคโอเคเจ้าหญิงอย่าอารมณ์เสีย … ” ฮาร์เดนพูดพึมพำอย่างขมขื่น

มันเป็นเพราะไอ้หลินเสี่ยว พวกเขาไม่ได้ทำอะไรเลวร้ายพวกเขากลายเป็นคนเลวได้อย่างไร

ฮาร์เดนกำลังจะระเบิดด้วยความโกรธ! มันรู้สึกแย่กว่ากินอึ!

“ ชิ ช่างโชคร้ายเหลือเกิน…พี่น้องไปกันเถอะ! หลินเสี่ยวเจ้าจำไว้ละกัร!” แฮร์ริสันทำอะไรไม่ได้และทำได้เพียงเรียกพี่น้องของเขาออกไป

อย่างไรก็ตามเหตุการณ์วันนี้ยังไม่จบ!

“ ฟู่…ในที่สุดพวกเขาก็จากไป พวกเขาน่ากลัวเหลือเกิน” เมื่อเห็นพวกเขาจากไป เชนไตหยินจับหน้าอกของเธอราวกับกลัว“หลินเสี่ยวเจ้าเป็นยังไงบ้างเจ้าไม่บาดเจ็บใช่มั้ย”

“ ไม่ ข้าไม่บาดเจ็บ…”

มันจบลงทันทีที่เขาเห็นเชนไตหยินอีกครั้งเขาก็กลายเป็นผิดปกติ

เอเลน่ารู้สึกว่าเธอปวดหัวยิ่งแย่ลงมันไม่ใช่วิญญาณที่ฟื้นตัวมันเป็นลักษณะที่โง่เขลาของหลินเสี่ยวที่เกิดขึ้น!

ผู้ชายคนนี้เขาชอบเชนไตหยินมากแค่ไหน? พวกเขาเพิ่งจะพบ … มันเป็นเช่นนั้นใช่ไหม?

แต่…การจัดแสดงของเชนไตหยินก่อนหน้านี้นั้นน่าทึ่งจริงๆ

“ การเต้นรำเชอร์รี่เบ่งบาน” ถึงเอเลน่าซึ่งเป็นเพียงการเคลื่อนไหวปกติแม้ว่ามันจะดูฉูดฉาด แต่มันก็เป็นเพียงการแกว่งของดาบทั่วไป ราชาปีศาจไม่ได้สนใจอะไรมาก

สิ่งที่ทำให้เธอประหลาดใจจริงๆคือความเร็วและการปกปิดตนของเชนไตหยิน ก่อนการฟันนั้นเธอไม่สามารถตรวจจับ เชนไตหยินได้เรดาร์ตรวจจับเวทมนต์ของเธอไร้ประโยชน์อย่างสมบูรณ์! สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่านั้นก็คือในอีกหนึ่งวินาทีเธอยังคงยืนอยู่ที่ทางเข้าและในเวลาต่อมาเธอก็ปรากฏตัวขึ้นระหว่างพวกเขาและคว้าดาบพี่น้อง

อย่าลืมเธอยังใส่รองเท้าส้นสูงอยู่!

การปกปิดเหมือนผีความเร็วเหมือนสายฟ้าเธอเป็นใครในโลก?

“ นั่น…ข้าพึ่งทำสิ่งที่ไม่จำเป็นงั้นเหรอ?” เมื่อเห็นลักษณะที่น่าอายของหลินเสี่ยวแล้ว เชนไตหยินก็พูดติดอ่างเล็กน้อย

เกิดอะไรขึ้น? ทำไมหล่อนถึงต้องอายกับหลินเสี่ยว? เธอต้องอายอะไร?

เชนไตหยินบังคับให้เธอดูที่ตาของหลินเสี่ยวแต่เธอสังเกตเห็นว่ามันเป็นเรื่องยากมากที่จะทำยากยิ่งกว่าหักดาบเหล่านั้นร้อยเท่า!

“ไม่จำเป็น? ไม่ไม่ไม่มีทาง!” หลินเสี่ยวปฏิเสธมันซ้ำแล้วซ้ำอีก

พูดอย่างเคร่งครัด เชนไตหยินทำสิ่งที่ไม่จำเป็น คนโง่ทั้งสามคนที่พูดโอ้อวดเอเลน่าและหลินเสี่ยวอยากจะใช้พวกเขาเป็นกระสอบและสอนบทเรียนให้พวกเขาแต่ก่อนที่เขาจะทำอะไรก็ได้ เชนไตหยินก็เถียงกันแล้วปล่อยให้ทั้งสามคนไป

อย่างไรก็ตามหลินเสี่ยวจะไม่โทษเธอแน่นอนเขาเผชิญหน้ากับคนที่เขาชอบเขาจะโกรธได้ยังไง? มีความสุขซะมากกว่า!

“ พี่สาวหยิน ทะท่านมาได้ไง? ท่านมาที่นี่เพื่อตามหาข้า?” หลินเสี่ยวถามด้วยใบหน้าเปี่ยม

“ อ่า…เจ้าไม่ได้ป่วย? นั่นเป็นเหตุผลที่ข้ามา…ฮิฮิ” เชนไตหยินพูดติดอ่าง

“ อ๊ะ?” คราวนี้หลินเสี่ยวพูดไม่ออกอีกครั้ง

ใครจะรู้ว่าเจ้าหญิงมาเพราะเธอกังวลเกี่ยวกับเขาเขารู้สึกประทับใจมาก

แต่… เชนไตหยินเป็นคู่หมั้นของใครบางคนและเธอปฏิเสธคำสารภาพของเขาทำไมเธอจึงปฏิบัติต่อเขาอย่างอ่อนโยน

ผู้หญิงคนนี้ได้ทำลายอาการหลงผิดของเขาไปแล้วครั้งหนึ่งเธอมาทำมันอีกเป็นครั้งที่สอง?

ถ้าเป็นเช่นนั้นหลินเสี่ยวก็โชคร้ายจริงๆ