หนึ่งชั่วโมงต่อมา.

ด้านนอกทางเข้าหลักของวิทยาลัยลอรัน

ขณะนี้อยู่ในชั้นเรียนมีคนเดินถนนเพียงไม่กี่คนที่ผ่านทางเข้าหลักแม้แต่หลินเสี่ยวที่มาสายก็เข้าเรียนแล้ว

หญิงสาวที่เรียวสวยยืนอยู่ตรงทางเข้าหลักมองไปรอบ ๆ ผมหางม้าสีชมพูของเธอค่อย ๆ โบยราวกับว่าเธอกำลังรอใครซักคน

“ ทำไมพวกเขาถึงยังไม่มา?” โรซี่บ่นอย่างใจร้อน

ตามรายงานของอาฟู่ เชนไตหยิน เจ้าหญิงในตำนานคนนั้นจะมาถึงวิทยาลัยลอรันหลังคาบหนึ่งนั่นคือเหตุผลที่เธอยืนอยู่ที่ทางเข้าหลักอย่างโง่เขลาแต่เธอก็ยังไม่เห็นเธอหลังจากรอมานาน

“ เหอะ…ข้าไม่สนใจข้าจะรอจนกว่าเธอจะมาถึง!” โรซี่ดึงพลังของเธอออกมาเพราะไม่เต็มใจที่จะยอมรับและวางแผนอย่างดื้อรั้นที่จะรออย่างไม่มีกำหนด

ทำไมเชนไตหยินถึงแต่งงานกับซีซาร์ได้แต่เธอทำไม่ได้? เป็นเพราะเชนไตหยินเป็นเจ้าหญิงและเธอก็เป็นขุนนางที่ไม่ควรพูดถึงเลยเหรอ?

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้โรซี่ก็โกรธแค้น

“ หืม เธอเป็นเจ้าหญิงแล้วไงล่ะ? บางทีเธออาจมีตาที่คดเคี้ยวจมูกที่เน่าและน่าเกลียด! บางทีบุคลิกของเธออาจเลวทรามการวางตัวและน่ารำคาญยิ่งกว่าหลินเสี่ยวและเอเลน่าสาวใช้ของเขา!”

“ เมื่อเธอมาถึงที่นี่ข้าจะให้เธอรู้ว่าเธอด้อยกว่าข้ามากแค่ไหน!”

– ปรากฎว่าคุณหนูโรซี่ไม่ได้มาที่นี่เพื่อต้อนรับเจ้าหญิงแต่เพื่อปิดกั้นทางเข้าหลักและทำให้เธอเดือดร้อน

โรซี่กำกำปั้นของเธอและพูดออกมาดัง ๆ ด้วยตัวเองเพราะเธอมุ่งเน้นไปที่จุดที่เธอไม่ได้สังเกตเห็นเส้นทางรถผ่านของเธอ

รถหยุดที่ทางเข้าหลักและออกมาเป็นหญิงสาวร่างสูงที่สวยงามพร้อมขาเรียว

ทันทีที่เธอลงจากรถความงามนี้ครั้งแรกที่เห็นโรซี่บ่นกับตัวเองที่ทางเข้า เธออยู่ไม่ไกลเกินไปเธอได้ยินโรซี่พูดคำสองคำ

เจ้าหญิง, ด้อยกว่า, ข้า, โดดเด่น …

“? เธอ….” เนื่องจากความอยากรู้ของเธอเธอจึงเดินไปทีละขั้นเพื่อไปยังโรซี่ แม้ว่าเธอจะใส่รองเท้าส้นสูงและทำเสียงกรีดร้องสิ่งแปลก ๆ ก็คือโรซี่ไม่สังเกตเห็นเธอเข้ามาใกล้และยังบ่นกับตัวเองราวกับว่าเธออยู่คนเดียว

“ ขอโทษที่รบกวนเจ้า” เธอเคาะไหล่ของโรซี่เบา ๆ “ เจ้าเป็นนักเรียนจากวิทยาลัยลอรันไหม?”

“ ใครนะ ใครนะ?” โรซี่รู้สึกประหลาดใจอย่างสมบูรณ์

เธอเป็นกังวลกับการพูดไม่ดีเท่านั้นและไม่ได้สังเกตว่ามีใครบางคนยืนอยู่ข้างหลังเธอ! เมื่อเธอกลับมาถึงความรู้สึกของเธอเธอสังเกตเห็นว่ามันเป็นความงามที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน

“ ใช่ข้าเป็นนักเรียนจาก วิทยาลัยลอรัน” โรซี่ตอบกลับโดยสัญชาตญาณและตอบโดยไม่รู้ตัว“ เจ้าเป็นใคร?”

“ ฮี่ฮี่ เจ้าไม่ได้พูดถึงเจ้าหญิงก่อนหน้านี้เหรอ?” เธอถาม

“ อ๊ะ?” โรซี่พยักหน้า

“ ข้าเดาว่าข้าเป็นเจ้าหญิงที่เจ้าพูดถึง” เธอยิ้มเบา ๆ และดวงตาที่รักของเธอทำให้เธอดูบอบบางและมีเสน่ห์“ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะข้า เชนไตหยิน”

เชนไตหยิน ชื่อที่คุ้นเคย …

“อะ อะไรนะ? ท่านคือเจ้าหญิงแห่งราชวงศ์ฉินผู้ยิ่งใหญ่!?” โรซี่รู้สึกงี่เง่าอารมณ์ที่ซับซ้อนทุกชนิดพุ่งเข้ามาในหัวของเธอแล้วก็ปิดตัวลงทันที

อารมณ์เริ่มแรกของเธอนั้นทำให้เธอประหลาดใจเธอคิดว่าเชนไตหยินนั้นน่าเกลียดแต่หลังจากได้เห็นตัวเองเธอก็รู้สึกทึ่งในความงามของเธอ

ขา…ขายาว…ขาผอมและยาว…ด้วยความช่วยเหลือจากรองเท้าส้นสูงสีแดงของเธอขาของเชนไตหยินนั้นดูยาวและเรียวยาวยิ่งขึ้น เธอสูงกว่าโรซี่ถ้าเธอมองลงไปเล็กน้อยเธอสามารถเห็นขาที่สวยงามของเธอที่ถูกผูกไว้แน่นด้วยถุงน่องสีดำ

เธอต้องการที่จะเอื้อมมือออกไปและรู้สึกถึงความเรียบเนียนที่นุ่มนวลนั้นจะต้องรู้สึกดี … หัวของโรซี่ก็เต็มไปด้วยความคิดที่ผิดปกติซึ่งแม้แต่เธอเองก็รู้สึกละอายใจ

ใช่แล้วความรู้สึกที่สองของเธอก็น่าละอาย พูดจาไม่ดีกับใครบางคนที่อยู่ด้านหลังของพวกเขาและถูกจับมือแดงเธออยากจะหาช่องเพื่อคลานเข้าไป!

ด้อยกว่า? ที่โดดเด่น?

ตอนนี้เจ้าหญิงที่ยิ้มอย่างนุ่มนวลโดดเด่นกว่า? หรือว่าโรซี่ที่พูดน้อยกว่ากัน?

มันเป็นการตัดสินใจที่ชัดเจน

สังเกตเห็นความลำบากใจของอีกฝ่าย เชนไตหยินหัวเราะเบา ๆ และไม่ใส่ใจกับสิ่งที่โรซี่พูดก่อนหน้านี้เธอยกมือขึ้นแล้วค่อย ๆ ลูบหัวเล็กของโรซี่

“ สาวน้อยทำไมเจ้าไม่พูดละ? ฮี่ฮี่ เจ้าควรมาจากตระกูลชิลเด้ใช่มั้ย”

“? ชะใช่คะ …” โรซี่พยักหน้าอย่างว่างเปล่า

“ อย่างที่คาดไว้ข้ารู้ทันทีหลังจากเห็นผมสีชมพูของเจ้า เจ้าชื่ออะไร?”

“โรซี่ …”

“ โอ้” เชนไตหยินแตะริมฝีปากด้วยนิ้วชี้ของเธอการแสดงออกราวกับว่าเธอกำลังไตร่ตรองอย่างจริงจังเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่างหลังจากนั้นครู่หนึ่งเธอก็ได้รับคำตอบของเธอ“ พ่อค้าผู้ยิ่งใหญ่ลูกสาวคนสุดท้องของแม็คคาร์ธี่ ชิลเด้ ลูกสาวคนเล็ก โรซี่?”

“ ท่านรู้จักข้า?” โรซี่ตอบอย่างไม่น่าเชื่อ

“ ข้าเคยพบพ่อของเจ้าแล้ว” เชนไตหยินยิ้มเบา ๆ แล้วพูดว่า“ งั้นเจ้ามาต้อนรับข้าเป็นพิเศษ?”

“ ต้อรับท่าน?” โรซี่ปลื้มนิดหน่อยเธอเพิ่งจำได้ว่าเธอมองหาปัญหา! แต่เมื่อถึงตอนนี้เธอก็เปลี่ยนเพลงอย่างรวดเร็ว“ ใช่ใช่ใช่ข้ามาต้อนรับท่าน!”

“ เฮ้อ ขอบคุณ คุณหนูน้อยโรซี่” เชนไตหยินสัมผัสหัวเล็กของโรซี่อีกครั้งแสดงให้เห็นถึงความอ่อนโยนของพี่สาวใหญ่

“คถณหนูน้อย?” เธอได้ยินเรีกยังงั้นโรซี่อยู่ในความสับสนงง

ลักษณะการพูดที่อ่อนโยนของเชนไตหยินนั้นอ่อนหวานและอ่อนโยนและทำให้รู้สึกอบอุ่น

เธอไม่รู้ว่ามันเป็นนิสัยของเธอหรือไม่ แต่ดวงตาของเชนไตหยินนั้นเปิดและปิดครึ่งหนึ่งโดยที่มุมตาของเธอหล่นลงมาและมีไฝที่ด้านล่างของตาขวาของเธอมันเหมือนดวงตาของเธอพูดคำพูดของรัก.

มันน่ากลัวน่ากลัวเกินไป!

โรซี่สั่นโดยไม่รู้ตัว

ผู้หญิงคนนี้เป็นหญิงสกปรก! ผู้ชักชวนไปในทางผิด! ผู้ล่อลวง! โรซี่ที่เป็นผู้หญิงเกือบถูกโยนลงไปในความวุ่นวายเพราะเธอ ถ้าเป็นผู้ชายวิญญาณของเขาก็คงจะถูกยึดไปแล้ว!

หากซีซาร์เห็นขาเรียวของเธอซีซาร์จะไม่สามารถควบคุมตัวเองได้! เขาอาจจะบ้าไปเพราะเธอ! ทันใดนั้นความรู้สึกวิกฤตก็ปลุกเธอขึ้นมา!

มีเพศสัมพันธ์กับพี่สาวและน้องสาวของเจ้าไป ข้าจะไม่มอบซีซาร์ให้เจ้าแน่นอน!

โรซี่ตัดสินใจแล้ว!

“ข้า…”

ก่อนที่โรซี่จะสามารถร้องเรียนได้หมด เชนไตหยินก็ขัดจังหวะเธอ

“ คุณหนูน้อยโรซี่ ข้าอยากถามเจ้าเกี่ยวกับนักเรียนคนนึง” เชนไตหยินถามในขณะที่ยิ้มแย้มแจ่มใส

ถามเกี่ยวกับนักเรียน โรซี่ตั้งการ์ดทันที

ใคร? ซีซาร์ใช่ไหม! ท้ายที่สุดพวกเขาหมั้นและมีความสัมพันธ์กับคู่หมั้นและคู่หมั้นที่แท้จริงดังนั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่เธอต้องการเพิ่มความเข้าใจของเธอ

โรซี่หัวเราะอย่างน่ากลัวในขณะที่เธอคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ข้าจะไม่ยอมให้เจ้าไปตามทางของเจ้า

เธอตัดสินใจว่าเธอจะหลอกว่าโง่เกี่ยวกับสิ่งที่เกี่ยวข้องกับซีซาร์! เธอจะทำให้จิ้งจอกนี้ยอมรับความพ่ายแพ้อย่างแน่นอน!

แต่คำพูดของเชนไตหยินทำให้เธอรู้สึกผิดหวังอย่างมาก

“ คุณหนูน้อยโรซี่มีนักเรียนในแผนกเวทย์มนตร์ที่มาจากเผ่าตะวันออกไหม? เขาเป็นเด็กผู้ชายที่มีผมสั้นสีดำและมีสาวตาสีแดงที่มีผมสีเงิน อ่าใช่แล้วแม่บ้านของเขามีหน้าอกที่ใหญ่มากกกกก” เชนไตหยินยิ้มกระพริบตาและใช้มือของเธอเพื่อแสดงท่าทางว่าหน้าอกของแม่บ้านใหญ่ขึ้นเท่าใด

“ โอ้มีคนแบบนั้น…เขาชื่อหลินเสี่ยว” โรซี่ยื่นริมฝีปากของเธอ

ชายหนุ่มที่มีผมสีดำสั้นกับสาวตาสีเงินผมสีแดงที่มีหน้าอกใหญ่เธอไม่สามารถคิดถึงใครอื่นนอกจากหลินเสี่ยว

แต่ทำไมเชนไตหยินถึงถามเกี่ยวกับหลินเสี่ยวโดยเฉพาะ?

“ เขาชื่อหลินเสี่ยวนี้เอง ฮา…” เชนไตหยินพยักหน้า“ น้องสาวตัวน้อยตัดสินด้วยสีหน้าของเจ้าดูเหมือนว่าเจ้ารู้จักเขาเหรอ?”

“ อืมเขาเป็นเพ…ไม่ใช่ไม่ใช่เพื่อนร่วมชั้น!” คำว่าเพื่อนเกือบจะออกมาแต่โรซี่ก็รีบแก้ไขตัวเองอย่างรวดเร็ว

คนอย่างหลินเสี่ยวจะเป็นเพื่อนได้อย่างไร? แม้ว่าหลินเสี่ยวจะช่วยชีวิตเธอไว้และทำดีกับเธอและยิ้มแย้มแจ่มใสเสมอแต่พวกเขาไม่ใช่เพื่อนกัน!

“ เป็นเพียงเพื่อนร่วมชั้นเท่านั้น?” เชนไตหยินถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น“ คุณหนูน้อย ข้าอยากเข้าใจเขามากกว่านี้เจ้าช่วยเล่าเรื่องเขาหน่อยได้ไหม?”

“ อะไรนะ?” โรซี่ไม่เชื่อหูเธอ

ต้องการที่จะเข้าใจเขามากขึ้น ใคร หลินเสี่ยวเนี่ยนะ? เจ้าหญิงจึงมีความคิดริเริ่มที่จะลองและหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับผู้ชายคนนั้น?

มันแปลกทำไมเธอไม่อยากรู้เรื่องคู่หมั้นของเธอแต่เป็นคนที่ไม่คุ้นเคย

เฮ้ย เชนไตหยิน เจ้าเป็นคู่หมั้นของซีซาร์ เจ้าจะถามเกี่ยวกับผู้ชายคนอื่นทำไม? อย่าบอกข้าว่าเจ้าดูถูกซีซาร์? หรือเจ้าเป็นเจ้าหญิงที่หลวม ถ้าเป็นไปได้โรซี่ก็อยากจะดุเธอ

ซีซาร์หล่อมากเขาดีกว่าหลินเสี่ยวในทุก ๆ ทาง

“ หลินเสี่ยว? อืมเขาเป็นแค่หมวกระดับห้า! เขาน่ารำคาญมากเขาไม่สามารถเทียบกับซีซาร์ได้! …เดี๋ยวก่อนนั่นไม่ถูกต้อง!” โรซี่เคยชินกับคำพูดของหลินเสี่ยวแต่เธอก็ปิดปากอย่างรวดเร็ว

ด่าหลินเสี่ยว และยกย่อง ซีซาร์นั่นคือสิ่งที่เธอคุ้นเคย แต่ตอนนี้มันไม่เหมาะสม

เป้าหมายของเธอคือทำให้เชนไตหยินยอมแพ้ต่อซีซาร์ ล้มเลิกการหมั้นในขณะนี้ความสนใจของเชนไตหยินหันไปหาหลินเสี่ยวโดยบังเอิญนั่นไม่ใช่โอกาสที่ดีที่สุด!

โรซี่ก็มีความคิดที่ยอดเยี่ยม!

เธอต้องการให้เชนไตหยินเชื่อว่าจริง ๆ แล้วหลินเสี่ยวเป็นคนที่โดดเด่นเป็นพิเศษ!

เธอจะสรรเสริญหลินเสี่ยวและดูถูกซีซาร์ต่อหน้าเชนไตหยิน!

หลินเสี่ยวเป็นวีรบุรุษและซีซาร์เป็นคนหัวดื้อ!

หลินเสี่ยวเป็นคนจริงและซีซาร์เป็นคนขี้ขลาด!

หลินเสี่ยวเป็นอัจฉริยะที่มีพรสวรรค์และซีซาร์ก็แค่รอคอยความตาย!

ถูกต้องเช่นนั้น!

บางทีถ้าเธอทำอย่างนั้น เชนไตหยินอาจจะชอบหลินเสี่ยวและจะไม่รบกวนซีซาร์!

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้โรซี่ก็เปลี่ยนวิธีการพูดของเธอทันที

“ เจ้าหญิง…หลินเสี่ยวเขาเป็นอัจฉริยะ!” โรซี่พูดอย่างตื่นเต้น

“โอ้?”

“ ไม่เพียงแต่เขาหล่อและอ่อนโยนเท่านั้นเขายังเป็นที่นิยมและมีผู้หญิงมากมายชอบเขาและต้องการเป็นแฟนสาวของเขา!”

“ จริงเหรอ?” เชนไตหยินถามด้วยความสงสัย

“จริงๆ! เขามีพรสวรรค์ทางเวทมนตร์สูงและเป็นนักเรียนที่ทรงพลังที่สุดในภาควิชาเวทมนตร์! ยิ่งกว่าซีซาร์มาก!”

“ โอ้?” เชนไตหยินแสดงความสงสัยของเธอ

“มันเป็นความจริง! ก่อนระหว่างการฝึกซ้อมการต่อสู้ที่แท้จริงเขาก็จัดการผู้นำแจ็คคาลด้วยตัวเอง เขาจัดการเองทั้งหมด!”

“ แต่น้องสาวโรซี่ตัวน้อย…ข้าได้ยินมาว่าผู้ที่ได้รับการประเมินระดับ S ในการฝึกซ้อมการต่อสู้ที่แท้จริงคือซีซาร์” เชนไตหยิน ถาม

“ โอ้…นั่นเป็นของปลอมทั้งหมด! ซีซาร์เป็นคนแอบอ้างได้เครดิตทั้งหมด!” โรซี่อธิบาย

“ แอบอ้าง?” หลังจากได้ยินแล้วดวงตาของเชนไตหยินก็เกือบจะเปิดกว้างหมด