WDS Chapter 126 นัดพบราชอาณาจักรกาดํา ตอนที่ 1

 

“จัดการทุกอย่างตามคําสั่งของข้า พวกเราจะมุ่งหน้าไปที่ค่ายก่อนสถานที่นัดพบ และส่งรายงานรายละเอียดทั้งหมดเกี่ยวกับสายลับที่พวกเราให้ข้าด้วย”

 

เคลเลอร์พยักหน้าและกลับออกไป ภายในห้องโถงราชาจึงเหลือเพียงแดนีลและแฟกซัลเท่านั้น สําหรับผู้บัญชาการทั้งสอง พวกเขาออกไปจัดการกับเหล่าสายลับ ยังคงไม่กลับมา

 

“เจ้าคิดว่า พวกเราควรจะทําอะไรกับสายลับเหล่านั้นดี?”

 

แฟกซัลที่นั่งอยู่ด้านหน้าหัวใจมังกร ครุ่นคิดก่อนที่จะตอบ

 

แฟกซัลมักจะช่วยแดนี้ลตัดสินใจหลายอย่าง อย่างไรก็ตามสิ่งเหล่านั้นล้วนแล้วแต่ไม่เกี่ยวข้องกับความลับของเขาอย่างการมีอยู่ของระบบ นี่เป็นเพราะแฟซัลมีความสามารถในการคิดวิเคราะห์ที่ยอดเยี่ยม

 

“หากเป็นไปได้ ก็ทําให้เข้าใจผิด หากไม่สามารถทําได้ อย่าทําสิ่งที่ถูกสังเกตเห็นและรายงานได้ง่าย”

 

แม้ว่ามันจะเป็นคํากล่าวง่ายๆ แต่มันก็ครอบคลุม และเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดที่แดนีลมี

 

นั่นเป็นวิธีการกล่าววาจาของแฟกซัล สั้นๆง่ายๆครอบคลุมทุกอย่างด้วยคํากล่าวที่น้อยที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

 

แดนีลถอนหายใจและกล่าวว่า “นั่นก็จริง พวกเราคงจะต้องระดมสมองของเหล่าผู้บัญชาการและเคลเลอร์มากกว่านี้ แต่มันคงจะต้องจัดการในภายหลัง ตอนนี้ ข้าจําเป็นจะต้องถามเจ้าก่อนว่า เจ้าจะสามารถควบคุมตัวเองได้หรือไม่เมื่อพวกเราไปถึงสถานที่นัดพบแล้ว หากมีโอกาสที่เจ้าจะไม่สามารถทําได้ มันคงจะดีกว่าที่เจ้าอยู่ด้านหลัง”

 

แฟกซัลเหยียดหลังของเขาแล้วหันไปมองแดนีล เขาอ้าปากแต่ก็ไม่ได้กล่าวสิ่งใดออกมา

 

นั่นเป็นเพราะเขาคิดย้อนกลับไปถึงสถานการณ์ในห้องบังลังก์ ที่เขาแทบจะไม่สามารถควบคุมตัวเองไม่ให้กระโจนเข้าไปหาเบวิสได้

 

เบวิสเป็นเพียงหนึ่งในคนที่ไล่ล่าเมื่อครั้งที่เขาออกมาจากราชอาณาจักร แต่ในสถานที่นัดหมาย มันหมายความว่า เขาจะต้องอยู่ต่อหน้าชายที่รับผิดชอบทุกอย่าง

 

เขาคิดไปถึงความทรงจํานั้นโดยไม่ได้ตั้งใจ

 

ในห้องขนาดใหญ่ที่ตกแต่งอย่างหรูหรา กาขนาดใหญ่ผิดปกติตั้งอยู่กลางห้อง ขณะที่ขนสวยงามของมันกําลังถูกลูบโดยเด็กผมสีดํา

 

เขากล่าวออกมาอย่างมีชีวิตชีวา ขณะปิดตาและเพลิดเพลินไปกับการลูบไล้มัน

 

“ลูกชาย เจ้ากล่าวมากเกินไปแล้ว หากข้าจําไม่ผิด นอกจากเวลานอนแล้ว นานที่สุดที่เจ้าเคยเงียบก็เพียงแค่ 10 นาทีเท่านั้น เจ้ารู้ว่ากาไม่เข้าใจสิ่งที่เจ้ากล่าวใช่หรือไม่?”

 

ชายคนหนึ่งที่มีแผงคอขนาดใหญ่เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับยิ้มกว้างบนใบหน้าของเขาขณะกล่าวกับเด็กด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความรัก

 

“แต่ข้าชอบคุย ท่านพ่อ ข้าฝันว่าจะหาคนที่สามารถจะคุยกับข้าได้ตลอดทั้งวัน และจอนดาร์ดีที่สุด เขาไม่จากไปไหน ฟังคํากล่าวของข้าอยู่เสมอ…”

 

เห็นการแสดงออกที่โศกเศร้าเล็กน้อยปรากฏขึ้นบนใบหน้าลูกชายของเขา ชายคนนั้นก็หัวเราะและอุ้มเขาขึ้นมาบนไหล่

 

ในฉับพลัน ขณะที่เด็กพบว่าตัวเองอยู่บนไหล่ของคนที่เขารักมากที่สุดในโลก เขาก็หัวเราะคิกคักออกมาอย่างปิติยินดี

 

นี่เป็นความทรงจําที่มีความสุขสุดท้ายเกี่ยวกับพ่อของเขา

 

กลับคืนสติ แฟกซัลพบว่าเล็บของเขาเกือบจะจิกเข้าไปในอุ้งเนื่องจากเขากําหมัดแน่นเกินไป

 

ดวงตาของเขาตั้งมั่น มองไปที่แดนีลและกล่าวว่า “ ข้าอยากจะเห็นคนที่ต้องรับผิดชอบทุกอย่าง การควบคุมตัวเองของข้าจะไม่เป็นปัญหาใดๆ”

 

แม้แฟกซัลจะยังไม่มั่นใจมากนัก แต่เขารู้สึกว่า เขาจําเป็นจะต้องเติมเต็มอดีตของเขา

 

“ก็ได้ สําหรับตอนนี้ มาดูกันว่า สหายเก่าของพวกเราจะยังอยู่กับพวกเราหรือไม่ ข้าได้บอกให้เคลเลอร์ เรียกพวกเขามารวมตัวกันแล้ว” แดนีลกล่าวตอบ ก่อนจะลุกขึ้นจากเก้าอี้และเดินออกประตูไป ขณะที่แฟซัลเดินตามหลังไปพร้อมกับการแสดงออกที่คาดหวังบนใบหน้า

 

ในสนามเดิมที่แดนีลเคยพูดคุยกับกองทัพการปกครองก่อนหน้านี้ กลุ่มคนรุ่นเยาว์ที่มารวมตัวกัน แสดงสีหน้าที่แตกต่างกันออกไป

 

ส่วนใหญ่ยิ้มขณะที่คุยกับสหายของพวกเขา

 

อย่างไรก็ตาม ที่กลางสนาม มีคนรุ่นเยาว์ 100 คน ที่กระซิบกระซาบกันด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง

 

“เซดวิก เจ้าต้องการจะล้อเล่น?”

 

“ข้าไม่รู้เฮลวิกซ์ พวกเราได้สาบานไปแล้วว่าจะทําตามทุกสิ่งที่เขากล่าว จะเกิดอะไรขึ้นหากนี่เป็นเรื่องง่ายๆอย่างการกําจัดคนที่ไม่จงรักภักดีต่อเขาออกไป”

 

“กําจัด? เจ้ากล่าวเช่นนั้นได้อย่างไร เขาเป็นราชาที่ปลดปล่อยพวกเราจากการปกครองเผด็จการ และประหารเหล่าคนชั้นสูงที่กระทําผิด… เขาอาจจะไม่โหดร้ายกับพวกเราที่เลือกจะติดตามเขา”

 

“ฮึ นั่นอาจจะเป็นกลอุบายเพื่อรับความไว้วางใจจากทุกคนจะเกิดอะไรขึ้นหากเขากลายเป็นเหมือนราชาองค์ก่อน?”

 

บทสนทนาระหว่างคนรุ่นเยาว์ทั้งสองชะงักในทันทีที่พวกเขาเห็นราชาและผู้ติดตามเดินเข้ามา

 

ในครั้งนี้ มีเพียงราชา สหายสนิทของเขา และทหารติดตามเท่านั้น

 

“ข้าเชื่อว่าพวกเจ้าทั้งหมดตัดสินใจแล้ว ทุกคนที่ปรารถนาจะอยู่ เดินมาทางซ้ายของข้า ที่เหลือเดินไปทางขวาแล้วรอหลังจากที่พวกเจ้าแต่ละคนสาบานตนแล้ว พวกเจ้าก็กลับไปได้ แน่นอนว่า พวกเจ้าจะต้องสาบานตนเพิ่มเติม แต่มันจะไม่เกี่ยวข้องใดๆกับคําสั่งที่พวกเจ้าจะได้รับเมื่ออยู่ในกองทัพการปกครอง

 

ได้ยินคํากล่าวที่ตรงไปตรงมาของราชา เด็กรุ่นเยาว์เมื่อครู่ก็อดไม่ได้ที่จะแสดงความประหลาดใจบนใบหน้า

 

ขณะที่คนรอบข้างเขาเคลื่อนย้ายไปตามคําแนะนําของราชา เขาพบว่าตัวเองยังคงตัดสินใจไม่ได้

 

ด้านหนึ่ง เขาต้องการจะออกไปดูแลแม่ของเขาที่เจ็บป่วย อีกด้านหนึ่ง เขากลัวว่า นี่จะเป็นวิธีการกําจัดวัชพืชและสังหารผู้ที่ไม่จงรักภักดีต่อราชา

 

จิตใจของเขาเคว้งคว้างและยังคงยืนอยู่ที่เดิม ขณะที่คนอื่นๆเดินไปตามทางเลือกของพวกเขาแล้ว ในท้ายที่สุด เขาพบว่าตนเองยืนอยู่คนเดียวกลางสนาม ยังคงต่อสู้กับความกังวลที่รบกวนเขาตลอดช่วงไม่กี่วันมานี้

 

“โอ้? มีอะไรผิดปกติหรือไม่? เจ้าคือเซดวิก ใช่หรือไม่?”

 

ได้ยินชื่อของเขาถูกเรียก เด็กรุ่นเยาว์คนนั้นก็ได้สติและตระหนักว่า ทุกคนในสวนกําลังจดจ้องมาที่เขา

 

“เรียนฝ่าบาท ถูกต้องแล้ว เขาคือเซดวิก เขาปรารถนาที่จะออกจากกลุ่ม แต่เขากลัวว่านี่จะเป็นแผนการกําจัดคนที่ไม่จงรักภักดีต่อท่าน นอกจากนี้ เขายังคิดว่า การนําความยุติธรรมาสู่ประชาชนทั่วไปเป็นเพียงการหลอกลวง แล้วหลังจากนี้ ท่านจะกลายเป็นคนที่คล้ายกับราชาองค์ก่อน”

 

เด็กรุ่นเยาว์สวมชุดคลุมสีขาวคนหนึ่ง ก้าวออกมาจากกลุ่มทางซ้ายและกล่าวกับแดนีล

 

เขาเป็นสมาชิกคนแรกของกองทัพการปกครอง โจชัว

 

เห็นหัวหน้ากล่าวในสิ่งที่เขาคิดออกมา เซดวิกเริ่มสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัว

 

หากเป็นราชาองค์ก่อน หัวของเขาคงจะถูกตัดในทันที

 

“ไม่ต้องกังวล ข้าบอกให้โจชัวรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับทุกคนที่มีความคิดจะออกจากกลุ่มไว้เอง จะไม่มีอันตรายใดๆเกิดขึ้นกับพวกเจ้า และพวกเจ้าจะได้รับการพิจารณาพิเศษหากเลือกที่จะเข้ากองทัพ สุดท้าย เพื่อตอบแทนความพยายามของพวกเจ้า ทุกคนที่ออกไปจะได้รับเงิน 100 แลนทอง”

 

ราวกับแต่ละคํากล่าวของราชาทําลายจิตใจของเขา เซดวิกล้มลงกับพื้นและคุกเข่า พยายามควบคุมน้ำตาในดวงตาของเขาเนื่องจากความรู้สึกโล่งอกและเสียใจที่ถาโถมเข้ามาพร้อมกัน

 

เขาเติบโตมาพร้อมกับมีพ่อที่เกือบทุกครั้งที่กลับบ้านดึกจะทุบตีเขาและแม่ขณะที่มันเมา ทําให้เขาไม่ไว้วางใจคนที่อยู่รอบตัว สิ่งนี้เกิดขึ้นกับเขาจนกระทั่งพ่อของเขาตายเมื่อตอนที่เขาอายุได้ 7 ขวบ ทิ้งให้เขาและแม่ใช้ชีวิตอย่างยากลําบาก

 

เขาเข้าร่วมกองทัพการปกครองเพื่อแสวงหาการแก้แค้นให้กับแม่ของเขาที่ได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรงจากคนชั้นสูงที่ไร้เหตุผลผู้หนึ่ง ที่อ้างว่าหม้อที่เธอขายมีราคาแพงเกินไป

 

ตอนนี้ เมื่อความกระหายที่จะแก้แค้นได้รับการบรรเทา แล้วเขาก็พบว่า ทัศนคติเดิมของเขากลับมา

 

และในเวลานี้ เขาก็ได้รู้ตัวว่า เขาคิดผิด

 

มองเด็กรุ่นเยาว์ที่กําลังร้องไห้ แดนลพบว่าตัวเขาเข้าใจเกี่ยวกับลักษณะนิสัยของเหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา นี่เป็นเป้าหมายที่เขาสั่งให้โจชัวรวบรวมข้อมูล

 

หลังจากจัดการเรื่องต่างๆแล้ว เขาก็กลับไปยังห้องของเขา

 

ในที่สุด พรุ่งนี้ เขาก็จะได้พบกับชายที่สังหารครอบครัวสหายสนิทของเขาอย่างเลือดเย็นแล้ว