WDS Chapter 64 พบราชาอีกครั้ง

ไม่กี่วันต่อมา ในป่าที่อยู่นอกเมืองหลวงแลนธานอร์

ชายสองคนสวมชุดคลุมเปร่งประกายยืนอยู่ข้างกัน พวกเขาพูดคุยบางสิ่งกันด้วยเสียงต่ำ ขณะที่กำลังรอให้ใครบางคนปรากฎตัวขึ้น

ไม่กี่นาทีต่อมา ชายผู้หนึ่งที่สวมชุดคลุมสีเทาก็ก้าวออกมาจากอากาศตรงหน้าพวกเขา ชายที่เพิ่งจะปรากฎตัวนี้ดูราวกับเป็นชายวัยกลางคน ใบหน้าของเขาเกลี้ยงเกลาและมีผมสีดำมันวาวที่พริ้วสไวตามสายลม เขามีคางแหลม จมูกงุ้ม และดวงตาสีเขียวสดใส

ในทันทีที่เขาปรากฎตัว เข็มขนาดเล็กยาว 1 นิ้ว จำนวน 2 อัน ที่สร้างขึ้นจากเปลวเพลิงก็ปรากฎต่อหน้าพวกเขา

จากทั้งสอง หนึ่งเป็นชายชรามีรอยบ่นบนใบหน้าและผมสีขาว เขาอ้าปากค้างด้วยความตกใจเมื่อได้เห็นเข็มทั้งสองปรากฎขึ้น เปลวเพลิงเป็นบางสิ่งที่ยากจะควบคุมได้ การทำให้มันเชื่องและบีบอัดมันให้อยู่ในรูปแบบที่เป็นอันตรายถึงชีวิต เป็นสิ่งที่เกินกว่าระดับของเขา ตระหนักถึงสิ่งนี้ ชายชราส่ายหัวและหันไปที่ราชา ราวกับตอบคำถามก่อนหน้านี้ของเขา

สะบัดมือ ชายคนนั้นยิงเข็มทั้งสองไปในทิศทางที่แตกต่างกัน

หลุมไหม้เกรียมปรากฎขึ้นบนต้นไม้รอบๆพวกเขา ทำให้ชายอีกคนซึ่งก็คือราชาแห่งแลนธานอร์หันกลับไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

“จอมเวทย์คนหนึ่งใช้คาถาเงา ซ่อนตัวอยู่ในต้นไม้ห่างออกไปทางตะวันตกเฉียงใต้ 70 ฟุต นักสู้อีกคนกลั้นหายใจอยู่บนต้นไม้ห่างออกไปทางตะวันออกเหนือ  90 ฟุต พวกเจ้าจะสั่งให้พวกเขาออกไป หรือจะให้ข้าสังหารพวกเขาเพื่อเป็นการเตือน?”

ชายคนนั้นกล่าวตำแหน่งที่แน่นอนของสายลับที่พวกเขาวางเอาไว้ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาวางตัวเองในตำแหน่งเช่นนี้ และทำตัวราวกับมีอำนาจเหนือทุกสิ่ง ซึ่งมันได้ทำให้เขามีเหงื่อหลั่งออกมาบนคิ้วของเขา

แน่นอนว่า ชายคนนี้ก็คือ แดนีล หายนะที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ ยังคงสดใหม่อยู่ในหัวใจของเขา เขาจึงกระตุ้นให้ตัวเองวางแผนทุกด้านในการนัดพบกันครั้งนี้อย่างละเอียดถี่ถ้วน แดนีลรู้ว่า หนทางการพัฒนาที่ดีที่สุดก็คือ การเรียนรู้จากความผิดพลาดต่างๆ ดังนั้น เขาจึงตั้งใจฝึกฝนตัวเองอย่างหนัก และทำให้การแสดงของเขาออกมาสมบูรณ์แบบมากที่สุด

เขาซื้อเครื่องมือเฝ้าระวังจากระบบ ซึ่งทำให้เขาสามารถตรวจจับใครก็ตามที่สอดแนมเขาในระยะ 100 ฟุตรอบตัวเขา นอกจากนี้ เขายังได้ฝึกฝนคาถาที่พัฒนาขึ้นใหม่ด้วย หลังจากที่รู้สึกว่าพร้อมแล้ว เขาก็ติดต่อเสนาบดี ให้บอกราชาไปที่ป่า ที่เขาและเอเลนาฟเคยไปจับยุง

เขาจำเป็นจะต้องสร้างตำแหน่งทางอำนาจของเขาในทันทีที่เขามาถึง เขาจึงหวังว่าราชาจะนำสายลับมาคอยตรวจสอบพื้นที่ด้วย โชคดีที่การคาดการณ์ของเขาถูกต้อง และในตอนนี้ เขาก็ทำให้ชายทั้งสองตรงหน้าตกใจ ด้วยคาถาบอลเพลิงที่ทำการปรับปรุงแล้ว

“ขออภัยด้วย พวกเขาถูกวางไว้ที่นั่นเพื่อเฝ้าระวัง ป้องกันไม่ให้ศัตรูลอบโจมตีข้า ข้าจะบอกให้พวกเขาออกไปในทันที”

ขณะที่กล่าว ราชาก็หยิบเหรียญสีเขียวออกมาจากกระเป๋าแล้วบีบมัน

“เรียบร้อยแล้ว และข้าขออนุญาติแนะนำตัวเอง ข้าคือ ริชาร์ด แลนธานอเร่ ราชาแห่งแลนธานอร์ ชายที่อยู่ข้างข้าก็คือ จอมเวทย์ราชสำนักใหญ่ของราชอาณาจักร เดอแคลน พวกเราต้องการร้องขอบางสิ่งบางอย่างจากท่าน หวังว่าท่านจะพิจารณา”

เห็นราชากล่าวอย่างระมัดระวังต่อหน้าเขา แดนีลก็คิดย้อนกลับไปถึงครั้งล่าสุดที่เขาถูกบังคับให้คุกเข่าจนต้องหลั่งเลือดออกมา พลังก็คือทุกสิ่ง ในตอนนั้น เขาเป็นมดที่สามารถจะถูกบดขยี้ได้ตลอดเวลา ในตอนนี้ เขาเป็นบุคคลลึกลับ ที่ราชาจะต้องกล่าวคำ ‘ร้องขอ’ อย่างสุภาพ

ขายชราที่อยู่ด้านข้างพยักหน้า เขายังคงตกตะลึงกับความซับซ้อนที่น่าเหลือเชื่อของคาถาที่เพิ่งจะถูกแสดงออกมาเมื่อครู่

“กล่าวคำขอของเจ้ามา” เขากล่าวง่ายๆ ทำให้ราชายิ้มออกมาเล็กน้อย

การสนทนาระหว่างทั้ง 2 ฝ่าย ถูกกำหนดโดยสิ่งหนึ่งเสมอ ความต้องการ ราชามีบางสิ่งที่เขาต้องการจากผู้ทรงพลังอำนาจตรงหน้าเขา ตอนนี้ เขาต้องคิดสิ่งที่หวังว่าจะสามารถตอบสนองความต้องการของอีกฝ่ายได้

“ก่อนอื่น ข้าจะบอกในสิ่งที่ข้าจะเสนอเป็นสิ่งตอบแทน พระราชวังจะซื้อน้ำยาโดยตรงจากท่าน และจะจ่ายให้ท่านตามรูปแบบที่ท่านต้องการ ตราบเท่าที่พวกเรามี มันจะเป็นวัสดุพลังงานใดๆก็ได้ ข้าเชื่อว่าท่านต้องการทรัพยากร และไม่ว่าท่านจะต้องการสิ่งใด พวกเราจะพยายามหามาตอบสนองท่านให้ได้ ในทางกลับกัน อีก 10 ปีนับจากนี้ พวกเราร้องขอให้ท่านทำการเทเลพอร์ตระยะไกล แล้วพวกเราจะจ่ายค่าตอบแทนที่ยอดเยี่ยมให้แก่ท่าน”

ได้ยินเช่นนั้น แดนีลก็พยายามอย่างมากที่จะไม่ตื่นตระหนก ราชาเจ้ากรรมผู้นี้ต้องการที่จะหลบหนีออกไปจากปัญหาทั้งหมด? แล้วประชาชนในราชอาณาจักรล่ะ?

“ข้าเคยได้ยินเกี่ยวกับปัญหาภายในราชอาณาจักรของเจ้า เจ้าเตรียมที่จะปล่อยให้คนของเจ้า รับมือกับความวุ่นวายที่จะตามมาด้วยตัวเอง?” เขาถาม โดยเขาทำให้แน่ใจว่า น้ำเสียงของเขาไม่ได้เห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยกับการตัดสินใจของราชา

“ในฐานะบุคคลที่ทรงพลังอำนาจ ท่านจะต้องรู้อยู่แล้วว่า พลังและอายุยืนยาวเป็นสิ่งสำคัญสำหรับพวกเรา พวกเราได้ฝึกฝนจนถึงระดับที่สามารถทำให้คนทั่วไปตายด้วยการสบัดมือง่ายๆเพียงครั้งเดียวได้ ข้าจึงไม่มีเหตุผลที่จะต้องต่อสู้อย่างโง่เขลา และตายภายในน้ำมือของผู้ที่ต้องการสูญญากาศในอำนาจ ดังนั้น ข้าจึงได้ทำข้อตกลงกับราชอาณาจักรหนึ่งที่สนับสนุนข้า และจะช่วยให้ข้าไปถึงระดับถัดไป หากข้าสามารถส่งมอบวัสดุพลังงานจำนวนหนึ่งให้พวกเขาได้ แน่นอนว่า ข้ายินดีจะทำข้อตกลงเช่นเดียวกันนั้นกับท่าน หากว่ามันเป็นไปได้” ราชากล่าวพร้อมยิ้มออกมา หวังว่าแดนีลจะรับข้อเสนอของเขา

แน่นอน มันเป็นดั่งที่เขาคาดการณ์ไว้ ราชาสนใจเพียงแค่พลังเท่านั้น ตอนนี้ เขารู้สึกรังเกียจชายตรงหน้าเขา ที่ยอมแพ้ในคนของเขาเพียงเพราะเขาใส่ใจชีวิตของตัวเองมากกว่า

แดนีลสลักคำกล่าวเหล่านี้ไว้ในใจของเขา และตัดสินใจใช้มันเป็นสัญลักษณ์ว่า ชายตรงหน้านี้ไม่คู่ควรที่จะเป็นราชา หากเขาเป็นคนธรรมดา เขาจะเลือกถ่มน้ำลายใส่หน้าราชาที่เห็นแก่ตัวผู้นี้ แม้ว่ามันจะหมายถึงความตายก็ตาม

ขณะที่เขากำลังจะกล่าวตอบ แดนีลก็รู้สึกได้ถึงแรงสั่นสะเทือนใต้ฝ่าเท้าของเขา ราวกับมีแผ่นดินไหวเกิดขึ้น

ในตอนแรก แดนีลคิดว่ามันเป็นการโจมตีของชายตรงหน้าเขาทั้งสอง แต่นั่นมันไม่สมเหตุสมผลเลย ขณะที่เขามองเห็นความสับสนของราชาและจอมเวทย์ราชสำนัก เขาตระหนักได้ว่าตนคิดถูก นี่ไม่ใช่การกระทำของพวกเขา

เนื่องจากรู้สึกได้ถึงลางร้าย แดนีงจึงสั่งให้ระบบร่ายคาถาเทเลพอร์ต

[การเทเลพอร์ตไม่พร้อมใช้งาน มิติโดยรอบถูกปิดล็อก] ระบบตอบ ขณะที่เขามองไปรอบๆอย่างสับสน พื้นดินภายใต้เขาก็ก่อตัวขึ้นปกคลุมเท้าของเขา ยึดจับเขาไว้ตรงนั้น