แม้ว่าสโนว์เป็นเพียงเด็กเหลือขอ 10 ปี แต่เธอก็ไม่เคยกลัวที่จะจัดการกับสุนัขจิ้งจอกตัวอ้วนเจ้าเล่ห์เหล่านี้

อายุของเธอคือร่มป้องกันของเธอรูปร่างหน้าตาน่ารักของเธอคือการปลอมตัวที่ดีที่สุดของเธอ ก่อนหน้านี้ที่เมืองเชอร์รีลชายชราปีเตอร์สันผู้สกปรกที่ถูกหลอกโดยการปรากฏตัวของเธอที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ของของเขาถูกเด็กหญิงตัวเล็ก ๆสับและถูกเผาให้เป็นเถ้าถ่าน

นั่นเป็นเหตุผลที่แม้ว่าเธอจะได้รับมอบหมายให้เมืองเชอร์รีลกับบิชอปที่ไม่คุ้นเคยสโนว์ไม่เคยกังวลเลยว่าเธอจะถูกรังแก

ถ้าแอนเดอร์สันวางแผนที่จะแสดงความแข็งแกร่งเธอมีวิธีการที่จะจัดการกับมันได้ แต่กับไขมันที่น่ารังเกียจซึ่งเป็นหมาป่าในชุดแกะสโนว์ไม่สามารถมองผ่านเขาได้

หลังจากถ่ายโอนสโนว์ แอนเดอร์สันก็ไม่เคยแกล้งเธอทำลำบากและไม่เคยดูถูกเธอเลยเพราะเธอยังเด็ก ในทางตรงกันข้ามเขาทำงานอย่างกระตือรือร้นกับเธอเพื่อดูแลสิ่งต่าง ๆ

แม้ว่าเขาจะร่วมมือกันในเรื่องกิจวัตรประจำวัน แต่เขาก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะเปลี่ยนแปลงวิธีที่น่ากลัวของเขา

สิ่งที่เขาพูดคือเขาอายุ 50 ปีและเขาอุทิศชีวิตครึ่งปีแรกให้กับเทพธิดาฆ่าปีศาจทุกวันและไม่เคยมีวันที่ดีเลย ตอนนี้เขาเป็นอาร์คบิชอปเขาไม่เสียหายหรือหม่นหมองเขาแค่ชอบกินเพียงแค่นั้นดังนั้นแม้แต่เทพธิดาก็ควรมีความเข้าใจ

การพูดอย่างนั้นสโนว์ไม่สามารถบังคับให้เขาทำอะไรได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อแอนเดอร์สันไม่ได้โกหกและเขาไม่มีปัญหาอื่นใดนอกจากความตะกละเขาก็เป็นอาร์คบิชอป

แต่ก็ไม่มีเหตุผลสโนว์ไม่ชอบคนอ้วนเลย

เขาไม่รู้ว่าจะพูดยังไงแม้จะกินเนื้อสัตว์ที่มีไขมันไม่สามารถอุดปากไอ้ของเขาได้ แม้ก่อนหน้านี้เขาล้อเลียนเธออย่างแผ่วเบาโดยบอกคนตาบอดสโนว์ให้ ‘มอง‘ ที่สเต็กที่เขากินอยู่อย่างเป็นธรรมชาติ

มองตูดของข้าสิ! แล้วข้าจะสะบัดตาของเจ้าออกแล้วปล่อยให้เจ้ามอง

มันจะไม่มีอะไรมากถ้ามันเป็นเพียงแค่เขาใช้ปากของเขาแต่เขาก็คือไขมันจอมวางแผน!

เขาให้ความร่วมมือกับงานของสโนว์บนพื้นผิวและรายงานทุกอย่างเล็กและใหญ่ให้กับสโนว์ตามกฎยอมรับการควบคุมของนักบุญหญิงแต่เขายังคงยูแอบย่องไปรอบ ๆ ด้านหลังของเธอ

หลังจากผ่านไปหลายปีแอนเดอร์สันก็เข้าใจเมืองวินเทอร์เรสอย่างแน่นหนา หากเขาต้องการซ่อนบางสิ่งบางอย่างมันไม่ใช่สิ่งที่สโนว์มองผ่านในช่วงเวลาหนึ่ง

เขาซ่อนตู้นิรภัยในทองคำหรือไม่? หรือฝึกฝนพลัง?

สโนว์ไม่รู้คำตอบ แต่วันนี้ในที่สุดเธอก็จับหางของแอนเดอร์สัน

ไขมันเจ้ากรรมตัวนี้เตรียมทีมขนส่งขนาดใหญ่ไว้ข้างหลังเธอ! หากไม่ใช่เพราะสโนว์มีไหวพริบอย่างรวดเร็วเขาก็เกือบจะหายไปกับมันแล้ว

“ อาร์คบิชอปแอนเดอร์สันท่านไม่ได้รายงานเรื่องสำคัญเช่นนี้มันเป็นสิ่งที่ข้าไม่ควรรู้ใช่หรือไม่” แม้ว่าสโนว์กำลังขอร้องเขาด้วยเสียงหรักปรำ

“ ฮ่าฮ่า ท่านพูดว่าไง? ท่านเป็นนักบุญท่านมีสิทธิ์ที่จะถามอะไรในแขวงปกครองของบิชอบท่านควรรู้ทุกอย่าง! “เขาเคี้ยวอย่างแรงและกลืนเนื้อเข้าไปในปากของเขาและยิ้ม

เขากินสเต็กในปากของเขาแต่เขารู้สึกเหมือนเขากินอึ แม้ว่าเขาจะยิ้มแต่เขาอยากจะแทงสโนว์จนตายด้วยมีดในมือของเขา

คนตาบอดคนนี้รู้วิธีการเคลื่อนไหวของเขาอย่างไร! เขาซ่อนมันด้วยทรัพยากรทั้งหมดของเขาเขาวางแผนที่จะพาทุกคนออกไปและละทิ้งสถานที่และเมื่อสโนว์รู้ว่ามันจะสายเกินไปแล้ว

แต่เขาไม่เคยคาดหวังให้เธอหยุดเขาในโบสถ์ก่อนที่เขาจะจากไป!

น่าแปลกที่คนตาบอดที่เป็นโรคนี้จะจัดการกับมันได้อย่างไร

บางครั้งเมื่อมองไปที่รูปลักษณ์โลลิที่น่ารักของเธอ แอนเดอร์สันยังสงสัยว่าเธอไม่ใช่เด็กอายุ 10 ปี แต่สัตว์ประหลาดที่มีร่างของเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ

“ ถ้าเป็นอย่างนั้นอาร์คบิชอปแอนเดอร์สันทำไมท่านไม่บอกข้าล่วงหน้า? เหตุผลของท่านละ?” สโนว์ถามอย่างโหดเหี้ยม

“ ท่านสโนว์ ข้ากำลังยุ่งอยู่กับการกิน…อืมไม่ยุ่งกับงานดังนั้นลืมมันไปเถอะ อย่าคิดมากเกินไป” แอนเดอร์สันรู้สึกอึดอัดและพยายามหัวเราะออกมาเท่านั้น

“ ไม่ว่างกับการทำงานหรือ” ปากสโนว์กระตุกและเธอเย้ยหยันอย่างเงียบ ๆ “ ท่านรังแกข้าเพราะข้าไม่เห็นอะไรเลยเหรอ? ดังนั้นจานและชามบนโต๊ะนี้เต็มไปด้วยงานหรืออาหารหมู บอกที?“

“ อาหารหมู เอ่อ…ท่านนักบุญรู้จริง ๆ ว่าเด็กต้องทำยังไง” แอนเดอร์สันขมวดคิ้วและแสดงออกผิดธรรมชาติแต่ไม่กล้าแสดงออก

“ แอนเดอร์สันบอกข้าด้วยความจริงซะว่าทีมขนส่งนี้คืออะไร?” สโนว์ไม่ได้เสียเวลาอีกต่อไปและพูดถูก“ ถ้าท่านไม่ให้เหตุผลที่ยอมรับได้ ข้ามีอำนาจพอที่จะยกเลิกมัน ! ในเวลานั้นอย่าคิดว่าจะไปไหนและท่านก็สามารถกินอาหารหมูในโบสถ์ได้อย่างเชื่อฟัง!

“ยกเลิก? ไม่ไม่ไม่เราสามารถพูดคุยเรื่องนี้ได้…เอ่อ…ว่า…” ในที่สุดแอนเดอร์สันก็ถูกกระแทกอย่างรุนแรงและมองไปรอบ ๆ อย่างใจจดใจจ่อ

ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สามารถหนีไปได้ถ้าเขาไม่พบวิธีที่จะดูแลสโนว์ เขาอาจจะถูกกักบริเวณในบ้านโดยเด็กเหลือขอคนนี้ นักบูญหญิงกักขังอาร์คบิชอปภายในบ้านถึงแม้ว่ามันจะไม่เคยได้ยินมาก่อนเขารู้ว่าสโนว์จะทำมัน!

แอนเดอร์สันไม่แสร้งทำอีกต่อไปเขาเช็ดน้ำมันออกจากปากและมือของเขาอย่างรวดเร็วเดินไปรอบ ๆ โต๊ะถัดจากสโนว์ก้มเอวของเขาและยิ้มให้ประจบสอพลอ

“ นักบุญ…จริงๆแล้วมันเป็นอย่างนี้ ข้าต้องไปราชอาณาจักรเฮโนที่จะทำภารกิจให้สำเร็จดังนั้นโปรดเมตตา” แอนเดอร์สันขยับเข้ามาใกล้สโนว์และกระซิบ

“ ฮี่ฮี่ ท่านกำลังทำเสียงราวกับว่าข้าตั้งใจทำสิ่งที่ยากสำหรับท่าน” สโนว์ชักริมฝีปากของเธอด้วยความไม่พอใจ“ ท่านจะไปราชอาณาจักรเฮโนเพื่อทำอะไร”

“ นั่น…การแข่งขันประจำปีของสถาบันไอลีนครั้งที่ 18 กำลังจะเริ่มขึ้นใช่ไหม มันเป็นเพราะ…” ในที่สุดเมื่อเขามาถึงหัวข้อหลักเขาเลือกคำพูดของเขาอย่างระมัดระวังและเริ่มอธิบายสโนว์

แขวงปกครองของบิชอป เมืองวินเทอร์เรสเป็นเมืองหลวงของราชอาณาจักรลอมบาร์ดแม้ว่าแอนเดอร์สันจะมีอำนาจสูงสุดในแขวงปกครองนี้เขาก็ยังต้องฟังกษัตริย์

ที่นี่อำนาจของจักรวรรดิและศาสนามีความขัดแย้งหากเขาต้องการประกาศที่นี่พวกเขาไม่สามารถหนีออกจากการควบคุมของประเทศไม่ว่าผู้มีอำนาจสูงสุดของบิชอปพวกเขาก็ไม่สามารถขัดแย้งกับราชาได้

แต่นี่คือข้อดีของแอนเดอร์สันตลอดเวลานี้แขวงปกครองของเขาไม่เคยขัดแย้งใด ๆ กับราชวงศ์ของจักรวรรดิพวกเขายังมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดเจ้าหน้าที่ทุกคนสนิทกับเขานี่อำนาจจักรพรรดิและกฎทางศาสนาทำงานร่วมกัน

แน่นอนว่ายังมีเจ้าหน้าที่ที่ไม่ได้ทำงานกับเขาเหมือนคนเลวที่ชื่อเดวิด แต่เขาก็โดนลอบสังหารเมื่อไม่นานมานี้และได้รับขนมหวานของเขา

“ ท่านนักบูญ ท่านควรรู้เจ้าชายคนที่ห้า ซีซาร์ และคู่หมั้นของเขา เชนไตหยิน เจ้าหญิงจักรวรรดิฉินอันยิ่งใหญ่ พวกเขาไป ราชอาณาจักรเฮโนเพื่อที่จะเป็นตัวแทนของวิทยาลัยลอรัน แน่นอนว่าครอบครัวของพวกเขาจะต้องกังวลพี่ชายของซีซ่าร์จึงขอให้ข้าไปกับพวกเขาและเทศนาขณะที่ดูแลพวกเขา”

โทมัสอเล็กซ์ พี่ชายคนโตของซีซาร์ ผู้มีสิทธิอันดับหนิ่งของบัลลังก์ แน่นอนว่าคำพูดของเขามีน้ำหนักแม้แต่แอนเดอร์สันก็ต้องบังคับอีจงเป็นพี่เลี้ยงของซีซาร์และเชนไตหยิน

โบสถ์แสงศักดิ์สิทธิ์ก็มีอิทธิพลในราชอาณาจักรเฮโนเช่นกันแต่เมื่อเทียบกับวิธีการที่พวกเขาเติบโตในอาณาจักรลอมบาร์ดพวกเขามีอิทธิพลน้อยกว่ามาก คนที่ไม่มีความสนใจในเทพธิดาดังนั้นในครั้งนี้นอกจากปกป้องซีซาร์และเชนไตหยินอย่างลับๆแล้วเขายังรับผิดชอบในการเผยแพร่หลักคำสอนทางศาสนาของเขา

กล่าวอีกนัยหนึ่งแอนเดอร์สันต้องรับบทเป็นผู้สอนศาสนาและพี่เลี้ยง

“อืม แต่เมื่อท่านทำงานเผยแผ่ศาสนาทำไมท่านไม่บอกข้าก่อน? เป็นไปได้ไหมที่ท่านยังซ่อนอะไรซักอย่างอยู่?” สโนว์ไม่พบช่องโหว่ใด ๆ กับสิ่งที่เขาพูด แต่มันก็ยังรู้สึกแปลก ๆ

แม้ว่าเขาจะเผยแพร่หลักคำสอนในราชอาณาจักรเฮโนก็ตาม เขาไม่จำเป็นต้องปลอมตัวเป็นทีมขนส่งใช่มั้ย มันไม่ใช่สิ่งที่น่าละอายดังนั้นทำไมถึงต้องปลอมตัว

นอกจากนี้ผู้คนยังจำพวกเขาได้ไม่เหมือนที่พวกเขาแต่งตัวพวกเขาต้องได้รับธงของราชอาณาจักรเฮโนและข้ามพรมแดนของพวกเขาอย่างเปิดเผยด้วยธงของโบสถ์มันยากที่จะซ่อน

เดี๋ยวก่อน … สโนว์คิดถึงความเป็นไปได้อื่น

แอนเดอร์สันไม่ได้ใช้ทีมขนส่งเพื่อซ่อนภารกิจ แต่ใช้ภารกิจเพื่อซ่อนการมีอยู่ของทีมขนส่ง!

“ อาร์คบิชอปแอนเดอร์สันข้าขอถามว่าว่าอะไรอยู่ในตู้?” สโนว์ถามคำถามสำคัญ

สินค้าที่รถม้ากำลังบรรทุกเป็นสิ่งที่เขาต้องการซ่อนมากที่สุดใช่ไหม!

“นั้น…”

ผิวของแอนเดอร์สันมีการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลัน

เขาไม่ได้คาดหวังว่าคำพูดของเขาก่อนหน้านี้ มี ไร้ประโยชน์และเด็กเหลือขอเจ้ากรรมนี้ยังคงถูกจับไปยังจุดสำคัญ

หากสโนว์ได้เห็นร่างที่ขออภัยในปัจจุบันของแอนเดอร์สันเธอจะรีบออกไปทันทีและตรวจสอบสินค้าโดยส่วนตัวตราบใดที่เธอเปิดหีบที่ยกขึ้นทั้งหมดเธอก็จะเห็นความจริง!

แต่อนิจจาเธอตาบอดและไม่สามารถมองเห็นการแสดงออกของแอนเดอร์สันและไม่มีวิธีการตรวจสอบสินค้าเป็นการส่วนตัวดังนั้นเธอจึงพลาดโอกาสที่ดี

“ ท่านนักบุญ รถม้าเต็มไปด้วยเสบียงบางอย่าง” แอนเดอร์สันยิงกระสุนหนัก แต่เขายังบังคับให้ตัวเองเปลี่ยนเป็นน้ำเสียงสงบและตอบโต้อย่างจริงจัง

สโนว์มองไม่เห็น!

ดังนั้นเขายังมีโอกาสที่จะหนีไปกับมัน!