เอเลน่าไม่ได้โกหก

เหตุการณ์นี้เป็นสิ่งที่พ่อของเธอบอกเธอเป็นเรื่องตลกเพื่อให้ความรู้แก่เด็กปีศาจว่ามนุษย์อ่อนแอและไร้ความสามารถเพียงใด เอเลน่าจำได้เพราะเรื่องนี้ตลกเกินไปใครจะรู้ว่าเธอจะได้พบกับลูกชายของเจ้านายขี้ขลาดคนนั้นที่นี่

“ พะ – พ่อเจ้า? พ่อของเจ้ารู้เรื่องนั้นได้อย่างไร? ทุกคนที่รู้เรื่องนี้ตายไปแล้วไม่มีผู้รอดชีวิต เจ้า…เอ่อไม่ข้า…” เพราะความกังวลของเขาฮิกกินส์เกือบจะสารภาพอะไรบางอย่างโดยไม่ได้ตั้งใจเขาจึงหยุดอย่างรวดเร็ว

พ่อของเอเลน่ารู้เรื่องนี้ได้อย่างไร? นั่นเป็นเพียงเพราะเขาเป็นราชาปีศาจ …

เมื่อสัตว์อสูรระดับหกหลายตัวออกจากป่าแห่งจุดจบ พ่อของเธอก็รู้เรื่องนี้โดยธรรมชาติ เมื่อเขาถามพวกเขาในภายหลังและพบว่าเกิดอะไรขึ้นมันก็กลายเป็นเรื่องตลกที่แพร่กระจายไปในหมู่ปีศาจระดับสูงในทันที

แน่นอนว่าไม่มีทางที่ฮิกกินส์จะคิดว่าเอเลน่าเป็นลูกสาวของราชาปีศาจคนก่อน นอกจากนี้เขายังไม่เคยคาดหวังให้เธอรู้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างละเอียดถี่ถ้วน เขารู้สึกร้อนรนและไม่สามารถหาข้ออ้างได้

“ แล้วเจ้ายังอยากเต้นอยู่ไหม” แม้ว่าจะฟังดูเหมือนเอเลน่ากำลังถาม แต่เธอก็ไม่ได้สนใจกับคำตอบของเขาและหันไปสนใจเจ้านายลามกของเธอแทน

บางทีอาจเป็นเพราะเขาทรมานมากเกินไป หลินเซียวก็ง่วงนอนแล้ว เอเลน่าคิดว่าเขาดื่มมากขึ้นในขณะที่เธอไม่ได้ใส่ใจ เธอจึงจับไหล่ของเขาและทุบหลังเขาแรง ๆ เพื่อให้เขาขับของเสียออกจากท้องของเขา

“ ไอ้คนไร้ประโยชน์ เจ้าทำอะไรได้นอกจากนอนหลับ? เจ้าไม่เต็มใจที่จะทำอะไรเพื่อคนที่เจ้าชอบ เจ้าอาจตายได้เช่นกัน!”

เอเลน่าสาปแช่งเขาเหมือนไม่มีใครอยู่รอบ ๆ ขณะที่ฮิกกินส์และพรรคพวกหันกลับมาและเริ่มคุยกันอย่างเงียบ ๆ

เดิมทีเขาเชิญเธอที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ แต่เขากลับทำตัวโง่เขลาไม่เพียงแต่เขาถูกปฏิเสธ ความลับสุดอื้อฉาวก็ถูกเปิดเผยและเรื่องใหญ่เกือบจะเกิดขึ้น

“ ฮิกกินส์สิ่งที่เธอพูดไม่เป็นความจริงใช่ไหม…”

“ ถุย! ไม่แน่นอน เธอสร้างเรื่องขึ้นและใส่ร้ายข้า! เธอไม่มีหลักฐาน!”

หลังจากสงบสติอารมณ์และคิดเรื่องนี้ฮิกกินส์ก็ตระหนักว่าเธอไม่มีหลักฐานแม้ว่าเธอจะเปิดเผยมันก็ตาม เขาสามารถรายงานเธอในข้อหาใส่ร้ายได้ เธอก็อาจจะรู้เช่นกันนั่นคือเหตุผลที่เธอพูดถึงเรื่องนี้เพื่อทำให้เขาตกใจและไม่พูดต่อ

ผู้หญิงคนนี้หยิ่งเกินไป! เธอกล้าเล่นตลกกับเขางั้นเหรอ? เธอเล่นเขาเหมือนคนโง่?

ฮิกกินส์ไม่เคยเห็นว่าสาวใช้หยิ่งเท่าเอเลน่าแม้ว่าเธอจะรู้ว่าเขาเป็นคนชั้นสูง แต่เธอก็ไม่มีมารยาทเลยแม้แต่น้อยและยังใช้เหตุการณ์นั้นเพื่อล้อเลียนเขาด้วย…สาวใช้ที่ต่ำต้อยคิดว่าตัวเองมีค่าขนาดนั้นจริงๆเหรอ?

เธอคิดว่าเธอคือราชาปีศาจหรือเปล่า?

ฮิกกินส์โกรธมากและคงเป็นเรื่องที่น่าอับอายเกินไปที่จะปล่อยไว้แบบนั้น ฮิกกินส์จะปล่อยเรื่องถูกสาวใช้ในงานเลี้ยงเยาะเย้ยแพร่กระจายไปทั่วแวดวงชนชั้นสูงในเมืองวินเทอร์เลสได้อย่างไร? ถึงเวลานั้นเขาจะมีหน้าไปพบปะผู้คนอย่างไร? ไม่ต้องพูดถึงการไล่ตามเจ้าหญิง เพลลี่

ถ้าเขาไม่สามารถจัดการกับสาวใช้ที่ต่ำต้อยได้ เขาจะคู่ควรกับองค์หญิงได้อย่างไร?

“ ลีโอนาร์ด นี่ยังไม่จบ!” ฮิกกินส์เหล่ตาด้วยสายตาที่น่ากลัว

“ เฮ้คุณกำลังทำอะไรอยู่”

“ ดูเหมือนว่าข้าต้องใช้กำลัง! ข้าไม่เชื่อว่าข้าซึ่งเป็นลูกชายของเจ้าเมืองจะเอาสาวใช้ที่ต่ำต้อยไม่ได้!?”

“ ฮิกกินส์อย่าประมาท! อย่าลืมว่าเด็กคนนั้นเป็นแขกของเชนไตหยิน แม้ว่าเขาจะเป็นคนธรรมดา แต่เขาก็ยังเป็นผู้มีพระคุณของเธอ เราไม่สามารถสัมผัสเขาที่นี่ได้อย่างแน่นอน…”

“ ลีโอนาร์ด ใครบอกว่าข้าจะไปแตะต้องเขา? ข้ามีเพียงเป้าหมายเดียวคือให้สาวใช้ของเขาเต้นรำกับข้า! เจ้านายของเธออาจเป็นผู้มีพระคุณของเชนไตหยิน แต่เธอ…เป็นแค่สาวใช้ธรรมดาใช่มั้ย?”

“ โอ้? เจ้ากำลังบอกว่า…โอเคข้าจะช่วย” เพื่อนของเขาไม่สามารถโต้เถียงกับเรื่องนี้ได้แม้ว่าเขาจะรู้สึกว่ามันไม่ถูกต้องและสาวใช้คนนั้นก็ไม่ได้เรียบง่ายอย่างที่เห็น เขาก็ยังคงฟังฮิกกินส์อย่างเชื่อฟัง

ดังนั้นพวกเขาจึงจัดระเบียบตัวเองใหม่และเดินไปหาเอเลน่าอีกครั้ง

“ คุณหนูเอเลน่าคนสวย ข้าไม่เข้าใจทำไมสาวงามถึงทำงานเป็นสาวใช้ในถังขยะไร้ประโยชน์นี้” ครั้งนี้ฮิกกินส์ไม่ได้พยายามเป็นสุภาพบุรุษและถามอย่างตรงไปตรงมา

“ ข้าก็ไม่อยากเป็นสาวใช้ของเขา”

เอเลน่าทุบเขาอีกหลายครั้งเมื่อเห็นว่าเขาไม่ได้ทำปฏิกิริยาใด ๆ เธอก็ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้และตอบกลับไปอย่างไร้เหตุผล

“ โอ้ถ้าเป็นอย่างนั้นทำไมเจ้าไม่มาเป็นสาวใช้ของข้าล่ะ?”

“เจ้า?” เอเลน่ามองไปที่เขาและตอบอย่างเย็นชา“ เจ้าไม่ได้ดีเท่าเขาเลย”

“ ฮะ!? เจ้าพูดอะไร?”

“ พุ…ฮ่าฮ่าฮ่า! ฮิกกินส์ ผู้หญิงคนนี้น่าสนใจเกินไปจริงๆแล้วเธอ…เอ่อแค่กๆ ไม่มีอะไร อย่าโกรธ ข้าแค่จะบอกว่าเธอหยาบคายเกินไป!”

“ เอเลน่า! ไม่ว่าหลินเซียวจะจ่ายอะไรให้เจ้าข้าจะเพิ่มเป็นสองเท่า … ไม่ จ่ายให้เจ้าสิบเท่า เจ้าควรรู้ว่าข้ารวยกว่านายที่น่าสงสารของเจ้ามาก!”

“สิบเท่า?” เอเลน่าไม่ได้หวั่นไหว“ เจ้านายของข้าจะได้รับเงินจากพันธมิตรในอีกไม่กี่วัน ข้าไม่ขาดเงิน”

“ เหอะ เงินเดือนขอทานแค่นั้นยังเรียกเงินได้ยังไง” ฮิกกินส์ตะคอกและค่อยๆเดินไปหาเอเลน่าโดยเจตนาเพื่อลดระยะห่างระหว่างพวกเขา“ เอเลน่าเป็นสาวใช้ของข้าและข้าจะรับประกันความมั่งคั่งและความหรูหราตลอดชีวิต…และถ้าเจ้ารับใช้ข้าอย่างดี ฮ่าฮ่าข้าก็อาจแต่งงานกับเจ้าด้วย”

“ เฮ้! ฮิกกินส์ เจ้าเป็นบ้า? เจ้าเป็นคนชั้นสูง เจ้าจะแต่งงานกับสาวใช้ที่ต่ำต้อยได้อย่างไร? พ่อเจ้าจะหักขาเจ้า!” เพื่อนของเขาได้ยินเขาและแสดงท่าทีตกใจร่วมมือกับฮิกกินส์

“ หืมถ้าเธอเป็นสาวใช้ล่ะ? ข้าต้องการผู้หญิงคนไหนก็ได้ที่ข้าชอบ!”

นี่เป็นเทคนิคสุดท้ายของฮิกกินส์โดยสัญญาว่าจะแต่งงานกับพวกเขา นี่เป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยมสำหรับสาวใช้ที่ต้องทำงานหนักเพื่อเงินเดือนที่ไม่มากมั นดีกว่าการถูกลอตเตอรี่เสียอีก!

ในฐานะสาวใช้นอกเหนือจากการทำงานพวกเขาอาจต้องทำให้เจ้านายพอใจในตอนกลางคืนด้วยซ้ำดังนั้นความบริสุทธิ์ของพวกเขาจึงไม่เป็นของพวกเขาด้วยซ้ำ หากพวกเขากำลังจะไม่บริสุทธิ์ไม่ช้าก็เร็ว การได้อยู่ร่วมกับเจ้านายหนุ่มผู้สูงศักดิ์จะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด ด้วยวิธีนี้พวกเขาจะไม่ต้องทำงานที่สกปรกและเหน็ดเหนื่อยและสามารถกลายเป็นหญิงสูงศักดิ์ทิ้งสถานะต่ำต้อยของพวกเขาได้!

เมื่อเทียบกับเด็กที่น่าสงสารหลินเซียวแล้วฮิกกิ้นส์เห็นได้ชัดว่าดีกว่าสิบเท่าไม่สิร้อยเท่า! เขาหล่อกว่ามีเงินและอำนาจมากกว่า ถ้าเอเลน่าเป็นคนที่มีสติปัญญาปกติ เธอควรเลือกที่จะอยู่กับฮิกกินส์

เจ้าช่วยไม่ได้ ข้าเป็นคนชั้นสูงและเจ้าเป็นเพียงสามัญชน ดูดีๆนะเจ้าเด็กขี้เหม็น ดูสาวใช้ของเจ้ายิ้มในอ้อมกอดของข้า นี่คือความสุขที่เจ้าไม่สามารถมอบให้เธอได้ตลอดชีวิต!

ฮิกกินส์เต็มไปด้วยความสุข เขาแทบจะอยากเห็นรูปลักษณ์ที่น่าขบขันของหลินเซียวในขณะที่สาวใช้ของเขาทรยศ

แปรงผมสีเงินของเธอเบา ๆ และสวมกอดกันจากนั้นก็พาเธอกลับบ้านและเพลิดเพลินไปกับความสุขขั้นสุด … เจ้าหญิงเพลลี่ได้อะไรจากที่นี่ เมื่อคิดว่าเขาเกือบจะได้สาวใช้แสนสวยคนนี้ เขาอดที่จะ,uความสุขและหัวเราะออกมาดัง ๆไม่ได้

แต่สิ่งที่เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนคือเอเลน่าถอยห่างอย่างเงียบ ๆ และหลีกเลี่ยงการกอดรัดจากนั้นใช้น้ำเสียงดูถูกเหยียดหยามและสาปแช่งเขาอย่างเย็นชา

“เหอะ เจ้าขยะ อย่าแตะต้องข้า!”

“ เอ๊ะ? เจ้าเพิ่งพูดอะไรนะ?”

คำพูดสั้น ๆ ส่งให้เขาตกลงไปในห้วงลึกของนรก ความสุขและความหลงใหลของเขาถูกแช่แข็งโดยไม่มีอะไรนอกจากความสิ้นหวังในดวงตาของเขา

ไม่ใช่แค่เขาเพื่อนร่วมทางของเขายังเบิกตากว้างกรามแทบหลุด เขาไม่เข้าใจว่าเธอจะหยิ่งผยองขนาดนี้ได้ยังไงไม่ใช่แค่ปฏิเสธเขา แต่ยังด่าเขาด้วย?

แปลก.

เขาเห็นอย่างชัดเจนว่าเอเลน่าดุเจ้านายของเธอเรียกเขาว่าไร้ประโยชน์และตีเขาราวกับว่าเธอเกลียดเขา ตอนนี้ยิ่งฮิกกินส์ที่โดดเด่นมากขึ้นให้โอกาสเธอเ ธอกลับเนรคุณและทำให้เขาไม่ดี?

เขาไม่เข้าใจ

เป็นไปได้ไหมว่าการด่าและตีเจ้านายของเอเลน่า ไม่ได้เป็นการไม่ชอบเขา แต่เป็นการแสดงความรักอีกวิธีหนึ่ง? ในความเป็นจริงเธอแอบรักเขาอยู่แล้วและจะไม่แต่งงานกับใครนอกจากเขา?

นั่นดูเหมือนจะเป็นเพียงคำอธิบายเชิงตรรกะเท่านั้น

เมื่อเข้าใจเช่นนั้นลีโอนาร์ดก็อดไม่ได้ที่จะส่ายหัวและรู้สึกเสียใจต่อฮิกกินส์

ฮิกกินส์เจ้าโง่ เจ้าไม่เห็นหรือ? พวกเขาไม่มีความสัมพันธ์แบบนาย – บ่าวตามปกติ พวกเขาเป็นคู่รักที่รักกัน พวกเขาเป็นคู่รักที่ทะเลาะเบาะแว้ง แต่ตอนนี้เจ้าต้องการเข้ามาในฐานะบุคคลที่สามและยุ่งเกี่ยว เจ้าไม่เคารพพวกเขาด้วยซ้ำ ไม่น่าแปลกใจที่เธอจะถ่มน้ำลายใส่เจ้า!

ไม่ว่าเจ้าจะมีความโดดเด่นแค่ไหนไม่ว่า เจ้าจะมีสถานะสูงแค่ไหน เจ้าเคยได้ยินคำพูดที่ว่าความสวยงามอยู่ในสายตาของคนดูหรือไม่?

ไม่ว่าหลินเซียวจะเป็นขยะแค่ไหนแม้ว่าเอเลน่าจะสาปแช่งเขาเสมอเมื่อเทียบกับผู้ชายขี้เหม็นคนอื่น ๆ เจ้านายของเธอคือฮีโร่ที่ดีที่สุดในโลก

“ เฮ้อฮิกกินส์ลืมไปเถอะกลับไปดื่มกันเถอะ…” พูดแล้วลีโอนาร์ดคว้าแขนของฮิกกินส์และต้องการลากเขากลับไปเพื่อไม่ให้ดูแคลนต่อหน้าคู่รักคู่นี้อย่างต่อเนื่อง แต่ฮิกกินส์ก็ระเบิดทันที

“ เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใคร? เป็นเพียงสาวใช้ถ้าข้าต้องการให้เจ้าเต้นรำกับข้า เจ้าก็จะเต้นรำกับข้า!”

ฮิกกินส์โกรธเกรี้ยว! เขาวางแผนที่จะจับแขนของเอเลน่าแล้วดึงไอ้ตัวเล็กที่ไม่เชื่อฟังนั้นเข้ามาในอ้อมแขนของเขา

ในเวลานั้นเสียงครางดังขึ้นขัดจังหวะเขา

“ เฮ้อ พวกเจ้า…ปฏิบัติกับข้าเหมือนไม่มีตัวตนอยู่หรือเปล่า?”