WDS Chapter 54 คำเชิญจากเชิร์ช(นิกาย)แห่งความเที่ยงธรรม

แดนีลรู้สึกถึงความปั่นป่วนในอากาศขณะที่เขาเดินกลับไปยังหอพักนักเรียน

ขณะที่เขาก้าวไปข้างหน้าอีกก้าว ทุกอย่างรอบตัวเขาก็เปลี่ยนไป

สีสันยามค่ำคืนรอบๆกลายเป็นสีเทาราวกับแสงจันทร์ได้ถูกเปลี่ยนสีไป เสียงร้องของจิ้งหรีดในยามค่ำคืนกลายเป็นเงียบไป และโดมกึ่งโปร่งแสงก็ปรากฎขึ้นเหนือเขา

ชายคนหนึ่งที่ใบหน้าคุ้นเคยปรากฎขึ้นตรงหน้าเขา ก้าวออกมาจากความว่างเปล่าก่อนจะกล่าวว่า “ใครบางคนต้องการพบเจ้า”

คนผู้นี้ก็คือ อาจารย์โจนาห์ แดนีลยังคงสงบ เพราะเขารู้ว่า ชายคนนี้เป็นคนที่เคลเลอร์ไว้วางใจ

“ช่วงนี้เจ้ายุ่งๆนะ”

เสียงที่ดังกึกก้องกระจายออกมา จากนั้น ชายคนหนึ่งก็ก้าวออกมาจากความว่างเปล่าด้านข้างอาจารย์โจนาห์

แดนีลถึงกับสั่นสะท้าน เพราะเสียงดังกล่าวทำให้เขาคิดย้อนกลับไปถึงเสียงคำรามของมังกรเพลิววายุ ที่แผดเผาทุกสิ่งทุกอย่างรอบๆจนไหม้เกรียม

ชายคนนั้นก็คือ นักบวชแห่งความเที่ยงธรรมผมสีแดงที่เคยช่วยเขาและบอกเขาติดหนี้พวกเขา

“ยินดีที่ได้พบเจ้าอีกครั้ง แดนีล ข้า ราดากัสต์ และข้าต้องการจะเชิญเจ้าไปยังเชิร์ช(นิกาย)แห่งความเที่ยงธรรม”

เชิญไปเชิร์ช(นิกาย)? แดนีลตกตะลึง ครั้งก่อนที่พวกเขาพบกัน ราดากัสต์สนใจในตัวเขาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เขาจึงมีความสงสัยว่า มันอาจจะเกิดอะไรขึ้น ซึ่งส่งผลให้เขาได้รับคำเชิญ

“จำไว้ว่า ต้องบอกเงื่อนไขของพวกเจ้ากับเขา และให้เขาตัดสินใจด้วยตัวเอง ้ข้อตกลงของเขา ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขา เจ้าจะต้องไม่แตะต้องเขาและผู้ติดตามของเขา ไม่ว่าเขาจะตัดสินใจเช่นใดก็ตาม” อาจารย์โจนาห์กล่าวขัดจังหวัดราดากัสต์ ในตอนนี้ เขาไม่แสดงอาการเมาใดๆ และเขาก็ตื่นตัวราวกับเฝ้าระวังทุกการเคลื่อนไหวของราดากัสต์

“แน่นอน เชิร์ช(นิกาย)ไม่เคยบังคับใดๆ และพวกเราจะเพียงแค่ให้ข้อเสนอเท่านั้น แดนีล ข้าบอกเกี่ยวกับราชอาณาจักรนี้ก่อน จากนั้น ข้าถึงจะบอกข้อเสนอของข้า”

อาจารย์โจนาห์อ้าปาก ราวกับเขาต้องการที่จะหยุดราดากัสต์ แต่เขาก็หยุดตัวเองและถอนหายใจออกมา ยอมให้เขากล่าวต่อ

“ใน 10 ปี เหล่าคนชั้นสูงในราชอาณาจักรแห่งนี้จะตาย และผู้ปกครองใหม่จะเข้ามาแทนที่พวกเขา”

ได้ยินคำกล่าวนั้น แดนีลก็อดไม่ได้ที่จะคิดว่า เขาได้ยินผิดไป เหล่าคนชั้นสูงจะถูกลอบสังหาร? ข่าวที่น่าตกตะลึงนี้ ทำให้ความคิดของเขาว่างเปล่าโดยสมบูรณ์

ในความเป็นจริง เขายังคงสงสัยว่า ราดากัสต์กล่าวความจริงหรือไม่ เหล่าคนชั้นสูงสร้างราชอาณาจักรแห่งนี้ตั้งแต่แรกเริ่ม และพวกเขาก็ปกครองมาเป็นเวลานานหลายร้อยปีโดยที่ไม่การต่อต้านเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ด้วยพลังอำนาจที่พวกเขาสั่งสมไว้ จะมีใครสามารถสังหารเหล่าคนชั้นสูงทั้งหมดในช่วงเวลาสั้นๆเช่นนั้นได้อย่างไร?

“อย่าคิดมาก นี่เป็นบางสิ่งที่แม้แต่ราชาเองก็รู้ และมันก็เป็นเหตุผลที่ว่าเพราะเหตุใด เขาถึงได้ฝึกฝนอย่างบ้าคลั่ง เพื่อทะลวงไปยังระดับถัดไป การกดขี่ 90% ของประชากรเป็นความคิดที่ไม่ดี แต่ราชากลับมองไม่เห็นสัญญาณเตือนใดๆ จนมันสายเกินไปแล้ว ตอนนี้ ไม่ว่าเขาจะทำอะไรก็ตาม มันเป็นไปไม่ได้เลยที่ตัวเขาจะกลับมาเป็นที่นิยม”

อาจารย์โจนาห์กล่าวเมื่อเห็นว่าแดนีลตกตะลึงหลังจากได้ยินเรื่องนี้

“แน่นอน และด้วยการที่เขาทำเช่นนั้น มันได้ทำให้เชิร์ช(นิกาย)ของพวกเราและสถาบันอื่นๆอีกบางแห่ง สามารถยืนหยัดอยู่ในเมืองได้ โดยผู้ที่มีอำนาจมากที่สุดก็คือ นิกายไตรคอบร้า ที่ได้เริ่มจัดเตรียมปฏิบัติการ ก่อนที่พวกเราจะหันมามองราชอาณาจักรแห่งนี้”

“สำหรับการทำลายล้างคนชั้นสูง มันเป็นแผนการที่ได้รับการวางแผนมานับร้อยปีแล้ว ราชาองค์ก่อนที่ในปัจจุบัน เป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในราชอาณาจักรแห่งนี้ จะล่วงลับในอีก 10 ปี เมื่อถึงตอนนั้น จะไม่มีใครสามารถหยุดยั้งกองกำลังที่พวกเรารวบรวมมาเพื่อทะลายพระราชวังและทำการสังหารหมู่ได้ คนบาปทั้งหลายจะเป็นตัวจุดประกายการแผดเผา ราชอาณาจักรแห่งนี้จะต้องเกิดใหม่ และพวกเรา เชิร์ชแห่งความเที่ยงธรรม จะควบคุมแลนธานอร์และเปลี่ยนมันเป็นเมืองศักดิ์สิทธิ์ ที่มีนักบุญผู้ยิ่งใหญ่ปกครอง”

มองไปด้วยตาดำของราดากัสต์ แดนีลเกือบจะมั่นใจว่า เขามองเห็นเปลวเพลิงแห่งความแค้นอยู่ภายใน

“บอกเงื่อนไขของเจ้าได้แล้ว พวกเราไม่ได้มีเวลามากนัก” อาจารย์โจนาห์กล่าว ทำการแสดงออกแห่งชัยชนะที่อยู่บนใบหน้าของราดากัสต์

“ตามที่เจ้าขอ เข้าร่วมกับเชิร์ชของพวกเรา และกล่าวคำสาบานตนว่า เจ้าจะปฏิบัติตามคำสอนของพวกเราจนถึงวันตาย จากนั้น พวกเราก็จะมอบเทคนิคคาถาที่มีระดับสูงกว่าที่สอนกันในสถานศึกษาให้กับเจ้า นอกจากนี้ หากเจ้าติดตามเชิร์ชมากพอ เจ้าก็จะได้รับเลื่อนเป็นนักบวช และเจ้าจะสามารถจัดตั้งสาขาของเชิร์ชที่เจ้าสามารถจะออกคำสั่งได้ ทรัพยากรใดๆที่เจ้าต้องการจะเป็นของเจ้า แม้แต่ผู้ติดตามของเจ้าก็จะได้รับโอกาสเป็นนักบวชของเชิร์ชแห่งความเที่ยงธรรมอันรุ่งโรจน์”

หยิบกระดาษสีขาวชิ้นหนึ่งออกมาจากชุดคลุมนักบวชของเขา ราดากัสต์ยื่นมันให้กับแดนีล ก่อนจะกล่าวว่า “ในนั้นมีหลักคำสอนของเชิร์ช พร้อมด้วยรายละเอียดของการสนับสนุนทั้งหมดที่เชิร์ชสัญญากับเจ้า นี่เป็นข้อเสนอพิเศษสำหรับผู้มีศักยภาพระดับตำนาน แต่เจ้าได้รับการยกเว้น ด้วยการเป็นเมล็ดพันธุ์ที่มีศักยภาพระดับตำนานแฝงในราชอาณาจักร เจ้าจะถูกจำกัดในไม่ช้า แต่เจ้ามีค่ามากพอสำหรับพวกเรา และเจ้าสามารถจะประสบความสำเร็จได้ด้วยการสนับสนุนของพวกเรา ข้าจะมาพบเจ้าที่นี่อีกครั้งในอีก 3 วัน ข้าหวังว่าจะได้รับคำตอบที่ดีจากเจ้าในเวลานั้น”

หลังจากกล่าวจบ ราดากัสต์ก็หายตัวไปจากจุดที่แดนีลยืนอยู่

“เห็นเจ้าตกใจ ข้าก็รู้แล้วว่าเคลเลอร์คงจะไม่ได้บอกเรื่องเหล่านี้กับเจ้า การพบกันในครั้งนี้ มันเป็นเพราะข้าต้อบตอบแทนในสิ่งที่เชิร์ชมอบให้กับข้า มันขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเจ้า ว่าต้องการจะสร้างฝ่ายของตัวเอง หรือเข้าร่วมกับฝ่ายของคนอื่นที่สามารถสนับสนุนในสิ่งที่เจ้าต้องการได้อย่างเต็มที่ ไม่ใช่ทุกคนที่จะสาบานด้วยความซื่อสัตย์กับเจ้าอย่างที่โจชัวทำ”

“หากเจ้าต้องการจะคุยกับข้า มาพบข้าที่กระท่อมในวันพรุ่งนี้”

โดมสั่นไหวก่อนจะหายไป สีสันรอบๆกลับมาเป็นปกติ ขณะที่อาจารย์โจนาห์ก็เทเลพอร์ตออกไป

ทุกสิ่งที่เขาได้ยินนั้นมากเกินไป ความคิดของเขาว่างเปล่า แดนีลทำได้เพียงเดินไปที่ห้องของเขาและล้มตัวลงนอนบนเตียงเท่านั้น

เขาตัดสินใจว่า ตอนเช้าจะเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดที่จะคิดว่า เขาจะทำอะไรต่อไป แดนีลเก็บแผ่นกระดาษอย่างระมัดระวังในตู้ ก่อนที่เขาจะผล็อยหลับไป

ความคิดสุดท้ายก่อนที่เขาจะเข้าสู่โลกแห่งความฝันก็คือ เขาจะต้องหาวิธีหยุดไม่ให้ทุกคนเห็นในสิ่งต่างๆที่เขาทำ เขารู้สึกเหนื่อยหน่ายกับการที่คนอื่นๆสามารถมองเห็นทุกสิ่งที่เขาทำได้ และมันถึงเวลาที่เขาจะต้องหาวิธีหยุดพวกเขาทั้งหมดแล้ว