ปัง!ปัง! ปัง!
　　โซ่กังฉีของหลิงหยุนยังคงกระหน่ำเข้าใส่ร่างของนักบวชทั้งสิบสองคนอย่างต่อเนื่องหลิงหยุนบินลงมาใกล้กับพื้นดิน และอยู่ใกล้กับร่างนักบวชทั้งสิบสองคนมากยิ่งขึ้น เวลานี้โซ่กังฉีเพียงแค่สองเมตรก็ยาวพอที่จะกระหน่ำฟาดใส่นักบวชทั้งหมดได้อย่างต่อเนื่อง
　　โซ่ของหลิงหยุนฟาดใส่และดูดซับพลังหยางบริสุทธิ์ไม่หยุดยั้ง!
　　พลังหยางบริสุทธิ์ขั้นพลังเหนือธรรมชาติระดับห้าเป็นประโยชน์ต่อการฝึกวิชาหยางพิสุทธิ์ของหลิงหยุนอย่างมาก เพราะเรื่องยากเย็นที่สุดสำหรับการฝึกวิชาหยางพิสุทธิ์นั้น ก็คือการหาแหล่งพลังหยางที่บริสุทธิ์นั่นเอง!
　　ตราบใดที่มีพลังหยางบริสุทธิ์เพียงพอการฝึกวิชาหยางพิสุทธิ์ก็จะยิ่งก้าวหน้าได้รวดเร็วมากขึ้น ไม่ต่างจากการแตกหน่อของไม้ไผ่เลยทีเดียว
　　เวลานี้..หลิงหยุนยังคงดูดซับเอาพลังหยางบริสุทธิ์ที่แข็งแกร่งนั้นเข้าไปเรื่อยๆ และไม่ปล่อยให้พลังหยางบริสุทธิ์นี้ค้างคาอยู่ที่โซ่กังฉี แต่กลับดูดซับเข้าไปในร่างกายของตนเองอย่างต่อเนื่อง!
　　และเพื่อป้องกันไม่ให้นักบวชเขาหลงหู่สามารถหลอมรวมหยางบริสุทธิ์สร้างเป็นกระบี่เหินพลังหยางได้สำเร็จหลิงหยุนจึงได้ปลดปล่อยพลังหยินและหยางภายในร่าง รักษากระแสวนหยินหยางและโซ่กังฉี เพื่อใช้เป็นอาวุธโจมตีฝ่ายตรงข้ามไปเรื่อยๆ
　　ในขณะเดียวกันก็ฝึกวิชาหยางพิสุทธิ์ไปในระหว่างต่อสู้ด้วย..
　　และนี่เป็นเรื่องที่ไม่มีผู้ใดคาดคิดได้ว่าหลิงหยุนจะสามารถทำได้!
　　ด้วยเหตุนี้ทันทีที่นักบวชทั้งสิบสองคนกลืนโอสถหยางพิสุทธิ์เข้าไป หลิงหยุนจึงไม่ลังเลที่จะใช้โซ่กังฉีดูดซับแสงสว่างสีขาวของพลังหยางบริสุทธิ์นั้นเข้าไป จนในเวลานี้โซ่ทั้งสองเส้นของหลิงหยุนก็เปล่งแสงสีขาวสว่างไสวไปทั่วทั้งบริเวณ
　　เวลานี้จุดตันเถียนของหลิงหยุนมีพลังหยางบริสุทธิ์อัดแน่นอยู่เต็มไปหมดจนแทบจะระเบิดเขาจึงเลือกที่พัฒนาระดับพลังของวิชาหยางพิสุทธิ์ และสามารถเข้าสู่ระดับที่สี่ของขั้นที่หนึ่งได้ในทันที แต่หลิงหยุนยังรู้สึกไม่พอใจเพียงแค่นั้น เขาจึงได้ร้องตะโกนบอกไป๋เซียนเอ๋อ
　　“เซียนเอ๋อ..ใช้ไฟโลกันตร์ของเจ้าจัดการกับนักบวชเฒ่าทั้งสิบสอบคนได้แล้ว!”
　　ประสบการณ์และความเฉลียวฉลาดในสนามต่อสู้ของไป๋เซียนเอ๋อนั้นไม่เก่งกาจเท่ากับเย่ซิงเฉิน จึงต้องให้หลิงหยุนคอยกำกับ
　　เพลิงสี่หางและไฟโลกันตร์นั้นเป็นวิชาใหม่ที่ไป๋เซียนเอ๋อเพิ่งสามารถใช้ได้หลังจากงอกหางที่สี่..
　　หลังจากที่ได้ยินคำสั่งของหลิงหยุนหางทั้งสี่ของไป๋เซียนเอ๋อก็โผล่ออกมาอีกครั้ง แต่แล้วจู่ๆเพลิงสี่หางที่กำลังลุกโชนอยู่นั้น ก็ได้มุดลงไปใต้พื้นดิน และกำลังพุ่งตรงเข้าใส่บริเวณที่นักบวชทั้งสิบสองคนอยู่
　　ตูม!
　　จากนั้นไฟโลกันตร์ของไป๋เซียนเอ๋อก็พุ่งขึ้นจากพื้นดินเข้าห่อหุ้มแสงสว่างสีขาวของนักบวชทั้งสิบสองคนไว้ทันที แล้วแสงสว่างสีขาวบริสุทธิ์นั้น ก็ได้กลายเป็นแสงสว่างสีขาวที่มีเปลวไฟลุกโชน และมีรัศมีกว้างไกลมากกว่าสิบเมตรเลยทีเดียว
　　เหล่าชาวยุทธในบริเวณนั้นต่างก็พากันร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจ..
　　“ห๊ะ!นั่นมันอะไรกัน?”
　　หลิงหยุนยิ้มออกมาทันทีเพราะในเวลานี้กระบี่เหินพลังหยางเล่มยักษ์ที่เกิดจากการหลอมรวมพลังหยางของนักบวชทั้งสิบสองคน และกำลังลอยอยู่บนท้องฟ้านั้น แม้แสงสว่างสีขาวจะเปล่งประกาศเจิดจ้าอย่างมาก แต่ความเร็วในการหลอมรวมกลับลดลงกว่าเดิมมาก! 　　ในขณะที่โซ่กังฉีและร่างกายของหลิงหยุนก็มีแสงสีขาวสว่างโชติช่วงที่เกิดจากการดูดเอาพลังหยางบริสุทธิ์เข้าไปล้อมรอบไว้จนเวลานี้หลิงหยุนดูราวกับเซียนที่กำลังเหาะอยู่บนท้องนภาก็ไม่ปาน!
　　บูม!
　　หลิงหยุนสามารถทะลวงเข้าสู่ระดับย่อยที่หกของวิชาหยางพิสุทธิ์ได้อีก..
　　“แย่แล้ว!เหตุใดพลังหยางในตัวของเด็กนั่นจึงได้แข็งแกร่งถึงเพียงนี้”
　　นักบวชเลี่ยหลงเริ่มรู้ตัวว่าตนเองได้ตัดสินใจผิดพลาดไปอย่างมากเพราะเวลานี้แสงสีขาวสว่างรอบตัวหลิงหยุนนั้น มองด้วยตาเปล่าก็สามารถเห็นได้อย่างชัดเจน มีหรือที่นักบวชเลี่ยหลงจะไม่รู้ว่าพลังหยางบริสุทธิ์ของนักบวชทั้งสิบสองคน ได้ถูกโซ่กังฉีดูดซับแล้วถ่ายเทเข้าสู่ร่างของหลิงหยุน!
　　“เลี่ยหู่เลี่ยเหลย เลี่ยหยาง พวกเจ้ารีบกลืนโอสถเขาหลงหู่เข้าไปเร็วเข้า แล้วมาช่วยกันสังหารหลิงหยุน เวลานี้อย่าได้ไปสนใจผู้อื่น!”
　　นักบวชเลี่ยหลงรีบร้องบอกนักบวชอีกสามคนทันทีเพราะเวลานี้ไม่เพียงกระบี่เหินพลังหยางไม่สามารถหลอมรวมได้สำเร็จ แต่กลับกลายเป็นว่าพลังหยางบริสุทธิ์ของพวกเขากลับถูกหลิงหยุนดูดไปใช้ประโยชน์อีก!
　　หลังจากที่รับคำสั่งเลี่ยหู่ เลี่ยเหลย และเลี่ยหยางก็รีบกลืนโอสถเขาหลงหู่เข้าไปทันที แล้วขั้นพลังก็เพิ่มสูงขึ้นทันที!
　　“ค่ายกลพยัคฆ์ปราบมังกร!”
　　จากนั้นนักบวชทั้งสี่ก็เข้าล้อมร่างของหลิงหยุนไว้ทั้งสี่ทิศทันที!
　　“ศิษย์น้องทั้งสามเวลานี้สิ่งที่พวกเราต้องทำก่อนสิ่งอื่นก็คือ ทำลายโซ่ทั้งสองเส้นในมือของหลิงหยุนให้ได้!”
　　นักบวชเลี่ยหลงร้องตะโกนบอกทุกคนทันที!
　　….
　　เวลานี้หลิงหยุนถูกล้อมรอบด้วยยอดฝีมือที่มีขุมพลังเทียบเท่ากับยอดฝีมือขั้นพลังเหนือธรรมชาติระดับเจ็ด แต่เขากลับไม่มีท่าทีหวั่นเกรงเลยแม้แต่น้อย
　　เพราะเวลานี้หลิงหยุนลอยอยู่เหนือพื้นดินราวหนึ่งร้อยเมตร และมีปีกหยิน–หยางที่สามารถบินไปได้รอบทิศ หรือจะบินขึ้นบินลงก็ย่อมได้!
　　หลิงหยุนเหาะต่ำลงมาอีกห้าสิบเมตรทันทีส่วนนักบวชทั้งสี่ก็พุ่งเข้าใส่หลิงหยุนทันทีเช่นกัน ทั้งหมดไม่ได้พุ่งตรงเข้าใส่ร่างของหลิงหยุน แต่พุ่งตรงเข้าใส่โซ่กังฉีของเขาแทน!
　　และทันใดนั้นเองโซ่กงฉีของหลิงหยุนก็ถูกนักบวชทั้งสี่ทำลายทิ้ง และไม่สามารถใช้มันดูดซับพลังหยางบริสุทธิ์ได้อีก
　　“เจ้ามารชั่วช้า!ดูสิว่าครั้งนี้เจ้าจะหนีไปไหนรอด ฆ่ามัน!”
　　นักบวชเลี่ยหู่ร้องตะโกนออกมาอย่างดีอกดีใจและเป็นฝ่ายบุกนำด้วยการพุ่งหมัดเข้าจู่โจมใส่ร่างของหลิงหยุนทันที! 　　และนี่นับเป็นค่ายกลพยัคฆ์ปราบมังกรที่ทรงอานุภาพยิ่งนักเพราะทั้งสี่คนล้วนแล้วแต่อยู่ในขั้นพลังเหนือธรรมชาติระดับเจ็ดหลังจากที่ได้กลืนโอสถหลงหู่เข้าไป!
　　ถึงแม้หลิงหยุนจะมีวิชาดาราคุ้มกายเกราะพลังปราณ และชุดผ้าแพรไหมทองคำคุ้มกันร่างกายอยู่ แต่เขาก็ไม่กล้านิ่งเฉยให้อีกฝ่ายที่แข็งแกร่งมากในเวลานี้จู่โจมเข้าใส่ร่าง จึงต้องรีบหลบทันที!
　　ปัง!
　　แต่ถึงแม้หลิงหยุนจะสามารถหลบกำปั้นของนักบวชเลี่ยหลงได้แต่กลับหลบไม่พ้นกำปั้นทรงพลังของเลี่ยเหลยกับเลี่ยหยางที่พุ่งเข้าใส่แผ่นหลังกับไหล่ของตนอย่างรุนแรง!
　　พลังของหมัดทั้งสองรุนแรงมากเหลือเกินทำให้เลือดในกายของหลิงหยุนถึงกับปั่นป่วน และเขาเกือบจะกระอักเลือดออกมาในทันที
　　“ขอบใจพวกเจ้ามาก!” 　　แต่หลิงหยุนกลับไม่ยอมให้การถูกทำร้ายครั้งนี้เสียเปล่าเขาอาศัยแรงกระแทกที่รุนแรงนี้ ส่งร่างของตนเองให้พุ่งตรงไปทางนักบวชทั้งสิบสองคนทันที!
　　ในเวลาเพียงแค่พริบตาเดียวร่างของหลิงหยุนก็พุ่งตรงเข้าไปอยู่เหนือศรีษะของนักบวชทั้งสิบสองคน เขายื่นฝ่ามือของตนออกไปดูดซับเอาแสงสีขาวบริสุทธิ์นั้นเข้าไปอีกครั้ง
　　สำหรับหลิงหยุนแล้วพลังหยางบริสุทธิ์เช่นนี้เป็นสิ่งที่หาได้ยากยิ่งนักไม่ว่าอย่างไรเขาก็ต้องหาวิธีดูดซับมันเข้าไปให้ได้มากที่สุด และเวลานี้เขาก็ดูดซับเอาพลังหยางบริสุทธิ์เข้าไปจนสามารถเข้าสู่ระดับที่หกขั้นที่หนึ่งของวิชาหยางพิสุทธิ์ได้แล้ว..
　　“แย่แล้ว!”
　　นักบวชทั้งสี่พุ่งเข้าใส่ร่างของหลิงหยุนด้วยความโมโหและหลิงหยุนก็อาศัยพลังหมัดที่ชกเข้าใส่ไหล่ด้านขวาของตน พุ่งร่างขึ้นไปยังกระบี่เหินพลังหยางพร้อมกับเอื้อมมือไปจับไว้ และทำการดูดซับพลังหยางบริสุทธิ์เข้าไปทันที!
　　ระหว่างที่นักบวชทั้งสี่ยังไม่ตามมานั้นหลิงหยุนก็ได้อาศัยจังหวะนี้ปิดยันต์ระดับหกสามแผ่นเข้าที่ร่างกายของตนอย่างรวดเร็ว!
　　ยันต์วาโวช่วยเพิ่มความเร็วยันต์เกราะเพชรและยันต์เกราะสำหรับปกป้องร่างกาย!
　　“หึ!ช่างน่าโมโหนัก!”
　　นักบวชเลี่ยหลงคิดไม่ถึงว่าหลิงหยุนจะเจ้าเล่ห์ถึงเพียงนี้และพวกเขาก็ไม่สามารถทำให้หลิงหยุนบาดเจ็บสาหัสได้เสียที มิหนำซ้ำหลิงหยุนยังกระโดดโลดเต้นไปมาให้พวกตนไล่ล่าไม่ต่างจากลิง
　　นักบวชทั้งสี่คนกระโดดไล่ตามหลิงหยุนไปอีกครั้งแต่ครั้งนี้พวกเขาแยกย้ายกันไปทั้งสี่ทิศ คนหนึ่งอยู่ด้านบน คนหนึ่งอยู่ด้านล่าง ส่วนอีกสองคนประกบซ้ายขวา คราวนี้ไม่ว่าหลิงหยุนจะกระโจนหนีไปในทิศทางใดก็คงยากที่หลีกพ้นไปได้.. 　　แต่ครั้งนี้หลิงหยุนกลับไม่คิดที่จะกระโดดหนีไปไหนอีก!
　　“ซิงเฉินเซียนเอ๋อ หวังชงเซียว พวกเจ้าพร้อมแล้วหรือไม่”
　　หลิงหยุนยังคงดูดซับเอาพลังหยางบริสุทธิ์จากกระบี่เหินพลังหยางเข้าไปอย่างต่อเนื่องในขณะเดียวกันก็บินหลบการจู่โจมของนักบวชทั้งสี่ไปมารอบๆกระบี่เหินพลังหยาง แต่ถึงกระนั้นก็ยังถูกหมัดของเหล่านักบวชชกเข้าเป็นครั้งคราว
　　ระหว่างนั้นก็ได้ร้องบอกเย่ซิงเฉินไป๋เซียนเอ๋อ และหวังชงเซียวผ่านกระแสจิต ให้ทั้งสามคนทำการปิดยันต์วาโย ยันต์เพชร และยันต์เกราะไว้ตามร่างกายด้วยเช่นกัน
　　ยันต์วาโยช่วยเพิ่มความเร็วในการเคลื่อนที่ยันต์เพชรช่วยเพิ่มพลังและการป้องกันให้แข็งแกร่ง ส่วนยันต์เกราะเพียงแค่ปกป้องร่างกายเท่านั้น!
　　“ข้าพร้อมแล้ว!หลิงหยุนเจ้าเจ็บมากหรือไม่” เย่ซิงเฉินร้องตะโกนถามด้วยความห่วงใยขณะที่กระโดดขึ้นไปหาหลิงหยุน
　　“นิดหน่อย..”
　　แม้หลิงหยุนจะมียันต์และดาราคุ้มกายปกป้องร่างไว้แต่เนื่องจากอีกฝ่ายมีพลังปราณที่เหนือกว่า เกราะพลังปราณของเขาจึงถูกทำลาย และเวลานี้ตามเนื้อตัวก็มีรอยเขียวช้ำอยู่เต็มไปหมด
　　ทันทีที่เย่ซิงเฉินกระโจนขึ้นไปไป๋เซียนเอ๋อกับหวังชงเซียวก็กระโจนตามขึ้นไปเช่นกัน!
　　เมื่อเห็นทั้งสามคนตามขึ้นมาแล้วหลิงหยุนจึงหันไปเย้ยนักบวชทั้งสี่ว่า “คิดว่าพวกเจ้าชางจิงกงปลุกเสกยันต์เป็นคนเดียวงั้นรึ”
　　หลังจากที่พูดจบหลิงหยุนก็ดึงมือออกจากกระบี่เหินพลังหยางเล่มยักษ์อย่างรวดเร็ว และพุ่งร่างฝ่าวงล้อมของสี่นักบวชไปทันที
　　นักบวชทั้งสี่ได้แต่งุนงงที่หลิงหยุนสามารถพุ่งฝ่าวงล้อมของพวกตนออกไปได้อย่างรวดเร็วและในเวลาเดียวกันนั้นเอง ทั้งเย่ซิงเฉิน ไป๋เซียนเอ๋อ และหวังชงเซียวต่างก็ซัดยันต์เตโชในมือของตนเข้าใส่กลุ่มของนักบวชทั้งสี่คนทันที
　　ลูกไฟจากยันต์เตโชระดับหกของหลิงหยุนนั้นมีขนาดเส้นผ้าศูนย์กลางถึงสิบเมตรเลยทีเดียว และเวลานี้นักบวชทั้งสี่ของชางจิงกงต่างก็ตกอยู่ในรัศมีของลูกไฟขนาดใหญ่ทั้งสาม!
　　ไม่เพียงเท่านั้นกระบี่เหินพลังหยางเล่มยักษ์นั้นก็ถูกเปลวไฟของยันต์เตโชเผาผลาญอีกด้วย ในขณะที่หลิงหยุนก็ฉวยโอกาสนี้พุ่งเข้าไปหานักบวชทั้งสิบสองคนที่อยู่บนพื้นทันที และเริ่มดูดซับเอาแสงสีขาวของพลังหยางบริสุทธิ์เข้าไปอีก
　　หลิงหยุนไม่ได้โง่พอที่จะสังหารนักบวชทั้งสิบสองคนในทันทีเพื่อทำลายการรวมตัวของกระบี่เหินเพราะเพียงแค่เขาดูดซับเอาพลังหยางบริสุทธิ์เหล่านี้เข้าไปจนหมด การหลอมกระบี่ก็ยากที่จะสำเร็จได้!
　　บูม!
　　ไม่ถึงสองวินาที..หลิงหยุนก็สามารถเข้าสู่ระดับหกขั้นที่หนึ่งของวิชาหยางพิสุทธิ์ได้อีก!