60 แผนการประสบความสำเร็จ

***หมายเหตุ : ไม่มีตอนที่ 159 นะครับ เนื่องจากผู้แต่งใช้มันกล่าวเรื่องอื่นที่ไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่อง แอดจึงไม่แปลลงครับ

กลับเข้ามาในพระราชวังของเอลดินอร์ เอลดร้าล้างหน้าด้วยน้ำเย็น ก่อนจะตรวจเช็คตัวเองในกระจก

ตามที่แม่ของเธอมักจะกล่าวอยู่เสมอ ใบหน้านั้นมีความสำคัญอย่างมาก แม้ว่าเธอจะต้องพบกับประชาชนที่อ้างว่า มีข้อมูลที่สามารถจะช่วยราชอาณาจักรเอลดินอร์ได้ แต่มันก็ไม่มีเหตุผลที่เธอจะไม่ล้างคราบน้ำตาที่เหลือค้างอยู่ที่แก้มของเธอ

หลังจากตรวจเช็คจนมั่นใจแล้ว เธอก็ยิ้มบางๆออกมา ก่อนจะบังคับเปลี่ยนใบหน้าเป็นการแสดงออกที่จริงจัง

เธอจำไม่ได้แล้วว่า ครั้งสุดท้ายที่เธอยิ้มออกมาอย่างจริงใจนั้น มันนานเพียงใดแล้ว

ตระหนักถึงสิ่งนี้ เอลดร้าก็สงสัยว่า ชีวิตของเธอได้กลายมาเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร

ขณะที่เธอมักจะคิดเช่นนี้อยู่บ่อยครั้ง เธอนึกย้อนกลับไปในสมัยเด็ก ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่เธอมีความสุขที่สุดในชีวิตของเธอ

เธอจำได้ว่า เธอเคยอยู่ในครอบครัวธรรมดา โดยพ่อจะออกไปทำงานทุกวัน ขณะที่แม่จะคอยดูแลเธอ ในตอนนั้น แม้ว่าการใช้ชีวิตของพวกเขาจะยากลำบากอยู่บ้าง แต่เธอก็ไม่เคยที่จะรังเกียจมัน เพราะมันเป็นช่วงเวลาที่เต็มไปด้วยความรัก

ทุกวัน เธอและแม่ของเธอจะทำอาหารด้วยกันขณะที่รอพ่อกลับบ้าน หลังจากกลับมาแล้ว เขาจะก็อุ้มเธอมาไว้บนไหล่ของเขาและตั้งใจฟังขณะที่เธอกล่าวสิ่งที่เธอทำในวันนั้นๆ

ข้อเสียเพียงอย่างเดียวในความทรงจำนั้นก็คือ เธอมักจะได้ยินเสียงตะโกนจากห้องของพ่อแม่เธอในตอนกลางคืน ซึ่งมันทำให้เธอนอนไม่หลับ

จากที่เธอจับใจความได้ เธอเข้าใจว่า พ่อแม่ของเธอหนีตามกันมา เนื่องจากแม่ของเธอหลงรักเอลฟ์ชายที่ตระกูลไม่ยอมรับ

ต่อมา ตระกูลของแม่เธอ ซึ่งเป็นหนึ่งในตระกูลที่มีชื่อเสียงที่สุดในเอลดินอร์ ได้ถูกสังหารหมู่ในคืนเดียวด้วยเหตุผลบางอย่างที่เอลดร้าไม่รู้เอลดร้าไม่รู้

แม้ว่าแม่ของเธอจะเป็นผู้รอดชีวิตคนสุดท้าย ซึ่งมีสิทธิ์ในการรับมรดกของตระกูล แต่ตระกูลของเธอก็ได้กำหนดเงื่อนไขไว้ว่า เธอจะได้รับมรดกก็ต่อเมื่อเธอยอมหย่าร้างกับสามีของเธอ

สิ่งนี้นำมาซึ่งการโต้เถียงกันหลายคืน ซึ่งแม่ของเธอต้องการจะหย่าร้างชั่วคราว เพื่อที่เธอจะได้รับมรดกของตระกูล

เอลดร้าไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น ภาพสุดท้ายที่เธอจำได้ก็คือ พ่อของเธอเข้ามาในห้องของเธอและจูบเธอที่หน้าผากพร้อมน้ำตา เขามองเธอซักพักก่อนที่จะจากไป

ตั้งแต่นั้นมา ไม่ว่าเธอจะถามมากเพียงใด เธอก็ไม่เคยได้รับคำตอบเกี่ยวกับที่อยู่ของเขาอีกเลย พวกเธอแม่ลูกย้ายไปอยู่คฤหาสน์ที่แม่ของเธอเคยอยู่ และแม่ของเธอก็เริ่มอาชีพการเมืองด้วยเงินที่เธอได้รับมา

ก๊อกๆ!

ได้ยินเสียงเคาะประตู เอลดร้ากลับมาจากความทรงจำของเธอ

หลังจากถูกนำไปยังห้องเล็กๆห้องหนึ่งแล้ว เธอก็เข้าไปและปิดประตู ก่อนจะนั่งลงตรงหน้าชายคนหนึ่ง

โบกมือให้เขานั่งลง เธอรินไวน์ลงในแก้วก่อนที่จะจิบมันและกล่าวว่า “บอกสิ่งที่เจ้ารู้ด้วยคำกล่าวที่น้อยที่สุดเท่าที่สามารถจะทำได้ ข้าจะเป็นคนตัดสินใจเกี่ยวกับรางวัลเอง หากข้าพบว่าเจ้าไม่สนใจคำสั่งนี้ เจ้าจะถูกโยนออกไปและถูกตั้งข้อหาเพราะทำให้รัฐเสียเวลา”

ในความเป็นจริง เอลดินอร์มีนโยบายการซื้อข้อมูลด้วยเงิน หากใครบางคนสามารถให้ข้อมูลใดๆที่เป็นประโยชน์ พวกเขาจะได้รับเงินตามคุณค่าของข้อมูล

หากไม่เป็นเช่นนั้น การจ่ายเงินจะถูกระงับไว้จนกว่าข้อมูลจะได้รับการตรวจสอบ

โดยปกติแล้ว มีหน่วยงานพิเศษในพระราชวังที่ดูแลเรื่องนี้ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากมันใกล้เลือกตั้งแล้ว แม่ของเธอจึงสั่งให้เธอดูแลเรื่องนี้ด้วยตัวเอง

สังเกตเห็นว่า ชายคนนี้มีการแสดงออกถึงความเป็นคนหิวเงิน เอลดร้าจึงรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยขณะที่เธอรอให้เขากล่าว

“ท..ท่านหญิง ข้าได้ยินเพื่อนบ้านที่อยู่ไม่ไกลกล่าวว่า จะมีการประชุมเกิดขึ้นวันพรุ่งนี้ ที่ผับเอลวิชในเอลฟาเวนใต้ ซึ่งจะมีบุคคลสำคัญเข้าร่วมด้วย นั่นคือทั้งหมดที่ข้าจับใจความได้”

หนึ่งประโยค เธอรู้สึกโล่งใจที่เขาไม่ได้เลือกที่จะเพิกเฉยต่อคำสั่งของเธอและทำให้เธอไม่พอใจ เอลดร้าเรียกองครักษ์เข้ามาและกล่าวว่า “ไปที่บ้านของชายคนนี้พร้อมกับเขา และตรวจสอบว่าเพื่อนบ้านของเขาเป็นใคร”

เห็นว่าคำกล่าวของเขาไม่ได้ถูกปฏิเสธในทันที ชายคนนั้นก็แสดงออกถึงความสุข เสื้อผ้าของเขาสีซีดจนเกือบหมด ซึ่งมันเห็นได้ชัดว่าเขาแทบจะไม่มีเงินเลย

เห็นเขายื่นมือออกมาข้างหน้าพร้อมใบหน้าที่ปิติยินดี เอลดร้าก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะถอยกลับหลังเพื่อหลบเลี่ยงมือที่สกปรกของเขา

อย่างไรก็ตาม มันดูเหมือนว่า ความสุขจะชนเข้ากับสมองของเขา ทำให้เขาสะดุดเก้าอี้และล้มลงมาทางเธอ

กลิ่นที่น่ารังเกียจของใครบางคนที่ไม่ได้อาบน้ำมานานหลายสัปดาห์ฟุ้งออกมา เห็นเช่นนั้น เอลดร้าก็รีบถอยออกมาและออกจากห้องไปในทันที

เห็นลูกสาวของราชินีหน้าบูดออกมา เหล่าทหารก็ยักไหล่ ก่อนจะเข้าไปในห้องและพาชายคนนั้นออกมา

องครักษ์นายหนึ่งได้รับมอบหมายให้ปฏิบัติตามคำสั่งของเอลดร้า

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าองครักษ์จะเดินข้างๆชายคนนั้น แต่เขาก็ไม่ได้สังเกตเห็นการแสดงออกที่แสดงถึงความสำเร็จของภารกิจจากชายคนนั้น

………………………………………………………………………………

ในขณะเดียวกัน ภายในห้องบัลลังก์ของราชอาณาจักรกาดำ

ชายชราจับกระดาษแผ่นหนึ่งไว้ในมือ ขณะที่อ่านรายชื่อเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นในแอนแกเรีย ขณะที่ราชากาดำนั่งอยู่บนบัลลังก์พร้อมกับการแสดงออกอย่างเหนื่อยหน่าย

จนถึงตอนนี้ มีข่าวเกี่ยวกับอาราเฟลและปัญหาในการทำเหมืองอีเธอร์ซึ่งอยู่ในเขตแดนของพวกเขา

เห็นว่าหัวข้อเปลี่ยนไปเป็นแลนธานอร์ ราชากาดำก็นั่งตัวตรงและตั้งใจฟัง ซึ่งมันทำให้มีรอยยิ้มปรากฎขึ้นบนใบหน้าของชายชรา

“แลนธานอร์กำลังทดสองผลิตภัณฑ์ที่เรียกว่า ‘เครือข่ายแห่งแอนแกเรีย’ กลุ่มคนที่ถูกคัดเลือก ได้รับเครื่องประดับเวทมนต์สื่อสารฟรี ซึ่งสิ่งที่ออกอากาศในเครือข่ายนี้ก็คือ ข่าวต่างๆในแอนแกเรีย”

“เขาทำอะไรอยู่? แล้วเมล็ดพันธุ์อีเชอร์ล่ะ? เหตุใดพวกเราถึงยังไม่เห็นการเคลื่อนไหวในส่วนของเขาเลย?”

ได้ยินราชากาดำถามเช่นนี้ทุกครั้งเมื่อได้ยินข่าวเรื่องของแลนธานอร์ ชายชราก็ถอยหายใจอย่างขุ่นเคืองเล็กน้อย ก่อนจะกล่าวว่า “เนื่องจากมันเป็นชายแดน พวกเราจึงมีสายลับคอยเฝ้าดูอยู่ตลอดเวลา ไม่มีทางที่เขาจะทำอะไรโดยที่พวกเราไม่รู้เกี่ยวกับมัน แม้จะเป็นไปได้ว่า เขาอาจจะค้นพบบางวิธีแล้ว แต่มันจำเป็นจะต้องรอให้ถึงการเก็บเกี่ยวเมล็ดอีเชอร์เสียก่อน”

ไม่พอใจกับคำตอบ ราชากาดำโบกมือเป็นสัชญญาณให้ชายชรารายงานต่อไป

ไม่กี่นาทีต่อมา ชายชราก็ออกมาจากห้องบัลลังก์ จากนั้น เขาก็เผากระดาษด้วยเปลวเพลิง

อย่างน่าประหลาด เปลวเพลิงเป็นสีม่วงซึ่งเป็นเอกลักษณ์บางอย่าง จากนั้น ก็ไม่มีเถ้าถ่านใดๆหลงเหลืออยู่อีก

สุดทางเดินที่มีห้องบัลลังก์ ชายชรามองไปรอบๆก่อนจะเข้าไปในประตูลับีที่ซ่อนอยู่ในกำแพงด้านข้าง

ภายในเป็นบันไดยาว ซึ่งเชื่อมต่อไปยังลานกว้างใหญ่ซึ่งเป็นไปด้วยพืชพันธุ์หลากหลายชนิดที่เติบโตอยู่ภายใน

หลังจากของลานนี้ทำด้วยหิน

ขณะที่เขาเงยหน้าขึ้น ชายชราก็จดจ้องไปยังจุดที่สว่างสไวซึ่งอยู่ไม่ไกล

มีบางคนจดจ้องมายังเขาจากบนต้นไม้ เห็นเขาเข้ามา พวกเขาก็พยักหน้าก่อนจะกลับไปทำงานของพวกเขาต่อ

เดินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ชายชราไปถึงกระท่อมแห่งหนึ่ง

เปิดประตู เขาหันกลับมามองพื้นที่กว้างใหญ่ซึ่งเต็มไปด้วยดินแห้งแล้ง ที่ดูเหมือนจะเพิ่งเกิดขึ้นไม่นานมานี้ ที่นี่และที่นั่น เศษเสี้ยวใบของอีเชอร์สามารถจะมองเห็นได้ ซึ่งมันฉีกขาดหลังจากที่ต้นถูกเก็บเกี่ยวไป

ถอนหายใจอย่างรุนแรง ชายชราเดินเข้าไปในกระท่อมก่อนจะปิดประตูและเปิดทางเดินลับลงใต้ดินหลังจากร่ายคาถาบางอย่าง

เข้าไป เขาเดินลงไปซักพักก่อนจะไปถึงห้องใต้ดินทรงกลม จากนั้น เขาก็เปิดประตูและเข้าไป

หากแดนีลอยู่ที่นี่ เขาคงจะต้องอ้าปากค้างอย่างแน่นอน เพราะชายชราได้เดินเข้าไปยังห้องโถงฝึกอบรมกระตุ้นพลังงานตามธรรมชาติซึ่งดูเกือบจะเหมือนของเขา โดยมีส่วนที่แตกต่างกันเพียงเล็กน้อย

แฟนเพจ : WDS แปลไทย