WDS Chapter 24 เหล้ารัมของคนแคระ

ในวันพิเศษของแต่ละสัปดาห์ ยานพาหนะอีเธอร์จะขนส่งวัตถุดิบอาหารไปยังเหล้ารัมของคนแคระ เพื่อทำอาหารให้กับลูกค้าที่เป็นคนร่ำรวย วัตถุดิบบางอย่างถูกนำเข้ามาจากราชอาณาจักรข้างเคียง แน่นอนว่า ไม่ได้มีเพียงแค่อาหารเท่านั้น แต่มันยังมีเชลยศึกหรือนักสู้จากเผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่งต่างๆถูกส่งไปด้วย พวกเขาจะถูกส่งไปต่อสู้กันในเวลาต่อสู้

ขณะที่เกวียนวิ่งอยู่นั้น แดนีลได้ใช้ประโยชน์จากเสียงล้อที่ดังกังวาลของมัน ลอบขึ้นไปบนเกวียน

เมื่อเขาเข้าไปได้แล้ว เขาก็ต้องตกใจกับสิ่งที่อยู่ภายใน มันเป็นห้องสีเหลี่ยมขนาดใหญ่ที่มีความกว้างและความยาวอย่างน้อย 40 ฟุต มีลังจำนวนมากวางอยู่รอบๆ ขณะที่แดนีลมองดูใกล้ๆ เขาพบว่ามันกรงที่ทำจากวัสดุสีเขียว

นี่จะต้องเป็นเกวียนที่ขยายขนาดด้วยเวทมนต์อย่างแน่นอน ซึ่งคล้ายกับความสามารถของเครื่องประดับเวทมนต์ขนาดเล็กที่สามารถขยายขนาดกลายเป็นกริชหรือดาบได้

แดนีลเคยได้ยินสิ่งนี้เพียงในข่าวลือเท่านั้น แต่ในตอนนี้ เขาประสบกับมันด้วยตัวเองแล้ว จากด้านนอก มันดูมีความกว้างในแนวทแยงไม่ถึง 10 ฟุตด้วยซ้ำ เห็นได้ชัดว่ามันขยายขนาดขึ้นอย่างน้อย 4 เท่า

แดนีลรีบเดินไปยังทางเข้า เพราะเขาต้องการจะทำให้แน่ใจว่า เขาสามารถออกจากเกวียนได้ในทันทีที่เข้าไปในผับแล้ว

อย่างไรก็ตาม มันมีสิ่งกีดขวางที่มองไม่เห็นอยู่ด้านหน้าของเขา แดนีลจึงกลายเป็นตื่นตระหนก เขาพยายามเตะและต่อยมันอย่างหนัก แต่ก็ไร้ประโยชน์ เขาถูกขังไว้ด้านในแล้ว

[ตรวจพบเวทมนต์มิติ กำลังรวบรวมข้อมูง] เสียงจากระบบดังขึ้น

‘มีวิธีใดที่จะทำให้ข้าออกไปได้บ้าง?’ เขาถามอย่างเร่งร้อน

[เวทมนต์ซับซ้อนเกินไป ไม่สามารถจะถอดรหัสได้]

ถูกต้องแล้ว เขาติดกับดักอย่างแท้จริง เขารู้ว่าเขาอาจจะถูกจับกุมและถูกส่งตัวให้หับรัฐบาลในข้อหาบุกรุก หรือที่แย่กว่าก็คือ เขาจะถูกฆ่าตาย เพราะเขาได้เห็นความจริงอันฉาวโฉ่ของเกวียนขนส่งนี้

การค้ามนุษย์ถูกห้ามตามกฎหมายในราชอาณาจักรแลนธานอร์ คนที่ถูกพบว่ามีส่วนเกี่ยวข้อง จะถูกประหารโดยตรง

คนแคระที่มีร่างกายกำยำและเครายาว เอลฟ์ที่มีหูแหลมและผิวขาวผ่อง มีแม้แต่ยักษ์ที่สูงอย่างน้อย 9 ฟุต ทุกคนนอนอยู่ในกรงพร้อมกับถูกมัดไว้

แดนีลได้ยินเสียงจากด้านนอกขณะที่เกวียนเริ่มหยุดลง คิดอย่างรวดเร็ว เขารีบเข้าไปในกรงที่อยู่ใกล้ๆซึ่งมีผู้ชายผมสีแดง 2 คนถูกมัดอยู่ด้านใน

ผู้ชายสวมชุดสีขาวที่คลุมตั้งแต่หัวจรดเท้า มันทำให้เขาคิดถึงนักบวชในโลกเดิมของเขา

เขานอนลงข้างๆชายคนน้ันและหวังว่าจะไม่กระตุ้นความสงสัยมากเกินไป

เกวียนถูกเปิดออก และชายร่างใหญ่ 2 คน ก็เดินเข้ามา มองกระดาษในมือของพวกเขา และเริ่มสำรวจรายการตามรายละเอียด

หลังขากเข้ามาในกรงที่แดนีลอยู่แล้ว ชายคนนั้นก็กล่าวว่า “มีนักโทษคนอื่นที่ไม่มีในรายการ? เขาไม่แม้แต่จะถูกมัด อย่างน้อย พวกเขาก็ควรจะบอกพวกเราก็ว่าจะมีของแถม มัดเขาไว้ และแจ้งให้ผู้ควบคุมสนามทราบ ดูเหมือนเขาจะมีกร้ามเนื้ออยู่บ้าง สามารถจะทำงานได้”

ชายที่ยืนอยู่ประตูเดินเข้ามาหาแดนีลและมัดเขาไว้โดยไม่กล่าวอะไร ทั้งแขนและขาของแดนีลถูกมัดแน่นจนไม่สามารถจะขยับเคลื่อนไหวใดๆได้ แม้ในขณะที่ถูกมัด มันจะเจ็บเป็นอย่างมาก แต่แดนีลก็ไม่แสดงอาการใดๆออกมาเลย

“เอาล่ะ เอาเข้าไปข้างใน” ชายคนนั้นกล่าว ในขณะนั้น แดนีลได้ยินเสียงฝีเท้าจำนวนมาก พวกเขาเข้ามายกรายกายต่างๆออกไป

แม้ว่าจะมีเวทย์มนต์ แต่ดูเหมือนว่า โลกนี้จะยังคงมีการใช้แรงงานอยู่ ขณะที่คนงานพากันยกลังและกรงออกมา แดนีลแอบมองได้บ้างเป็นครั้งคราว

หลังจากนั้นไม่นาน กรงของเขาก็ถูกยกออกไป

“การปะลองจะเริ่มในอีก 2 ชั่วโมง พวกเขาทั้งหมดถูกวางยาเวทมนต์ และจะตื่นขึ้นในเวลาที่เหมาะสม แล้วก็ให้พวกเขาดื่มน้ำบ้าง” ชายคนแรกกล่าวอีกครั้ง

หลังจากที่ทุกอย่างเงียบลม แดนีลก็หรี่ตาชำเลืองมอง เพื่อตรวจสอบว่าปลอดภัยแล้วหรือไม่ กรงอยู่ในห้องขนาดใหญ่ที่ดูเหมือนเป็นโกดัง แต่มันไม่มีหน้าต่างใดๆ ทางออกเดียวคือประตูไม้ที่พวกเขาถูกพาเข้ามา

แดนีลพยายามดิ้นเพื่อจะหลุดจากเชือก นี่เป็นเวลาที่เขาจะหนีและไปยังที่ซ่อน

แต่ความพยายามของเขาไร้ประโยชน์ ขณะที่ถูกมัด เขาขยับแขนขาได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น ยิ่งไปกว่านั้น เขายังเริ่มที่จะรู้สึกไม่สบายตัวเพราะการไหลเวียนของเลือดเริ่มจะติดขัด

“ต้องการความช่วยเหลือหรือไม่?” มีเสียงดังขึ้นจากด้านข้างของเขา ขณะที่เชือกคลายตัวออกโดยอัตโนมัติ ก่อนที่มันจะตกลงบนพื้น