หลังจากได้เห็นวิลด้าใช้พลัง แดนีลก็เลือกที่จะเงียบและชื่นชมเธออยู่ภายในหัวใจของเขา ในเวลาเดียวกัน ตัวเขาก็สั่นสะท้านเนื่องจากความหนาวของอากาศในช่วงเวลาเช้าตรู่

วิลด้าพาเขากลับมายังด้านหน้ากระท่อมของปรมาจารย์

แต่ในครั้งนี้ มีเด็กอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเขาอยู่ราว 20 คน ซึ่งก็ล้วนแล้วแต่ยืนสั่นด้วยความหนาวกันอยู่ที่นั่น

ช่วงเวลาที่เขาลงพื้น เด็กทุกคนก็จดจ้องมายังวิลด้า และหวังว่าสามงามคนนี้จะเป็นผู้ฝึกสอนของพวกเขา

แต่เธอกลับยิ้มออกมาเล็กน้อย ก่อนจะบินหายไป เด็กเหล่านั้นมองตามเธอก่อนที่พวกเขาจะพบกับภาพที่น่าอัศจรรย์นั้น

ราวกับมีการวางแผนเอาไว้ ในขณะนั้น ประตูกระท่อมของปรมาจารย์ก็ได้เปิดขึ้นในฉับพลัน และเฟลิกซ์ก็ได้เดินออกมา เขายังคงใส่เสื้อกั๊กเช่นเดิม เพียงแค่ในครั้งนี้มันเป็นสีดำ

“อรุณสวัสเด็กน้อยทั้งหลาย พวกเจ้าทุกคนได้ลงทะเบียนในโปรแกรมฝึกของหมัดแห่งความยุติธรรมแล้ว แม้ว่าพวกเราจะเก็บค่าธรรมเนียมน้อยที่สุด แต่พวกเราก็เข้มงวดมากที่สุด อัตราผ่านการฝึกของพวกเราต่ำที่สุดในบรรดาสถานศึกษาและสำนักต่างๆทั้งหมดในราชอาณาจักรแลนธานอร์ หากพวกเจ้าเลือกที่จะออกกลางคัน เงิน 1 แลนทองที่พวกเจ้าจ่ายเป็นค่าธรรมเนียม จะไม่ได้รับคืน หากพวกเจ้าล้มเหลวในการสร้างความประทับใจให้กับเหล่าอาจารย์ผู้สอน พวกเจ้าก็จะถือว่าล้มเหลวในการฝึกด้วยเช่นกัน แล้วค่าธรรมเนียมของพวกเจ้าก็จะไม่ได้รับคืน วิธีเดียวที่จะได้รับเงินคืนก็คือ ผ่านการฝึกของพวกเรา และเข้าร่วมเป็นส่วนหนึ่งของสำนักฝึกอบรมแห่งนี้ จากนั้น พวกเจ้าก็จะกลายเป็นเด็กฝึกหัดที่จะได้รับภารกิจจากเหล่าสมาชิกอาวุโสทั้งหลาย”

“การฝึกจะทำให้พวกเจ้าเหงื่อออกราวกับโลหิต และทำให้พวกเจ้ากรีดร้องหาแม่ของพวกเจ้า ไม่ว่าพวกเจ้าจะกล่าวหรือทำอะไร มันจะไม่หยุดจนกว่าพวกเจ้าจะยอมรับว่าตนเองเป็นผู้พ่ายแพ้ ที่ไม่สามารถจะเปลี่ยนแปลงชะตากรรมของตนเองได้ โชคดี”

จากนั้น ชายอีกคนก็ออกมาจากกระท่อมด้านหลังเฟลิกซ์ ซึ่งเขาก็คือ เอเลนาฟ เขาเหลือบตามองแดนีลเล็กน้อย ก่อนจะตะโกนออกไปว่า “ทุกคนตามข้าไปยังห้องโถงฝึกอบรมกระตุ้นพลังงานที่หนึ่ง ได้เวลาตรวจสอบศักยภาพของพวกเจ้าแล้ว”

แดนีลไม่รู้ว่าห้องโถงดังกล่าวคืออะไร แต่เขาก็ติดตามเอเลนาฟไปพร้อมกับคนอื่นๆ ในขณะนั้น เขาสังเกตเห็นว่า เด็กคนอื่นๆก็ไม่ได้ดีไปกว่าเขามากนัก ส่วนใหญ่ก็สวมเสื้อผ้าที่มีรอยปะเช่นกัน มีเพียง 1-2 คนเท่านั้น ที่สวมเสื้อผ้าใหม่ แต่ถึงกระนั้น เสื้อผ้าของพวกเขาก็เป็นเพียงเสื้อผ้าทั่วไป ไม่สามารถจะเทียบกับเสื้อผ้าที่มันเงาของเหล่าคนที่เดินในตลาดได้

ทุกคนเดินไปข้างหน้าพร้อมกับกระเป๋าเสื้อผ้าของพวกเขา ก่อนจะไปหยุดอยู่หน้าอาคารแห่งหนึ่ง ที่มีคำว่า ห้องโถงฝึกอบรมกระตุ้นพลังงานที่หนึ่ง สลักไว้บนตัวอาคาร

“นี่คือห้องโถงฝึกอบรมกระตุ้นพลังงาน เด็กน้อยทั้งหลาย พวกเจ้ารู้อะไรเกี่ยวกับอีเธอร์บ้าง?” เอเลนาฟถามขณะที่หยุดอยู่หน้าประตูอาคาร

เด็กคนหนึ่งที่แต่งตัวค่อนข้างดีตอบว่า “อีเธอร์เป็นหนึ่งในวัสดุมหัศจรรย์ที่ก่อตัวขึ้นมาจากโลก มันสามารถช่วยในการขัดเกลาร่างกายให้กับบางคนและทำให้พวกเขาได้รับพลังได้”

“ดี ตามที่เขากล่าว อีเธอร์เป็นเพียงหนึ่งในวัสดุที่ช่วยในการขัดเกลาร่างกายและจิตใจ ห้องโถงฝึกอบรมกระตุ้นพลังงาน เป็นห้องโถงที่เก็บกักอีเธอร์ระดับต่ำให้กระจายออกไปในอากาศอย่างช้าๆ ห้องโถงฝึกอบรมกระตุ้นพลังงานที่หนึ่ง จะใช้สำหรับผู้ฝึกหัดและผู้โดดเด่นระดับมนุษย์”

“สำหรับการขัดเกลาร่างกายของนักสู้ ข้าจะแนะนำสั้นๆ จงตั้งใจฟังให้ดี การขัดเกลาร่างกายเป็นกระบวนการเดียวกับการหลอมรวมอาวุธ มันจะเหมือนกับเอาร่างกายไปไว้ในกองไฟ ซึ่งก็คืออีเธอร์หรือวัสดุอื่นๆ จากขั้น 1-9 ร่างกายจะผ่านกระบวนการขัดเกลา 9 ครั้ง ซึ่งมันจะช่วยให้สามารถรักษาพลังงานภายในเอาไว้ได้ จากนั้น มันจะมีอุปสรรคในการก้าวขึ้นสู่ระดับนักรบ”

“ศักยภาพของร่างกายก็คือ ความสามารถของร่างกายในการดูดซับพลังงานจากวัสดุอย่างอีเธอร์ มันจะถูกกำหนดง่ายๆเป็นขั้นต่ำ กลาง และสูง ใน ห้องโถงฝึกอบรมกระตุ้นพลังงาน เพียงแค่ทำจิตใจให้สงบและสูดลมหายใจเข้าลึกๆ มีสมาธิกับการผ่านลมหายใจเข้าไปถึงปอด พลังงานจะถูกดูดซับที่นั่น พลังงานนี้จะไหลเวียนไปทั่วร่างกายอย่างสม่ำเสมอ และบางส่วนจะถูกหลอมหรือปรับใช้เป็นพลังงาน ข้าจะเฝ้าดูพวกเจ้าแต่ละคนด้วยตัวเอง เพื่อตัดสินศักยภาพของพวกเจ้า และจะให้คำแนะนำพวกเจ้าตลอดกระบวนการ”

หลังจากอธิบายเสร็จแล้ว เอเลนาฟก็เริ่มเปิดประตูไม้ของห้องโถง

ช่วงเวลาที่ประตูถูกเปิดออก อากาศภายในก็ถูกระเบิดออกมา แดนีลอดไม่ได้ที่จะสูดลมหายใจเข้าไป และมันทำให้เขารู้สึกตกตะลึงอย่างน่าเหลือเชื่อทุกครั้งที่สูดลมหายใจเข้าไป

[ติ๊ง!]

[ตรวจพบวิธีการดูดซับที่เป็นประโยชน์ต่อการเพิ่มศักยภาพร่างกายของโฮสต์และอัตราการดูดซับของโฮสต์ PAM-1 ต้องการเวลาในการสร้างวิธี 90 วัน แต่โฮสต์ยังจะต้องฝึกด้วยวิธีเดิมไปก่อน โฮสต์ต้องการที่จะเริ่มการพัฒนานี้หรือไม่?]

นี่คือสิ่งที่แดนีลเฝ้ารอ นับตั้งแต่ที่เขาซื้อ PAM-1 มาจากร้านค้า เขาก็รอการแจ้งเตือนจากระบบมาโดยตลอด เพราะมันจะมีความหมายว่า เขาจะได้รับวิธีการฝึกเป็นของตัวเองฟรีๆจากเพียงแค่สังเกตใครบางคน อย่างน่าตกตะลึง เขาไม่ได้คาดหวังเลยว่า มันจะมีเทคนิคที่สามารถเพิ่มศักยภาพของเขาได้เช่นนี้อยู่ด้วย

‘ใช่!’ เขาตะโกนภายในหัวด้วยความตื่นเต้น

[เริ่มต้นการพัฒนา 89 วัน 23 ชั่วโมง 59 นาที 56 วินาที ก่อนจะเสร็จสิ้น]

รอยยิ้มกว้างปรากฎบนใบหน้าของแดนีล

ทันทีที่ทุกคนเดินเข้าไป พวกเขาก็สังเกตเห็นเสื่อวางอยู่รอบห้อง อากาศภายในเป็นราวกับเป็นหมอก เหมือนที่เคยเห็นกันในห้องอบไอน้ำ

“เงียบ ทุกคนนั่งลงบนเสื่อแต่ละผืน”

“นั่ง, นอน, ยืน ทำตามที่พวกเจ้าต้องการ ลืมร่างกายของพวกเจ้า และมีสมาธิกับการหายใจ”

ได้ยินเช่นนั้น เด็กบางคนก็นอนลงบนเสื่อที่ค่อนข้างใหญ่และนุ่ม

แดนีลตัดสินในนั่งในลักษณะท่านั่งสมาธิ ทันทีที่เขาทำเช่นนั้น เสียงของระบบก็ดังขึ้นอีกครั้งในหัวของเขา

[ความซับซ้อนของการพัฒนาเกินกว่าที่พารามิเตอร์คำนวณเอาไว้ ทรัพยาการทั้งหมดจะต้องมุ่งไปที่การพัฒนา โฮสต์จะต้องทราบว่า ระบบจะไม่สามารถใช้งานได้ในช่วงเวลานี้ โฮสต์ต้องการที่จะหยุดการพัฒนาหรือไม่?]

แดนีลเผชิญกับภาวะกลืนไม่เข้าคลายไม่ออก เขาจะต้องเลือกระหว่างการพัฒนาเทคนิค หรือหยุดมันไว้เพื่อรักษาระบบไว้กับตัวเขา เห็นเอเลนาฟกำลังตรวจสอบทุกคน แดนีลก็ตัดสินใจยกมือของเขาขึ้น

“มีอะไรหรือเด็กน้อย?” เอเลนาฟถามเขา

แดนีลลุกขึ้นและถามเขาว่า “ร่างกายสามารถพัฒนาศักยภาพได้หรือไม่?”

โดยไม่คาดหวังว่าจะได้ยินคำถามนี้จากเด็กอายุสิบสอง เอเลนาฟจดจ้องไปยังแดนีล ก่อนจะตอบว่า

“อาจจะได้ แต่เฉพาะเทคนิคดูดซับที่หาได้ยากที่สุดเท่านั้น ข้าไม่สามารถจะให้คำตอบที่ชัดเจนได้ เพราะมันมีเพียงข่าวลือที่ว่า มีเทคนิคบางอย่างที่ใช้กันในเมืองชั้นใน และมีกระทั่งข่าวลือที่ว่า มันสามารถทำให้เกิดการแปลงสภาพที่น่าหวาดกลัว และทำให้คนที่ฝึกกลายเป็นสัตว์ประหลาดได้”

เห็นดวงตาของแดนีลเบิกกว้าง เขาก็รีบอธิบายต่อว่า “นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าเหตุใดมันถึงเป็นเพียงข่าวลือ ข้าคนหนึ่งที่ไม่เชื่อถือมัน นอกจากนี้ ยังมีข่าวลืออีกว่า มีวัสดุบางอย่างที่มีผลต่อการเพิ่มศักยภาพ แต่ไม่มีการพบสิ่งเหล่านั้นมานานหลายร้อยปีแล้ว ไม่ต้องกังวลไปเด็กน้อย ข้าเชื่อว่าเจ้ามีศักยภาพที่ดี แม้ว่าเจ้าจะไม่มี แต่มันก็ยังคงมีบางสิ่งที่สามารถเอาชนะได้ อย่างเช่นความมุ่งมั่นและการทำงานหนัก แต่จงเชื่อมั่นในตนเอง แดนีล”

จากนั้น เอเลนาฟก็ลูบหัวของเขาและยิ้มให้กับเขา นี่เป็นครั้งแรกที่แดนีลสงสัยว่า นี่เป็นสิ่งที่พี่ชายจะทำกับน้องของเขาใช่หรือไม่

‘เทคนิคที่กำลังจะพัฒนาขึ้นนี้ ไม่มีผลค้างเคียงที่ทำให้ข้ากลายเป็นสัตว์ประหลาดใช่หรือไม่?’ เขาถามระบบให้ชัดเจน

[ปฏิเสธ เทคนิคนี้ไม่มีผลค้างเคียงใดๆ]

คำตอบของระบบทำให้ความลังเลทั้งหมดของแดนีลหายไป

‘เช่นนั้น ก็เริ่มการพัฒนาได้ แจ้งเตือนข้าเมื่อมันเสร็จสิ้นแล้ว’

[ยืนยัน ระบบจะไม่สามารถใช้งานได้ 89 วัน 23 ชั่วโมง 51 นาที 41 วินาที ถ่ายเทพลังงานทั้งหมดไปที่ PAM-1]