วันถัดไป.

วิทยาลัยลอรัน

บริเวณการแข่งขัน

การต่อสู้สี่อันดับแรกของการแข่งขันการคัดเลือกภายในที่ทุกคนมีตากำลังจะเริ่มขึ้น

นักดาบเวทซีซาร์ตัดผ่านไปยังสี่อันดับแรกโดยไม่สูญเสียแม้แต่น้อย คู่ต่อสู้ต่อไปของเขามีเพียงนักเรียนยอดเยี่ยมจากแผนกนักรบผู้ซึ่งกลัวตัวสั่นก่อนที่การต่อสู้จะเริ่มขึ้น ดูเหมือนว่าชัยชนะของซีซาร์เป็นเพียงเรื่องของเวลาสิ่งเดียวที่เขาต้องเกี่ยวข้องคือรอบชิงชนะเลิศ

เนื่องจาก ซีซาร์นั้นแข็งแกร่งเกินไปจึงมีคนไม่มากที่สนใจเรื่องการต่อสู้ของเขา「 เชนไตหยิน VS หลินเสี่ยว 」คือการต่อสู้ที่ดึงดูดความสนใจมากที่สุด ไม่มีใครคิดว่าหลินเสี่ยวสามารถเข้ามาอยู่อันดับสี่ได้จริง ๆ และมีโอกาสที่จะต่อสู้เพื่อครองบัลลังก์ในรอบชิงชนะเลิศ

ระลึกถึงการดวลครั้งก่อนทุกคนเชื่อมั่นในความโชคดีของหลินเสี่ยว

ใช่เชื่ออย่างถี่ถ้วน นับตั้งแต่การแข่งขันเริ่มขึ้นหลินเสี่ยวก็ไม่ได้สู้แม้แต่คนเดียว! ฝ่ายตรงข้ามของเขาถูกริบโดยปราศจากข้อตกลงของตนเองหรือถูกบังคับให้ทำอย่างไรก็ตามไม่มีใครที่ต่อสู้กับเขาอย่างจริงจัง

หากสิ่งนี้เกิดขึ้นเพียงครั้งเดียวหรือสองครั้งทุกคนก็แค่สาปโชคของเขา แต่หลังจากนั้นก็เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องไม่มีใครกล้าทำเพื่อจุดประกายมัน

โชคของหลินเสี่ยวไม่สามารถอธิบายได้ด้วย ‘ดี‘ อีกต่อไปมันเป็นเหมือนพระเจ้าเขาอาจได้รับการปกป้องจากเทพธิดา! ไม่อย่างนั้นทำไมฝ่ายตรงข้ามของเขาถึงแพ้? อาจเป็นเพราะพระเจ้ากำลังปกป้องเขาเพื่อที่เขาจะสามารถประสบความสำเร็จได้!

ดังนั้นลักษณะของการต่อสู้ครั้งนี้จึงเปลี่ยนไปหลินเสี่ยว: ผู้ก่อกวนระดับ S โชค 5 ดาวที่ได้รับเลือกจากเหล่าทวยเทพเทพผู้พิทักษ์เทพ ในทางกลับกันเชนไตหยิน: เจ้าหญิงแห่งราชวงศ์ฉินผู้ยิ่งใหญ่ ทักษะดาบไร้ที่ติ Sword Dancerที่ไม่มีที่ติ

การปกป้องจากเทพธิดาVS Sword Dancer โชคของหลินเสี่ยวแข็งแกร่งขึ้นหรือดาบของเชนไตหยินอะไรจะเร็วกว่ากัน?

คำตอบนั้นจะถูกเปิดเผยในไม่ช้า

โรซี่ เอเลเน่และนักเรียนคนอื่น ๆ มารวมตัวกันที่สนามฝึกซ้อมขนาดใหญ่โดยจ้องมองนักเรียนสองคนบนเวทีด้วยความรุนแรงที่ลุกโชน

เชนไตหยิน หลินเสี่ยวทั้งสองยืนอยู่คนละฝั่งมองดูกันไม่พูดอะไรเลย

เนื่องจากมันเป็นสี่อันดับแรกจึงมีผู้ตัดสินสองคนในวันนี้, แผนกเวทมนตร์วู และฝ่ายนักรบมัม

“ ฮี่ฮี่ อาจารย์ มัม วันนี้ต้องลำบากท่านแล้ว” วูส่ายเคราสีขาวของเขาในขณะที่พูดอย่างสุภาพ

“ลำบาก? ไม่นี่เป็นความรับผิดชอบของข้ามีอะไรที่ลำบากกับมันบ้าง”

“ ไม่ไม่ไม่เลย” วูยิ้มด้วยรอยยิ้ม“ สามในสี่อันดับแรกเป็นนักเรียนจากแผนกเวทมนต์และในการต่อสู้วันนี้ทั้ง เชนไตหยินและหลินเสี่ยวเป็นนักเรียนของข้าท่านเป็นอาจารย์สอนวิชานักรบและท่านต้องมาที่นี่เป็นพิเศษเพื่อเป็นผู้ตัดสินแน่นอนว่ามันเป็นเรื่องยาก”

หลังจากได้ยินคำพูดของเขาใบหน้าของมัมเป็นเหมือนหม้อต้มน้ำร้อนเดือดด้วยความโกรธ!

“เจ้า!! ตาเฒ่าบ้า เจ้าหมายถึงอะไร? เจ้าพยายามที่จะเลือกการต่อสู้?”

ฮี่ฮี่ ท่านมัม ในฐานะอาจารย์ ท่านไม่สามารถโกรธได้…ฮ่าฮ่าฮ่า!” วูที่แข็งทื่อมักจะหัวเราะเสียงหัวเราะที่ไร้อารมณ์

เชนไตหยิน, หลินเสี่ยวและซีซาร์ นักเรียนวิชาภาคเวทมนตร์สามคนล้วนเป็นสี่อันดับแรกและมีเพียงนักเรียนนิรนามเท่านั้นที่ถูกซีซาร์จัดการอย่างรวกเร็วที่เหลือไว้ในแผนกนักรบ แม้แต่พายุแซมที่คิดว่าสามารถยกระดับแผนกนักรบได้ยอมแพ้ด้วยเหตุผลบางอย่างแผนกนักรบทั้งหมดก็ถูกกำจัดออกไป

กล่าวอีกนัยหนึ่งจุดสองอันดับแรกอยู่ในกระเป๋าของแผนกเวทมนตร์แล้ว! ปีนี้แผนกเวทย์มนตร์เปลี่ยนจกากการตกต่ำอย่างมากได้ฟื้นคืนกลับมา!

จริง ๆ แล้ว วูไม่สนใจแม้แต่การต่อสู้ครั้งต่อไปไม่ว่าใครจะเป็นผู้ชนะสุดท้ายคือ หลินเสี่ยว,เชนไตหยินหรือซีซาร์ เขาไม่สนใจเลยเขามีความสุขมากที่เห็นมัมบังคับให้ยอมแพ้!

“ หืมตาเฒ่าบ้า อย่าหยิ่งเกินไป!” มัมปล่อยอารมณ์ตอบโต้“ หลินเสี่ยวไม่สามารถเอาชนะแซมได้ถ้าไม่ใช่เพราะแซมถูกปรับแพ้หลินเสี่ยวจะทำสิ่งนี้ได้อย่างไร”

“แค่กๆ…อย่างนั่นงั้นเหรอ?” วูค่อยๆไอและปฏิเสธที่จะแสดงความคิดเห็น

“ลองดูสิ! ตอนนี้ฝ่ายตรงข้ามของหลินเสี่ยวคือเชนไตหยิน โชคของเขาก็หมดแล้ว!” มัมกล่าวอย่างมั่นใจ

ถูกต้องต่อหน้าเชนไตหยินไม่มีวิธีหรือโชคจะได้ผลเพราะเธอยังไม่ได้ลิ้มรสความพ่ายแพ้และสามารถจัดการโรซี่ได้ เธอน่าทึ่งมาก!

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้มัมก็ยิ่งโกรธมากขึ้น!

เชนไตหยินใช้ดาบอย่างชัดเจนอยู่ตลอดเวลาทำไมเธอถึงเป็นตัวแทนฝ่ายเวทมนตร์?

ซีซาร์เป็นนักดาบเวทมนตร์ดังนั้นจึงเป็นที่เข้าใจได้ว่าเป็นตัวแทนของแผนกเวทมนตร์ แต่เชนไตหยินไม่รู้จักเวทมนตร์เลยแต่เพราะคู่หมั้นของเธออยู่ในแผนกเวทมนตร์ดังนั้นเธอจึงเป็นตัวแทนแผนกเวทมนตร์ด้วยจึงเป็นผู้นำจัดการแผนกนักรบทั้งหมด มัมไม่สามารถยอมรับได้

แน่นอนมันสายเกินไปแล้วที่จะพูดอะไรเขาทำได้แค่โกรธแค้นหลินเสี่ยวเท่านั้น

“ เจ้าหญิงข้าหวังพึ่งท่าน!” มัมเดินไปข้างหน้าเชนไตหยินและพูดอย่างเงียบ ๆ “ โปรดเอาชนะหลินเสี่ยวและรักษาศักดิ์ศรีอันสุดท้ายของฝ่ายนักรบ!”

“? ท่านอาจารย์มัม?” เชนไตหยินหัวเราะอย่างเชื่องช้า“ การรักษาศักดิ์ศรีและอะไรก็ตาม…โปรดอย่าวางความหวังไว้ในตัวข้ามากเกินไปข้าไม่มั่นใจในการดวลครั้งนี้ข้าจะทำให้ดีที่สุด”

เมื่อได้ยินคำพูดที่ไม่มั่นใจของเชนไตหยิน มีมก็กลายเป็นคนหวาดกลัว

“อะไร? ไม่มั่นใจ? ทำไม? คู่ต่อสู้ของท่านคือหลินเสี่ยว!” มัมเกือบจะตะโกน

เมื่อเผชิญหน้ากับเจ้าวายร้ายระดับ S เจ้าหญิงที่ไร้เทียมทานจะสูญเสียความมั่นใจ?

“ ไม่…มันเป็นเพราะเขานั่นคือสาเหตุที่ข้าไม่มั่นใจ” เชนไตหยินถอนหายใจ“ เขาแข็งแกร่งมากจริงๆ”

จริง ๆ แล้วเธอได้เห็นความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขาแม้ว่าคนอื่นอาจไม่ทราบแต่เธอก็รู้

“ เจ้ากำลังบอกว่าเขาแข็งแกร่งมากเหรอ? ฮะ?”

มัมมองย้อนกลับไปและดูที่หลินเสี่ยวอย่างรวดเร็ว

มันอาจเป็นได้ว่าเขาบ้าหรือเชนไตหยินบ้า หลินเสี่ยวแข็งแกร่งยังไงกัน? เขามองไม่เห็น!

“ ท่านอาจารย์ มัม หยุด กับเรื่องไร้สาระมาประกาศจุดเริ่มต้นของการต่อสู้กับข้าได้แล้ว” วูกระตุ้นจากด้านข้าง

“ รีบวเริ่ม! ทำไมมันยังไม่เริ่ม !!!”

“ นี้ เจ้าหัวล้านเจ้ากำลังพูดอะไรกับเจ้าหญิง? จะดีกว่าอย่ารบกวนเธอ!”

ไม่เพียงแค่วูเท่านั้น แต่นักเรียนก็เริ่มหงุดหงิดเริ่มเยาะเย้ยและกระตุ้นพวกเขาให้เริ่มการต่อสู้

มัมไม่มีทางเลือกนอกจากประกาศการเริ่มต้นการต่อสู้พร้อมกับวู พวกเขาถอยกลับอย่างรวดเร็วและออกจากเวทีไปยังผู้เข้าแข่งขันทั้งสอง

เชนไตหยิน VS หลินเสี่ยว การแข่งขันได้เริ่มขึ้นแล้ว!

ผู้ชมทุกคนเบิกตาของพวกเขากลัวว่าการแข่งขันจะจบลงอย่างรวดเร็วเหมือนเมื่อก่อน!

แต่พวกเขาก็ผิดหวัง

ทั้งสองไม่ได้เคลื่อนไหวบนเวทีแต่เริ่มกระซิบกัน

เชนไตหยิน วันนี้เป็นเหมือนเจ้าหญิงที่มีเสน่ห์สวมถุงเท้าผ้าไหมสีดำและรองเท้าส้นสูงของเธอแต่ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือหน้าแดงที่ไม่เหมาะก่อนหน้านี้ราวกับว่าเธอเป็นเด็กขี้อาย

“ หลินเสี่ยว…เมื่อวานนี้…เจ้าเข้าใจผิดจริง ๆ ” เธอก้าวไปข้างหน้าปิดช่องว่างระหว่างพวกเขาและพูดด้วยน้ำเสียงที่มีเพียงสองคนเท่านั้นที่ได้ยิน“ คนที่เจ้าเห็นไม่ใช่ข้าจริง ๆ ”

“ ไม่ใช่ท่านเหรอ?” หลินเสี่ยวทำอะไรไม่ถูกเกาที่ศีรษะ“ ถ้าไม่ใช่ท่านแล้วท่านรู้ได้อย่างไรว่าข้าพบท่านเมื่อวานนี้”

“อือออ …”

การโกหกที่ไม่ดีของเธอถูกเปิดเผยทันที เชนไตหยินสามารถยิ้มได้อย่างขมขื่นเท่านั้น

“ งั้นโปรดลืมมันด้วย”

“ ขอโทษ…ข้าทำไม่ได้” หลินเสี่ยวส่ายหัว

“ทำไมไม่ล่ะ?“

“ ข้าพูดไปแล้วข้ายินดีที่จะเป็นเพื่อนของท่าน”

“ แต่หลินเสี่ยวข้าก็พูดว่าข้าไม่ต้องการความช่วยเหลือจากใคร…อย่าลืมข้าเป็นคู่หมั้นของซีซาร์” เชนไตหยินยิ้มอีกครั้งอย่างขมขื่น“ จริงๆแล้วข้า…ไม่ ช่างมัน”

เชนไตหยินหยุดประโยคกลางและไม่ดำเนินการต่อเธอจับนักล่าวิญญาณดาบสั้น ๆ ที่เอวของเธอและส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้

ในเวลานี้พวกเขาได้ยินเสียงโห่ร้องมาจากฝูงชน

“ เฮ้ทำไมพวกแกไม่ต่อสู้ล่ะ! เจ้ากำลังพูดถึงเรื่องอะไร?”

“ งั้นเหรอหลินเสี่ยวถือโอกาสนี้สนทนากับเจ้าหญิงเหรอ?”

“ เฮ้ข้าได้ยินมาว่าหลินเสี่ยวชอบเจ้าหญิง เชนไตหยิน!”

“? จริงๆ? แต่เจ้าหญิงนั้นเป็นคู่หมั้นของเจ้าชายซีซาร์! เขาจะทำยังไง … ”

เมื่อได้ยินข่าวซุบซิบว่าหลินเสี่ยวมีผิวที่หนาและไม่สนใจอะไรน้อย แต่เชนไตหยินก็รู้สึกเขินอาย

“ แค่กๆ…หลินเสี่ยวนำพลังที่แท้จริงของเจ้าออกมา ไม่ว่าข้าจะพูดอะไรเจ้าต้องเอาชนะข้าก่อนใช่ไหม?” เชนไตหยินหดตาของเธอแคบลงรอยยิ้มอันงดงามที่เปิดกว้างของเธอนั้นมีเสน่ห์อย่างหาที่เปรียบไม่ได้“ ถ้าเจ้าไม่มีความแข็งแกร่งแบบนั้นเจ้าจะช่วยข้าได้อย่างไร ?”

“ พี่สาวหยิน…” หลินเสี่ยวถอนหายใจลึก ๆ

เขาควรจะทำอย่างไร เขาต้องเอาชนะผู้หญิงในฝันของเขาต่อหน้าทุกคนหรือไม่?

เขาไม่ต้องการแต่เขาต้องทำ

ใต้เวทีนอกเหนือจากนักเรียนที่เกะกะเขาเห็นคนคุ้นเคยสองคน

เอเลน่ายังคงนิ่งเฉยเหมือนปกติไม่สนใจของเล่นของเด็กคนนี้ ด้วยคริสตัลวิเศษเธอไม่จำเป็นต้องมาดูแต่จริง ๆ แล้วเธอขอมากับเขาอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน

หลังจากกลับถึงบ้านเมื่อวานนี้เอเลน่าไม่ได้พูดอะไรเลยไม่ว่าหลินเสี่ยวจะถามอะไรเธอก็ไม่บอกเขาว่าเธอไปไหนและฝังทุกอย่างที่เธอเห็นและได้ยินในใจ และวันนี้เธอเข้ามาดูอย่างดื้อรั้นหลินเสี่ยวก็งง

ถัดจากเธอ คุณหนูโรซี่น่ารักกำลังเชียร์หลินเสี่ยว

ก่อนการแข่งขันเธอพูดกับหลินเสี่ยว

“ ตราบใดที่เจ้าเอาชนะเชนไตหยิน เธอก็ไม่สามารถเข้าร่วมการแข่งขันวิทยาลัยได้ด้วยวิธีนี้เธอจะเสียโอกาสในการต่อสู้กับซีซาร์! ดังนั้นหลินเสี่ยวเจ้าชนะได้เท่านั้นเจ้าไม่สามารถแพ้ได้!”

สำหรับแผนการที่จะเลิกหมั้นของพวกเขาและเพื่อพิสูจน์ความแข็งแกร่งของเขาต่อเชนไตหยิน หลินเสี่ยวต้องชนะการแข่งขันนี้!