WDS Chapter 61 ร้านค้ากับดักน้ำผึ้งเปิดตัว

วันที่ร้านค้าเปิด มันเป็นหนึ่งในวันที่อึกทึกมากที่สุดในประวัติศาสตร์แลนธานอร์ ตลาดเต็มไปด้วยผู้คนที่ดูน่าสงสัย

เหล่าพ่อค้าดูเหมือนจะเตรียมพร้อมสำหรับการจราจล เพราะในตลาดตอนนี้ มันมีทหารยามมากยิ่งกว่าพอค้าเสียอีก

แดนีลแอบมองอยู่ในตรอกที่ค่อนข้างไกล เป็นตอนนี้เอง ที่เขาตระหนักได้ถึงคุณค่าที่แท้จริงของผลิตภัณฑ์ของเขา เห็นฝูงชนจำนวนมาก เขารู้สึกว่า ตัดสินใจถูกแล้วที่ไม่ทำธุรกิจด้วยตัวเอง

ทหารยามทุกนายเหมือนจะถือเครื่องประดับเวทมนต์ไว้ในมือ พร้อมที่จะเปิดใช้งานอาวุธและต่อสู้หากจำเป็น

จุดศูนย์กลางของความทุกอย่าง เป็นร้านค้าขนาดใหญ่ เหล่าพ่อค้าทั้งหมดจดจ้องไปที่ร้านนี้ และมองไปที่กันและกันอย่างเป็นกังวล

ในระดับปัจจุบันของแดนีล เขาสามารถใช้คาถากับน้ำผึ้งได้ 10 ลิตร ก่อนที่พลังทั้งหมดในร่างของเขาจะหมดลง หลังจากนั้น เขาจำเป็นจะต้องใช้ห้องโถงฝึกอบอรมกระตุ้นพลังงานเพื่อฟื้นฟูพลัง ก่อนจะกลับมาใช้คาถาได้อีกครั้ง

หลังจากใช้เวลาส่วนใหญ่กับมันแล้ว แดนีลก็ผลิตน้ำยาขึ้นมาได้ 100 ลิตร ด้วยความช่วยเหลือของผู้จัดการ แดนีลได้บอกให้เขานำน้ำผึ้งทั้งหมดไปเก็นไว้ในโกดังก่อน จากนั้น เขาจะเทเลพอร์ตเขาไปร่ายคาถากับน้ำผึ้ง เพื่อป้องกันไม่ให้ใครเห็น โกดังอยู่ในตำแหน่งที่ได้รับการป้องกันอย่างดี ซึ่งคนทั่วไปไม่สามารถจะตรวจสอบใดๆได้ แต่จอมเวทย์ราชสำนักและจอมเวทย์ราชสำนักใหญ่ ก็ยังคงมีความสามารถมากพอจะทำได้ ดังนั้น แดนีลจึงได้ยืมเหรียญสีแดงก่อนหน้านี้จากเสนาบดี เพื่อป้องกันพวกเขา

จากที่ระบบบอก มันเป็นไปไม่ได้ที่จอมเวทมนต์ใหญ่จะจับตาดูเขาของตลอด 24 ชั่วโมงทุกวัน ราชอาณาจักรมีปัญหามากมายให้ต้องจัดการ แต่แดนีลคิดว่า การระมัดระวังเป็นสิ่งที่ดีที่สุด โดยเฉพาะกับผลิตภัณฑ์ที่มีค่านี้

ราคาสิ่งกีดขวางที่มีศักยภาพระดับเดียวกับน้ำยาของแดนีลคือ 2,000 แลนทอง ข้อได้เปรียบเพียงอย่างเดียวก็คือ สิ่งกีดขวางมีช่วงเวลาการใช้งานที่นานกว่าน้ำยา โดยสิ่งกีดขวางสามารถทำงานตลอด 24 ชั่วโมงได้ราว 3 เดือน ก่อนจะหมดพลังงานไป สำหรับน้ำยา ในแต่ละกล่องมีน้ำยา 500 มล. ซึ่งสามารถจะใช้งานได้นาน 1 เดือน

เนื่องจากเป็นเพียงวันแรก แดนีลและผู้จัดการจึงตัดสินใจขายน้ำยาในราคาลิตรละ 1,000 แลนทอง แม้จำนวนนี้จะเพียงพอสำหรับแค่ 2 เดือน แต่มันก็ยังราคาถูกกว่าสิ่งกีดขวาง

เมื่อถึงเวลา 12.00 น. ดอกไม้ไฟก็ถูกยิงขึ้นไปเหนือร้านค้า และดอกไม้ไฟเหล่านี้ก็ได้รับการเอนชานท์เวทมนต์ เมื่อระเบิดบนท้องฟ้าแล้ว พวกมันก็ได้กลายเป็นรูปมังกรและสฟิงซ์สีทอง ที่ดูราวกับเป็นของจริง

มีเพียงคนชั่วไปเท่านั้นที่มองดูดอกไม้ไฟ สำหรับเหล่าพ่อค้า พวกเขาสนใจเพียงร้านค้าเท่านั้น

ม่านที่ปิดบังป้ายร้านค้าเปิดออกพร้อมกับร้านค้า

‘ร้านค้ากับดักน้ำผึ้ง’

เห็นป้ายร้าน เหล่าพ่อค้าก็รู้สึกได้ว่า ชื่อนี้ช่างเหมาะสมกับมัน ในความเป็นจริง แดนีลได้รับชื่อนี้หลังจากที่เขาได้ยินคนในสถานศึกษาพูดคุยเกี่ยวกับกล่องที่ส่งออกไป ชื่อนี้เหมาะสมกับผลิตภัณฑ์ที่ขาย และยังไม่มีการเปิดเผยอะไรเกี่ยวกับผู้ผลิต นอกจากนี้ มันยังจดจำได้ง่ายอีกด้วย

แน่นอน แดนีลอดไม่ได้ที่จะหวังให้ผลิตภัณฑ์นี้ชื่อว่า ‘กับดักน้ำผึ้งแอนิวรอน’ เขารู้ดีว่าแบรนด์มีประสิทธิภาพมากเพียงใด และเขาตั้งตารอวันที่เขามีพลังมากพอที่จะใช้ชื่อของเขาในผลิตภัณฑ์ทุกชินของเขา

ร้านค้าที่เพิ่งเปิดตัวนี้ แตกต่างจากร้านค้าใดๆที่แดนีลเคยเห็นมา ในขณะนั้น ผู้จัดการได้ปรากฎตัวขึ้นบนเวที

ถูกต้องแล้ว เวที ร้านค้าแห่งนี้ดูราวกับโรงละครจากโลกเดิม มันมีเวทีที่หันหน้าไปทางเหล่าพ่อค้าที่ยืนรออยู่รอบๆ

“ยินดีต้อนรับสู่การเปิดตัวร้านค้ากับดักน้ำผึ้ง ข้าจะกล่าวตามตรง พวกเรามีน้ำยาสำหรับขายเพียง 100 ลิตร แต่ละลิตรจะมีราคา 1,000 แลนทอง สำหรับประสิทธิภาพของแต่ละลิตร มันได้ถูกเขียนไว้ในแผ่นกระดาษแล้ว กับดักแต่ละอันจะมีราคา 10 แลนทอง และมีเพียงไม่กี่แบบเท่านั้น พ่อค้าแต่ละคน สามารถจะซื้อน้ำยาได้สูงสุดเพียง 5 ลิตรเท่านั้น เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดความวุ่นวาย ทางร้านจะห้ามไม่ให้พวกท่านซื้อผลิตภัณฑ์จากทางร้านโดยอัตโนมัติ สำหรับตอนนี้ ให้พวกท่านส่งคนมาพร้อมกับเงิน แล้วไปรับน้ำผึ้งของพวกท่านที่หลังประตู มีเจ้าหน้าที่รักษาความสงบอยู่ด้านหลังเตรียมพร้อมไว้แล้ว”

ได้ยินประโยคสุดท้าย เหล่าพ่อค้าก็ถอนหายใจก่อนจะยอมแพ้แผนการชั่วร้ายในใจของพวกเขา แน่นอนว่า เสนาบดีเป็นคนที่เหมาะจะทำธุรกิจเช่นนี้มากที่สุด นอกเหนือจากจะมีพลังอำนาจในรัฐบาลแล้ว เขายังมีเป็นธรรมอีกด้วย

พ่อค้าทีละคนทีละคน รับน้ำผึ้งและเดินออกจากร้านมา พวกเขาสาบานว่า จะใช้ทรัพยากรทั้งหมดเพื่อค้นหาผู้สร้างน้ำยาที่ยอดเยี่ยมนี้ แม้แต่แดนีลก็ยังสั่นสะท้าน เมื่อได้เห็นการแสดงออกที่น่ากลัวของเหล่าพ่อค้า ที่วางแผนจะค้าหาผู้สร้าง

สำหรับเหล่าพ่อค้าที่ซื้อน้ำยาไม่ทัน พวกเขาทำได้เพียงสาบแช่งและจ้องมองไปที่เหล่าพ่อค้าที่ได้รับน้ำยา ก่อนจะกลับไปพร้อมกับความอิจฉาริษยา

สิ่งที่ยังหลงเหลืออยู่ในร้านก็คือกับดัก พ่อค้าทุกคนสามารถจะสร้างสิ่งนี้ขึ้นมาได้ด้วยตัวเอง พวกเขาจึงไม่ได้สนใจมันมากนัก ปัญหาก็คือน้ำยา ที่พวกเขาไม่สามารถจะค้นหาวิธีสร้างได้

สิ่งนี้ทำให้แดนีลคิดถึงสถานการณ์ของโลกเดิม ที่นั่นมีแหล่งพลังงานเชื้อเพลิงน้อยมาก ซึ่งมันได้ทำให้บริษิทที่บริการเชื้อเพลิงร่ำรวยที่สุดในโลก ทุกคนสามารถสร้างรถยนต์หรือเครื่องจักรที่ใช้พลังงานเชื้อเพลิงได้ แต่บริษัทที่บริการเชื้อเพลิง มักจะอยู่เหนือกว่าบริษัทเหล่านั้น เพราะพวกเขาเป็นดั่งผู้มอบโลหิตให้กับเครื่องจักรเหล่านั้น

100,000 แลนทอง เขาได้รับเงินจำนวนมหาศาลจากการขายน้ำยาของเขา มันตรงกันข้ามกับในก่อนหน้านี้ ที่เพียงแค่จะหาเงินซักแลนเงิน ก็เป็นเรื่องที่ยากลำบากแล้ว

แม้เงินจำนวนนี้จะไม่ได้มากนักสำหรับฝ่าย แต่มันก็เป็นการเริ่มต้นที่ยอดเยี่ยม โดยเฉพาะกับจำนวนคนที่อยู่ภายใต้แดนีลในตอนนี้ เครื่องประดับเวทมนต์, อีเธอร์ และทุกสิ่งที่พวกเขาต้องการ จะเป็นของพวกเขา

[ความสำเร็จ : ได้รับความสำเร็จทางการเงินครั้งแรก]

[ความสำเร็จทางการเงินครั้งแรก : ด้วยการระบุปัญหาและแก้ไขมัน โดยใช้ความรู้จากโลกก่อนหน้านี้ โฮสต์ประสบความสำเร็จในการสร้างผลิตภัณฑ์ที่สั่นสะเทือนภาพรวมทางเศรษฐกิจของราชอาณาจักรแลนธานอร์ โฮสต์ได้รับความสำเร็จทางการเงินครั้งแรกในการเดินในเส้นทางการปกครองโลก ขอแสดงความยินดีในการก้าวเข้าสู่เส้นทางผู้บงการทางธุรกิจ]

[รางวล : แต้มประสบการณ์ 2,000 แต้ม]

[แต้มประสบการณ์รวม 2,350 แต้ม]

แดนีลรู้สึกไม่สบายใจในทันทีเมื่อสัมผัสได้ว่ามีมือวางลงมาบนไหล่ของเขา เขาจึงรีบหันกลับไปอย่างรวดเร็ว และพบว่าคนที่วางมือลงมาเป็นเอเลนาฟ

เอเนนาฟที่ดูอ่อนเพลียสูดลมหายใจเข้าลึกๆก่อนจะกล่าวบางอย่างซึ่งทำให้แดนีลถึงกับตกตะลึง

“ราชาได้มาเยือนที่คฤหาสน์ ในทันทีที่เขาออกไป ท่านพ่อก็ได้สั่งให้ข้ามาพาเจ้ารีบไปที่นั่นอย่างระมัดระวัง ไปกันเถอะ”