เป็นไปได้ไหมว่าเวทมนตร์ระดับสี่ของหลินเชียวนั้นแข็งแกร่งกว่าเวทมนตร์ระดับห้าของพี่น้องคู่นั้น?

ฮีบรูไม่เชื่อแน่นอน

เด็กคนนี้แค่หยิ่งผยองหรือเปล่า?

ดูเหมือนจะไม่เป็นเช่นนั้น

ฮีบรูรู้สึกว่าg-kมีความมั่นใจราวกับว่าเขาพบหนทางที่แน่นอนในการชนะเดิมพัน

มันคืออะไร?

ฮีบรูรู้สึกไม่แน่ใจยิ่งเขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรู้สึกว่าเขาตกลงที่จะเดิมพันเร็วเกินไป อย่างไรก็ตามการเตรียมการของเขาอาจจะสมบูรณ์แบบไม่มีอะไรผิดพลาด

วงกลมที่สลักบนท่อนไม้ทองแดงถูกซ่อนไว้เป็นอย่างดีดังนั้นจึงไม่มีทางที่จะค้นพบได้จากภายนอก ไม่ใช่ว่าหลินเซียวสามารถเปิดตาที่สามและมองทะลุได้ใช่มั้ย? ไม้ทองแดงนั้นถูกล้อมรอบไปด้วยหินเวทที่ผ่านการกลั่นอย่างหนามีเพียงส่วนก้นเท่านั้นที่มีไม้ยื่นออกมาดังนั้นจึงไม่มีทางที่เขาจะล้มมันลงได้ ไม่ว่าเขาจะโจมตีด้วยเวทมนตร์อะไรก็ตาม ไม่มีทางที่หลินเชียวสามารถชนะเดิมพันนี้ได้!

เป็นเรื่องจริงที่หลินเชียวมองไม่เห็นสิ่งต่าง ๆ แต่เขามีสาวใช้สุดโกงเรดาร์เวทย์มนตร์และได้เห็นกลอุบายของฮีบรูแล้วนอกจากนี้เวทมนตร์ระดับสี่ของเขาก็ไม่เหมือนกับของคนอื่น

“ลูกบอลน้ําแข็ง!”

หลินเซียวยกมือข้างหนึ่งขึ้นและกางนิ้วออกพลังเวทย์สีฟ้าซีดรวมอยู่ในฝ่ามือของเขาและก่อตัวเป็นวงเวทย์อย่างรวดเร็ว

“ ฮ่าๆ…ลูกบอลน้ําแข็ง? เจ้าวางแผนที่จะใช้เวทมนตร์ระดับสี่จริงๆใช่มั้ย…” ฮีบรูเกือบจะหัวเราะออกมาดัง ๆ เมื่อเห็นเช่นนั้น

ไม่ใช่แค่ฮิบรูผู้คนที่ดูก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ ในตอนแรกพวกเขารอคอยว่าเด็กคนนี้จะแสดงปฏิหารย์แบบไหน แต่มันก็แค่นั้น พวกเขาส่ายหัวด้วยความคึกคะนองและคร่ําครวญว่าเขาเป็นแค่เด็กที่รู้วิธีที่จะเบะปากขณะที่พวกเขาเดินกลับเข้าไปข้างในเพื่อกินผลไม้และของหวานฟรี

เวทมนตร์ระดับที่สี่ลูกบอลน้ําแข็งรูปร่างและเอฟเฟกต์คล้ายกับดาวหางน้ําแข็งมาก โดยพื้นฐานแล้วเป็นรุ่นที่อ่อนแอกว่าตั้งแต่ดาวหางไปจนถึงลูกบอลน้ําแข็งขนาดเล็ก

ความผิดหวังของพวกเขาเป็นสิ่งที่เข้าใจได้

แม้แต่ดาวหางน้ําแข็งของเหยาจือก็ไม่สามารถล้มตุ๊กตาได้ แต่หลินเซียวพยายามใช้ลูกบอลเล็ก ๆนี้ล้มมันช่างเป็นเรื่องตลกมากเกินไป

ฮีบรูคิดว่าหลินเซียววางแผนที่จะใช้ความสัมพันธ์ที่เป็นปฏิปักษ์ระหว่างธาตุ ก่อนหน้า นี้เนื่องจากหลินเทียนและเหยาจือโยนดาวหางน้ําแข็งสองดวงติดต่อกันมันทําให้อุณหภูมิของหิน และสภาพแวดล้อมลดลงอย่างกะทันหัน หากจู่ๆเขาก็ใช้เวทย์ไฟ แม้ว่าจะเป็นเพียงระดับสี่อุณหภูมิที่แตกต่างกันมากอาจทําให้หินแตกและล้มลงได้

แต่โชคไม่ดีที่หลินเซียวไม่ได้ทําเช่นนั้นและแทนที่จะโยนลูกบอลน้ําแข็งที่อ่อนแอเพื่อที่จะพบกับมันต่อไป

ฮีบรูไม่สามารถคิดคําใด ๆ ที่จะอธิบายมันได้นอกจากโง่เขลา

“หลินเซียวเดี๋ยวก่อน!”

เหยาจือร้องอย่างรวดเร็วเมื่อเธอเห็นลูกบอลน้ําแข็งขนาดเล็กปรากฏขึ้นในฝ่ามือของเขา

“อา? ตอนนี้มีอะไร?”

“ หลินเซียวท่านแน่ใจหรือ? บอลน้ําแข็งเป็นดาวหางน้ําแข็งรุ่นที่อ่อนแอกว่าและเราทั้งคู่ล้มเหลวก่อนหน้านี้ ท่านจึงไม่สามารถประสบความสําเร็จได้” เหยาจือพูดด้วยความกังวล

ถ้าหลินเชียวแพ้เขาจะต้องจ่ายค่าจ้างหนึ่งปี เธอคงจะรู้สึกผิดมาก

“ พี่สาวไม่ต้องห่วงเขา เขาเป็นแค่คนงี่เง่าที่ไม่เข้าใจหลักการง่ายๆแบบนี้ มีอะไรจะพูดอีกล่ะ” หลินเทียนดึงแขนของเหยาจืออย่างไม่อดทนเพื่อห้ามเธอ

“ เฮ้ ไม่ต้องกังวล ข้ารู้ว่าข้ากําลังทําอะไรอยู่”

หลินเซียวยิ้มอย่างไม่ใส่ใจและเล็งลูกบอลน้ําแข็งไปที่ตุ๊กตาหิน

“เหอะ อวดดี เจ้าจะชดใช้ค่าใช้จ่ายเมื่อเจ้าล้มเหลวในภายหลังไปกันเถอะ”

หลินเทียนพยายามลากเธอออกไป แต่เธอยืนอยู่ที่นั่นโดยไม่ขยับ

“ เดี๋ยวก่อน…ลูกบอลน้ําแข็งในมือของเขารู้สึกไม่ปกติ” เหยาจือศึกษาอย่างจริงจังกับลูกบอลน้ําแข็งที่มีลักษณะคล้ายคริสตัลขณะพึมพํากับตัวเอง

“ มันไม่ปกติยังไงมันก็เหมือนกันสําหรับข้า…ถ้าจะให้ข้าพูด มันก็ดูโปร่งใสกว่านี้เยอะ”

“โปร่งใส? ใช่ แต่ไม่ใช่แค่นั้นยัง…หืม มันด้วย…” เหยาจือพยักหน้าขณะพยายามเลือกถ้อยคําของเธอ แต่เธอไม่สามารถถ่ายทอดส์ได้สําเร็จและกัดริมฝีปากด้วยความรําคาญ

จากภายนอกลูกบอลน้ําแข็งของเขาดูใสกว่าลูกบอลปกติซึ่งหมายความว่าไม่มีข้อผิดพลาดหรือความไม่สมบูรณ์ในวงเวทย์ของเขาดังนั้นทักษะของเขาจึงเป็นอันดับหนึ่งอย่างแน่นอน

แต่ไม่ใช่แค่นั้นเพราะสายเลือดพ่อมดของเธอ เธอสามารถมองเห็นรูปลักษณ์ภายนอกและเห็นการเคลื่อนไหวของพลังเวทย์…

ดวงตาสีดําของเหยาจื่อเปลี่ยนเป็นสีขาวเล็กน้อยขณะที่เธอปลุกสายเลือดของเธอในช่วงเวลาสั้น ๆ และเธอสังเกตเห็นบางอย่างที่น่าตกใจ ลูกบอลน้ําแข็งในมือของหลินเซียวถูกพันด้วยเวทมนตร์เส้นบาง ๆ ที่ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าเหมือนกับโยโย่

เขากําลังจะทําอะไร?

ก่อนที่เหยาซีจะคิดได้ในที่สุดหลินเซียวก็ขยับตัว

เขาพลิกตัวเล็กน้อยงอแขนกับลูกบอลน้ําแข็งแล้วโยนออกไป

ลูกบอลน้ําแข็งสีฟ้าอ่อนพุ่งเข้าหาตุ๊กตาหินสีดํา การขว้างของหลินเสี่ยวมีความแม่นยําอย่างยิ่งและในเวลาเพียงครู่เดียว มันก็โดนตุ๊กตาหินโดยตรง!

“ อิ่ม เปล่าประโยชน์ เจ้าล้มมันไม่ได้”

ฮีบรูส่งเสียงกร้าวและรอคอยชัยชนะของเขา

“ เดี๋ยวก่อนเขาไม่ได้วางแผนที่จะตีมันโดยตรง!”

เหยาจืออุทานกับตัวเองขณะที่เธอจ้องไปที่ลูกบอลน้ําแข็งที่พันด้วยเส้นเวทย์มนตร์

ในพริบตาลูกบอลน้ําแข็งก็มาใกล้ตุ๊กตาแล้วมันควรจะถูกบดขยี้เมื่อมันชนกัน แต่มีบางอย่างที่น่าตกใจเกิดขึ้น!

ในทันใดนั้นลูกตาของพ่อมดเหยาจื่อก็สามารถมองเห็นเส้นเวทย์มนตร์ทั้งหมดกระชับขึ้นทัน

“อะไร? มันวนไป ??”

แม้ว่าฮีบรูจะไม่มีตาของพ่อมดและมองไม่เห็นการไหลเวียนของเวทมนตร์ แต่เขาก็รู้ว่าฉากที่เขาเห็นนั้นน่ากลัวเพียงใด

ทันใดนั้นลูกบอลน้ําแข็งก็เปลี่ยนทิศทางไปกลางอากาศราวกับว่ามันถูกคว้าด้วยมือที่มองไม่เห็น มันหันไปทางขวาด้วยการหมุน 90 องศาและวิ่งไปรอบ ๆ ตุ๊กตาหิน!

ขากรรไกรของฮีบรูลดลง เขาขยี้ตาคิดว่าสิ่งที่เขาเห็นเป็นเพียงภาพหลอน แต่เขาก็ตระหนักว่ามันเป็นความจริงหลังจากให้ตัวเองตบได้ดี

เหตุใดลูกบอลน้ําแข็งจึงเปลี่ยนทิศทางอย่างกะทันหัน? มันเหมือนกับว่าสิ่งเล็ก ๆ นั้นถูกดึงดูดขณะที่มันหมุนไปรอบ ๆ ตุ๊กตาหินด้วยความเร็วที่รวดเร็วมาก

เป็นความจริงที่ผู้ร่ายสามารถเพิ่มการควบคุมเวทมนตร์ใด ๆ ในจิตใจได้มากขึ้นดังนั้นมันจึงยังคงสามารถเปลี่ยนทิศทางได้หลังจากที่ร่ายไปแล้ว แต่เขาไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าลูกบอลน้ําแข็งที่หมุนอย่างเฉียบคมกลางอากาศและหมุนรอบเป้าหมาย!

เวทมนตร์นี้เป็นอย่างไรมันเหมือนกับกลของละครสัตว์!

บังเอิญเอเลน่ามีความคิดคล้าย ๆ กันมาก่อน ปีที่แล้วตอนที่หลินเซียวฝึกกระสุนเวทเอเลน่า เยาะเย้ยว่ามันเป็นแค่กลอุบาย

แต่คราวนี้มันเป็นเวทมนตร์ระดับที่สี่แทนที่จะเป็นกระสุนเวทย์มนตร์ระดับแรก สิ่งที่เอเลน่า มองว่าเป็นกลเม็ดดูเหมือนจะเป็นปาฏิหาริย์ที่น่ายิ่งสําหรับคนอื่น

“ เฮ้ เฮ้ เฮ้ หยุดกิน มาดูสิ!”

“ อะไร ไม่ใช่แค่ลูกบอลน้ําแข็งไม่ใช่ว่ามันจะขึ้นสวรรค์หรืออะไร….”

“ ถุย มันทําได้จริงๆ!”

“อา? เจ้าพูดอะไร!?”

ผู้คนในห้องยังคงกินอาหารครึ่งหนึ่งอยู่ในปากขณะที่พวกเขาวิ่งไปที่ประตูเพื่อชม เล่ห์กล ที่น่าทึ่ง

ลูกบอลน้ําแข็งใสยังคงหมุนวนรอบ ๆ หลินเซียวยิ้มและยื่นนิ้วออกไป

โว๊ะ!

ลูกบอลน้ําแข็งเปลี่ยนทิศทางอีกครั้งและพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าในมุมแนวตั้งและเริ่มหล่นลงอย่างช้าๆเมื่ออยู่นอกสายตา

“บ้าเอ๊ย!”

ฮีบรูเดาได้ว่าหลินเซียววางแผนจะทําอะไรและต้องการหยุดยั้ง แต่ไม่ทันแล้ว!

ลูกบอลน้ําแข็งพุ่งความเร็วในขณะที่ตกลงไปยังตุ๊กตาหินและด้วยการควบคุมที่แม่นยํา ของหลินเซียวมันไม่ได้กระแทกตัวแต่มันพุ่งเข้าที่ก้นของตุ๊กตาโดยตรงจากมุมอับ!

ถูกต้องนั่นเป็นจุดอ่อนเพียงอย่างเดียวของตุ๊กตาซึ่งเป็นส่วนเล็ก ๆ ที่ไม่ได้ปิดทับด้วยหินเวทที่ถูกยัดด้วยไม้ทองแดงเลือด!

ตูม!

ลูกบอลน้ําแข็งใสระเบิดกลายเป็นหมอกน้ําแข็งพร้อมกับเสียงที่อึกทึกตุ๊กตาไม่สามารถทนต่อแรงกระแทกได้และล้มลงไปบนพื้น

หินเวทที่ได้รับการขัดเกลาอย่างหนักกระแทกพื้นทําให้พื้นผิวแตก แต่มันก็ยังไม่หยุดและมันก็กลิ้งไปข้างหน้าเหมือนลูกฟุตบอล

เมื่อทุกคนเดินตามตุ๊กตากลิ้งไปมาก็มีเท้าปรากฏขึ้น

ตุ๊กตาตัวดําๆหยุดอยู่ข้างเท้าของหลินเซียวโดยบังเอิญ

“ฮิฮิ.”

หลินเชียวยกเท้าขึ้นแล้วเหยียบมันเบา ๆ แล้วทําให้ก้นแตกเป็นสองท่อนทําให้ไม้ทั้งหมดที่ยัดอยู่ข้างในหลุดออกไป

ในเวลาเดียวกันวงเวทย์ทั้งหมดที่สลักลงบนท่อนไม้ทองแดงก็ถูกเปิดเผยต่อทุกคนเช่นกัน

“ ฮีบรูดูเหมือนว่าข้าจะชนะนะ”