129 นัดพบราชอาณาจักรกาดำ ตอนที่ 4

แดนีลแสดงภาพผ่านแผงหน้าจอ เช่นเดียวกับเมื่อครั้งที่ทำต่อหน้ากองทัพแอ็กเซลอเรียน โดยเขาแสดงให้เห็นว่า ตัวเขา ราชาแห่งแลนธานอร์ ยังคงยืนอยู่ภายในเต็นท์ขณะที่กล่าวว่า

“ต้องขออภัยด้วย ข้าเพิ่งจะโยนสุนัขแอ็กเซลอเรียน ที่กล้ายืนอยู่ใกล้กองทัพของข้าออกไป”

เห็นร่างทั้งสองที่ถูกโยนมาไว้ตรงหน้า การแสดงออกของราชากาดำก็เปลี่ยนเป็นโกรธแค้น

โชคดีที่สิ่งกีดขวางบดบังการแสดงออกของเขาไม่ให้คนด้านนอกเห็น

“หืม ดูเหมือนว่าเขาจะมีความสามารถบางอย่าง นี่น่าสนใจนัก”

ได้ยินคำกล่าวที่ขบขันของชายชราที่อยู่ด้านข้าง ราชากาดำควบคุมอารมณ์ของเขาและพยักหน้า ส่งสัญญาณให้เหล่าผู้ติดตามของเขาเดินหน้าต่อไป

……………………………………………………………………………..

ภายในเต็นท์ แดนีลยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ หลังจากได้แสดงให้เห็นว่า กองกำลังของเขาอย่างน้อยก็เทียบได้กับของราชากาดำ สายลับเหล่าล้วนแล้วแต่ถูกค้นพบโดยเครื่องมือเฝ้าระวัง พวกเขาถูกค้นพบโดยง่ายเนื่องจากพวกเขาเพียงแค่ขุดหลุมแล้วมุดตัวลงไป เพื่อเฝ้ามองการเคลื่อนไหวของกองทัพ แน่นอนว่า ไม่มีใครสามารถจะมองเห็นได้ และการหายใจของพวกเขาก็แผ่วเบาเป็นอย่างมาก

หลังจากสายลับเหล่านั้นถูกค้นพบแล้ว พวกเขาก็สำลักเลือดและตายลงภายใต้น้ามมือของลูเธอร์

เขาเป็นผู้บัญชาการที่ประสิทธิภาพและความเร็วในการกระทำสิ่งต่างๆ เขาพุ่งไปยังตำแหน่งเป้าหมายในทันทีโดยไม่รั้งรอใดๆและทำการจัดการอย่างเด็ดขาด ก่อนจะส่งร่างของสายลับเหล่านั้นไปยังประตูชายแดน

ในความเป็นจริง แดนีลยังคงสงสัยว่า สายลับเหล่านี้ที่ถูกสังหารโดยราชากาดำและคนของเขา มีความเป็นไปได้ที่จะเป็นสายลับแอ็กซ์เลอร์ อย่างไรก็ตาม เขาก็ยังคงทำเช่นนี้ เพื่อล้อเลียนชายคนนั้น หากเขารู้ว่า สายลับ 2 คนหลัง เป็นสายลับของราชอาณาจักรกาดำอย่างแท้จริงแล้ว เขาคงจะยิ่งยิ้มกว้างกว่านี้อย่างแน่นอน

หลังจากเก็บเมล็ดพันธุ์ไว้ในกระเป๋าอย่างระมัดระวังแล้ว แดนีลก็สั่งให้ทุกคนกลับไปยังค่ายสำรอง

เกี่ยวกับเรื่องของอีเชอร์ คนอื่นๆก็มึนงงเช่นเดียวกับเขา เพียงความคิดที่ว่า หนึ่งในบิ๊กโฟร์ทำสัญญาเช่นนี้กับราชอาณาจักรเล็กๆแล้ว มันก็ทำให้พวกเขาตกตะลึงเป็นอย่างมาก สิ่งนี่เป็นความลับสุดยอดอย่างแน่นอน เพราะสายลับของแลนธานอร์ ไม่มีข้อมูลใดๆเกี่ยวกับมันเลย

หลังจากเทเลพอร์ตกลับค่ายสำรองแล้ว เขาก็เข้าไปอยู่คนเดียวในเต็นท์อีกครั้งและเปลี่ยนกลับไปใช้ร่างหลัก

จากนั้น เมื่อเดินทางกลับมาถึงพระราชวังแล้ว แดนีลก็ให้ทุกคนกลับไป ส่วนเขาเลือกที่จะใช้เวลาที่เหลือในการฝึกฝนและสังเกตเมล็ดพันธุ์

หลังจากที่เหล่าผู้บัญชาการและเคลเลอร์ไปแล้ว เหลือเพียงแฟกซัลเท่านั้นที่ยังคงเดินตามมาเงียบๆด้านหลังเขา

หลังจากที่เข้าไปในห้องโถงราชาแล้ว แฟกซัลก็เปิดปากของเขาและกล่าวว่า

“ระวังให้ดี เขาเป็นคนไม่น่าเชื่อถือ”

ได้ยินคำกล่าวนี้จากสหายของเขา แดนีลก็ยิ้มออกมา เพื่อแสดงให้เห็นว่า เขาเข้าใจเกี่ยวกับมัน

“เจ้าควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้ดี ตอนนี้ บอกกับข้า ข้าเข้าใจผิด หรือกาตนนั้นมองมาที่เจ้าก่อนที่มันจะหายไปอย่างแท้จริง?”

แดนีงตั้งใจจะถามสหายของเขา ตั้งแต่ที่เขาเห็นอารมณ์ในดวงตาของกาขนาดยักษ์ตัวนั้นแล้ว

“ใช่ มันเป็นสหายและผู้พิทักษ์ของพ่อข้า และข้าเคยเล่นกับมันตอนที่ข้ายังเด็ก ข้าไม่รู้ว่าราชากาดำควบคุมมันได้อย่างไร”

หลังจากกล่าวจบแล้ว แฟกซัลก็เดินออกจากประตูไปในทันที

แม้แดนีลจะประหลาดใจเล็กน้อยที่เห็นสหายของเขาออกไปเช่นนั้น แต่เขาก็ไม่ได้สนใจมันมากนัก เพราะเขามีสิ่งที่จำเป็นจะต้องทำ

ในความเป็นจริง แฟกซัลรีบวิ่งกลับไปที่ห้องของตัวเอง ก่อนที่จะปิดประตูและล้มตัวเองลงบนพื้น

เหตุผลเดียวที่เขาสามารถจะยืนหยัดขณะมองไปยังชายที่สังหารทั้งครอบครัวของเขาได้ก็คือ การบอกกับตัวเองเสมอว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาจะต้องฆ่าชายคนนั้นเพื่อแก้แค้นให้จงได้

พร้อมกันนั้น การได้เห็นจอนดาร์ มันก็ได้ขุดความทรงจำมากมายที่เขาพยายามจะฝังเอาไว้ตลอดหลายปีที่ผ่านมา

ตอนนี้ เขาคุกเข่ากับพื้นและร่างของเขาก็สั่นไหว ขณะที่เขาพยายามควบคุมความกระหายเลือดที่คุกคามเขาตลอดทั้งวัน

………………………………………………………………………………

แดนีลสั่งให้คนนำกระถางที่มีดินอุดมสมบูรณ์มาให้ แล้วกล่าวในใจว่า

‘ระบบ ข้าจะวิเคราะห์เมล็ดพันธุ์เหล่านี้ได้อย่างไร ข้าต้องการที่จะค้นหาทุกสิ่งเกี่ยวกับพวกมัน’

[โฮสต์ต้องอยู่ใกล้กับพื้นที่ปลูกเมล็ดพันธุ์ จากนั้น โมดูลวิเคราะห์ปรากฎการณ์ จะทำการสังเกตและวิเคราะห์มันเอง]

ในความเป็นจริง โมดูลวิเคราะห์ปรากฎการณ์ จะทำงานโดยการรวบรวมข้อมูลที่เกี่ยวข้องรอบๆตัวเขา ดังนั้น มันจึงไม่มีความหมายว่า เขาจะเพียงแค่นั่งข้างๆหรือจดจ้องไปที่กระถาง ขณะรอให้เมล็ดงอก

ข้อด้อยเพียงอย่างเดียวของเครื่องมือนี้ก็คือ ต้องใช้เวลาซักพักในการวิเคราะห์ปรากฎการณ์

หลังจากกระถางมาถึงแล้ว แดนีลก็เลือกเมล็ดพันธุ์ 1 เมล็ด และมองไปยังดินสีแดงที่เห็นได้ชัดว่า มันถูกขุดออกมาจากตำแหน่งที่อุดมสมบูรณ์มากที่สุดในพระราชวัง ซึ่งก็คือ สวนหลวง

เขาวางเมล็ดพันธุ์ลงในดินและเทน้ำเล็กน้อยตามคำแนะนำในกระดาษ จากนั้น แดนีลก็เดินตรงไปยังห้องโถงฝึกอบรมกระตุ้นพลังงานโดยใช้ประตูที่ซ่อนอยู่ในห้องของเขา

วางกระถางลงด้านข้าง ขณะที่เขาเข้าสู่ท่านอนอีกครั้งหลังจากที่สั่งให้ระบบเปิดใช้งานเทคนิคพัฒนา

เนื่องจากดวงตาของเขาปิดลงและเขามุ่งเน้นไปที่การศึกษาการเคลื่อนไหวของพลังงานภายในร่างกายของเขา เขาจึงไม่ได้สังเกตเห็นว่า หมอกสีขาวจำนวนมากในห้องได้ถูกดึงและดูดซับเข้าไปโดยเมล็ดพันธุ์ในดิน

ในความเป็นจริง จำนวนที่มันดูดซับเข้าไปนั้นน้อยมาก จนจะไม่มีมนุษย์คนใดสามารถจะแยกแยะความแตกต่างได้

น่าเสียดาย เมล็ดพันธุ์นี้เผชิญหน้ากับระบบ ที่บันทึกเหตุการณ์นี้ขณะที่ยังคงวิเคราะห์และค้นหาว่าเมล็ดอีเชอร์เหล่านี้คืออะไร

……………………………………………………………………………..

ในเวลาเดียวกันนั้น ภายในห้องลับแห่งหนึ่งในราชอาณาจักรของเหล่าเอลฟ์

ด้านหนึ่งถูกปกคลุมด้วยแผงหน้าจอจากพื้นจรดเพดาน แสดงภาพต่างๆรอบทวีปแอนแกเรีย

อย่างไรก็ตาม ดวงตาผู้หญิง 2 คน ที่ยืนอยู่ในห้อง กลับจดจ้องไปยังแผงหนึ่งที่แสดงภาพของสถานที่ที่แดนีลเพิ่งจะไป

มันก็คือ ประตูชายแดนทางเหนือของราชอาณาจักรแลนธานอร์ จากมุมและตำแหน่งของภาพ มันสามารถจะบอกได้ว่า ผู้สังเกตการณ์มองลงมาจากด้านบนในมุมกว้าง

ผู้หนึ่งคนหนึ่งอ้าปากค้างขณะที่เธอเห็นร่างทั้งสองบินออกจากประตู ตรงไปยังตำแหน่งของราชากาดำอย่างแม่นยำไอรีนโนเวลขณะที่เธอเห็นภาพของราชาแห่งแลนธานอร์ปรากฎบนกำแพง ความตื่นตระหนกเล็กน้อยก็ปรากฎขึ้นบนใบหน้าของเธอ ราวกับเธอจดจำประสบการณ์อันเจ็บปวดที่ทำให้เกิดแผลภายในใจของเธอ

“เอลดร้า ควบคุมตัวเอง ตั้งแต่กลับมาจากแลนธานอร์ เจ้าดูเหมือนจะได้รับผลกระทบจากบางสิ่ง เจ้าต้องการจะไปที่เวลล์อ๊อฟโฟกัสหรือไม่?”

ได้ยินเช่นนั้น ผู้หญิงคนนั้นก็ตัวสั่นเล็กน้อยก่อนจะกล่าวตอบ

“ม..ไม่ องค์ราชินี ขอบประทานอภัยสำหรับการกระทำของข้า ข้าจะเอาชนะมันด้วยตัวเอง”

“ดี ข้าหวังว่าเจ้าจะทำได้ในเร็วๆนี้ ข้าไม่สามารถจะปล่อยให้ลูกสาวของข้าบอบช้ำจากเหตุการณ์เล็กๆเช่นนี้ได้ ติดต่อสายลับของพวกเราที่อยู่ในแลนธานอร์ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พวกเราจะต้องค้นหาเรื่องที่พวกเขาพูดคุยกันให้ได้ ก่อนการเลือกตั้งครั้งหน้า ข้าต้องการให้แลนธานอร์อยู่ภายใต้ฝ่าเท้าของข้า และข้าก็ไม่ต้องการให้ความปรารถนานี้ล้มเหลวเพราะเจ้าลูกครึ่งจากราชอาณาจักรกาดำ ไปจัดการซะ”

หลังจากกล่าวจบแล้ว ผู้หญิงที่ถูกเอลดร้าเรียกว่า ราชินี ก็หายตัวออกไปจากห้อง

เห็นแม่ของเธอจากไป เอลดร้าก็สั่นไหวขณะที่มีเหงื่อไหลออกมาจากหน้าผากของเธอ

เธอหยิบเครื่องประดับเวทมนต์สื่อสารออกมาจากกระเป๋า และรีบออกคำสั่งตามความต้องการของราชินี

ไม่ว่าสายลับจะตายไปมากเพียงใด เธอจะต้องทำบรรลุความต้องการของราชินีให้ได้ คิดเกี่ยวกับความล้มเหลว ร่างของเธอสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัว ขณะจดจำการทรมานที่เธอต้องอดทนจากครั้งก่อนที่เธอทำให้ราชินีไม่พอใจ

ราชินีแห่งเอลฟ์ เป็นคนที่น่าหวาดกลัวมากที่สุดสำหรับเธอ