เมื่อเหยาจือได้ยินว่าหลินเซียวพนั้นเงินเดือนประจําปีของเขา เหยาจื่อก็รู้สึกกังวล เธอสะดุดล้มลงข้างๆเขาพยายามจะหยุดเขา

“ท่านบ้าไปแล้ว ทําไมท่านถึงพนันกับเขา”

“ โอ้ไม่มีเหตุผล ข้าแค่อยากช่วยพวกเจ้า…เหยาตือ เจ้าไม่ต้องการความช่วยเหลือจากข้าเหรอ? ” หลินเซียวยักไหล่และกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“ ไม่แน่นอน ข้าต้องการให้ท่านช่วยเรา…เอ่อไม่ ไม่ใช่ นั่นไม่ใช่สิ่งที่ข้าขอ!” เธอต้องการหยุดเขาเพราะเธอกังวลเกี่ยวกับการเดิมพันของเขา!

“ นั่นคือเงินเดือนหนึ่งปี ท่านจะใช้มันเป็นเงินเดิมพันได้อย่างไร” เหยาจือกําหมัดแน่นและจ้องมองเขาด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ําตาของเธอ

นั่นคือเกือบ 500 เหรียญทองซื้ออาหารอร่อย ๆ ได้เท่าไหร่?

เหยาจือไม่เคยเห็นเงินมากขนาดนั้นมาตลอดชีวิตของเธอ กระสอบมันอาจขนาดใหญ่มากจนเธออาจจะไม่สามารถยกมันขึ้นมาได้ด้วยความแข็งแรงของร่างกายส่วนบนที่อ่อนแอของเธอ แต่จริงๆแล้วเขาพนันง่ายๆ เขากําลังคิดอะไรอยู่?

เหยาจือเคยได้ยินมาว่าหลินเซียวก็เหมือนกับพวกเขา เขาไม่มีใครให้พึ่งพาและเป็นเพียงสามัญชนธรรมดา พวกเขาไม่ได้มีอะไรมากมายดังนั้นพวกเขาทั้งหมดจึงหวังที่จะใช้เงินเดือนของพวกเขาเพื่อเปลี่ยนแปลงชีวิตของพวกเขาให้ดีขึ้น แต่ตอนนี้ …

“อ่า เมื่อเจ้าพูดถึง เอเลน่า 480 เหรียญทองนี้เท่าไหร่” หลินเซียวหันไปถามสาวใช้ของเขา

“ ถ้าข้าตื่นมันฝรั่งให้เจ้าทุกวัน 480 เหรียญทองก็เพียงพอสําหรับชีวิตที่เหลือของเจ้า” Elena ตอบอย่างไม่แยแส

“ เอ่อเจ้าเป็นสาวใช้มันฝรั่งเหรอ? ทําไมเจ้าต้องตื่นมันฝรั่งทุกวัน? นอกจากนี้ นั่นไม่ได้หมายความว่าเจ้าพร้อมที่จะเป็นสาวใช้ของข้าไปตลอดชีวิตแล้วหรือ?”

“ลามก”

“ เฮ้อ เจ้าจะหนีไปไหนได้ นอกจากเจ้าจะมีลูกกับข้า!”

“ ไอ้พวกลามก ข้าจะฆ่าแกไม่ช้าก็เร็ว!” เอเลน่าหน้าแดงและไม่สามารถกลั้นไม่ให้ค่าเขาได้

เหยาจือเฝ้าดูพวกเขาเล่นหูเล่นตาและไม่สามารถพูดอะไรได้ เธอมองไปที่เอเลน่าที่รู้สึกละอายใจเป็นครั้งแรกจากนั้นก็มองไปที่หลินเซียวที่ตั้งใจจะล้อเล่นแล้วก็หัวเราะ

เห็นได้ชัดว่าพวกเขามีความสัมพันธ์ที่ดี แต่ยังไม่ยอมรับกัน คู่นี้น่าสนใจจริงๆ

“ ดังนั้นเหยาจือ เจ้าไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับข้า ข้าจะไม่อดตายแม้ว่าข้าจะไม่ได้รับเงิน แต่ข้าจะกินมันฝรั่งทุกวันถ้าข้าต้องทําจากนั้นข้าก็สามารถทําภารกิจได้มากขึ้นและข้าจะมีเงินหลังจากนั้น” หลินเซียวกลับมาอย่างรวดเร็วและปลอบโยนเหยาจือ

“ แต่ท่านเสียเงินมากมายเพื่อพวกเรา ข้า…”

“ เฮ้ เฮ้ เฮ้ย เจ้าหมายถึงอะไรโดยการเสียเงิน? มันไม่เหมือนกับว่าข้าจะแพ้แน่ ๆ ถ้าข้าชนะมันก็ดีไม่ใช่เหรอ”

“ เหอะ เจ้าพูดนะง่าย!” ในเวลานั้น หลินเทียนที่ยืนอยู่ข้างๆเหยาจือเสมอพูดว่า “ ทั้งพี่สาวของข้าและข้าใช้เวทมนตร์ระดับห้าขั้นสูงดาวหางน้ําแข็งยังไม่สามารถขยับตุ๊กตาหินได้ แต่เจ้าต้องการใช้ระดับที่สี่ เวทมนตร์อะไรไร้สาระ…เจ้าโง่เหรอ?”

“ เอ่อ มีอะไรผิดปกติกับเวทมนตร์ระดับสี่ มันแข็งแกร่งเช่นกัน อย่าดูถูกเวทมนตร์ระดับสี่!”

“ โอเค…เจ้าแข็งแกร่ง ข้าอยากเห็นว่าเจ้าทําได้อย่างไร”

หลินเทียนพูดด้วยสีหน้าสงบพร้อมกับความกังวลใจ เขาพยายามดึงพี่สาวของเขาออกไป ในขณะที่พูดแปลก ๆ

“ พี่ ไม่ต้องสนใจคนแบบนั้น เขาแค่อยากอวด เขาหลอกตัวเอง!”

“ อืออ แต่เขาช่วยเรา เราควร…”

“ ช่วยตูดข้าสิ! ท่านงี่เง่า ไม่เข้าใจเหรอ? เขาชอบท่านอย่างชัดเจน เขาจึงพยายามจีบท่าน!”

“ เอ๊ะ? จีบข้า? จะเกิดขึ้นกับคนอย่างข้าได้ไหม” เหยาจือกระพริบตาและมองลงด้วยสีหน้าเขินอาย

“ เฮ้! พี่ ข้าไม่ได้บอกให้ท่านทําแบบนั้น แต่เพื่อให้ท่านระมัดระวังมากขึ้น!”

ในสายตาของเขา หลินเซียวเทียบเท่ากับคนโรคจิต!

หลักฐาน? หลักฐานคือแม่บ้านของเขา?

ดูสาวใช้ของเขาไม่เพียง แต่เธอสวยหน้าอกของเธอยังใหญ่! มากกก! มันทําให้ใครอยากก่ออาชญากรรม และสาเหตุที่มันใหญ่มากก็เพราะเขาถูมันทุกคืน! เขาเป็นแค่คนโรคจิตที่ติดหน้าอกขนาดใหญ่!

บังเอิญ…เหยาจือพี่สาวของเขาก็เป็นเช่นนั้นเช่นกัน!

แม้ว่าจะไม่เกินจริงเท่าเอเลน่าแต่ขนาดเธอก็น่าประทับใจเช่นกัน ใหญ่กว่าปกติ รูปร่างของเธอก็อวบอิ่มมากเช่นกันซึ่งแตกต่างจากแขนขาเรียวของเอเลน่า เหยาจือมีแขนขาที่มีเนื้อมากกว่า ซึ่งทําให้เธอมีเสน่ห์มากขึ้นไม่ต้องพูดถึงตูดที่กระปรี้กระเปร่าของเธอ

การถือผู้หญิงแบบนั้นไว้ในอ้อมแขนของคุณจะต้องน่าพอใจมาก

“ จีบพี่สาวของเจ้า…หืม เธอดูดีทีเดียว”

คําพูดของหลินเทียน ทําให้หลินเซียวรู้ว่าเหยาจือก็เป็นสาวสวยเช่นกันและเขาก็อดไม่ได้ที่จะมองดูเธอให้ดี

เธอสวมชุดเดรสสีเทาเรียบๆ แต่พอดีตัวมากไม่ว่าจะเป็นหน้าอกที่นูนหรือหลังกระปรี้กระเปร่าที่แสดงให้เห็นส่วนโค้งที่สมบูรณ์แบบของเธอ ผมสีดําสั้นและใบหน้าที่มีเสน่ห์ของเธอน่ามอง เธอเป็นคนที่มีความงามและจะกลายเป็นพี่สาวที่สวยกว่านี้ในอนาคต

“เจ้ากําลังมองอะไร? ห้ามอง!”

เมื่อหลินเทียนสังเกตเห็นหลินเซียวมองพี่สาวของเขาด้วยสายตาลามก เขาอยากจะแหย่ตาออกมาจริงๆ!

“ แค่กๆ ไม่ใช่ ข้าแค่คิดว่า…” หลินเซียวไอแล้วหันไปมองสาวใช้ของเขาแล้วพูดอย่างเงียบ ๆ “ เอเลน่า เจ้าควรจะเรียนรู้อะไรบางอย่างจากเธอดูสิว่าเธอน่ารักขนาดไหน ถ้าเจ้าอ้วนขึ้นอีกหน่อยมันจะรู้สึกดีขึ้นแน่นอนเมื่อข้ากอดเจ้า”

“ ถูกต้อง ถ้าข้าอ้วนขึ้นอีกหน่อยข้าก็จะมีแรงมากขึ้นที่จะแทงเจ้าให้ตาย”

“ ฮ่าๆจริงๆแล้ว เจ้าอ้วนขึ้นกว่าตอนที่เข้ามาที่เมืองวินเทอร์เรสครั้งแรก…โอ้ใช่แล้วดูเหมือนว่าหน้าอกของเจ้าจะพัฒนาขึ้นด้วยเช่นกันร่างกายของเจ้าก็ลามกเกินไปจริงๆ”

“ ฮะ? สาเหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าเจ้า ถุย!” เอเลน่าเกือบจะพูดอะไรที่น่าอายออกมาดัง ๆ เธอกัดริมฝีปากและไม่อยากคุยกับเขาอีกต่อไป!

เธอคงโดนเขาแกล้งอยู่เรื่อย ๆ ถ้าพูดต่อไปดังนั้นวิธีเดียวคือปิดปากและใช้สายตาจ้องมองเขาเพื่อที่เขาจะพูดไม่ได้

“ หลินเซียวอย่าโกรธเลย น้องชายของข้าพูดมากเกินไป ข้าไม่คิดว่าท่านเป็นคนเลว… แต่ข้าไม่สามารถยอมรับความปรารถนาดีของท่านได้ดังนั้นอย่าเดิมพันกับเขา” เหยาจือพูดอย่างระมัดระวังในขณะที่เธอกลัวว่าเธอจะพูดอะไรผิดที่จะนําไปสู่ความเข้าใจผิดและทําให้เขาโกรธ

“อ้อเข้าใจแล้ว”

หลินเซียวยิ้มเมื่อเขาตระหนักว่าเหยาจือเป็นคนดื้อแม้ว่าเธอจะดูอ่อนโยนก็ตาม

อย่างที่พวกเขากล่าวว่าไม่มีอาหารกลางวันฟรี คุณจะไม่ได้รับรางวัลที่ไม่สมควรได้รับ..เหยาจือเข้าใจหลักการนั้น

แม้ว่าเธอจะดูเป็นคนโง่และน่ารักและไม่มีความคิดเห็นของตัวเองและมักจะถูกน้องชายของ เธอจูงแต่เธอก็มีความคิด เธอไม่หวั่นไหวง่ายแม้ต้องเผชิญกับการล่อลวง เธอไม่เต็มใจที่จะรับความช่วยเหลือโดยไม่มีเหตุผลเมื่อเทียบกับน้องชายของเธอ เธอเป็นผู้ใหญ่กว่ามาก

“ เอาล่ะเนื่องจากคเจ้ากังวล…แล้วเรื่องนี้ทําไมเราไม่ตกลงกันล่ะ”

“ข้อตกลง?”

“ใช่ ถ้าข้าสามารถช่วยให้พวกเจ้าได้รับการรับรองก็ต้องสัญญากับข้าบางอย่าง”

“ ถุย! ไอ้โรคจิต แกต้องการใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้และบังคับให้พี่สาวของข้าเป็นสาว ใช้ของเจ้า ไอ้โรคจิต…พี่สาวของข้าจะไม่มีวันเป็นแม่บ้านของเจ้า!”

หากหลินเซียวต้องการเพิ่มพี่สาวของเขาเข้าไปในฮาเร็มสาวใช้หรืออะไรทํานองนั้น ตาย!

“สาวใช้? ที่จริงข้า…”

ซึ่งแตกต่างจากความรู้สึกที่ร้อนรนของหลินเทียน เหยาจื่อลดความคิดของเธอลงในขณะที่พึมพําอย่างขี้อาย

“ ถ้าเจ้ายืนยันก็ไม่ใช่ว่าข้าทําไม่ได้ ตราบใดที่เจ้าจ่ายเงินให้ข้าเพียงพอและช่วยข้าดูแลน้องชายของข้า…”

“ ฮะ? พี่ ใครต้องการการดูแลของเขา? ข้าไม่ต้องการเงินเหม็นของเจ้า ถ้าท่านกลายเป็นสาวใช้ของเขา ท่านจะสกปรก! ดูสิว่าเขาทําให้หน้าอกของเธอใหญ่แค่ไหนตอนนี้เธอเป็นแค่ของเล่นเสริมหน้าอก! ถ้าท่านไป ท่านก็จะต้องเจอกับสิ่งนั้นเช่นกัน!”

“ ไอ้เด็กน้อย เจ้าอยากตายไหม? ลองพูดอีกครั้ง”

เสียงที่ชัดเจนดังมาจากด้านหลังหลินเทียน ทําให้เขาสั่นสะท้านราวกับว่าเขาถูกสัตว์วิเศษที่น่ากลัวจับไป เขาปิดปากโดยสัญชาตญาณและไม่พูดอะไรอีก

การพูดไม่ดีกับราชาปีศาจดูเหมือนว่าเขาเหนื่อยกับการมีชีวิตอยู่จริงๆ

“ เอ่อ…เจ้าเข้าใจผิด ข้าไม่เคยต้องการให้เจ้าเป็นสาวใช้ของข้า” ดูเหมือนว่าเหยาจือคิดอย่างนั้นจริงๆ หลินเซียวจึงปฏิเสธอย่างรวดเร็ว

ถ้าเขาพูดอย่างนั้นจริงๆเอเลน่าก็จะปิดชีวิตเขาอย่างแน่นอน

“ เหยาจือ สิ่งที่ข้าต้องการคือให้เจ้าบอกข้าเกี่ยวกับความลับของสายเลือดพ่อมดโดยละเอียดและร่วมมือกับข้าในการค้นคว้าเกี่ยวกับเวทย์มนตร์…ข้าอยากรู้เหลือเกินว่าเป็นยังไงบ้าง?”

“ สายเลือดของพ่อมดเหรอ…โอเคเพราะเจ้าอยากรู้อยากเห็นข้าเห็นด้วย!” โดยที่หลินเทียน ไม่ได้กล่าว เหยาจือก็ตอบตกลงทันที

“ เอาล่ะตกลงกันได้แล้ว”

หลังจากจัดการกับพี่น้องในที่สุดหลินเชียวก็นั่งลงและจดจ่ออยู่กับความท้าทาย

“ ในที่สุด เจ้าก็คุยกันเสร็จหรือยัง? ข้าคิดว่าเจ้าคงกลัวเกินกว่าจะเริ่ม”

“ ถ้าเจ้าเร่งรีบ เจ้าสามารถนําบัญชีมาที่นี่ได้ตลอดเวลาเพื่อที่เราจะได้ประหยัดเวลา”

“ ไม่ ข้าควรทําบัญชีและโอนเงินเดือนให้เจ้าภายใต้ชื่อของข้าซึ่งจะช่วยประหยัดเวลาได้มากขึ้น ท้ายที่สุดข้าคือคนที่จะชนะ”

“ ฮิฮิ เราจะได้เห็นกัน”

หลินเซียวไม่สนใจเขาและหายใจเข้าลึก ๆ และเริ่มการท้าทายอย่างเป็นทางการ…โดยใช้เวทมนตร์ระดับสี่เท่านั้น!