นักเวทย์เสริมพลังนั้นแตกต่างจากนักเวทย์ทั่วไป

บอลไฟ ลูกศรน้ำแข็ง เมทีโอ … นี่เป็นความประทับใจทั่วไปที่นักเวทย์ทุกคนมีแต่นั่นเป็นเพียงหนึ่งในโรงเรียน … การวิงวอน

การวิงวอนให้ปฏิบัติตามกฎบางอย่างเพื่อเปลี่ยนพลังเวทย์มนตร์เป็นพลังงานรูปแบบอื่น ๆ ทำการสร้างแบบจำลองรูปร่างและการบีบอัดของพลังงานและสร้างเวทมนตร์ที่มีพลังทำลายล้างสูง

นักเวทย์เสริมพลังนั้นแตกต่างกัน

พวกเขาอ่อนแอแต่ก็น่าเกรงขามมาก พวกเขาถูกดูถูกแต่ก็ต่อสู้กับพรสวรรค์ ในการต่อสู้พวกเขาเป็นคนที่ลากทีมลงแต่ก็เป็นแกนหลักของทีมเช่นกัน หากมีนักเวทย์เสริมพลัง การต่อสู้ก็จะปรากฏขึ้นรอบตัวพวกเขา!

นักเวทย์เสริมพลังไม่สามารถต่อสู้คนเดียวได้ แต่พวกเขาสามารถใช้ทักษะต่าง ๆเสริมพลังอันมหาศาลให้แก่ทีม

ยกตัวอย่างเช่นผิวหิน มันสามารถเพิ่มพลังการป้องกันของพันธมิตรได้อย่างมาก หากพวกเขาเผชิญหน้ากับศัตรูที่มีระดับต่ำกว่าพวกเขาแทบจะเป็นอมตะ

“ บาร์ท ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการประหยัดพลังงานใช้พลังทั้งหมดของเจ้า!” ผู้นำเวเบลนสั่ง

“ ครับ กัปตัน!”

นักเวทย์เสริมพลังได้รับคำสั่ง เขาไม่ได้กลั้นเอาไว้และยังคงใช้เวทมนตร์ต่อไป

“ คำพูดแห่งใจ!”

พร้อมกับการร่ายมนต์ของเขา หมอกสีม่วงอีกชั้นหนึ่งแยกย้ายกันไปและหายไปเข้าไปในร่างกายของพวกเขาอย่างรวดเร็ว

มันเป็นเวทย์มนตร์เสริมความแข็งแกร่งระดับที่สี่ ผลของมันคือการเพิ่มประสาทสัมผัสทั้งห้าในระยะเวลาอันสั้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งการได้ยินและการมองเห็นเพื่อให้พันธมิตรของตนได้เปรียบในการต่อสู้

แต่เขายังไม่จบ

เมื่อหมอกสีม่วงอ่อนหายไปเขาก็เริ่มใช้เวทมนตร์อีกอัน

คราวนี้มันไม่ราบรื่นและเป็นธรรมชาติเหมือนเมื่อก่อนการกระทำของเขาล่าช้าและร่ายโซ่เวท

เวเบลนรู้ว่าบาร์ทพร้อมที่จะร่ายมันดังนั้นเขาจึงเริ่มเคลื่อนไหว

เขาฝังเกราะหนาของเขาลงไปในพื้นดิน ออร่าการต่อสู้สีน้ำเงินเข้มพุ่งออกมาล้อมรอบทั้งโล่ ไม่นานหลังจากนั้นโล่ถูกปกคลุมไปด้วยเปลือกคลื่นเหมือนระลอกคลื่นพร้อมกับการไหลเวียนของอากาศรอบตัวพวกเขา

ในเวลาเดียวกันดูเหมือนว่าเวทมนตร์ของบาร์ทเกือบจะเสร็จแล้ว

“แอตี้เมจิก …”

“ บ้าเอ๊ย!” หลินเสี่ยวร้องออกมา“ ซีซาร์ เร็วเข้า! นั่นเป็นเวทย์มนตร์เสริมความแข็งแกร่งระดับหก! หากเขาร่ายมันสำเร็จ เราเดือดร้อนแน่!”

ผลของสนามต่อต้านเวทมนตร์คือการจำกัดความเร็วการไหลเวียนของเวทย์มนตร์อย่างรุนแรงในพื้นที่ซึ่งหมายความว่าเวทมนตร์โจมตีทั้งหมดจะไร้ประโยชน์ บอลไฟจะกลายเป็นประทัดดอกไม้ไฟ หอกน้ำแข็งจะกลายเป็นผลึกน้ำแข็งที่สวยงาม …

ทุกคนจากวิทยาลัยลอรัน นอกเหนือจากเชนไตหยินนั้นใช้เวทมนต์และสถาบันน้ำมีนักรบสามคนบวกกับนักเวทเสริมพลังหนึ่งคนและไม่กลัวพลังเวทของพวกเขาที่ถูกระงับดังนั้นหากบาร์ทประสบความสำเร็จพวกเขาก็จะได้เปรียบกว่า

ซีซาร์ไม่รู้ว่าหลินเสี่ยวสามารถมองออกได้ทันทีว่าเขากำลังจะร่ายเวทมนตร์อะไรได้ยังไงแต่เพียงเวทระดับสูงอันนี้เท่านั้นที่สามารถทำได้เช่นนั้นแต่ซีซาร์ไม่ได้คิดมากเกินไปและมุ่งเน้นไปที่การต่อสู้

ตั้งแต่พวกเขากำลังจะต่อสู้แล้วเขาก็เข้าสู่โหมดต่อสู้ทันที! ดังนั้นเขาจึงปล่อยพลังออกไปทันที พลังอันรุนแรงและดาบมังกรแดงเข้มรวมเข้าด้วยกันพร้อมที่จะยิงออกได้ตลอดเวลา

“ คลื่นดาบ ลมอัสนีบาท!”

ก่อนหน้านี้เขาถูกหยุดโดยหลินเสี่ยว ตอนนี้เขาได้รับอิสระแล้วเขาจะปล่อยมันออกไปทั้งหมด!

ในขณะที่คนอื่น ๆ จากวิทยาลัยลอรันก็เริ่มที่จะขยับตัว

เชนไตหยินแตกต่างจากสไตล์ฉูดฉาดของซีซาร์แล้วหายตัวไป เมื่อการต่อสู้เริ่มต้นขึ้นการที่เธอไม่ปรากฏตัวนั้นน่ากลัว เมื่อหลินเสี่ยวนึกถึงเธอเขาก็เห็นเพียงรอยเท้าที่เหลืออยู่

สำหรับโรซี่ เธอยืนอยู่ข้างหลังอย่างกังวลใจ หลินเสี่ยวเตรียมเวทมนตร์อย่างหลากหลายเพื่อสนับสนุนซีซาร์

“ สนามต่อต้านเวทมนต์…”

“ ลมอัสนีบาท!”

ในขณะที่นักเวทของพวกเขาใกล้จะเสร็จสิ้น ซีซาร์ก็พร้อมในที่สุด!

พร้อมกับเสียงฟ้าร้องดังสนั่น พลังแพรวพราวที่เกิดขึ้นพร้อมกับการแกว่งของดาบราวกับปืนใหญ่แม่เหล็กไฟฟ้าที่น่ากลัวกลืนกินพวกเขาทันที

นักรบโล่ยืนอยู่เบื้องหน้าพวกเขา“ โล่น้ำ!”

นั่นคือทักษะพิเศษของเวเบลน น้ำบนโล่ก็เริ่มพุ่งพล่านและพื้นผิวของโล่ที่เหมือนกระจกก็กระจัดกระจายไป

จากนั้นเสียงฟ้าร้องกระหึ่มเข้าปะทะเกราะ! น้ำเริ่มกลิ้งไปมกเหมือนถูกนำไปต้มและเริ่มระเหยอย่างรวดเร็วออร่าสีฟ้าของเขาก็ถูกทำลายลงด้วยพลังสายฟ้าที่คมชัด

“ กัปตัน !!” สมาชิกอีกสองคนร้องออกมา

นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นทักษะที่น่ากลัว!

ลมอัสนีบาท? พวกเขาไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนแต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่เหมือนกับทักษะปกติ ถึงแม้ว่าพวกมันจะถูกต้านโดยกัปตันและถูกแยกจากกันด้วยโล่ พลังทำลายล้างก็ทำให้พวกเขารู้สึกหนาวสั่นมากจนอยากจะหนีไป!

นั่นคือพลังของนักดาบเวทย์หรือไม่? ทุกคนอยู่ในระดับที่ห้าแต่พลังของซีซาร์นั้นช่างน่ากลัวจริงๆ! แม้แต่สามคนรวมกันก็ไม่สามารถเทียบได้กับพลังนั้น!

หนึ่งวินาทีจากนั้นสอง … เสียงที่เจาะหูยังคงดำเนินต่อไป น้ำที่ปกคลุมเกราะนั้นเกือบจะหมดไปแล้วเกราะที่แข็งแรงซึ่งครั้งหนึ่งเคยทำเสียงลั่นดังเอี๊ยดราวกับกำลังยืนหยัดในความกดดันอันยิ่งใหญ่และสามารถแตกสลายได้ทุกเวลา

“ อ้ากกกกกกก!!!!” เวเบลนปล่อยเสียงคำรามอันทรงพลังออกมา!

เขาโยนขวานของเขาออกไปและจับโล่ด้วยมือทั้งสองข้างอย่างแน่นหนาและวางเท้าทั้งสองข้างไว้อย่างมั่นคงโดยใช้หัวไหล่ของเขาเพื่อพยุงโล่และพยายามต่อสู้กับพลังที่น่ากลัว

แต่เขาไร้เดียงสาเกินไปเขาไม่ทราบถึงความน่าหวาดกลัวของนักดาบเวทย์

ปัง! เวบลนถูกส่งบินไป

โล่ของเขาไม่สามารถทนต่อพลังและน้ำระเหยไปอย่างสมบูรณ์ แรงระเบิดส่งโล่บินไปทำให้เวเบลนน่าสมเพชทันที

“กัปตัน!?“

อีกสองคนมึนงแต่บาร์ทยังต้องการเวลาอีกเล็กน้อยในการเตรียมตัวดังนั้นพวกเขาจึงต้องปกป้องแนวหน้าของพวกเขา

“ การเต้นเชอร์รี่ เบ่งบาน!”

“อะไรนะ!?“

พวกเขาบิดตัวไปรอบ ๆ และสังเกตเห็นสาวงามขายาวเรียวยืนอยู่ข้างหลังพวกเขาซึ่งกำหนดเป้าหมายพันธมิตรของพวกเขา!

พวกเขาบอกได้เลยว่าหนึ่งในกลีบดอกเชอร์รี่ที่แวววาวนั้นถึงแก่ชีวิตและถ้าสัมผัสกับบาร์ทจะทำให้เขาบาดเจ็บแม้แต่ผิวหินก็ไม่ได้ช่วยอะไร!

พวกเขาปลุกออร่าการต่อสู้ของพวกเขาคนหนึ่งถือดาบยาวเหยียดไปทางบาร์ทพยายามปิดกั้นทักษะดาบแปลก ๆ ของคู่ต่อสู้และอีกคนหนึ่งทำการโจมตี!

“ วอเตอร์สไตร์ค!”

ดาบคมหลอมละลายเป็นของเหลวในขณะที่เขาเดินไปข้างหน้าเขาก็พุ่งเข้าหาเชนไตหยิน อีกคนใช้ร่างของเขาเพื่อป้องกันบาร์ท

แต่เขาก็ยังช้าเกินไปเขาสามารถใช้ดาบของเขาเพื่อหยุดกลีบดอกไม้ได้สองกลีบ แต่ทั้งสองยังสามารถเอาแขนและต้นขาของเขาพร้อมกับเสียงที่ฉีกขาดดอกไม้สีแดงสดสองดอกงอกออกมา

“ หืม…ช่างดื้อรั้น”

เมื่อเห็นการโจมตีที่เข้ามา เชนไตหยินยิ่งรู้สึกเสียใจและถอนหายใจด้วยการโจมตีของเธอ

เธอเตะจากพื้นเบา ๆ จากนั้นก็หายตัวไปและปรากฏตัวขึ้นภายในการก่อตัวของวิทยาลัยลอรัน

“ ขอโทษ…” เธอดูละอายใจและกระซิบกับเด็กผมสีดำ

“ ไม่ต้องกังวล พี่สาวหยินทำได้ดีแล้ว สถาบันน้ำไม่เหมือนลูกไก่ตัวเล็ก ๆ ที่ผ่านมามันคงไม่ง่ายขนาดนั้น” หลินเสี่ยวไม่กล่าวโทษและมองย้อนกลับไปที่บาร์ท

การต่อสู้ยังไม่จบ!

หลังจากการโจมตีครั้งแรกใ นที่สุดโรซี่ก็เสร็จสิ้นการเตรียมตัวเวทย์มนตร์ระดับที่สี่ หอกแสง!

นักรบทั้งสามคนนั้นออกไปเรียบร้อยแล้วตราบใดที่บาร์ทถูกโจมตีเขาจะถูกเผาให้เป็นกรอบและสถาบันน้ำจะแพ้!

เวทมนตร์ของโรซี่จะกลายเป็นปัจจัยชี้ขาด!

ทุกคนจับตามองประกายไฟไฟฟ้านั้น แต่สิ่งที่เกิดขึ้นต่อมาทำให้ทุกคนตกใจ

“ สนามต่อต้านเวทมนตร์!”

พันธมิตรของเขาไม่เสียสละไร้ประโยชน์ ในที่สุดบาร์ทก็ประสบความสำเร็จในการใช้เวทมนตร์

เวทเมฆหมอกสีเงินสีขาวระเบิดครั้งนี้มันไม่ได้เข้าไปข้างในใครเลยแทนที่จะระเบิดเหมือนแป้งไซโลที่แผ่ออกไปกว่าสิบเมตร

หอกแสงสว่างที่ไม่สามารถหยุดยั้งได้มันเดินทางผ่านสายหมอกและวิ่งตรงไปยังบาร์ท

แต่เมื่อมันบินมันก็เริ่มหดตัวและหรี่ลงจนกลายเป็นประกายเล็ก ๆ ในที่สุดเมื่อมาถึงบาร์ทและทำให้เขาตกใจเล็กน้อย

“อะไรนะ? ได้ยังไง? ข้า…” โรซี่คิดว่ามันเป็นความผิดพลาดของเธอเองและตื่นตระหนกพยายามอธิบายตัวเอง แต่หลินเสี่ยวแค่ส่ายหัวใส่เธอ

“ มันไม่ใช่ความผิดของเจ้า มันเป็นสนามต่อต้านเวท”

เขาโบกมือแล้วแยกย้ายหมอกจากเขา

“ ขอโทษด้วย โรซี่ เวทมนตร์ของเจ้าไร้ประโยชน์แล้ว”