“ เจ้าโหดเหี้ยมจริงๆ แค่มองมันก็เจ็บแล้ว ตัดไปที่คอแล้วแทงหัวใจ สะอาดและมีประสิทธิภาพ อืม…ถ้านั่นเป็นข้าจริง ๆ ข้าจะต้องตายแน่นอนใช่ไหม”
ชาร์ลปรากฏตัวด้านหลังเชนไตหยินและถอนหายใจที่พูดเกินจริง เขาไม่ได้สวมเสื้อคลุมยาวของเขา แต่เป็นชุดสีเหลืองสำหรับทีมของเขา เขาดูเป็นปกติยกเว้นออร่าแปลก ๆ ที่ผมสีแดงปล่อยออกมาในความมืด
พร้อมกับรูปร่างหน้าตาของเขา เดโวรูและเพื่อนร่วมทีมอีกสองคนติดตามอย่างใกล้ชิดและปกป้องชาร์ลจากทางซ้ายและขวากลัวว่าเธอจะผลีผลาม
เชนไตหยินจ้องไปที่หุ่นจำลองที่วางอยู่บนพื้นจากนั้นก็มองไปที่ชาร์ล
“ ข้านอนไม่หลับในสองสามวันที่ผ่านมา ข้าต้องทำสิ่งเดียวกันตลอดทั้งคืน มันเกือบจะฆ่าข้าแล้ว…เห้อ ดีที่มันได้ผลในท้ายที่สุด”
ปรากฏว่าชาร์ลเตรียมพร้อมสำหรับเรื่องนี้แล้ว
เขารู้ว่ามีใครบางคนจะใช้โอกาสนี้พยายามลอบสังหารเมื่อเขาไม่ระมัดระวังดังนั้นเมื่อคืนที่ผ่านมาเขาจึงใช้หุ่นจำลองเพื่อหลอกนักฆ่า
เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะประสบความสำเร็จจริง!
“ การเคลื่อนไหวนั้นมืออาชีพ…เจ้าเป็นใคร? ใครเป็นคนให้เจ้าทำสิ่งนี้? อืม ยังไงเจ้าไม่บอกข้าอยู่แล้วแม้ว่าข้าจะถามช่างเป็นอะไรที่เจ็บปวด … ” ชาร์ลส่ายหัวด้วยความเศร้าโศก
คืนนั้นมืดเกินไปแม้แสงจันทร์ถูกบดบังโดยเมฆ เขาจึงไม่สามารถมองเห็นได้ชัด อีกฝ่ายกำลังสวมหน้ากากใบหน้าเขาสามารถบอกได้แค่ว่ามันเป็นผู้หญิงตามร่าง
แม้ว่าดาบที่เอวของเธอและรองเท้าแปลก ๆดูคุ้นเคย แต่เขาก็ไม่สามารถสรุปได้อย่างง่ายดาย
ทักษะดาบของเธอนั้นรวดเร็วและเย็นชา การโจมตีแต่ละครั้งถึงตาย ไม่ลังเล มันทำให้เขานึกถึงการลอบสังหารที่เขาพบเมื่อหลายปีก่อน
ในฐานะเจ้าชายคนโตเขามักจะพบมือสังหารเขาจึงคุ้นเคยกับมันอยู่แล้ว แต่ในวันนั้นน่ากลัวเป็นพิเศษ
เวลานั้นแตกต่างกัน มันเป็นองค์กรและไตร่ตรองไว้ล่วงหน้าพวกเขาทั้งหมดถูกซ่อนไว้อย่างดีและเขาไม่ได้สังเกตเลยเมื่อเขาถูกกักขังและเกือบจะตาย! ต้องขอบคุณเดโวรูที่เขาโชคดีพอที่จะอยู่รอด
คืนนี้เขากำลังย้อนอดีต
“ เจ้ามาจากเชนยูจีใช่มั้ย ดวงตาพวกนั้นข้าจำไม่ผิด!”
ด้วยความช่วยเหลือของแสงจันทร์สลัวในที่สุดชาร์ลเห็นดวงตาของเธอและตกใจ
นักฆ่าทุกคนจากเชนยูจีต่างก็น่าหวาดกลัว ดวงตาของพวกเขาทุกคนนั้นว่างเปล่าและไร้วิญญาณเหมือนเครื่องจักรสังหาร ครั้งนั้นพวกเขาส่งนักฆ่าประมาณสิบคนมีผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียว
ชาร์ลต้องการที่จะจับพวกเขาแบบมีชีวิตอยู่ แต่ผู้รอดชีวิตจัดการเผาศพของสหายของพวกเขาและฆ่าตัวตายทันทีโดยกระโดดลงไปในแม่น้ำ
ชาร์ลเห็นความเย็นชาแบบเดียวกันในสายตาของนักฆ่าร่างเรียวคนนี้ต่อหน้าเขา
“ ตามที่คาดหวังจากนางฟ้าสีเลือด…” เชนไตหยินไม่ได้ปฏิเสธเขาและกำดาบของเธอแล้วจ้องมองเขาด้วยดวงตาที่ตายแล้วเหล่านั้น
“ เห้อ ดูเหมือนว่าพวกเจ้าจะไม่ได้เรียนรู้บทเรียนของเจ้า ถ้าเจ้าต้องการที่จะฆ่าข้า เจ้าจะต้องส่งคนมากกว่านี้” หลังจากยืนยันที่มาของเธอ ชาร์ลหัวเราะอย่างเยือกเย็น
ในระหว่างการลอบสังหารครั้งล่าสุด เชนยูจีเสียคนไปประมาณสิบคนแล้วพวกเขาล่ะ? พวกเขาสียไปเป็นร้อย!
มันเป็นคืนที่สลัวในทำนองเดียวกันลานกว้างที่เต็มไปด้วยร่างของผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาและเกลื่อนไปด้วยส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย เลือดสีแดงหนาปกคลุมพื้นทำให้พื้นดินไม่มีรอยเท้าเหยียบ กลิ่นที่น่าสะอิดสะเอียนของศพเต็มไปด้วยอากาศพร้อมกับเสียงโลหะของดาบที่ถูกวาด
‘เจ้าหญิงน้อย’ ยืนหยัดอย่างโดดเดี่ยวในใจกลางลานบ้าน เขาไม่ได้หันกลับมาเผชิญหน้ากับนักฆ่าเลือดเย็นเหล่านั้นแม้ว่าเขาจะตายเขาก็เป็นกษัตริย์ที่น่าภาคภูมิใจมุมปากของเขาขดตัวขึ้นอย่างเหยียดหยาม
หลังจากนั้นหอกทองคำศักดิ์สิทธิ์ขนาดใหญ่พุ่งลงมาจากท้องฟ้าและนักบุญเดโวรู ผู้พิทักษ์ปรากฏขึ้นในนาทีสุดท้ายด้วยการเสริมกำลังช่วยชาร์ล
ไม่มีใครรู้ว่ากำลังเสริมมารวดเร็วหรือทำไมเดโวรูมาช่วยชาร์ลทันและไม่มีใครรู้ว่าเขาสามารถอยู่รอดได้อย่างไรโดยไม่บาดเจ็บเพียงครั้งเดียว
สิ่งเดียวที่ออกมาคือหลังจากการต่อสู้ ชาร์ลถูกปกคลุมด้วยเลือดสดตั้งแต่หัวจรดเท้าแม้ผมสีแดงสั้น ๆ ของเขาก็กลายเป็นสีย้อมผิดปกติจากเลือดเหมือนนางฟ้าปีศาจ ในเวลานั้นชาร์ลยังคงดูแลผลพวงอย่างสงบโดยไม่ต้องตื่นตระหนกเขายังเลียเลือดจากผู้ที่รู้ว่าใครเป็นคนที่เอาออกมาจากปากของเขาราวกับว่าเขาไม่ใช่คนที่เพิ่งรอดพ้นจากปากแห่งความตาย
ตั้งแต่นั้นมาเขาได้รับชื่อเล่นของนางฟ้าสีเลือดและจำนวนความพยายามลอบสังหารลดลงอย่างมากมันเหมือนกับว่าพวกเขาทุกคนคิดว่าเขาไม่มีทักษะ
มีเพียง เชนยูจีเท่านั้นที่ยังต้องการตามล่านางฟ้า!
“ แม้ว่าเจ้าต้องการที่จะฆ่าข้า เจ้าก็ไม่ควรส่งเด็กผู้หญิงคนเดียวมาเล่นนะ” ชาร์ลตะโกนสั่งอย่างไม่หยุดหย่อน“ ไป จัดการเธอ! ตายหรือแบบมีชีวิตก็ได้ อย่าปล่อยให้เธอหนีไป!”
“พะยะค่ะ ฝ่าบาท!”
ทั้งสามตอบโต้ด้วย เดโวรูเป็นผู้นำ
เขาแกว่งหอกยาวของเขาและรีบไปหาเธอ
มันเป็นสามต่อหนึ่ง วิทยาลัยเฮโนมีข้อได้เปรียบพวกเขาคิดว่าเธอจะเลือกหนีแต่เธอไม่ได้ขยับเลย!
ขณะที่พวกเขาเข้าใกล้เชนไตหยินดึงหิมะดาบยาวของเธอออกมา
ในทันทีกลีบดอกไม้เริ่มลอยลงมาจากท้องฟ้า
“อะไรนะ?”
ขณะที่เดโวรูกำลังจะโจมตี กลีบดอกไม้มากมายขัดขวางวิสัยทัศน์ของเขา เขารู้ว่าพวกเขาไม่ได้กลีบจริง ๆ แต่ดาบสังหาร!
เขาหยุดการจู่โจมทันทีและจับหอกป้องกันร่างกายของเขา หัวหอกทองคำของเขาสร้างกำแพงที่แข็งแกร่งเพื่อบดขยี้กลีบดอกไม้ที่ร่วงหล่นทั้งหมด
การปะทะกันยังคงสั่นสะเทือนในหูของพวกเขา แสงแต่ละกลีบมองมีพลังที่น่าตกใจ ทุกครั้งที่เขากระแทกกลีบดอกไม้ตัวใหญ่สั่นสะเทือนผ่านหอกของเขา มือของเดโวรูที่ถือหอกนั้นชา
เชนไตหยินใช้ทักษะนี้ในระหว่างการแข่งขันภายใน แต่ในเวลานั้นเธอไม่ต้องการเปิดเผยความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเธอและต้องการทำร้ายหลินเสี่ยวให้น้อยดังนั้นเธอจึงไม่ได้ใช้ความแข็งแกร่งเต็มที่ แต่ตอนนี้เธอไม่จำเป็นต้องคำนึงถึงอะไรเลยและปล่อยออกไปทั้งหมด
แต่กลีบดอกไม่สามารถหยุดเดโวรูได้
“ตาย!”
เขาก้าวไปข้างหน้าและเปลี่ยนจากการป้องกันเป็นการโจมตีเขาแทงหอกตรงไปที่หัวของเธอ!
ความเร็วของเขาเร็วเกินไปที่ เชนไตหยินจะตอบโต้!
แต่เมื่อหอกของเขากำลังจะเจาะเนื้อเธอก็หายวับไป!
เธอหายตัวอย่างรวดเร็วและทำให้หอกของเขาเหมือนแทงผีและฟาดฟัน
เงาสังหาร ทลายหัวใจ
ดาบยาวติดอยู่ที่คอของเดโวรูและพุ่งเข้าหาหัวใจของเขา แม้ว่าเขาจะสามารถหลีกเลี่ยงการโจมตีครั้งแรกได้เขาก็ไม่สามารถหลบด่านที่สองได้
“ หืม กระจอก!”
เมื่อรู้ถึงอันตรายเขาไม่ได้หันไป เขาสัมผัสจากออร่าสังหารของเธอและปิดกั้นการโจมตีที่รุนแรงของเธอจากนั้นก็ถอยกลับและกวาดด้วยหอกของเขา
เชนไตหยินขมวดคิ้วเล็กน้อยและถอยกลับอย่างช่วยไม่ได้
เธอไม่กลัวหอกของเขา แต่เธอกังวลว่าจะถูกห้อมล้อมด้วยอีกสองคน เธอเป็นนักฆ่าไม่ใช่นักรบดังนั้นความเร็วและการโจมตีที่รุนแรงของเธอจึงเป็นข้อได้เปรียบของเธอ หากเธอเข้าร่วมการต่อสู้กับเขาที่นี่และจากนั้นถูกล้อมรอบไม่มีอะไรดีที่จะออกมาจากมัน
เธอเตะจากพื้นอย่างนุ่มนวล ก้าวพริบตาอีกครั้งหายไปและถอยห่างออกไปไกลจากการเผชิญหน้ากับทั้งสามคน
เดโวรู รู้อยู่แล้วว่ามันจะไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะเอาชนะเธอเขาไม่แปลกใจและเตรียมพร้อมสำหรับการปะทะครั้งต่อไป
จากการแลกเปลี่ยนก่อนหน้านี้เขารู้ว่าคู่ต่อสู้ของเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญและอย่างน้อยก็เป็นนักรบระดับหกเหมือนเขา เขาไม่ประมาทเธอเลย!
“ เจ้าสองคนสกัดกั้นการโจมตีของเธอ เธอเร็วมากดังนั้นอย่าให้โอกาสเธอ ลอกผ่านไปและทำอันตรายต่อฝ่าบาท!”
“ครับ!”
ภายใต้คำสั่งของ เดโวรู ทั้งสามแยกซ้ายและขวาและกดดันไปทางเชนไตหยิน
พวกเขาทั้งสามให้ความร่วมมือไม่ประมาทศัตรูและเคลื่อนที่ไปพร้อมกับเดโวรูในฐานะศูนย์กลาง แม้แต่สถาบันน้ำไม่สามารถทำตามคำสั่งนั้นได้คุณก็สามารถบอกได้ว่ามันสำเร็จได้ด้วยการฝึกฝนนับครั้งไม่ถ้วน
นักฆ่าธรรมดาจะไม่มีทางฝ่าแนวรับ แต่เชนไตหยินมีวิธี
มีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่ไม่สามารถหยุดดาบของเธอได้
ก้าวพริบตา!
“ระวัง! ปิดกั้นเธอ!”
เมื่อเห็นคู่ต่อสู้ของพวกเขาหายไปในความมืดอีกครั้ง เดโวรู รีบตะลึง ทั้งสองแพร่กระจายอย่างรวดเร็วไปยังทั้งสองฝ่ายและพยายามหยุดเธอล่วงหน้า
แต่พวกเขาคาดคะเนผิด
เงาสังหาร ทลายหัวใจ
เมื่อเธอปรากฏตัวอีกครั้งดาบของเธอวางอยู่บนคอของเดโวรูแล้ว!
“ ดังนั้นข้าจึงเป็นเป้าหมายของเจ้า? ฮืม ไร้เดียงสา!”
เดโวรูตระหนักว่ามันเป็นเรื่องหลอกลวงและเธอก็ตามเขามา!
แต่เขาไม่กลัวเธอ
เขาแพร่กระจายออร่าการต่อสู้ไปทั่วร่างกายของเขาและหนังที่โปร่งใสล้อมรอบร่างกายของเขา … ออร่าเป็นรูปเป็นร่างซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของนักรบระดับหก!
หลังจากถึงระดับที่หกแล้วนักรบสามารถสร้างออร่าการต่อสู้ได้แม้ไม่มีทักษะการต่อสู้และใช้มันเป็นพลังการสังหารที่ทรงพลังหรือเพื่อการป้องกัน ตอนนี้ เดโวรู ใช้เพื่อปกป้องพลังของเขาและโต้กลับทันที!
“ หอกสีขาวบริสุทธิ์!”
หัวหอกทองคำเข้มพร้อมกับความเปล่งประกายของออร่าการต่อสู้สีขาวบริสุทธิ์ถูกผลักออกมาในระยะใกล้เช่นนี้เธอไม่มีทางที่จะรับมันได้ เธอต้องหนีหรือหลบไม่มีทางที่เธอจะโจมตีได้!
ช่วงเวลาแห่งการแก้วตกเกิดขึ้นสำหรับเดโวรู
เชนไตหยินไม่ได้หลบและพุ่งตรงไปที่หอก!
เธอต้องการตายหรือ
เขาคิดว่าหอกของเขาจะแทงทะลุศีรษะของเธอ แต่เธอก็เอียงหัวเล็กน้อย
เธอสามารถหลีกเลี่ยงหอกได้เช่นการเคลื่อนไหวง่ายๆหัวหอกเกาแก้มเธอและตวัดติ่งหูของเธอตัดผมสองเส้นที่มี แต่ไม่หยุดการเคลื่อนไหวเธอ
เธอก้าวเข้าใกล้หอกของเขาและข้ามผ่าน เดโวรู ไปทางขวา
หลังจากผ่านเขาดาบของเธอชี้ตรงไปที่ชาร์ลที่ซ่อนตัวอยู่หลัง เดโวรู!
ชาร์ลเบิกตาของเขาด้วยความหวาดกลัวเห็นได้ชัดว่ากำลังสิ้นหวัง
แต่ในมุมที่เชนไตหยินมองไม่เห็นเขายกมุมปากขึ้นเล็กน้อย
คอมเม้นต์