หลังจากได้ยินสิ่งนั้นหลินเสี่ยวก็เกือบล้มลง

เขาเป็นคนที่มีความรู้สึกว่าสโนว์กำลังยุ่งเหยิงไปหมด แต่เขาไม่เคยคาดหวังว่ามิสเตอร์เอ็กซ์ที่เขามองหาจะเป็นสโนว์มาตลอด

“ จริงเหรอ?” เขาไม่อยากจะเชื่อและถามอีกครั้ง

“ แน่นอน” สโนว์พยักหน้าเธอมันดูไม่เหมือนเธอกำลังล้อเล่น

“ เยี่ยมมากเจ้าน่าทึ่ง…เจ้าลักพาตัวราชาปีศาจ!”

“ นั่นไม่ใช่พี่ชายนี่เรียกว่าโชคชะตา”

“โชคชะตา?”

การลักพาตัวราชาปีศาจเป็นโชคชะตา? มันไม่ตลกเกินไปเหรอ?

“ ใช่ โชคชะตาคำแนะนำของเทพธิดา” สโนว์เริ่มเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงหลัง

ประมาณครึ่งปีที่ผ่านมาเธอยังคงเป็นแม่ชีในเมืองเชอร์รีล เธอเพิ่งได้รับคุณสมบัติสำหรับการคัดเลือกนักบุญและอยู่ห่างจากการเลื่อนตำแหน่งเป็นนักบุญหญิงเพียงหนึ่งก้าว

ครั้งหนึ่งเมื่อเธอติดตามกองกำลังติดอาวุธเพื่อกำจัดปีศาจเธอบังเอิญผ่านเมืองเวสต์วินด์ ด้วยความกล้าหาญและความเข้าใจอันโดดเด่นของเธอเธอได้เปิดสายลับอสูรซึ่งเป็นความสำเร็จครั้งใหญ่และทำให้เธอเลื่อนตำแหน่งสำเร็จ

แต่เรื่องราวไม่ได้จบเพียงแค่นั้น

บังเอิญการจลาจลที่ติดอาวุธภายในปีศาจเกิดขึ้นในช่วงเวลานั้นและเพื่อปกป้องชีวิตของเอเลน่า สมาชิกเผ่าแมวดำตาแดงยัดเธอเข้าไปในกล่องแล้วส่งเธอไปยังสายลับในเมืองเวสต์วินด์ น่าเสียดายที่สายลับก็ถูกปิดโดยสโนว์ดังนั้นกล่องที่มีเอเลน่าก็จบลงที่เธอ

“ ดังนั้นข้าส่งเธอมาให้ท่าน!” สโนว์แผ่วและพูดเหมือนเธอพยายามจะเอาเครดิตทั้งหมด“ แล้วท่านชอบผู้หญิงที่สวยงามคนนี้ไหม? ท่านชอบเธอมากจนท่านลืมข้า?”

“เอ่อ …”

ตอนนี้ทุกอย่างก็ชัดเจน

ปรากฎว่าเอเลน่าถูกยัดไว้ในกล่องโดยสมาชิกชนเผ่าของเธอเอง แต่คนที่ส่งผ่านไปยังหลินเสี่ยวคือสโนว์ สัญญานี้เป็นสัญญาของสโนว์

แต่เธอเป็นนักบุญที่เธอได้รับสัญญาทาสที่ทรงพลังเช่นนี้จนถึงจุดที่มันสามารถผูกราชาปีศาจได้

“ สัญญาทาส? อ่าใช่แล้วหลักสูตรข้าไม่ได้ทำ ข้าขโมยมันมาจากอดีตบิชอปของเมืองเชอร์รีลมันเป็นสมบัติที่เขาเก็บรักษาไว้นานกว่า 10 ปี” สโนว์พูดอย่างไม่เกรงกลัวอะไรบางอย่าง“ เขาต้องการใช้มันกับข้าและทำให้ข้าเป็นทาสของเขา”

“ โอ้ อย่างงั้นนั้นเอง…เดี๋ยวก่อน! เจ้าพูดว่าอะไรนะ? เขาต้องการที่จะทำให้เจ้าเป็น … อะไรนะ? “ได้ยินว่าหลินเสี่ยวไม่สามารถสงบสติอารมณ์และเก็บได้อีกต่อไปเพราะเขากำหมัดแน่น

แม้ว่าเขาเคยได้ยินมาก่อนว่าอดีตบิชอปกระทำความผิดและถูกประหารชีวิตแต่เขาไม่เคยได้ยินเรื่องนี้

“ เฮ้อ ท่านกังวลอะไรอยู่ข้าไม่ได้สบายดีหรือ? คนงี่เง่าคนนั้นพยายามที่จะก้าวไปข้างหน้าของตัวเองและลงเอยด้วยการถูกฆ่าโดยข้า! “สโนว์ปกคลุมหัวของเธอทำมีดด้วยมือของเธอและทำท่าทางการตัดต่อหน้าร่างของเธอ” ข้าก็ตัด….ของเขาและเปลี่ยนมันเป็นสเต็คและเผาเขาจนตาย!”

ตัด..ของเขาออกและเผาจนตายถึงแม้สโนว์จะทำให้เสียแต่มันก็หนักสำหรับหลินเสี่ยว

“ สโนว์ เจ้าควรอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นให้ดีขึ้น”

“ อืม…มันนานมาแล้วในอดีตทำไมท่านถึงคิดเรื่องนี้ด้วย”

“ หยุดแล้วรีบบอกข้า!”

“ …โอเคโอเคข้าจะบอกท่าน ชิ …ข้าไม่ควรพูดมากจนน่ารำคาญ”

สโนว์ไม่สามารถเปลี่ยนความคิดของหลินเสี่ยวและสามารถสรุปสิ่งที่มี

ประมาณหนึ่งปีที่ผ่านมาเมื่อสโนว์เพิ่งออกจากหลินเสี่ยวและเข้าร่วมอย่างเป็นทางการกับโบสถ์แสงศักดิ์สิทธิ์เธอถูกส่งไปยังสังฆมณฑลของเมืองเชอร์รีลเป็นแม่ชีปกติ ในเวลานั้นบิชอปไม่ใช่จัสมินที่อ่อนโยนและสวยงาม

บนพื้นผิวของปีเตอร์ก็อุทิศให้กับเทพธิดาแต่จริงๆแล้วเขาเป็นคนมักมากในกามตัณหามากเกินไป เขาชอบผู้หญิงตัวน้อยโดยเฉพาะ

เขาศึกษาศาสตร์เวทดำอย่างลับๆพัฒนาเวทมนตร์สัญญาทุกประเภท ด้วยการที่เขาล่อสาวน้อยและทำให้พวกเขากลายเป็นทาสทางเพศของเขาโดยใช้ร่างกายที่อ่อนเยาว์และไม่มีประสบการณ์ของพวกเขาเพื่อระบายความปรารถนาสัตว์ร้ายของเขา

ในขณะที่เขาเป็นบิชอปและมีความสำคัญบวกกับเมืองเชอร์รีลไม่ใช่สถานที่ที่มีขนาดใหญ่ไม่มีใครสังเกตเห็น เด็กหญิงที่หายสาบสูญถูกใส่ความว่าจนถึงโจรหรือสัตว์ร้ายดังนั้นการกระทำที่ชั่วร้ายของเขาจึงไม่เคยถูกเปิดเผย

แต่ค่อย ๆ สาว ๆ ที่เขาเพ้อฝันเริ่มลดลงเขาต้องคิดหาวิธีที่จะดึงดูดสาวใหม่โดยเฉพาะเด็กที่อายุน้อยกว่า

นั่นคือเหตุผลที่สโนว์ถูกส่งไปยังเมืองเชอร์รีล

สโนว์เป็นคนแบบไหน? โดนธรรมชาติเป็นสาวที่ดูดีน่าหลุ่มหลง ผมสีฟ้ายาวและผิวสีขาวราวกับหิมะราวกับไพลินที่มีค่า ยิ่งไปกว่านั้นเธอตาบอดซึ่งกระตุ้นความต้องการการป้องกันและความเป็นเจ้าของของใคร เธอเป็นเหยื่อที่สมบูรณ์แบบอย่างไม่ต้องสงสัยกับปีเตอร์

น่าเสียดายสำหรับเขาสโนว์ไม่ได้เด็กและโง่เขลา ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นไพลินที่สวยงามแต่แซฟไฟร์นี้ได้ถูกแช่อยู่ในเลือดสดมากกว่าหนึ่งครั้งเธอไม่เคยกลัวความมืดเพราะนั่นคือที่ที่เธออยู่

สโนว์ที่ฉลาดนั้นสังเกตเห็นแผนการของชายชราที่สกปรกแต่เธอไม่มีทางที่จะเผชิญหน้ากับเขาโดยตรงดังนั้นเธอจึงแกล้งไปกับเขาและปฏิบัติต่อเขาอย่างดีขณะที่เรียนรู้เวทมนตร์ดำของเขาและสำรวจเขาอย่างลับๆ

ปีเตอร์ที่น่าสงสารเชื่อว่าหมวกสโนว์ชอบเขาแต่เขากับกำลังเต้นรำบนฝ่ามือของเธอ

หลังจากเวลาที่เหมาะสม สโนว์ก็วางกับดักปีเตอร์

อยู่มาวันหนึ่งสโนว์แสร้งทำเป็นได้รับผลกระทบจากเวทมนตร์ดำปีเตอร์จากนั้นตามเขาไปยังสถานที่ลับที่ซึ่งเขามักจะกระทำการกระทำของเขา สถานที่นั้นไม่เพียงแต่มีของเล่นทางเพศมากมาย แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือศพของเด็กผู้หญิงก็อยู่ที่นั่นเช่นกัน ณ สถานที่นั้น เด็กผู้หญิงเป็นของเล่นสำหรับเป้าของเขาเขาคิดว่าสโนว์จะเป็นเช่นกัน

แน่นอนว่าเป็นเพียงความคิดที่ปรารถนาของเขา

ขณะที่ปีเตอร์กำลังเตรียมที่จะวางกางเกงสโนว์โจมตีเธอใช้เวทมนตร์สีดำเพื่อส่งผลต่อสติปัญญาของเขาจากนั้นใช้กริชที่เธอซ่อนเพื่อตัดดิ๊กของเขา หลังจากนั้นจัสมินที่กำลังซุ่มอยู่ข้างนอกก็บุกเข้ามามากมายจากโบสถ์และปีเตอร์ก็ถูกจับ

ประจักษ์พยานของมนุษย์และหลักฐานทางวัตถุมีอยู่รวมทั้งหลักฐานทั้งหมดที่สโนว์รวบรวมมาก่อนการกระทำชั่วร้ายของปีเตอร์ทั้งหมดถูกเปิดเผยและเขาสามารถเผชิญการลงทันฑ์ได้เท่านั้น

การพิจารณาคดีถูกจัดขึ้นโดยมหาปราชญ์เบลโก้ ในที่สุดเขามีกำหนดที่จะถูกเผาทั้งเป็น จัสมินได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นบิชอปใหม่เนื่องจากเรื่องนี้และสโนว์ได้รับคุณสมบัติสำหรับการคัดเลือกนักบุญ

จากนั้นสโนว์เธอพบว่าสัญญาทาสทรงพลังที่บ้านของปีเตอร์ภายหลัง. เธอควรจะส่งต่อไปยังระดับสูงขึ้นแต่เก็บไว้เพราะดูมีประโยชน์ใครจะรู้ว่าเธอจะใช้มันจริง ๆ

นี่เป็นเรื่องราวของนักบุญหญิงที่อายุน้อยที่สุดในรอบร้อยปีที่ผ่านมา แต่เรื่องราวของสโนว์ยังไม่จบ …

“ พี่ชาย ท่านอาจไม่รู้จักบิชอปจัสมินใช่มั้ย เธอเป็นพี่สาวที่สวยงามข้าชอบเธอมากเธอก็ชอบข้าดังนั้นข้าจึงจำเธอดั่งเป็พี่สาวสาบานของข้า! แต่…ท่านรู้ไหมว่าทำไมเธอถึงดีกับข้า” เธอยกคางของเธอขึ้นมาและมองด้วยความภาคภูมิใจ“ นั่นเป็นเพราะไม่กี่ปีที่ผ่านมาปีเตอร์ข่มขืนลูกสาวของเธอถอดชิ้นส่วนของเธอออกจากชีวิตแล้วให้อาหารสุนัข จัสมินดูสิ่งนี้ด้วยตาเธอเองแต่เพราะเธอไม่มีหลักฐานใด ๆ เลยเธอไม่มีทางที่จะจับปีเตอร์ได้และเกือบจะเป็นบ้าไปด้วยความสิ้นหวัง … แต่หลังจากนั้นข้าก็ช่วยเธอแก้แค้น! ดังนั้นเธอจึงสำนึกในบุญคุณของข้ามากและแม้แต่ปฏิบัติต่อข้าเหมือนลูกสาวของเธอเอง!”

“ ข่มขืนแล้วให้อาหารสุนัขเหรอ?” หลินเสี่ยวจ้องที่ผู้หญิงคนนี้ผู้บรรยายเรื่องที่น่าตื่นเต้นนี้ขณะยิ้มและหัวใจของเขาก็ร่วงลง

สโนว์ เธอเป็นเด็กผู้หญิงที่แข็งแกร่งเธอไม่เคยกลัวเธอจะไม่ร้องไห้เธอจะนำความอบอุ่นและแสงสว่างให้คนอื่น ๆ ด้วยรอยยิ้มอันอ่อนโยนของเธอเช่นเดียวกับนักบุญที่เกิดมาโดยธรรมชาติ… แต่หลินเสี่ยวรู้ว่าเบื้องหลังรอยยิ้มอันบริสุทธิ์และศักดิ์สิทธิ์มีรอยแผลเป็น

สโนว์ ไม่ใช่น้องสาวของเนื้อและเลือดของเขาแต่ความรู้สึกของพวกเขาที่มีต่อกันและกันนั้นอาจกล่าวได้ว่าลึกยิ่งกว่าพี่น้องคนอื่น ๆ

การพบกันครั้งแรกของพวกเขาก็เป็นเรื่องตลกที่น่าสลดใจสิ่งเดียวที่ควรค่าแก่การชื่นชมคือหลังจากนั้นสโนว์ก็ได้พบกับหลินเสี่ยวพี่ชายอันเป็นที่รักของเธอ

มันแปลก แต่หลินเสี่ยวที่หลีกเลี่ยงปัญหามักจะยอมรับสโนว์

จนกระทั่งวันนั้น …

หนึ่งปีสามเดือนกับสิบห้าวันที่ผ่านมาพวกเขาต่อสู้กันอย่างดุเดือดและรุนแรงกว่าที่พวกเขามีหลังจากนั้นสโนว์ก็จากไปโดยไม่แจ้งให้ทราบล่วงหน้าและพวกเขาแยกทางจนกระทั่งบัดนี้

สโนว์ทำไมเจ้าถึงออกไป?

นั่นเป็นหนึ่งประโยคที่หลินเสี่ยวไม่สามารถถามได้

ก่อนหน้านี้เขาคิดว่ามันไม่เลวที่เธอจะจากเขาไปและเข้าร่วมในโบสถ์แสงมันจะดีกว่าการตามเขาไป นั่นเป็นเหตุผลที่เขาไม่เคยไปหาสโนว์มานานขนาดนี้เขาแค่คิดถึงเธออย่างเงียบ ๆ

แต่ตอนนี้เขารู้แล้วน้องสาวที่น่ารักของเขาได้พบกับเหตุการณ์ที่น่ากลัวเช่นนี้! โชคดีที่เธอสามารถรับมือกับมันได้มิฉะนั้นเขาไม่มีโอกาสที่จะขอโทษ

ท้ายที่สุดมันก็ไม่มีความหมายเลยที่จะขอโทษคนตาย

“ พี่ชายทำไมท่านไม่พูดอะไรเลย ท่านไม่ชื่นชมข้าเหรอ? ข้าทำผิดกฏหมายเก่าข้าน่าทึ่ง!” สโนว์โบกมือให้เธอ

“ ใช่ เจ้าน่าทึ่ง…”

แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าทำไมสโนว์ถึงต้องทำสิ่งที่อันตรายเหล่านี้ แต่เขารู้ว่าพวกเขาเหมือนกันและไม่เคยลืมเขาไม่เคยลืมสโนว์และสโนว์ไม่เคยลืมเขา

เขาทนความผิดไม่ได้ เขาคุกเข่าลงติดกับสโนว์และดึงร่างเล็ก ๆ ของเธอเข้าไปในอ้อมแขนของเขา

“พี่ชาย?”

“ข้าขอโทษ.”