“รับ”

[รับภารกิจแล้ว โชคดี]

สิ่งที่แดนีลรู้ในตอนนี้ก็คือ เขามีระบบในหัวของเขา ที่อวดอ้างว่ามันสามารถช่วยให้เขากลายเป็นราชาของโลกแห่งนี้ได้ สำหรับการปลดล็อกฟังก์ชั่นอื่นๆเพิ่มเติม เขาจะทำมันได้ด้วยการทำภารกิจให้สำเร็จและได้รับค่าประสบการณ์มา

คิดเกี่ยวกับมัน แดนีลแทบไม่ได้สนใจเลยว่า เขาจะสามารถเป็นผู้ปกครองโลกแห่งนี้ได้หรือไม่ เขาได้ผสานรวมกับกับร่างในปัจจุบันของเขาอย่างสมบูรณ์แล้ว และเขาก็ดีใจที่ในโลกนี้เขามีพ่อแม่ ความเจ็บปวดในชีวิตก่อนของเขา ทำให้เขาเห็นถึงคุณค่าของพวกเขามากยิ่งขึ้น ในทางกลับกัน มันก็ทำให้เขามีความปรารถนาที่จะแก้แค้นและเรียกร้องความยุติธรรมให้กับพวกเขา

เป้าหมายในตอนนี้ของเขาก็คือ ค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับโลกแห่งนี้เพิ่มเติม และปลดล็อกฟังก์ชั่นถัดไป เขาจะมองหาทุกโอกาสที่สามารถจะใช้ประโยชน์ได้จากการคงอยู่ของระบบ

เสียงฝีเท้าดังขึ้น และชายคนหนึ่งเข้ามาในห้อง

“แม่ของเจ้าหลับแล้ว ข้าเห็นเลือดบนเสื้อผ้าของเจ้า เด็กน้อย เจ้าเรียนรู้วิธีโกหกพ่อแม่ของเจ้ามาจากที่ใดกัน? เลือดจำนวนมากเช่นนั้น คงจะไม่ได้มาจากเพียงแค่บาดแผลภายนอก บอกข้ามาว่าเจ้าบาดเจ็บที่ใดอีกบ้าง ข้ามีเพื่อนในสถานพยายามที่อาจจะช่วยเหลือเจ้าได้ อย่าทำให้แม่ของเจ้าต้องเป็นกังวลไปมากกว่านี้ เพียงแค่เท่านี้มันก็มากเกินพอแล้ว”

เสียงฝีเท้าดังขึ้นอีกครั้ง และแม้ของเขาก็เดินเข้ามา พร้อมกับใช้มือแตะที่ไหล่พ่อของเขา ก่อนจะหันไปหาแดนีลด้วยใบหน้าที่ดูเหมือนจะตำหนิเขา

“ท่านคิดว่าข้าไม่สังเกตเห็นหรือ? ข้าเป็นแม่ของเขานะ บอกพวกเรามาซิ ลูกรัก หากว่าเจ้าได้รับบาดเจ็บภายใน ไม่ว่าพวกเราจะต้องเสียเงินมากเพียงใด พวกเราก็จะจ้างจอมเวทย์ให้รักษาเจ้าให้ได้”

มองไปที่ใบหน้าพ่อแม่ของเขา น้ำตาก็หลั่งออกมาจากดวงตาของแดนีล เขาไม่เคยรู้สึกเช่นนี้มาก่อน แม้ว่าหญิงชราในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้ามักจะดูแลเขาเป็นอย่างดีอยู่เสมอ แต่การขาดพ่อแม่ก็ทำให้เขารู้สึกเหมือนขาดบางสิ่งบางอย่างที่สำคัญไป

ความอบอุ่นแพร่กระจายออกมาและปกคลุมไปทั่วร่างของเขา ในโลกแห่งนี้ เขาได้รับความรักและความห่วงใย ในโลกแห่งนี้ เขามีคนที่สามารถจะเรียกได้ว่า ยินดีจะทำทุกอย่างเพื่อเขา

เขาอดไม่ได้ที่จะเข้าไปกอดทั้งสองและร้องไห้ออกมาอย่างที่ไม่สามารถจะควบคุมได้ น้ำตานี้เป็นน้ำตาแห่งความโศกเศร้าที่เขาอัดอั้นมาตลอดหลายปี ในที่สุดมันก็ระเบิดออกมาจากดวงตาของเขา

พ่อแม่ของเขาปล่อยให้เขาร้องไห้ออกมาและตบหลังเขาเบาๆ รอให้เขาอธิบาย

หลังจากควบคุมตัวเองได้แล้ว เขาก็เช็ดน้ำตาและกล่าวว่า “ข้าไม่ได้บาดเจ็บที่อื่นอีกแล้ว เชื่อข้าเถิดท่านพ่อท่านแมา หากมันเกิดขึ้น ข้าจะไม่มีทางซ่อนมันจากพวกท่านอย่างแน่นอน ได้รู้ว่าพวกท่านจะทำทุกอย่างเพื่อให้ข้าได้รับการรักษา เพียงเท่านี้มันก็ทำให้ข้ามีความสุขอย่างมากแล้ว”

เขากล่าวออกมาพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า เห็นรอยยิ้มที่น่ารักของเขา พ่อแม่ของเขาก็ยิ้มกลับให้เขา และปล่อยให้เขานอนหลับพักผ่อน พ่อของเขาแสดงให้เห็นว่ามียังคงมีข้อสงสัย แต่แม่ของเขาลากเขาออกไป และบอกว่าไม่ควบจะรบกวนลูกชายของพวกเขา หากเขาต้องการจะบอก เขาก็จะบอกเอง

แดนีลรู้ว่าพ่อของเขาไม่เชื่อเขา แต่มันก็ไม่มีอะไรที่เขาจะสามารถทำได้ นี่คือสิ่งที่เขาไม่สามารถจะบอกได้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม เขาจะต้องคิดหาคำอธิบายที่ดีกว่านี้ในภายหลัง แม้ว่าเขาจะเกลียดการโกหก แต่เพื่อความสบายใจของพ่อแม่แล้ว เขาก็ไม่มีทางเลือก

แม้เขาจะรู้สึกว่า ร่างกายหายดีแล้วและท้องก็อิ่มแล้ว แต่แดนีลก็รู้สึกเหนื่อยล้าและง่วงนอนเป็นอย่างมาก เพียงในขณะที่เขากำลังคิดถึงสิ่งที่จะทำในวันถัดไปได้ชั่วครู่ เขาก็หลับลงเกือบจะในทันที

4 ชั่วโมงต่อมา

แดนีลหลับไปราว 22.00 น. นาฬิกาเก่าในห้องชี้เลข 2 แสดงให้เห็นว่ามันเป็นเวลา 2.00 น. เสียงเอี๊ยดอ๊าดดังขึ้นจากด้านนอกของประตู หลังจากนั้นชั่วครู่ ประตูก็เปิดออก เผยให้เห็นชายชุดดำ 2 คน

“คนหาให้ทั่วและเงียบๆด้วย ชายชราในบ้านหลังนี้เคยเป็นทหาร มันจึงจะดีที่สุดที่พวกเราไม่ต้องต่อสู้กับเขา” ชายคนแรกกล่าวออกมา

ชายอีกคนพยักหน้าตอบ ก่อนที่ทั้งสองจะลอบเข้าไปในกระท่อมอย่างเงียบๆ

[ติ๊ง!]

[ภารกิจใหม่ : กำราบโจรในบ้านแอนิวรอน]

[คำอธิบายภารกิจ : โจรลอบเข้ามาในบ้านของคุณ ราชาในอนาคตของโลก ไม่สามารถจะถูกปล้นในบ้านของตัวเองได้! กำราบพวกมันซะ]

[รางวัลภารกิจ : ค่าประสบการณ์ 20 แต้ม, ความก้าวหน้าเลเวล 5%]

[คำแนะนำซื้อ : จอเสริมแสดงผลต่อสู้บนศีรษะ(1) ค่าใช้จ่าย ค่าประสบการณ์ 10 แต้ม]

[คุณต้องการยอมรับภารกิจ และทำการซื้อตามคำแนะนำผ่านการกู้ยืมหรือไม่? อัตราดอกเบี้ยจะเป็นไปตามมาตรฐาน]

แดนีลตื่นขึ้นพร้อมกับเสียงนี้ ดวงตาของเขาเบิกกว้าง ขณะที่ได้ยินเสียงดังมาจากห้องนั่งเล่น พวกเขาถูกปล้นมาแล้ว 3 ครั้งก่อนหน้านี้ และทุกครั้งที่เกิดขึ้น มันทำให้ทุกคนในครอบครัวของเขาต้องใช้ชีวิตอย่างอดอยากหลายสัปดาห์ ก่อนที่พวกเขาจะสามารถกักตุนอาหารสำรองได้อีกครั้ง

สิ่งที่มีค่ามากที่สุดในบ้านก็คืออาหาร สิ่งของอื่นๆอย่างเช่น นาฬิกา แม้กระนั่น แดนีลก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะนอนต่อไปและเมินเฉยต่อสถานการณ์ โดยเฉพาะเมื่อเขามีโอกาสที่จะหยุดมันได้

เป็นอีกครั้ง ที่เขาไม่มีทางเลือกนอกจากต้องกู้ยืม เขาไม่มีประสบการณ์ในการต่อสู้ และเขารู้เพียงว่า หากเขาต้องการจะกำราบโจรได้สำเร็จ เขาจะต้องรับความช่วยเหลือจากระบบ

“ตกลง ฉันซื้อจอเสริมแสดงผลและติดตั้งบนศีรษะ”

[ยืนยัน การกู้ยืมเสร็จสิ้น การซื้อเสร็จสิ้น เพิ่มอุปกรณ์ลงในHUDแล้ว เปิดใช้งานHUD โชคดี]

หน้าจอปรากฎขึ้นเหนือดวงตาของแดนีล แล้วเขาก็สังเกตเห็นโจรจากด้านหลังม่าน จากนั้น เขาก็มองไปที่ด้านซ้ายของจอ ซึ่งมันแสดงสถานะของเขาเป็นภาพสามมิติ มันเป็นตัวบ่งชี้สภาพของเขาในรูปแบบกราฟิก

ขณะที่เขากำลังคิดว่าจะทำอย่างไร รอยเท้าสีขาวก็ปรากฎขึ้นที่มุมดวงตาของเขา

บนพื้น มีรอยเท้าที่เปร่งแสงออกมา มันแสดงให้เห็นว่า โจรคนหนึ่งกำลังหันหลังให้กับเขา

แดนีลตัดสินใจที่จะเชื่อระบบ

เขาเดินอย่างเงียบๆและมุ่งหน้าไปที่โจร โชคดีที่เสียงการเปิดม่านไม่ได้ดังมากนัก พวกโจรจึงไม่ได้ยิน

ขณะที่เขาเกือบจะมาถึงตัวโจร ฝ่ามือสีขาวก็ประกายขึ้นที่ด้านหลังศีรษะของโจร

แดนีลเข้าใจได้ในทันทีว่ามันเป็นวิธีในการจัดการกับโจรที่เขาจะต้องทำตาม

กลั้นลมหายใจ เขาชักแขนออกมา และแบมือเป็นแนวนอน ก่อนจะตะปบไปด้านข้างที่หลังศีรษะของโจร ผลของการถูกตะปบในฉับพลัน ทำให้โจรคนนั้นสลบและล้มลงกับพื้นในทันที

แม้ว่าเขาจะตะปบจนโจรล้มลงอย่างเงียบๆได้สำเร็จ แต่แดนีลก็ทำพลาด เนื่องจากเขาไม่มีประสบการณ์ในการต่อสู้ หลังจากที่เขาตะปบ เขาก็ไม่สามารถจะหยุดร่างของตัวเองได้และมันไถลไปข้างหน้า ทำให้เขาเสียสมดุลและล้มลง เกิดเป็นเสียงดังขึ้นในทันที

แดนีลรีบลุกขึ้นทันที และเขาตระหนักได้ว่า โจรอีกคนสังเกตเห็นเขาแล้ว และตอนนี้ ก็กำลังพุ่งเข้ามาหาเขาพร้อมด้วยกริชที่ส่องประกายในมือ