142 NOA ตอนที่ 1

หลังจากส่งริปลีย์ออกไปพร้อมกับรายละเอียดแผนการทั้งหมดแล้วที่เขาต้องการแล้ว แดนีลก็เดินกลับไปยังห้องโถงฝึกอบรมกระตุ้นพลังงาน

ผังมักจะเป็นเครื่องประดับเวทมนต์ในตัวของมันเอง ซึ่งมันจำเป็นจะต้องได้รับการเอนชานท์จากผู้ที่เข้าใจการออกแบบของมันอย่างถี่ถ้วน ดังนั้น พวกเขาจึงสามารถจะขายเครื่องประดับเวทมนต์ของพวกเขาโดยที่ไม่ต้องกลัวว่า มันจะถูกคัดลอกได้โดยง่าย

แม้จะมีร้านค้ามากมายในแลนธานอร์ แต่ความหลากหลายของมันต่ำเกินไป ดังนั้น ริปลีย์จึงบอกว่า เขาจะติดต่อกับสหายเก่าของเขาบางคน ที่สามารถจะจัดหาทุกอย่างตามที่เขาต้องการได้

เนื่องจากเรื่องนี้มีความสำคัญเป็นอย่างมาก แดนีลจึงอนุญาติให้เขาใช้ทรัพยากรทั้งหมดได้ตามความจำเป็น

มองไปยังร่างโคลนที่กำลังดูดซับพลังงานอย่างช้าๆ เขานั่งรอมันจนกระทั่งครบชั่วโมง

“โจมตีข้าโดยใช้โคลน”

เนื่องจากสิ่งเหล่านี้เป็นคำแนะนำง่ายๆ แดนีลจึงไม่จำเป็นจะต้องเปลี่ยนจิตสำนึกเพื่อควบคุมโคลนเหมือนก่อนหน้านี้

ในฉับพลัน ร่างโคลนของเขากลายเป็นดั่งแสงขณะที่มันพุ่งเข้ามาหาเขา

แม้กระทั่งก่อนที่เสื้อผ้าของโคลนจะหล่นลงบนพื้น การโจมตีของมันก็ได้สลายหายไปหลังจากที่ปะทะกับแขนของแดนีล

ในความเป็นจริง เขาไม่ได้ระมัดระวังมากนัก เพราะโคลนได้ดูดซับพลังงานมาเพียงแค่ 1 ชั่วโมงเท่านั้น

ดังนั้น มันจึงทำให้เขาประหลาดใจอย่างมากเมื่อได้เห็นว่า การโจมตีของมันสามารถจะทำร้ายแขนของเขาได้

[การโจมตีสุ่ม : เลือกดาบลมที่ทรงพลัง]

ด้วยคำตอบนี้ หัวใจของแดนีลเริ่มจินตนาการถึงการโจมตีที่ทรงพลังยิ่งกว่า มันจะเป็นอย่างไรหากสะสมพลังงานเป็นเวลาหลายวัน หรือหลายสัปดาห์

ในความเป็นจริง นี่คือความฝันของเขา เขาต้องการที่จะสร้างเครื่องประดับเวทมนต์ครั้งเดียวที่สามารถจะปลดปล่อยการโจมตีระดับผู้ชนะออกไปได้

อย่างไรก็ตาม เมื่อคิดถึงมัน อีกคำถามก็ผุดขึ้นมาในหัวของเขา

จะเป็นอย่างไรหากเขาสะสมพลังงานเกินระดับผู้ชนะ

เป็นไปได้หรือไม่ที่เขาจะหยุดยั้งบุคคลระดับผู้ชนะด้วยการโจมตีของระดับพลังที่เหนือกว่า?

น่าเศร้าที่ความคิดในฝันทั้งหมดของเขาต้องสิ้นสุดลงเมื่อเขาถามระบบเกี่ยวกับขีดจำกัดสูงสุดของการโจมตี

[เนื่องจากระบบถูกจำกัดอยู่ที่ความซับซ้อนของระดับนักรบ ร่างโคลนจะสามารถทำการโจมตีได้มากที่สุดเพียงระดับนักรบขั้นสูงสุดเท่านั้น หากโคลนดูดซับพลังงานเกินระดับนี้ มันจะกระจัดกระจายออกไป เนื่องจากระบบไม่สามารถจะควบคุมมันได้อีกต่อไป หากต้องการจะลบข้อจำกัดนี้ จำเป็นจะต้องอัพเกรดระบบ]

อัพเกรดระบบอีกแล้ว

เมื่อสิ่งต่างๆสำหรับเขาเริ่มดีขึ้นเล็กน้อย แจ้งเตือนระบบที่ปรากฎขึ้นก็ทำให้เขาขุ่นเคืองอีกครั้ง

แน่นอนว่า สิ่งที่ทำให้เขาขุ่นเคืองก็คือ การขาดแคลนแต้มประสบการณ์ของเขา

แดนีลตัดสินใจว่า เขาจะต้องหาวิธีเพิ่มความพึงพอใจให้เร็วขึ้น จากนั้น เขาก็นั่งลงและเริ่มฝึกฝนต่อ

โคลนจะต้องใช้เวลารีเซต 1 วัน และเขาไม่ตั้งใจที่จะเสียเวลาใดๆ ในความเป็นจริง เขาคิดเกี่ยวกับมันแล้ว ร่างโคลนที่อาจจะถูกใช้เป็นเครื่องประดับเวทมนต์ครั้งเดียว มันมีความหมายว่า เขาจะต้องเลิกใช้ประโยชน์จากมันสำหรับการเพิ่มความเร็วในการฝึกฝนของเขาเป็น 2 เท่า

นี่เป็นเพราะหากเขายังดูดซับพลังงาน ไม่มีทางเลยที่มันจะมีพลังงานเพียงพอสำหรับการโจมตี

ดังนั้น มันจึงเป็นทางเลือกที่ค่อนข้างง่ายระหว่าง การเพิ่มพลังของเขาเองอย่างช้าๆ หรือเก็บสะสมพลังงานเพื่อความสิ้นเปลือง

ตระหนักถึงสิ่งนี้ เขาคิดย้อนกลับไปถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนอกพระราชวัง เมื่อครั้งที่เขากำลังทำการเข้ายึดบัลลังก์ สมาชิกของกองกำลังทั้งสามเหล่านั้น ต้องใช้เวลาในการเปิดใช้งานเครื่องประดับเวทมนต์ครั้งเดียว ในขณะที่บุคคลระดับผู้ชนะที่แท้จริง สามารถจะต่อยทำลายสิ่งกีดขวางได้ในทันที เหมือนที่เขาได้เข้าไปเห็นในความทรงจำนั้น

เนื่องจากอย่างหลังพึ่งพาสิ่งต่างๆภายนอกมากเกินไป และมันยังได้สกัดเส้นทางการฝึกฝนของเขา

ดังนั้น ทางเลือกของแดนีลจึงเป็นที่คาดการณ์กันได้

………………………………………………………………………………

1 เดือนต่อมา

พื้นที่แห่งหนึ่งทางตะวันออกของราชอาณาจักรแลนธานอร์

ตลาดท้องถิ่นที่มักจะคึกคักไปด้วยประชาชน แต่ในช่วงเช้า มันกลับกลายเป็นว่างเปล่า

เนื่องจากตื่นตระหนกจากความเปลี่ยนแปลงภายในฉับพลันนี้ เจ้าของร้านบางคนจึงได้ไปเรียกตำรวจ พวกเขาหวาดกลัวว่า จะมีโศกนาฏกรรมบางอย่างเกิดขึ้นกับประชาชนในพื้นที่นี้

ได้ยินเช่นนั้น ตำรวจก็รีบรายงานไปยังผู้บังคับบัญชาของพวกเขาในทันที จากนั้น ก่อนที่พวกเขาจะพบว่า ประชาชนทั้งหมดถูกเรียกตัวไปยังสถานที่เฉพาะที่เกี่ยวข้องกับพระราชวัง

ในความเป็นจริง การกระทำครั้งใหญ่นี้ก็เพื่อตัดขาดจากสายตาการสอบแนมโดยใช้เครื่องประดับเวทมนต์สิ่งกีดขวางทึบแสง ผู้คนจำนวนมากยืนอยู่รอบๆขณะที่พวกเขากำลังรอฟังเหตุผลที่พวกเขาถูกเรียกมา

หลังจากนั้นไม่นาน แผงหน้าจอก็ปรากฎขึ้นบนโพเดียวขนาดเล็กที่ก่อตัวขึ้นด้านหน้าพวกเขา

มองเห็นภาพของชายที่เป็นที่ชื่นชมของเกือบทุกคนในแลนธานอร์ ฝูงชนคุกเข่าลงข้างหนึ่งพร้อมกับยิ้มออกมาบนใบหน้า

ความทรงจำของพวกเขายังคงสดใหม่กับเหตุการณ์ที่พวกเขาประกาศยอมรับราชาองค์ใหม่ แม้ว่ามันจะมีอุบัติเหตุในระหว่างการประหาร แต่คำสัญญาของราชาที่ว่า ความยุติธรรมนั้นจะเพียงแค่ล่าช้าเท่านั้น และมันจะไม่ถูกยกเลิกอย่างแน่นอน ซึ่งมันได้ทำให้พวกเขามั่นใจ และทำให้พวกเขายังคงศรัทธาชายหนุ่มผู้นี้เป็นอย่างมาก

“ลุกขึ้น ประชาชนของเขตดาร์เปอร์ พวกเจ้าได้รับเลือกให้มีส่วนร่วมในการทดลองพิเศษที่ราชอาณาจักรแลนธานอร์กำลังดำเนินการเพื่อทดสอบการทำงานของเครื่องประดับเวทมนต์ใหม่ที่พวกเราได้พัฒนาขึ้น อย่างที่ทุกคนรู้ ใจปัจจุบัน พวกเราพึ่งพาการนำเข้าเครื่องประดับเวทมนต์จำนวนมาก ซึ่งมันมีค่าใช้จ่ายมหาศาล แต่หากผลิตภัณฑ์ที่น่าอัศจรรย์นี้ประสบความสำเร็จ พวกเราจะสามารถดึงดูดเอนชานเตอร์และช่างตีเหล็กที่มีความสามารถในการจัดหาสิ่งที่พวกเจ้าทุกคนต้องการในราคาที่ต่ำกว่าได้ ดังนั้น ข้าจึงขอให้ทุกคนมีส่วนร่วมและพยายามทำให้มันประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่ สมาชิกฝ่ายการวิจัยที่เพิ่งจัดตั้งขึ้นใหม่ จะอธิบายรายละเอียดให้พวกเจ้าฟังในเร็วๆนี้”

ได้ยินคำกล่าวเหล่านี้ การแสดงออกถึงความหวังก็ปรากฎบนใบหน้าของประชาชนที่เข้าร่วม

ในความเป็นจริง รายได้ของพวกเขาส่วนใหญ่หมดไปกับการซื้อเครื่องประดับเวทมนต์ที่จำเป็น ที่พวกเขาจะไม่สามารถทำงานได้หากไม่มีมัน ดังนั้น หากทำให้ค่าใช้จ่ายเหล่านี้สามารถจะลดลงได้ พวกเขาก็ยินดีที่จะทำทุกอย่าง

ไม่กี่นาทีต่อมา ชายบางคนในชุดคลุมสีน้ำเงินก็เดินเข้ามาพร้อมกับกระเป๋าใบใหญ่ที่เต็มไปด้วยบางสิ่งที่ดูเหมือนกระดาษ

คนที่มีความรู้ในหมู่พวกเขา มองไปที่มั่นพร้อมกับดวงตาที่เป็นประกาย

สิ่งเหล่านี้ทั้งหมดก็คือ…เครื่องประดับเวทมนต์

แม้ว่าพวกมันจะเป็นเครื่องประดับเวทมนต์สื่อสารที่ถูกที่สุด แต่ค่าใช้จ่ายสำหรับเครื่องประดับเวทมนต์สื่อสารระยะสั้นในแต่ละชิ้น ก็สูงถึง 10 แลนทอง

นี่คือเหตุผลที่ประชาชนส่วนใหญ่ไม่เคยมีเครื่องประดับเวทมนต์ทรงคุณประโยชน์นี้ ไม่ว่าอย่างไร ในการให้เลือกระหว่าง การซื้อสิ่งที่หรูหรา และการซื้ออาหารสำหรับหลายปี คนส่วนใหญ่จะเลือกอย่างหลังเกือบจะแน่นอน

“พวกเจ้าไม่จำเป็นจะต้องเสียค่าใช้จ่ายใดๆ เพียงแค่รับพวกมันไปและแต่ละคนก็ผูกมัดโลหิตกับพวกมัน”

เหตุผลที่พื้นที่นี้ได้รับการคัดเลือกหลักๆก็คือ ที่นี่มีผู้คนหลากหลาย ตั้งแต่ผู้ที่สามารถจะใช้เงินนับร้อยแลนทองโดยไม่กระพริบตาได้ ไปจนถึงผู้ที่สงสัยว่า พวกเขาจะได้รับอาหารมื้อต่อไปหรือไม่ ที่นี่มีบุคคลเกือบทุกสถานะในสังคม

ดังนั้น จึงมีหลายคนที่ไม่รู้ว่า การผูกมัดด้วยโลหิตคืออะไร

โชคดีที่มีสมาชิกฝ่ายการวิจัยเข้าไปช่วยพวกเขาในกระบวนการนี้

หลังจากทุกคนผูกมัดโลหิตกับเครื่องประดับเวทมนต์สื่อสารแล้ว แดนีลที่เฝ้าดูทุกอย่างอยู่ในห้องบัลลังก์ ก็ยิ้มออกมาก่อนจะสั่งให้ระบบตรวจสอบว่าทุกอย่างราบรื่นดีหรือไม่

ตลอดเดือนที่ผ่านมา แดนีลใช้เวลาเกือบทั้งหมดฝึกฝนด้วยความเร็วเป็น 2 เท่า ผลที่เกิดขึ้น ค่อนข้างที่จะน่าเหลือเชื่ออย่างมาก

[อัพเดทสถานะโฮสต์]

[สถานะโฮสต์ :]

[ระดับนักสู้โฮสต์ : มนุษย์-4(81%)]

[ระดับจอมเวทย์โฮสต์ : มนุษย์-4(81%)]

[ศักยภาพร่างกายของโฮสต์ : A+]

[ระดับความเข้าใจของโฮสต์ : สีทอง]

[สภาพโฮสต์ : ปกติ]

แม้เขาจะต้องใช้เวลานานถึง 3 ปี กว่าที่จะทะลวงถึงระดับมนุษย์ขั้น 4 จากเริ่มต้น ช่วงเวลานั้น ได้รวมถึงเวลาที่เขาฝึกฝนเพื่อเพิ่มศักยภาพร่างกายและระดับความเข้าใจด้วย

ด้วยทั้งสองได้มาถึงจุดสูงสุด มันจึงเป็นธรรมดาที่ความเร็วในการฝึกฝนของเขาจะทะยานขึ้นในตอนนี้

ด้วยความเร็วใจปัจจุบัน เขามั่นใจว่า เขาจะสามารถไปถึงขั้นสูงสุดของระดับมนุษย์ได้ใน 4 ปี

ระดับนักรบในอายุ 20 ปี นี่เป็นสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในราชอาณาจักรทั้งหก

แน่นอนว่า คนอย่างแดนีลที่มีศักยภาพสูงสุด, ความเร็วในการฝึกฝน 2 เท่า และทรัพยากรที่ไม่จำกัด มันเป็นกรณีที่หาได้ยาก ดังนั้น มันจึงเป็นธรรมดา ที่เขาจะสามารถเอาชนะสถิติทั้งหมดที่อยู่ใจกลางแอนแกเรียได้

แดนีลยิ้มกว้างให้กับความก้าวหน้าของตัวเอง เขาเดินกลับไปยังห้องโถงฝึกอบรมกระตุ้นพลังงานและนอนลง ก่อนที่จะส่งร่างโคลนออกไปจัดการเรื่องต่างๆที่เกี่ยวข้องกับแผนที่ทะเยอทะยานของเขาด้วยการใช้เครื่องประดับเวทมนต์สื่อสาร

แฟนเพจ : WDS แปลไทย