WDS Chapter 52 ทีมโจชัว

“แดนีลในตำนาน เจ้ามาที่นี่ได้อย่างไร? เจ้าไม่ได้รับอนุญาติให้เขามาในพื้นที่ของพวกเราไม่ใช่หรือ?” เด็กคนหนึ่งที่เพิ่งจะเดินกลับมาถึงกล่าว ขณะที่เขากำลังช่วยเด็กทั้งสามจากความเจ็บปวด

“เจ้าไม่เคยได้ยิน? รางวัลของข้าก็คือ การเข้าถึงสถานศึกษาอย่างไร้ข้อจำกัด” แดนีลกล่าว

“แล้ว เหตุใดเจ้าถึงได้มาที่นี่? และเจ้ามีข้อเสนออะไร?”

แดนีลมองไปที่เด็กๆเหล่านั้นโดยไม่กล่าวอะไร ก่อนที่พวกเขาจะรู้ตัวว่า พวกเขายังไม่ได้แนะนำตัวเองเลย

“ข้าโจชัว เป็นหัวหน้าทีม นี่คือ เฮลวิกซ์ เพื่อนร่วมห้องของข้า 3 คนนี้คือ แวนเดอร์, แจนเดอร์ และแซนเดอร์ พวกเขาเป็นพี่น้องกัน และพวกเขาก็เข้าเรียนในสถานศึกษานักสู้ที่อยู่ข้างๆ”

แดนีลพยักหน้าและกล่าวว่า “อย่าที่พวกเจ้ารู้ ข้าคือแดนีล สังเกตจากการแสดงออกของฝูงชนแล้ว นี่คงไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเจ้าถูกซ้อม พวกเจ้าทะเลาะอะไรกับคนชั้นสูงเหล่านั้นกัน?”

“พวกเขาเป็นทรราชย์ของกลุ่มสีเหลือง พวกเขาทำร้ายทุกคนที่กล่าวถึงราชาหรือคนชั้นสูงแม้เพียงเล็กน้อย กระนั้น สถานศึกษาก็เมินต่อการกระทำของพวกเขา และอาจารย์บางคนก็ทำได้เพียงตักเตือนพวกเขาเล็กน้อย ซึ่งมันไม่ได้ทำให้พวกเขาสำนึกแม้แต่น้อย”

“พวกเรา 2 คน ถูกทุบตีจนเกือบตายเมื่อต้นปีเพียงเพราะคำกล่าวเล็กๆน้อยๆของข้า ตั้งแต่นั้นมา พวกเราก็วางแผนที่จะแก้แค้น ในช่วงพัก 5 วัน พวกเราได้ฝึกฝนคอมโบนี้กับสามพี่น้องที่สนิทกับพวกเรา พวกเขาก็ต้องทุกข์ทนทรมานภายใต้น้ำมือของคนชั้นสูงในสถานศึกษานักสู้ และพวกเราก็กลายเป็นทีมเดียวกันขณะที่พวกเราแบ่งปันเรื่องราวให้กันและกัน”

เขามองต่ำด้วยความอับอายขณะที่กล่าว

“ครั้งแรกหลังจากที่พวกเรากลับมา พวกเราก็เกือบจะเอาชนะพวกเขาได้เพราะพวกเขาไม่ทันได้ตั้งตัว แต่ในช่วงวินาทีสุดท้าย เครื่องประดับเวทมนต์ก็ถูกเปิดใช้งานและพวกเราก็พ่ายแพ้ แต่ละครั้ง พวกเราได้ท้าทายพวกเขาเพื่อหวังว่าจะได้พบจุดอ่อน ข้าเพียงแค่ ไม่ต้องการจะยอมแพ้ แต่ไม่ว่าจะกี่ครั้ง พวกเราก็ได้รับบาดเจ็บซ้ำแล้วซ้ำเล่า โดยไม่ได้รับอะไรเลย”

การแสดงออกของการตรากตรำปรากฎขึ้นบนใบหน้าของโจชัวขณะที่เขากล่าวประโยคสุดท้าย เห็นได้ชัดว่าเขาเกลียดความพ่ายแพ้ แต่ก็ไม่มีทางเลือกอื่น

แดนีลประหลาดใจที่เขาได้พบกับทีมที่เลือกจะวางแผนและรอช่วงเวลาที่เหมาะสมที่จะเอาชนะผู้ที่กดขี่พวกเขา คอมโบดังกล่าวไม่ใช่เรื่องง่ายๆที่จะฝึกฝนอย่างแน่นอน แต่ทั้งห้าก็เกือบจะทำได้อย่างสมบูรณ์ในการฝึกฝนอย่างหนักเพียงไม่กี่วัน พวกเขามีอายุเพียง 13 ปีเท่านั้น ความสามารถในการคิดถึงระดับดังกล่าวด้วยอายุเพียงเท่านี้นั้น มันน่ายกย่องอย่างแท้จริง

เขารู้สึกโชคดีที่เขาได้พบกับคนประเภทที่เขากำลังมองหา และมันได้เวลาโยนเหยื่อแล้ว

“ข้าสามารถแสดงให้พวกเจ้าเห็นถึงวิธีเอาชนะสิ่งกีดขวางนั้นได้ แต่ข้าจะได้รับอะไรตอบแทน?” เขาถามในสิ่งที่โจชัวไม่ได้คาดคิดเอาไว้ คำตอบของเขาจะตัดสินชะตากรรมของเขา

“ทุกสิ่ง หากเจ้าสามารถทำได้อย่างแท้จริง พวกเรายินดีจะติดตามเจ้าไปถึงส่วนลึกของนรก” เขากล่าวตอบ ขณะที่สั่นสะท้านด้วยความโกรธเมื่อคิดถึงสิ่งที่พวกเขาเผชิญมา เขามองไปที่เพื่อร่วมทีม และทุกคนก็พยักหน้าเป็นสัญญาณว่า พวกเขาจะติดตามผู้นำของพวกเขา

ได้ยินคำตอบเช่นนั้น แดนีลรู้สึกตกตะลึงอย่างแท้จริง เขาไม่เคยคาดหวังว่า มันจะง่ายเช่นนี้ ดูเหมือนการกดขี่ในกลุ่มระดับต่ำ มันจะเกินกว่าที่เขาคาดการณ์ไว้มาก

ราชาทำให้ข้าสามารถทำสิ่งต่างๆได้ง่ายขึ้น แดนีลคิด

ตอนที่เขาจะตอบ เขาก็สังเกตเห็นว่ามือของโจชัวสั่นไหวเพราะเขาบีบมันด้วยความโกรธที่มากเกินไป

“จำสิ่งที่เจ้ากล่าวเอาไว้ มาพบข้าในป่าใกล้ห้องสมุดใน 30 นาที” เขากล่าวก่อนจะหันหลังและกลับออกไป

มันขึ้นอยู่กับพวกเขาแล้วว่า จะยืนหยัดในคำกล่าวของตนเองหรือไม่

หลังจากกลับมาถึงห้องพักแล้ว แดนีลก็รีบทานอาหารในทันที จากนั้น เขาก็เดินไปที่ป่าที่นักเรียนทุกคนสามารถจะเข้าถึงได้ นี่เป็นสถานที่ที่เขาใช้ฝึกฝนเส้นทางพารากอน

เพื่อให้เขาพอใจ ทั้งห้ามารออยู่ที่ปากทางเข้าป่าแล้ว

แดนีลเองเลือกที่จะมาก่อนเวลา 5 นาที แต่พวกเขาก็ยังคงมาก่อนเขา

“ตามข้ามา” เขากล่าวขณะที่นำพวกเขาเข้าไป

ผ่านไป 1 ชั่วโมง เด็กทั้งห้าก็เดินออกมาจากป่าพร้อมใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหวัง

“จำสิ่งที่พวกเจ้าสัญญาเอาไว้เมื่อพวกเจ้าชนะการต่อสู้ พบกันที่นี่ตอนเที่ยงคืน หากพวกเจ้าเลือกที่จะรักษาสัญญา”

แดนีลกล่าวกับพวกเขา ก่อนจะเดินออกไปในทิศทางที่แตกต่างจากพวกเขา

ณ สนามฝึกกลุ่มสีเหลือง ของสถานศึกษาเวทมนต์ประจำชาติแห่งแลนธานอร์

นักเรียนจำนวนมากวิ่งมาที่สนามซ้อม โดยเฉพาะนักเรียนที่ชอบการต่อสู้ พวกเขามารอดูว่าเกิดอะไรขึ้น

“เกิดอะไรขึ้น? การประลองระหว่างทีมโจชัวและทีมวาลาเนลจบไปแล้วไม่ใช่หรือ?” เด็กคนหนึ่งที่แต่งกายด้วยชุดคนทั่วไปถาม

“โจชัวท้าทายพวกเขาอีกครั้ง การประลองจะเริ่มในอีก 5 นาที” นักเรียนคนหนึ่งที่กำลังรีบไปสนามซ้อมกล่าว

ได้ยินเช่นนั้น เด็กคนนั้นก็ดวงตาเบิกกว้าง และเขาเข้าร่วมกับฝูงชน พยายามไปจุดที่อยู่ด้านหน้าที่สุด

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมานี้ ทั้ง 2 ทีม ต่อสู้กันซ้ำแล้วซ้ำเล่า และมันก็จบลงด้วยภาพเดิมๆ แต่ไม่ว่าจะเป็นเครื่องประดับเวทมนต์ที่มีราคาแพงหรือทีมโจชัวที่แสดงคอมโบที่น่าสนใจในการประลองแต่ละครั้ง การต่อสู้ระหว่างพวกเขาไม่เคยทำให้ฝูงชนเบื่อเลย

ในไม่ช้า การประลองก็เริ่มขึ้น เหมือนกับก่อนหน้านี้ ทั้ง 2 ทีม ยืนอยู่ในตำแหน่งเดิม และก็เป็นผู้ตัดสินเดิมที่ประกาศเริ่มต้นการประลอง

ขณะที่ฝูงชนส่งเสียงเชียร์ออกมาอย่างต่อเนื่อง นักสู้ 2 คน ก็เดินออกมาด้านหน้าและหันกลับหลัง ยืนตำแหน่งตัวเองอยู่หน้าทีมของพวกเขา

“ให้พวกลิงกระโดดไปรอบๆตามที่พวกมันต้องการ พวกมันไม่สามารถจะทำอะไรกับเครื่องประดับเวทมนต์ได้อยู่แล้ว บางที หลังจากนี้ พวกมันก็อาจจะยอมแพ้ไปหลังจากที่รู้ว่าตัวเองไร้ความสามารถ” หนึ่งในคนชั้นสูงของทีมตรงข้ามกล่าว

ได้ยินสิ่งนี้ คนอื่นๆก็ผ่อนคลายและเริ่มมองไปรอบๆ

นักสู้ 2 คน ที่หันหลังให้กับฝ่ายตรงข้ามหันกลับไปและตรวจสอบว่า มีคาถาใดๆยิงมาทางพวกเขาหรือไม่ เมื่อเห็นว่าทีมฝ่ายตรงข้ามผ่อนคลายเหมือนการประลองครั้งที่แล้ว พวกเขาก็แอบยิ้มออกมา

โจชัวและเฮลวิกซ์ยื่นมือไปข้างหน้า และร่ายคาถาที่พวกเขาตกลงกันไว้

“ไป”

เมื่อได้ยินสัญญาณจากโจชัว แซนเดอร์ก็วิ่งไปข้างหน้า น้องชายทั้งสองของเขาที่ยืนอยู่ด้านหน้า ก็ย่อเข่าลง ก่อนจะประสานมือไว้ที่ต้นขาด้านหลัง

เมื่อมาถึงน้องชายคนแรก แซนเดอร์ก็กระโดดขึ้นไปบนมือที่ถูกประสานไว้ ก่อนจะกระโดดขึ้นไปอีกครั้งในอากาศ ด้วยการกระโดดเช่นนี้ มันช่วยเพิ่มโมเมนตัมของขาแซนเดอร์ ซึ่งทำให้เขากระโดดได้สูงขึ้น

1 วินาทีต่อมา น้องชายคนที่สองที่ยืนห่างจากคนแรกก็กระโดดขึ้น ก่อนที่จะประสานมือไว้เหนือหัว

นี่คือก้าวที่สอง ด้วยการใช้มือของน้องชายเขา แซนเดอร์ได้รับการสนับสนุนให้กระโดดสูงขึ้นไปอีก

ตอนนี้ เขาอยู่ในอากาศสูงจากพื้นถึง 10 ฟุต เนื่องจากน้ำหนักที่เบาลงของเขา

ชั้นโลหะก่อตัวขึ้นบนมือของแซนเดอร์เหมือนก่อนหน้านี้ เพียงแต่ในครั้งนี้ มันมีรูปร่างเหมือนดาบ

พวกเขาวางแผนให้แซนเดอร์กระโดดขึ้นไปอยู่เหนือโดมที่ถูกสร้างขึ้นโดยเครื่องประดับเวทมนต์

ทุกอย่างเกิดขึ้นในช่วงระยะเวลาเพียงไม่กี่วินาที ทีมฝ่ายตรงข้ามจึงไม่มีโอกาสที่จะโต้กลับ ก่อนที่พวกเขาจะเห็นแซนเดอร์ยืนอยู่เหนือหัวของพวกเขา

โดมกระพริบขณะที่มันแสดงถึงการคงอยู่ แต่เมื่อถูกแทงด้วยคมดาบที่รวดเร็วและเฉียบคม พวกมันก็พังทลายลง และแซนเดอร์ก็ลงพื้นระหว่างทีมของศัตรู

ในขณะเดียวกัน บอลเพลิง 5 ลูก ที่ถูกยิงออกมาโดยโจชัวและเฮลวิสก่อนที่จะร่ายคาถาสร้างดาบโลหะบนมือแซนเดอร์ก็พุ่งเข้าไปทีมฝ่ายตรงตาม พวกเขาคำนวณมันได้อย่างสมบูรณ์แบบ บอลเพลิงเข้าปะทะเป้าหมายในทันทีที่โดมพังทลายลง

ฝูงชนเต็มไปด้วยความโกลาหลขณะที่เห็นกรรมการเทเลพอร์ตสมาชิกทีมฝ่ายตรงข้ามทั้งห้าออกจากสนาม ไม่มีใครอยากจะเชื่อสายตาของตัวเอง