ผู้ประมูลหมายเลข958 ได้ประมูลไปสำเร็จไปทั้งหมดสี่ครั้ง และเป็นจำนวนเงินสูงถึง 16.5 พันล้าน!
　　ตัวเลขประมูลที่สูงถึงเพียงนี้แน่นอนว่าย่อมมีคุณสมบัติที่จะได้เป็นแขกวีไอพีของโรงประมูลตระกูลเย่..
　　ผู้คนภายในหอประมูลต่างก็พากันวิพากษ์วิจารณ์ผู้ประมูลหมายเลข958 กันไปต่างๆนานา แต่ทั้งหมดล้วนเป็นคำชื่นชมในการประมูลอย่างชาญฉลาดของคนผู้นี้ แต่บางคนก็อดที่จะเป็นห่วงความปลอดภัยแทนไม่ได้
　　“นางประมูลสมบัติล้ำค่าไปมากมายเช่นนี้คืนนี้คงต้องตกอยู่ในอันตรายมากเป็นแน่..”
　　“ถูกต้อง!นางประมูลแข่งกับแขกวีไอพีถึงสามห้อง ดูท่าคนพวกนั้นคงไม่ปล่อยนางไปง่ายๆแน่..” 　　“นั่นสิ..นางเองก็อยู่เพียงแค่ระดับสูงสุดขั้นเซียงเทียน-3 จะสามารถรอดออกไปจากโรงประมูลแห่งนี้ได้หรือไม่ก็ยังไม่รู้”
　　“ใช่แล้ว..หากจะหาญกล้าประมูลแข่งกับแขกวีไอพีเช่นนี้ ก็น่าจะต้องแข็งแกร่งกว่านี้ ไม่เช่นนั้นคงถูกผู้อื่นแย่งชิงไปแน่!”
　　….
　　เซี่ยโหวหมิงยังคงรู้สึกผิดหวังที่หลิงหยุนไม่ทำการประมูลเลยแม้แต่ชิ้นเดียว..
　　บางครั้งเซี่ยโหวหมิงก็แอบคิดว่าผู้ประมูลหมายเลข958 นี้จะเป็นผู้ที่หลิงหยุนเตรียมมา แต่ความคิดบางอย่างก็ผุดขึ้นมาในห้วงมโนของเขา
　　นั่นเพราะตลอดเวลากว่ายี่สิบปีมานี้ทุกครั้งที่พูดถึงพรรคมาร คนตระกูลหลิงจะแสดงความรังเกียจออกมาอย่างชัดเจน เซี่ยโหวหมิงจึงเชื่อว่าเป็นไปไม่ได้ที่หญิงสาวจากพรรคมารผู้นี้จะเป็นคนของหลิงหยุนเตรียมมา เขาไม่เชื่อว่าตระกูลหลิงจะกล้าทำผิดซ้ำซากอีกครั้ง! 　　เท่าที่ตระกูลเย่รู้มานั้นตระกูลหลิงเพิ่งจะผงาดขึ้นมาได้ และเป็นช่วงเวลาที่ตระกูลหลิงจะต้องสร้างความแข็งแกร่งให้กับตนเอง อีกทั้งหลิงหยุนเองยังมีนิสัยเอาแต่ใจไม่ยอมคน ต่อหน้าผู้คนมากมายเช่นนี้ จึงเป็นไปไม่ได้ที่หลิงหยุนจะยอมทิ้งโอกาสดีๆในการสร้างหน้าตาให้กับตนเองไป
　　ยิ่งไปกว่านั้นหน่วยข่าวกรองของตระกูลเย่ยังไม่พบร่อยรอยว่า ตระกูลหลิงแอบติดต่อกับพรรคมารด้วย!
　　ถึงแม้จะมีความคิดขัดแย้งผุดขึ้นมาในห้วงมโนมากมายแต่จิตใต้สำนึกก็ได้บอกกับเซี่ยโหวหมิงว่า หญิงสาวผู้นี้คือคนที่หลิงหยุนจัดเตรียมมา!
　　และนี่คือเหตุผลที่หลิงหยุนให้เสี่ยวเม่ยเม่ยมาทำหน้าที่ประมูลแทนเขาเพราะตระกูลเย่นั้นไม่อาจคาดเดาได้!
　　“หึ..ตระกูลเล็กๆขยะเช่นพวกเจ้า รังแต่จะสร้างความอับอายให้กับตระกูลหลง!”
　　ภายในห้องวีไอพีหมายเลข1 ตัวแทนจากตระกูลหลงสบถออกมาหลังจากที่ตระกูลหลิว และตระกูลถันแพ้ประมูลอีกครั้ง
　　แม้คืนนี้ตระกูลเย่จะมีของประมูลล้ำค่ามากมายแต่ตัวแทนของตระกูลหลงก็ยังคงนั่งนิ่ง เขารอคอยที่จะประมูลสมบัติที่เกี่ยวข้องกับมังกรเท่านั้น
　　ตระกูลหลงเองก็เปิดโรงประมูลชาวยุทธด้วยเช่นกันสิ่งของเหล่านี้จึงไม่จำเป็นที่เขาจะต้องประมูลกลับไปด้วยราคาที่สูงลิบลิ่ว
　　ถันอิงเดินกลับเข้าไปในห้องวีไอพีหมายเลข3 เขาทิ้งตัวลงบนโซฟาพร้อมพูดกับหลิวหย่วนจื้อว่า
　　–เฒ่าหลิวหมายเลข 958 มีสมบัติล้ำค่ามากมาย มิหนำซ้ำยังกล้าประมูลฉีกหน้าพวกเราเช่นนี้ ท่านยังคิดที่จะจัดการกับนางหรือไม่-
　　–หึ..ต่อให้ไม่มีพวกเรา ข้าว่านางคงออกไปได้ไกลจากโรงประมูลเพียงสิบกิโลเมตรเท่านั้นล่ะ!- 　　แววตาเจ้าเล่ห์ของหลิวหย่วนจื้อเป็นประกายพร้อมกับพูดต่อว่า–ข้าว่าห้องวีไอพี 15 กับ 17 ก็คงไม่ปล่อยนางไว้เช่นกัน พวกเขาคงต้องปล้นนางในคืนนี้แน่!-
　　ถินอิงตอบกลับไปทันที–ดีที่เจ้าเตือนข้าล่วงหน้า.. นางเพิ่งจะอยู่ด่านกลางขั้นเซียงเทียน แต่กลับกล้าประมูลของล้ำค่าเช่นนี้ ใครบ้างที่ไม่นึกอยากจะปล้นสมบัตินาง-
　　เมื่อนึกถึงยอดฝีมือขั้นพลังเหนือธรรมชาตินับร้อยคนที่อยู่ในหอประมูลแห่งนี้ถันอิงก็ถึงกับเหงื่อตก และล้มเลิกความคิดที่จะปล้นเสี่ยวเม่ยเม่ยทันที
　　ในโลกยุทธภพนั้นชาวยุทธเข่นฆ่ากันเพื่อแย่งชิงของล้ำค่านับเป็นเรื่องธรรมดา ในเมื่อเสี่ยวเม่ยเม่ยมีสมบัติล้ำค่ามากมายเช่นนี้ อีกทั้งขั้นพลังก็ไม่ได้สูงอะไรนัก จึงไม่แปลกที่หลายคนคิดที่จะปล้นสมบัติของนาง..
　　แต่นี่เป็นเหตุการณ์ที่หลิงหยุนตั้งใจให้เกิดขึ้นอยู่แล้วไม่เช่นนั้นเหตุใดเขาจึงต้องให้เสี่ยวเม่ยเม่ยมาประมูลแทนกันเล่า　　หลิงหยุนวางแผนไว้แล้วว่าเขาจะยุ่งเกี่ยวกับการประมูลในคืนนี้และเสี่ยวเม่ยเม่ยก็เป็นหมากตัวหนึ่งของเขา
　　–ถ้าเช่นนั้นแล้วตระกูลหลี่เล่า-
　　หลังจากที่สงบจิตใจลงได้ถันอิงจึงได้เอ่ยถามหลิวหย่วนจื้อ..
　　–ข้าได้เตรียมการไว้แล้วถึงเวลาจะบอกกับท่านเอง!-
　　……
　　คำสนทนาระหว่างหลิวหย่วนจื้อกับถันอิงนั้นหลิงหยุนได้ยินอย่างชัดเจนทั้งหมด แต่เวลานี้เขาไม่มีเวลามาสนใจกับทั้งสองคนมากนัก เพราะกำลังเป็นห่วงว่าเสี่ยวเม่ยเม่ยจะมีเงินไม่พอ
　　หลังจากที่ได้ตรวจสอบกับเสี่ยวเม่ยเม่ยอีกครั้งหลิงหยุนจึงได้รู้ว่าถังเมิ่งนั้นได้โอนเงินให้กับเสี่ยวเม่ยเม่ยเพิ่มอีกหนึ่งหมื่นล้าน เวลานี้นางจึงมีเงินอยู่ในบัญชีอย่างน้อยสองหมื่นห้าพันล้านหยวน.. 　　หลิงหยุนจึงได้คลายความกังวลใจลงไปได้..
　　ระหว่างที่หลิงหยุนกำลังรอให้การประมูลสิ้นสุดลงนั้นจู่ๆ ของชิ้นใหม่ก็ถูกนำมาวางลงบนโต๊ะประมูล
　　มันคือศิลาเกลาใจ!
　　หลิงหยุนได้แต่ตกตะลึงและแอบคิดอยู่ในใจว่า ‘ศิลากลั่นวิญญาณงั้นรึ! เหตุใดจึงมีขนาดใหญ่ถึงเพียงนี้?’
　　เซี่ยโหวหมิงชี้ไปยังหินสีดำสี่เหลี่ยมก้อนใหญ่ขนาดสี่เมตรพร้อมกับพูดขึ้นว่า “นี่คือศิลาเกลาใจ..”
　　“ทุกคนคงจะรู้ดีอยู่แล้วว่าศิลาเกลาใจนั้นนอกจากจะแข็งแกร่งมากแล้ว ยังมีผลต่อจิตใจด้วย ศิลาเกลาใจนี้จะสามารถช่วยให้ผู้ฝึกบ่มเพาะพลังไม่เกิดลมปราณแตกซ่านจนกลายเป็นมาร หากเป็นคนธรรมดาจะยิ่งให้ผลต่อจิตใจอย่างน่าอัศจรรย์!”
　　“หากเป็นคนธรรมดาทั่วไปที่เสียสติหากได้ศิลาเกลาใจไป ก็จะสามารถช่วยให้คนผู้นั้นมีโอกาสกลับมามีสติที่สมบูรณ์ได้อีกครั้ง..”
　　“ศิลาเกลาใจก้อนนี้จะเริ่มต้นประมูลด้วยราคาหนึ่งพันล้านเริ่มประมูลได้!”
　　“สองพันล้าน..”
　　หญิงสาวในห้องวีไอพีหมายเลข13 รีบประมูลโดยไม่รีรอ และให้ตัวเลขสูงเป็นเท่าตัวทันที
　　“สองพันหนึ่งร้อยล้าน..”
　　“สองพันสองร้อยล้าน..”
　　ทั้งตระกูลหลิวและตระกูลถันต่างก็พากันแย่งประมูลทันทีทั้งคู่ต้องการที่จะนำไปเป็นของกำนัลให้ตระกูลหลง หลังจากที่พลาดไปถึงสองอย่างแล้ว
　　นี่เป็นของชิ้นสุดท้ายที่เหออวี้ฉงต้องการประมูลด้วยเหตุนี้นางจึงกำลังตัดสินใจที่จะทุ่มเงินอีกสามพันล้านที่เหลืออยู่เพื่อประมูลของชิ้นนี้
　　แต่ระหว่างนั้น..เหออวี้ฉงก็ได้ยินเสียงยานคางดังขึ้นข้างหูของตัวเอง แต่บางครั้งกลับรู้สึกว่าไม่ใช่ เสียงที่ว่านี้ดูเหมือนจะดังอยู่ที่จุดกึ่งกลางหว่างคิ้วต่างหาก
　　–แม่นาย..อย่าได้ตกใจไป จงฟังคำแนะนำของข้า หากเจ้าไม่ประมูลของชิ้นนี้ เจ้าอาจจะสามารถประหยัดเงินไปได้อีกหลายพันลาน!-
　　เหออวี้ฉงนั้นเคยพบเจอเหตุการณ์ที่น่าเหลือเชื่อมานับครั้งไม่ถ้วนแล้วหลังจากที่ได้ยินเสียงดังก้องในหูเช่นนี้ นางจึงหยุดชะงักทันที และไม่ตัดสินใจลงมือทำอะไร
　　เสียงที่นางได้ยินนั้นเป็นเสียงของคนมีอายุแต่กลับอ่อนโยนทำให้ผู้ฟังรู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก..
　　–แม่นาง..จากที่ข้าจับตามองการประมูลของเจ้ามานาน ข้าคาดว่าภายในครอบครัวของเจ้าคงจะต้องมีผู้ที่กำลังป่วยทางจิต หรือไม่ก็ถึงขั้นเสียสติ หากให้ข้าเดาคนผู้นั้นน่าจะเป็นคนสูงอายุด้วย!-
　　ร่างเล็กบอบบางของเหออวี้ฉงถึงกับสั่นสะท้านนั่นเพราะคนผู้นี้คาดเดาได้อย่างถูกต้อง และแม่นยำยิ่งนัก!
　　–ข้าเป็นผู้ฝึกฝนวรยุทธจึงต้องการศิลาเกลาใจก้อนนี้มาก หวังว่าแม่นางจะเห็นแก่หน้าข้า-
　　–ชายชราเช่นข้ามีสิ่งเดียวที่จะตอบแทนน้ำใจของแม่นางในครั้งนี้ได้นั่นก็คือรับปากแม่นางว่าจะช่วยรักษาผู้ป่วยทางจิตให้กับแม่นาง ข้าฝึกฝนวิชาการแพทย์มานานหลายสิบปี และรักษาผู้คนมามากมายนับไม่ถ้วน อีกทั้งยังเชี่ยวชาญการรักษาผู้ป่วยที่มีอาการทางจิตที่สุด.. ไม่ทราบแม่นางคิดเห็นเช่นใด-
　　หลิงหยุนเปิดจิตหยั่งรู้ของตนออกสำรวจดูก็พบว่าเหออวี้ฉงกำลังนั่งงุนงง และสับสนอย่างมาก
　　แน่นอนว่าหลิงหยุนต้องการที่จะได้ศิลากลั่นวิญญาณก้อนนี้กลับไปแต่เขาก็ไม่ต้องการที่จะเสียเงินมากมายนัก จึงต้องใช้เล่ห์กลเล็กน้อย
　　หลิงหยุนสังเกตุเหออวี้ฉงอยู่นานแล้วทันทีที่นางเห็นศิลากลั่นวิญญาณถูกนำออกมาประมูล ดวงตาของนางก็เป็นประกายขึ้นมาทันที และสายตาของนางก็บ่งบอกแน่วแน่ว่านางจะต้องประมูลศิลานี้กลับไปให้ได้!
　　แม้คนบนโลกนี้จะเรียกศิลาเกลาใจและหลิงหยุนเรียกศิลากลั่นวิญญาณ แต่มันก็คือหินชนิดเดียวกัน ต่างกันเพียงแค่ชื่อที่เรียกขานเท่านั้น!
　　หลิงหยุนเข้าใจดีว่าการที่อีกฝ่ายประมูลของไปมากมายในคืนนี้ก็เพื่อนำไปรักษาชีวิตใครสักคนในครอบครัว การที่นางใช้เงินไปกับการประมูลเป็นหมื่นล้านเช่นนี้ ย่อมหมายความว่าคนผู้นั้นน่าจะเป็นคนใกล้ชิด และเป็นคนที่สำคัญกับนางมาก
　　หากสองฝ่ายยังประมูลแข่งกันเช่นนี้หลิงหยุนเกรงว่าราคาของศิลากลั่นวิญญาณจะสูงจนเกินไป และเขาเองก็ไม่ต้องการพลาดที่จะได้ศิลานี้มาครอบครอง..
　　หลิงหยุนจึงได้ยื่นข้อเสนอที่จะรักษาคนป่วยให้แลกกับการที่เขาไม่ต้องเสียเงินอีกหลายพันล้านโดยไม่จำเป็น ซึ่งหลิงหยุนคิดว่าเป็นข้อแลกเปลี่ยนที่คุ้มค่า!
　　และที่หลิงหยุนยังไม่ทำการประมูลนั้นเพราะเขาเห็นว่ายังพอมีเวลา จึงหันมาต่อรองกับเหออวี้ฉงแทน
　　“เอ่อ..”
　　เหออวี้ฉงมีท่าทีลังเลเพราะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายนั้นเป็นผู้ใดกันแน่ นางจึงไม่สามารถตัดสินใจได้ในช่วงเวลาสั้นๆเช่นนี้
　　แต่ในระหว่างที่นางกำลังลังเลใจอยู่นั้นเสียงของชายชราก็ดังขึ้นอีกครั้ง –แม่นาง เจ้าไตร่ตรองดูให้ดี! หากข้าต้องการที่จะประมูลแข่งกับเจ้า ด้วยสภาพจิตใจของเจ้าเวลานี้ เจ้าคิดว่าจะสามารถประมูลชนะข้าได้อย่างนั้นรึ!-
　　–ข้าเป็นผู้ฝึกยุทธเท่านั้นไม่ได้มีเจตนาที่ไม่ดีกับแม่นางแต่อย่างใดเลย..-
　　ภายในห้องวีไอพีหมายเลข9 ดวงตาเป็นประกายทั้งสองข้างของหลิงหยุนจับจ้องอยู่ที่ตัวเลขบนหน้าจอ เขายิ้มมุมปากเล็กน้อยก่อนจะพูดต่อว่า
　　–สมุนไพรล้ำค่าหาได้ยากยิ่งที่เจ้าเพิ่งจะประมูลไปนั้นไม่ว่าจะเป็นโสมพันปี และอื่นๆอีกมากมาย รวมทั้งกำยานและโอสถต่างๆ ล้วนให้ผลต่อการรักษาดีกว่าศิลาเกลาใจก้อนนี้นัก สิ่งเหล่านั้นเพียงพอที่จะรักษาผู้ป่วยได้นานหลายปีทีเดียว..-
　　–แม่นางสิ่งที่ควรพูด ข้าก็ได้พูดกับเจ้าไปหมดแล้ว แต่หากเจ้าไม่เชื่อ พวกเราก็มาประมูลแข่งกันอย่างยุติธรรม เฮ้อ.. แต่คงน่าเสียดายหากเจ้าจะปฏิเสธข้อเสนอของข้า!-
　　ท้ายที่สุดหลิงหยุนก็แสร้งทำเป็นถอนหายใจอย่างนึกเสียดายแทน..
　　แต่แล้วเหออวี้ฉงก็ลุกขึ้นยืนประกาศว่า“ข้าขอยกเลิกการประมูล!”
　　หลิงหยุนทั้งตกตะลึงและทั้งดีใจในคราวเดียวกัน และรีบบอกกับเหออวี้ฉงว่า –เป็นการตัดสินใจที่ชาญฉลาดยิ่งนัก แม่นาง.. ข้ารับรองว่าคนในครอบครัวของเจ้าจะต้องปลอดภัยแน่!-
　　หลังจากที่บอกให้เหออวี้ฉงมั่นใจแล้วหลิงหยุนก็รับสั่งให้เสี่ยวเม่ยเม่ยทำการประมูลได้..
　　“สามพันล้าน..”
　　“หมายเลข958 งั้นรึ!”
　　“นี่มัน..”
　　เหออวี้ฉงถึงกับตกใจจนแทบช็อคและหันรีหันขวางมองหาชายชรา นางอยากจะสื่อสารกับชายชราอีกครั้ง แต่ก็จนปัญญาเพราะไม่รู้ว่าสื่อสารกับอีกฝ่ายได้อย่างไร
　　การที่เหออวี้ฉงยอมยกเลิกการประมูลเพราะชายชรารับปากจะรักษาคนในครอบครัวของนางแลกเปลี่ยนกับการได้ศิลาเกลาใจไปครอบครอง แต่หากหมายเลข 958 ประมูลด้วยราคาที่สูงเช่นนี้ และชายชราแพ้การประมูลเล่า เขายังจะทำตามที่รับปากกับนางหรือไม่
　　สี่สิบวินาทีผ่านไป.. 　　ห้าสิบวินาทีผ่านไป..
　　เหลือเพียงแค่สิบวินาทีเท่านั้น..
　　“สามพันล้านเคาะครั้งที่หนึ่ง..”
　　“สามพันล้านเคาะครั้งที่สอง..”
　　เวลานี้หัวใจของเหออวี้ฉงเต้นอย่างรุนแรงเพราะเหลือเวลาเพียงอีกแค่ห้าวินาทีเท่านั้น..
　　“สามพันล้านเคาะครั้งที่สาม! ยินดีกับผู้ประมูลหมายเลข 958 อีกครั้งที่ได้ศิลาเกลาใจไปครอบครองในมูลค่าสามพันล้านหยวน!”
　　ทุกคนในหอประมูลต่างก็พากันตกตะลึงเพราะหมายเลข 958 ประมูลชนะเป็นครั้งที่ห้า และได้สมบัติล้ำค่าในคืนนี้ไปครอบครองมากมาย!
　　หลังจากที่ได้ยินเสียงค้อนเคาะทั้งที่สามและคำประกาศของเซี่ยโหวหมิง เหออวี้ฉงก็ถึงกับกรีดร้องอยู่ในใจ ใบหน้าของนางเริ่มซีดขาว และร่างกายเริ่มสั่นสะท้านอย่างรุนแรง!
　　เหออวี้ฉงรู้สึกราวกับว่าตนเองกำลังถูกหลอกและกำลังจะสูญเสียสิ่งล้ำค่าไป!
　　“ชายชราผู้นั้นอยู่ที่ใดหรือข้าถูกผู้ประมูลหมายเลข 958 หลอกเอางั้นรึ?!”
　　เหออวี้ฉงได้แต่กัดฟันกรอดด้วยความเคียดแค้นใจ!