ตอนที่ 315 – ปริศนาเวทมนตร์

เมื่อเอเลน่าล้มลงกับพื้น หัวใจของเธอก็เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

แม้ว่าอาการบาดเจ็บทางร่างกายของเธอจะหายดีแล้ว แต่แขนเสื้อที่ขาดรุ่งริ่งและเปื้อนเลือดของเธอพูดถึงความเจ็บปวดที่ไร้ประโยชน์ที่เธอจ่ายไป

เธอไม่เข้าใจว่าทําไมเธอถึงถูกดันออกมา หรือทําไมองค์ประกอบและพลังเวทย์มนตร์ที่อยู่ถัดจากหลินเซียวจึงเพิ่มขึ้นมากยิ่งขึ้น เป็นไปได้ไหมว่าไม่เพียงแต่ความพยายามของเธอจะไร้ผล แต่เธอยังเร่งการตายของเขาด้วย?

เอเลน่าไม่ได้สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงอันน่าอัศจรรย์ภายในบาเรีย และเธอก็ไม่ได้ยินคําพูดที่หลินเซียวพูดอย่างเงียบๆ

“ถอดรหัส.. เปิด”

หลินเซียวจดจ่ออย่างเต็มที่และเตรียมที่จะใช้เทคนิคใหม่ที่เขาไม่เคยลองมาก่อน การถอดรหัส

นักเวทต้องการการร่ายมนตร์และวงเวทย์เพื่อเคลื่อนพลังเวทมนตร์ของพวกเขาเพื่อที่พวกเขาจะสามารถร่ายเวทย์มนตร์ได้ ซึ่งเป็นความรู้ทั่วไปสําหรับนักเวท ร่ายคาถาฉับพลันเป็นเทคนิคที่อนุญาตให้นักเวทจํานวนน้อยที่มีพลังเวทย์มนตร์จํานวนมากสามารถข้ามการร่ายมนต์และการสร้างวงกลมเวทมนตร์ ผ่านการฝึกฝนที่ยากลําบากและความเข้าใจในเวทย์มนตร์

ทว่าเวทย์มนตร์ระดับแปดขึ้นไปไม่สามารถร่ายฉับพลันได้

พลังเวทย์มนตร์มหาศาลและองค์ประกอบอาละวาดทําให้กระบวนการร่ายทั้งหมดยากขึ้น การคํานวณเกือบจะเกินขีดจํากัดของมนุษย์ แม้แต่การร่ายปกติก็ยังต้องการความช่วยเหลือจากเครื่องมือ ไม่ต้องพูดถึงการร่ายฉับพลัน

แต่มีคําพูดดีๆ มีอยู่ว่า มีวิธีเสมอ อย่าประมาทสติปัญญาของมนุษย์!

กว่าหลายร้อยปีของการพัฒนาเวทย์มนตร์ มีคนเสนอให้ปรับปรุงวิธีสร้างวงกลมเวทมนตร์ คิดค้นมัน และวิธีการใหม่เหล่านี้เพิ่งได้รับการพัฒนาอย่างเต็มที่โดยนักเวทผู้ยิ่งใหญ่ที่มีความรู้ และวิธีสุดท้ายที่สรุปได้ก็คืออาจารย์ที่มีชื่อเสียงของสถาบันลอรัน นักเวทผู้ยิ่งใหญ่ที่มีชื่อเสียง วู!

ไม่กี่ปีที่ผ่านมา วูประสบความสําเร็จในการวิเคราะห์วิธีการใหม่นี้และเขียนบทความและพยายามเผยแพร่

น่าเสียดายที่แม้ว่าทฤษฎีของเขาจะฟังดูดี แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะเข้าใจเพราะความยากของมัน แม้แต่กูเองก็ไม่สามารถนําทฤษฎีของตัวเองไปปฏิบัติได้และสามารถพิสูจน์ได้ด้วยข้อมูลเท่านั้น

เนื่องจากตัว วูไม่สามารถแม้แต่จะนําไปปฏิบัติได้ เขาจึงไม่สามารถแสดงให้เห็นว่าทฤษฎีของเขาได้ผล ผลที่ได้คืองานของเขาถูกตราหน้าว่าเป็นกลลวงหลอกผู้คน แม้กระทั่งถูกสมาคมนักเวทปฏิเสธ โชคดีที่อาจารย์ใหญ่ของวิทยาลัยลอรันมีความเข้าใจและเห็นคุณค่าของมัน ดังนั้นเขาจึงเก็บมันไว้กับหนังสือโบราณในห้องสมุดเพื่อเป็นตําราเวทย์มนตร์ล้ําค่าที่สุดเล่มหนึ่งสําหรับผู้คนที่จะศึกษาในภายหลัง

และคนที่มาภายหลังคือหลินเซียว

ขณะที่เขาอยู่ที่โรงเรียน หลินเซียวอ่านหนังสือทุกเล่ม แน่นอนว่าไม่พลาดเล่มนี้

เมื่อหลินเซียวเห็นคําประทับขนาดใหญ่บนหน้าปกของหนังสือ เขารู้สึกประทับใจ

การรื้อโครงสร้าง

การรื้อโครงสร้างคืออะไร? คุณจะใช้มันได้อย่างไร?

ไม่มีทางที่ผู้ชื่นชอบเวทย์มนตร์อย่างหลินเซียวจะพลาด เขาฝังหัวของเขาและในที่สุดก็สามารถจดจํามันได้ มีเพียงการใช้งานเดียวสําหรับการแยกโครงสร้าง นั่นคือการถอดประกอบ ทําลาย สร้างใหม่ และไม่ใช้วิธีการเดิมในการวาดอีกต่อไป แต่เพื่อทําให้วงกลมที่ซับซ้อนเรียบง่ายยิ่งขึ้น!

“ฟังดูง่าย แต่ทํายากจริงๆ”

เมื่อคิดถึงทฤษฎีที่ซับซ้อนอย่างมากมายเบื้องหลังการรื้อโครงสร้าง หลินเซียวอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเกรงกลัวต่อความรู้ของ

ใครจะรู้ว่าชายชราที่ป่วยเป็นโรคนี้สามารถสร้างทฤษฎีที่ลึกซึ้งได้ แม้แต่อัจฉริยะด้านเวทมนตร์อย่างหลินเซียวก็ไม่สามารถเรียนรู้ได้ แม้หลังจากศึกษาอย่างจริงจังหลายครั้ง เขาก็ไม่เข้าใจแม้แต่ร้อยละหนึ่งและจะหยุดได้ก็ต่อเมื่อล้มเหลวซ้ําแล้วซ้ําเล่า

“แต่คราวนี้ ข้าต้องสําเร็จ!”

เขาจําทุกรายละเอียดได้หมด หนังสือเล่มนั้นปรากฏชัดเจนในหัวของหลินเซียว ขณะที่หน้าของคําหนาทึบและแผนภาพที่ซับซ้อนลอยผ่านไปราวกับถูกฉาย

ถ้าเปรียบสมองของหลินเซียวกับคอมพิวเตอร์ เขาก็ถูกโอเวอร์คล็อกอย่างไม่ต้องสงสัยที่ 200% และใช้ความแข็งแกร่งทางจิตใจของเขาเพื่อเรียนรู้วิธีเดียวที่จะช่วยชีวิตเขาได้อย่างรวดเร็ว และพยายามควบคุมพลังเวทย์มนตร์ที่บ้าคลั่งนี้อีกครั้ง

เอเลน่าเริ่มวิตกกังวลมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเธอมองดูบาเรียเวทย์มนตร์กลายเป็นหนาและหนาแน่นขึ้น เธออยากจะลองคิดหาวิธีอื่นที่จะช่วยหลินเซียวแต่ก็หยุดลงเมื่อมองอีกครั้ง

มีบางอย่างไม่ถูกต้อง

บนพื้นผิว ดูเหมือนว่าองค์ประกอบอาละวาด แต่เอเลน่าสามารถบอกได้ว่าพลังนั้นเป็นไปตามรูปแบบบางอย่างและการเคลื่อนไหวของพวกมันก็ราบรื่นขึ้น ไม่เหมือนสุนัขบ้าที่วิ่งไปทั่วสถานที่อีกต่อไป แต่เหมือนรถม้าที่เร่งความเร็วไปตามเส้นทางที่กําหนด

เกิดอะไรขึ้น?

แม้ว่าเอเลน่าจะสัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนแปลงจากภายนอกบาเรีย แต่เธอมองไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้น แต่มีใครบางคนสัมผัสได้!

ในที่สุด เหยาจือก็เผยความประหลาดใจในดวงตาที่ว่างเปล่าของเธอ ราวกับเธอสังเกตเห็นบางสิ่งที่ไม่น่าเชื่อ!

ด้วยดวงตาของเธอ เธอสามารถเห็นความอัศจรรย์ที่เกิดขึ้นภายในบาเรียได้อย่างชัดเจน

หลินเซียวไม่สามารถสร้างรูปแบบที่ซับซ้อนได้ภายในลมหายใจเดียว แต่เขาสามารถสร้างรากฐานแล้วทําลายมันและรวมเข้ากับทะเลแห่งธาตุแล้วค่อยเรียกพวกเขากลับมา

“ถอด… บด… สร้างใหม่… สุดท้าย… รื้อถอน?”

เธอพึมพําคําพูดที่เธอไม่รู้ว่าควรทําอย่างไร เธอละสายตาจากเขาไม่ได้และพยายามสลักการเคลื่อนไหวของพลังเวทมนตร์ไว้ในหัวของเธอ

พลังเวทมนตร์ยังคงมาบรรจบกัน และในขณะเดียวกัน วงกลมที่หักก็ค่อยๆก่อตัวขึ้น

ต่างจากวิธีปกติ คราวนี้เครื่องหมายแปลกๆ มากมายปรากฏขึ้นพร้อมๆกันรอบๆ หลินเซียว พร้อมกับการหมุนของบาเรียเวทย์ ยิ่งปรากฏและแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น พวกเขาเป็นเหมือนวิญญาณน้อยที่ยังมีชีวิตอยู่และเจริญรุ่งเรืองโดยการดูดซับพลังเวทย์มนตร์จนกระทั่งพวกเขากลายเป็นการแกะสลักที่สวยงามซึ่งแขวนไว้ข้างหลินเซียว เช่นเดียวกับทางช้างเผือกที่เต็มไปด้วยดวงดาว และไม่ต้องสงสัยเลยว่าเด็กหนุ่มคนนั้นเป็นดาวที่สุกใสที่สุด ควบคุมดาวอื่นๆ ทั้งหมดอย่างไม่ต้องสงสัย

และในตอนนั้นเอง

“รื้อถอน ปิด!”

พร้อมกับเสียงร้องของเขา ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวมาบรรจบกันต่อหน้าเขาและบาเรีย เวทมนตร์ที่หนาแน่นก็หายไป ราวกับว่ามันถูกดูดซับโดยพลังที่แข็งแกร่งกว่า

และแล้วเรื่องน่าประหลาดใจก็เกิดขึ้น

“กะ-เกิดอะไรขึ้น”

เมื่อบาเรียหายไป ในที่สุดเอเลน่าก็เห็นความสําเร็จอันยอดเยี่ยมของหลินเซียว

เป็นการแกะสลักที่แปลกประหลาดราวกับดวงดาวจํานวนมากที่ส่องประกายด้วยคริสตัล และแสงที่บริสุทธิ์ของพลังเวทย์มนตร์ ภายใต้การควบคุมของหลินเซียวทีละคน พวกเขาพยายามรวมตัวกับเพื่อนๆ เพื่อค้นหาสถานที่ที่เป็นของพวกเขาเพื่อไขปริศนาอันน่าทึ่งของทางช้างเผือก

มีเสียงประสานกันเป็นจังหวะที่ชัดเจน ความถี่ในตอนแรกนั้นช้า แต่ค่อยๆเร่งขึ้นจนเกิดเป็นวงกลมขนาดใหญ่ที่มีขนาดเท่าคนสูงหลายคนเสร็จสมบูรณ์

“เป็นไปไม่ได้ วงเวทย์แบบนั้นไม่มีอยู่จริง!”

แม้ในฐานะราชาปีศาจ เธอไม่เคยได้ยินวิธีการที่น่ากลัวเช่นนี้มาก่อน โดยสร้างด้วยวิธีที่เฉียบแหลมหลังจากถอดแยกชิ้นส่วน เช่น ปริศนาที่ซับซ้อน มันไม่เคยได้ยินมาก่อน!

“แยกส่วน?”

เมื่อกี้คืออะไร? นั่นเป็นสิ่งที่หลินเซียวคิดค้นขึ้นหรือไม่?

ผู้ชายคนนี้ไม่วิปริตเกินไปหรือ ไม่เพียงแต่เขามีความสามารถเท่านั้น เขายังสามารถเข้าใจทฤษฎีเวทมนตร์ และคิดค้นวิธีการใหม่ในการร่ายเวทได้ด้วย?

แน่นอน เธอไม่รู้ว่าหลินเซียวก็เรียนรู้จากคนอื่นเช่นกัน อย่างไรก็ตาม เขาเป็นคนแรกที่สามารถใช้มันได้สําเร็จในทางปฏิบัติและร่ายเวทย์ระดับแปด

แค่นั้นก็เพียงพอแล้วที่จะทําให้ทั้งทวีปคลั่งไคล้

ก่อนที่เอเลน่าจะฟื้นได้ เธอสังเกตเห็นอย่างอื่น

“บ้าเอ้ย ต้องวิ่ง!”

ถ้าหลินเซียวใช้เวทมนตร์ระดับแปดได้สําเร็จ และเธอยืนอยู่ตรงนี้อย่างโง่เขลา เธอไม่เพียงขอรับมันหรือ?

แม้ว่าเธอจะมีปฏิกิริยาตอบสนอง แต่เอเลน่าก็ยังช้ากว่าเล็กน้อยและเวทมนตร์ของหลินเซียวก็จบลง

“มังกรเพลิงนรกโบราณ…. ออกมา!”

วงกลมขนาดใหญ่เปล่งประกายด้วยแสงสีแดงเข้มพร้อมกับคําสั่งของเด็กหนุ่ม มันหดตัวลงอย่างกะทันหันจนกลายเป็นจุดที่แทบจะมองไม่เห็นบนท้องฟ้าพร้อมกับพลังเวทย์มนตร์ ในเวลาต่อมา มีเพียงเสียงคํารามดังสนั่นเท่านั้นที่ได้ยิน

“ไอ้โง่! ร้องหาอะไร? หุบปาก!”

เอเลน่ารู้สึกว่าศีรษะของเธอแตกและสบถโดยไม่รู้ตัวและปิดหูของเธอ แต่เธอก็ยังไม่สามารถปิดกั้นเสียงได้ คลื่นเสียงที่รุนแรงทําให้เข่าของเธออ่อนแรงขณะที่เธอล้มลงกับพื้น

แต่สิ่งที่น่ากลัวที่สุดตามมาทีหลัง

เมื่อมังกรตัวใหญ่ลงจอด แผ่นดินทั้งหมดจะไหม้เกรียม

กรงเล็บที่แหลมคม ปีกขนาดมหึมา หัวที่สง่างาม สัตว์ประหลาดตัวนั้นมีพลังทําลายล้างมากพอที่จะกลืนกินทุกสิ่ง

หลินเซียวจงใจควบคุมขอบเขตของเวทย์มนตร์และจํากัดมันโดยใช้ปล่องภูเขาไฟจากก่อนหน้านี้และโยนมังกรอาละวาดเข้าไปข้างในเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดการระเบิดทําร้ายใครก็ตาม แต่พลังของเวทย์มนตร์ระดับแปดนั้นมากเกินไป ไม่เพียงแต่ทําลายปล่องภูเขาไฟเท่านั้น เปลวเพลิงที่แผดเผายังลามเข้าไปในป่าและจุดประกายทะเลเพลิงนรกในทันที

“ไอ้โรคจิต เจ้าพยายามจะฆ่าข้าเหรอไง!

อะไร? อ้า!”

เอเลน่ารู้ดีว่าเธออยู่ในสถานการณ์ที่อันตรายแค่ไหน ขณะที่เธอกําลังลุกขึ้นและวางแผนที่จะออกไปจากที่นั่น และก่อนที่เธอจะตั้งตัวได้ เธอก็เห็นบางสิ่งที่มีดดเดินเข้ามาหาเธอ