พิธีมอบรางวัลสิ้นสุดลงเมื่อวันก่อนพร้อมกับถ้วยรางวัลการแข่งขันคัดเลือกอย่างเป็นทางการสิ้นสุดลงแล้ว

เห็นได้ชัดว่าแชมป์เป็นซีซาร์ นักดาบเวทมนตร์รูปหล่อคนนี้ที่ถือดาบนักล่ามังกรตัดผ่านคู่ต่อสู้ของเขาและใช้ชีวิตตามความคาดหวังและกลายเป็นผู้ชนะ

แต่สำหรับชัยชนะของซีซาร์นักเรียนฝ่ายนักรบไม่ได้รับผลกระทบ แม้ว่าซีซาร์จะเป็นนักเรียนวิชาเวทมนตร์แต่ครึ่งหนึ่งของเขาเป็นนักรบ

อย่าลืมเขาเป็นนักดาบเวทมนตร์! เขาไม่เพียงมีพลังเวทย์มนตร์เท่านั้นแต่เขายังมีทักษะการต่อสู้ ออร่าผสมระหว่างนักเวทและนักรบแม้ว่าเขาจะชนะการแข่งขันเวทมนต์ฝ่ายวิชานักรบนักเรียนจะไม่รู้สึกเหมือนพวกเขาสูญเสียใบหน้าแต่พวกเขายอมรับพลังของซีซาร์!

ถูกต้อง ซีซาร์เป็นแชมป์ที่กำหนดไว้เป็นฮีโร่ที่เกิดมาโดยธรรมชาติไม่มีใครต่อต้านเขาที่ชนะการแข่งขัน แต่นักวิ่งขึ้นมานั้นแปลกเล็กน้อยจริง ๆ แล้วมันเป็นชนเผ่าตะวันออกจากแผนกเวทมนตร์หลินเสี่ยว!

หลังจากการแข่งขันครั้งนี้หลินเสี่ยวไม่ได้เป็นวายร้ายคลาสSอีกต่อไปเขาได้รับสมญานามใหม่ก็คือผู้ได้รับเลือกจากเหล่าทวยเทพ

เขาไม่ได้เป็นคนตัวเล็กที่ไม่ธรรมดาอีกต่อไปเขาเดินเข้าไปในเรดาร์ของทุกคนอย่างแปลกประหลาด

ทำไมชื่อเล่นนั่น

อย่างแรกคือแน่นอนโชคที่ไม่น่าเชื่อของเขา!

หลินเสี่ยวชนะในรอบแรกและรอบที่สองโดยไม่ต้องต่อสู้นอกจากเชนไตหยิน เขาไม่เคยชนะอย่างเป็นทางการ

ประการที่สองแน่นอนว่าพรสวรรค์ของเขามีมาแต่กำเนิด

เพียงเพราะเขาชนะโดยไม่ต้องต่อสู้ มันไม่ได้หมายความว่าเขาไม่มีทักษะ

ในการแข่งขันกับเชนไตหยิน เขาแสดงให้เห็นถึงความสามารถและทักษะที่ไม่ธรรมดาโดยใช้ทั้งโซ่เวทมนตร์และเวทฉับพลันเพื่อ เอาชนะเจ้าหญิง

แม้ว่าเขาจะไม่มีกระดูกสันหลังและถูกปรับรอบชิงชนะเลิศเพื่อดูนักบุญใหม่หรืออะไรก็ตามไม่มีใครเยาะเย้ยเขาที่เขารู้ขอบเขตของตัวเองดี

เนื่องจากไม่ว่าเขาจะมีความสามารถมากเพียงใดเขาก็ไม่สามารถแข่งขันกับซีซาร์ได้

หลังจากการแข่งขันนักเรียนกำลังพูดคุยแนวคิดใหม่ถ้าซีซาร์เป็นฮีโร่ที่เกิดจากธรรมชาติและถูกกำหนดให้เป็นฮีโร่แล้วหลินเสี่ยวอาจเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดในการเป็นฮีโร่สำรอง แม้ว่าเขาจะไม่โดดเด่นแต่เขาก็เหมาะที่สุดที่จะเป็นมือขวาซีซาร์

บังเอิญหลินเสี่ยวก็คิดเช่นนั้น

อะไร? คุณถามว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร?

นั่นเป็นเพราะเขาเป็นคนหนึ่งที่แอบแพร่กระจายความคิดนี้

เพื่อให้บรรลุความฝันของเขาในการผ่อนคลายเขาไม่ได้หย่อนยานเลย

…

วันหนึ่งวิทยาลัยลอรัน

ในที่สุดก็ถึงเวลาพักแล้ว หลินเสี่ยวก็ได้รับการแจ้งเตือนให้ไปโรงเรียนเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับการแข่งขันวิทยาลัย

วันนั้นหลินเสี่ยวไม่ได้นอนโดยไม่คาดคิดเขาตื่นแต่เช้าและมาโรงเรียนกับเอเลน่าแต่เขาเห็นคนที่เขาไม่เห็น

“ เฮ้หลินเสี่ยว!” ยืนอยู่ข้างนอกห้องทำงานของอาจารย์วู ซีซาร์ไม่สามารถยับยั้งความโกรธและตะโกนใส่เขา

เนื่องจากพวกเขาทั้งสองเป็นคู่ท๊อป พวกเขาทั้งสองจึงมีคุณสมบัติที่จะเข้าร่วมในการแข่งขันของโรงเรียนและนั่นคือสาเหตุที่พวกเขาพบกันนอกสำนักงานของวู

พวกเขากำลังจะเป็นสหายที่จะต่อสู้ด้วยกันแต่ทันทีที่เขาเห็นเยาวชนผมสีดำคนนั้นด้วยสีหน้าเสื่อมโทรม ซีซาร์ไม่สามารช่วยแต่โกรธ

จากสิ่งที่เขาจำได้นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาพบกันหลังจากการแข่งขัน

“ เอ่อ…เจ้าชายทำไมเจ้าตะโกน ข้าทำอะไรผิดหรือเปล่า?”

หลินเสี่ยวไม่เชื่อว่าเขาทำอะไรกับซีซาร์

แม้ว่าเขาจะพาคู่หมั้นของเขาออกไปต่อหน้าผู้ชม แต่เชนไตหยินก็ได้พูดเรื่องนี้ไว้ดังนั้นมันน่าจะไม่เป็นไร

“ เจ้า เจ้า! …หลินเสี่ยวทำไมต้องยอมแพ้?” ซีซาร์ถามอย่างโหดเหี้ยม

อย่างที่คาดไว้มันเป็นเพราะเรื่องนั้น หลินเสี่ยวแสดงความไร้เดียงสาทันทีผมเปิดและใช้ข้อแก้ตัวที่เขาเตรียมไว้

“ โอ้เป็นเพราะข้าไปดูนักบุญหญิงสโนว์…เจ้าไม่รู้? เธอเป็นคนสวยที่มีแฟน ๆ มากมายผู้คนมากมายอยากพาเธอกลับบ้านในฐานะภรรยา”

แม้ว่าเขาจะพูดอย่างนั้นเขาก็กำลังคิด…อืมไม่มีทางที่ข้าจะมอบน้องสาวให้กับพวกเจ้า!

“ นักบุญหญิง?” ซีซาร์ลังเลแต่ไม่ยอมลงเรื่อง“ หลินเสี่ยวข้ารอมาแล้วครึ่งปีแล้วที่จะต่อสู้กับเจ้า! แต่เจ้าก็โผล่ออกไปในนาทีสุดท้ายเจ้ายังมีศักดิ์ศรีบ้างไหม?”

“ เอ่อรอข้ามาครึ่งปี…โอ้เจ้าเกย์มาก” หลินเสี่ยวตั้งใจแสดง

เขาเข้าใจว่าทำไมซีซาร์ถึงโกรธ

ประมาณครึ่งปีที่ผ่านมาซีซาร์ท้าดวลหลินเสี่ยวต่อหน้าเพื่อนร่วมชั้นของเขาเขาคิดว่ามันจะเป็นการดวลครั้งใหญ่ แต่ท้ายที่สุดก็ล้มลงเพราะกับดักของหลินเสี่ยวและถูกบังคับให้ล้มเลิกการดวล

แม้ว่าการต่อสู้จะถูกยกเลิกเป้าหมายของเขายังคงเหมือนเดิม เขาต้องการเปรียบเทียบตัวเองกับหลินเสี่ยวและการแข่งขันครั้งนี้เป็นโอกาสที่สมบูรณ์แบบ

แต่หลินเสี่ยวบ้าคนนี้ยอมแพ้! อีกครั้ง!

การแข่งขันซีซาร์ไม่สามารถเข้าใจหลินเสี่ยวได้เลยเขาคิดได้แค่ว่าหลินเสี่ยวดูถูกเขาทำให้เขาขายหน้า!

“ หลินเสี่ยวเจ้าคิดว่าเจ้าสามารถเอาชนะข้าได้ด้วยโซ่เวทมนตร์และเวทฉับพลันหรือ? อย่าถูกพาไป! แม้ว่าเจ้าจะเอาชนะเชนไตหยินได้แต่ก็ไม่สามารถเอาชนะข้าได้!”

“ เอ่อ…แน่นอนข้าทำไม่ได้ แท้จริงข้าต้องการต่อสู้กับเจ้าแต่นักบุญหญิงสวยจริงๆข้าก็เป็นแฟนคลับของเธอด้วย! ดังนั้นข้าสามารถยอมไม่ไปดูเธอได้เท่านั้น!”

“ เธอสวยไหม? นอกจากนี้…แฟนคลับคืออะไร?”

“ ก้เหมือน…แฟนคลับไอดอล! อย่างไรก็ตามถ้าเจ้าเห็นเธอเจ้าก็จะต้องประทับใจกับรูปลักษณ์ที่บริสุทธิ์และศักดิ์สิทธิ์ของเธอเช่นกัน!”

หืมมมถ้าเจ้ากล้าข้าจะจ้องตาและให้ความมืดนิรันดร์แก่เจ้า

“ หืมมเป็นอย่างนั้น…”

หลินเสี่ยวยังคงใช้นักบุญหญิงเป็นข้อแก้ตัวของเขาดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหาเหตุผลที่จะโต้กลับได้

เราอยู่เพื่อนักบุญหญิงโลลิ!

ความชอบโลลิผิดอะไร?

เมื่อพิจารณาถึงการแข่งวิทยาลัยที่กำลังจะมาในเร็ว ๆ นี้ ซีซาร์รู้ว่าเขาไม่สามารถทำลายความสัมพันธ์ของพวกเขาได้มากนักเนื่องจากพวกเขากำลังจะกลายเป็นเพื่อนร่วมทีม หากพวกเขาไม่สามารถทำงานเป็นหนึ่งเดียวพวกเขาจะชนะได้อย่างไร

การแข่งขันประจำปีครั้งที่ 18 ของไอลีน

การชนะเป็นสิ่งสำคัญสำหรับซีซาร์นั่นเป็นขั้นตอนสำคัญในการเป็นฮีโร่ แต่มันไม่ใช่แค่สำหรับตัวเองเท่านั้นมันเป็นมากกว่าสำหรับวิทยาลัยลอรัน สำหรับราชอาณาจักรลอมบาร์ดทั้งหมด!

สถาบันการศึกษาที่ชนะอย่างไม่ต้องสงสัยจะกลายเป็นจุดสนใจของหลาย ๆ คนที่จะรักษาฮีโร่ สถานที่ที่คนหนุ่มสาวปรารถนา

เมื่อปีที่แล้ว วิทยาลัยลอรันไม่ได้ติดอันดับหนึ่งในสามหากพวกเขาไม่สามารถประสบความสำเร็จได้แม้ว่าพวกเขาจะเป็นสถาบันการศึกษาที่เก่าแก่ที่สุดในราชอาณาจักรแม้ว่าฮีโร่ปัจจุบันจะเป็นศิษย์เก่าพวกเขายังคงเรียนจบพวกเขาอาจหล่นไปอยู่ด้านหลังได้

การชนะไม่เพียงแต่จะช่วยให้วิทยาลัยลอรันฟื้นความรุ่งเรืองในอดีตของพวกเขาเท่านั้น แต่ที่สำคัญกว่านั้นยังนำประโยชน์มากมายมาสู่ราชอาณาจักรลอมบาร์ด

เนื่องจากพันธมิตรสี่ราชอาณาจักรไม่มีความขัดแย้งขนาดใหญ่ระหว่างประเทศในไอลีนและดังนั้นจึงค่อย ๆ เปลี่ยนจากการเปรียบเทียบอาวุธและการทหารเป็นพลังและความสามารถของหนุ่มสาว

หากวิทยาลัยลอรันชนะตำแหน่งของราชอาณาจักรลอมบาร์ดก็จะเพิ่มขึ้นภายในสภาพันธมิตรสี่ราชอาณาจักรด้วยเหตุนี้มันจะนำทรัพยากรและผลประโยชน์ที่ไม่สามารถอธิบายได้ในหนึ่งหรือสองประโยค

เขาต้องทำงานอย่างหนักเพื่อให้ประเทศร่ำรวยและมีอำนาจแม้ว่าซีซ่าร์ตั้งใจจะทำสิ่งนั้นเขาจะไม่ใช้เหตุผลอันสูงส่งเป็นข้ออ้างเพื่อปกปิดจุดประสงค์ที่แท้จริงของเขา

เขาต้องการใช้การแข่งขันครั้งนี้เพื่อให้ได้รับสิทธิ์ในการพูดมากขึ้น

เขาต้องการพลังโอกาสปีกคู่หนึ่งที่จะให้อิสระแก่เขาและทำให้เขาทะยานผ่านท้องฟ้า

ดังนั้นเขาจึงยอมเสี่ยงชีวิตหากเขาล้มเหลวที่นี่การทำงานหนักของเขาก่อนจะกลายเป็นเรื่องตลก

เขามีมากพอที่จะถูกเยาะเย้ย

“ หลินเสี่ยว เจ้ากำลังทำอะไร”

“อ่า?”

หลินเสี่ยวคิดว่าเขามั่นใจแล้วแต่เขาก็ตะโกนอีกครั้งราวกับว่าเขากำลังจะไปกินใครซักคน

“ เรากำลังจะแข่งขันไม่ใช่เล่นทำไมเจ้าถึงพาสาวใช้มาด้วย” เขาชี้ไปที่สาวใช้ที่ไม่แยแสนั้นข้างหลังเขาและถาม

“ ซีซาร์เจ้ากลายเป็นแม่เมื่อไหร่? ทำไมเจ้าเข้มงวดจัง?”

“อะไร?“

“ ไม่ต้องห่วงข้าจะไม่ลากเจ้าลงมา ข้ามีเหตุผลว่าทำไมข้าต้องพาเธอไปด้วย”

เขาต้องนำเอเลน่ามา เขาจะไม่เอามาได้ยังไง?

แม้ว่าพวกเขาจะมีสงครามเย็นมาตั้งแต่สโนว์ได้จากไปและไม่ได้พูดมากกว่าสามคำในเวลาเดียวกัน หลินเสี่ยวรู้สึกไม่สบายใจที่จะนอนไม่หลับเป็นเวลาหลายวันเมื่อในที่สุดเขาฝันถึงเอเลน่าที่พูดแค่สี่คำกับเขาจนเขาเกือบจะตกเตียงเพราะความสุข

สิ่งที่แปลก

หลินเสี่ยวไม่ควรเป็นนักเลงแต่เขารู้สึกสบายใจมากขึ้นเมื่อเอเลน่าดุเขาและโต้แย้งกับเขา ตอนนี้เอเลน่าฟังทุกคำที่เขาพูดทำหน้าที่อย่างเหลือเกินและไม่ได้พูดกับเขาเลยเขารู้สึกตื่นเต้นมากขึ้น

“ อาจารย์วูเราอยู่ที่นี่แล้ว”

หลินเสี่ยวส่ายหัวเพื่อขับไล่ความคิดของเขาแล้วจึงนำไปสู่การผลักเปิดประตูสำนักงาน

แสงแดดส่องเข้ามาทางหน้าต่างทะลุผ่านประตูและทำให้หลินเสี่ยวเปล่งประกาย

เขายกมือขึ้นเพื่อปิดกั้นแสงแดดที่พราวส่องตาและเห็นร่างผู้หญิงสวยสองคนอยู่ในห้อง

ด้วยแสงแดดเป็นฉากหลังพวกเขาดูราวกับว่าพวกเขาเป็นเทพธิดาลงไปสู่อาณาจักรมรณะร่างที่สง่างามและผิวที่สวยงามของพวกเขาทำให้จิตใจของคนสั่นสะเทือน

“โรซี่?”

“พี่สาวหยิน?”

ซีซาร์และหลินเสี่ยวต่างก็เรียกหา“ เทพธิดา” ของตน