WDS Chapter 32 การทดสอบความเข้าใจ

ไม่นานหลังจากนั้น ก็มีผู้รอเข้ารับการทดสอบที่มารวมตัวกันที่สนามหญ้ามากถึง 1,500 คน เพื่อถึงเวลาแล้ว ชายชุดคลุมสีน้ำเงินก็ปรากฎตัวต่อหน้าพวกเขาอีกครั้ง

“ยินดีต้อนรับผู้สมัครทุกคน ทุกหนึ่งปี จะมีผู้สมัครใหม่ 1 กลุ่ม ข้ารู้ว่าพวกเจ้าทุกคนมีความคาดหวังสูงที่จะเข้าสถานศึกษา แต่ข้าจะต้องบอกพวกเจ้าว่า เพียงแค่พวกเรารับผู้สมัครถึง 20% ในแต่ละปี มันก็นับเป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์แล้ว นี่ไม่ใช่เพราะพวกเราไม่ต้องการที่จะรับคนที่เหลือ แต่ความสามารถของพวกเขาไม่คุ้มค่าพอที่จะใช้ทรัพยากรของราชอาณาจักร ค่าธรรมเนียมที่พวกเราเรียกเก็บนั้นน้อยมากเมื่อเทียบกับความมั่งคั่งที่ต้องใช้ในการฝึกฝนจอมเวทย์ที่แท้จริง”

“การทดสอบความเข้าใจกำลังจะเริ่มต้นขึ้นในไม่ช้า หากใครที่ล้มเหลว ก็ไม่จำเป็นจะต้องกังวลไป และพยายามใหม่ในปีหน้า พวกเราจะให้คำแนะนำกับพวกเจ้าเพิ่มเติม เพื่อเพิ่มโอกาสในการผ่านการทดสอบ แน่นอนว่า พวกเจ้าจะต้องอายุไม่เกิน 16 ปีด้วย”

“ตอนนี้ ขอเตือนเป็นครั้งสุดท้าย ใครที่อายุเกิน 16 ปี ให้ออกไปเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้น พวกเจ้าจะถูกจับโยนออกไป”

เมื่อเหล่าเด็กได้ยินคำกล่าวนั้น บางคนก็กลายเป็นดูขมขื่น แต่ก็ยังคงไม่มีใครขยับเคลื่อนไหวใดๆ

หลังจากนั้นไม่นาน ชายคนนั้นก็กล่าวขึ้นอีกครั้งว่า “ดี ดูเหมือนว่าพวกเราจะตัดสินใจเลือกทางนั้น” ก่อนจะดีดนิ้วของเขา

สนามหญ้าส่องแสงสีขาวออกมา เมื่อแสงจางลง แดนีลก็สังเกตเห็นว่า เด็กที่อยู่ใกล้ๆมีแสงสีแดงอยู่ใต้ตัวเขา

ชายคนนั้นดีดนิ้วอีกครั้ง และเด็กราว 50 คน ก็ถูกส่งลอยออกไปในอากาศ จากนั้น เขาก็ดีดนิ้วอีก 3 ครั้ง ในแต่ละครั้ง เด็กเหล่านั้นจะถูกลงโทษในลักษณะที่แตกต่างกัน 3 อย่าง

อย่างแรก มันได้ปรากฎกองสิ่งปฏิกูลที่มีกลิ่นเหมือนมูลโคออกมากลางอากาศ ทำให้เด็กที่ลอยอยู่เหล่านั้นเปียกชุ่มไปด้วยสิ่งปฏิกูลเหล่านั้น  จากนั้น มันก็สลายหายไปราวกับไม่เคยมีมาก่อน แม้แต่สิ่งปฏิกูลที่ติดมากับร่างเด็กเหล่านั้นก็สลายหายไป ราวกับไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น

อย่างที่สอง พวกเขาถูกส่งบินออกไปขณะที่แมลงวันจำนวนมากเริ่มมารวมตัวกันรอบๆพวกเขา

อย่างที่สาม พวกเขาถูกส่งลอยออกนอกประตู ราวกับถูกเท้าที่มองไม่เห็นเตะออกไป

จากนั้น ประตูก็ปิดลง

ชายคนนั้นปรบมือหนึ่งครั้งเพื่อเรียกสติทุกคนกลับมา ก่อนจะกล่าวว่า “ในตอนนี้ สิ่งต่างๆถูกจัดการแล้ว ต่อไป เป็นการเริ่มต้นการทดสอบ”

ด้วยการดีดนิ้วของเขา รูปปั้นหินขนาดมหึมาก็ได้ปรากฎขึ้นด้านหน้าสนามหญ้าที่เหล่าเด็กนั่งอยู่

รูปปั้นนี้มีรูปร่าง 3 มิติ และดูคล้ายตัว L กับแล็ปท็อปในโลกเดิม เหล่าเด็กอยู่ที่ด้านหน้าของแล็ปท็อปนั้น

บล็อกไม้ปรากฎขึ้นกลางอากาศบนรูปปั้น ก่อนมันจะลุกเป็นไฟและกลายเป็นเถ้าถ่าน

ข้างๆมัน ทรงกลมน้ำกลายเป็นน้ำแข็งก่อนจะแตกออกเป็นอนุภาคขนาดเล็ก

ปรากฎการณ์นี้เหล่านี้เกิดขึ้นเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าต่อหน้าพวกเขา ไม้ชิ้นใหม่ปรากฎขึ้นและถูกเผาจนกลายเป็นเถ้า น้ำกลายเป็นน้ำแข็งและแตกเป็นอนุภาค มันเกิดขึ้นวนไปวนมาไม่รู้จบ

“สิ่งที่พวกเจ้าจะต้องทำก็คือ สังเกตทั้งสองสิ่งนี้ มองไปที่ธรรมชาติของพวกมันและวิเคราะห์พวกมัน หลังจากนั้น พวกเจ้าก็อธิบายว่าพวกมันเกิดขึ้นได้อย่างไร ข้าจะแนะแนวเล็กน้อย ‘ต้นเหตุคือประกายไฟ’ และ ‘ต้นเหตุคือกลายเป็นเย็นลง’ ไม่ใช่คำตอบที่ถูกต้อง หากพวกเรามีความสามารถที่จะเป็นจอมเวทย์ และยืนอยู่เหนือผู้อื่น พวกเจ้าจะมองเห็นบางสิ่งบางอย่าง”

“อย่าได้กล่าวออกมา หากพวกเจ้ากล่าวออกมาแม้แต่เพียงคำเดียว พวกเจ้าจะถูกตัดสิทธิ์ในทันที มีเวลา 2 ชั่วโมง หากพวกเจ้าคิดว่ารู้คำตอบแล้ว ก็ให้เดินไปยังรูปปั้นหินและเตะมันพร้อมกับคิดถึงคำตอบ ผลลัพธ์ของมันจะถูกแบ่งออกเป็น 9 ขั้น 7 ขั้นแรกจะถูกแบ่งตามสีรุ้ง คือ ม่วง, คราม, น้ำเงิน, เขียว, เหลือง, ส้ม(แสด) และแดง โดยที่ม่วงคือขั้นต่ำสุดและแดงคือขั้นสูงสุด”

“ที่สูงกว่านั้นก็คือ 2 ขั้นตำนาน ที่แบ่งเป็นสีโลหิตและสีทอง ผู้ที่มีศักยภาพดังกล่าว ไม่ได้ปรากฎขึ้นมาหลายทศวรรษแล้ว และแต่ละคนเป็นดั่งสมบัติของราชอาณาจักร พวกเขาจะได้รับการดูแลและได้รับทรัพยากรในระดับสูงสุด เป็นดั่งกระดูกสันหลังของราชอาณาจักรแลนธานอร์”

“ขั้นต่ำสุดที่ผ่านก็คือ สีเหลือง แม้ว่าสถาบันการศึกษาอื่นๆอาจจะรับผู้ที่มีศักยภาพขั้นสีม่วง แต่ที่นี่เข้มงวดกว่ามาก”

“การทดสอบเริ่มขึ้นได้”

นาฬิกาขนาดใหญ่ปรากฎขึ้น และมันเริ่มนับศูนย์จากเวลา 2 ชั่วโมง

แดนีลไม่ตื่นตระหนกใดๆ เพราะเขารู้ว่านี่เป็นสิ่งที่เขาสามารถจะทำได้อย่างยอดเยี่ยมที่สุด

‘ระบบ…’

[วิเคราะห์เสร็จสิ้น ระบุเหตุผล เหตุผลสำหรับไม้…]

‘เดี๋ยวก่อน เสร็จแล้วหรือ?’ แดนีลกรีดร้องในหัวใจของเขา ขัดจังหวะการรายงานของระบบ แน่นอนว่า ระบบก็ได้ขัดจังหวะเขาก่อนเช่นกัน

[ยืนยัน นี่เป็นปรากฎการณ์ที่ง่ายอย่างถึงที่สุด และแม้แต่โมดูลวิเคราะห์ปรากฎการณ์ขั้นแรก(PAM-1)ก็ยังสามารถวิเคราะห์ได้ในไม่กี่วินาที]

‘โอเค ไม่ต้องบอกคำตอบกับข้า ข้าต้องการจะพยายามผ่านการทดสอบด้วยตัวเอง’ แดนีลกล่าว เขาสังเหตเห็นการเปลี่ยนแปลงของการรับรู้ของตัวเองตลอด 2 เดือนที่ผ่านมา เขาจึงต้องการที่จะทดสอบผลลัพธ์ของมันด้วยตัวเอง

[ตอบรับ] ระบบตอบกลับราวกับมันกำลังพยักหน้าให้

แดนีลรู้สึกตื่นเต้นที่จะได้รู้ถึงศักยภาพที่แท้จริงของตัวเอง และที่เขาต้องการจะทำเช่นนี้ ส่วนหนึ่งก็มาจาก การที่เขาไม่ต้องการจะพึ่งพาระบบมากเกินไป เพราะหากเขาทำเช่นนั้น ช่วงเวลาที่ระบบหายไป เขาจะไม่สามารถทำอะไรได้เองโดยสมบูรณ์ เขาเลือกที่จะทำสิ่งต่างๆโดยไม่รับความช่วยเหลือของระบบ เหมือนในค่ายฝึกฝนนรกของสำนักฝึกอบรม

แดนีลนั่งลงอย่างสบายๆ ก่อนที่จะเพ่งความสนใจไปที่สองสิ่งด้านหน้าเขา