Picked up a Demon King to be a Maid – ตอนที่ 80
ในที่สุดเธอก็ได้เปิดเผยหางจิ้งจอกของเธอ?
เอเลน่าจ้องที่เชนไตหยินอย่างเหนียวแน่นต้องการหาเบาะแสจากการแสดงออกของเธอ
เธอมั่นใจว่าผู้หญิงที่สอดแนมพวกเขาในช่วงซ้อมเมื่อสองสามวันที่ผ่านมาคือเชนไตหยิน! นอกเหนือจากเส้นผมสีดำเส้นนั้นเธอพบหลักฐานอื่น!
ออร่านั่นเป็นข้อพิสูจน์ที่ดีที่สุด!
วันนั้นมีใครบางคนซ่อนตัวอยู่อย่างชัดเจนบนชั้นสองมองดู แต่เรดาร์ตรวจจับเวทมนต์ของเอเลน่าไม่สามารถตรวจจับเธอได้เลย ดังนั้นจึงกล่าวได้ว่าบุคคลนั้นมีความสามารถในการซ่อนออร่าของพวกเขา
เจ้าหญิงองค์นี้ก็มีความสามารถเช่นนั้น!
ในตอนแรกเอเลน่าไม่เชื่อแต่ยืนอยู่ข้างๆ เชนไตหยิน ทำให้เธอยืนยันได้ … เธอเห็นได้ชัดเจนว่าเชนไตหยินดำรงอยู่ด้วยตาของเธอเธอสามารถได้ยินเสียงของเธอด้วยหูของเธอ แต่ “เรดาร์ตรวจจับเวทย์” ของเธอไม่สามารถจับออร่าของเธอมันก็เหมือนความว่างเปล่าไม่มีความผันผวนอันน่าอัศจรรย์ไม่มีแม้แต่ออร่าของคนที่มีชีวิต!
แม้ว่าเอเลน่าจดจ่อกับเธออย่างสมบูรณ์เธอแทบจะไม่สามารถจับออร่าออกมาได้ สิ่งนี้เป็นไปได้ยังไง
ทำไมเชนไตหยินถึงออร่ารัศมีของตัวเองได้?
“ดาบ?”
เอเลน่าสังเกตุเห็นดาบสองอันที่ห้อยอยู่ที่เอวของเชนไตหยิน อันนึงเรียวและอีกอันเป็นกริชสั้น ๆ … เธอเป็นเจ้าหญิงที่บอบบางทำไมเธอถึงมีดาบ?
อีกด้านหนึ่งเอเลน่ากังวลจะตายพยายามนึกถึงจุดประสงค์ที่แท้จริงของเชนไตหยินแต่ในอีกด้านหนึ่งหลินเสี่ยวไม่รู้ตัว
ในขณะนี้หัวของหลินเสี่ยวเต็มไปด้วยความคิดเดียวว่า“ เจ้าหญิงต้องการบอกอะไรข้า เป็นไปได้ไหมที่เธอจะสารภาพ?”
มันเป็นไปไม่ได้แม้แต่คนที่มีเมฆมากเช่นเดียวกับหลินเสี่ยวในปัจจุบันเขาก็รู้สึกว่าความคิดของตัวเองไร้เดียงสา
ไม่ว่าเขาจะทำสิ่งนี้อย่างไรการประชุมครั้งนี้เป็นการประชุมครั้งแรกของเขาและของเชนไตหยิน แม้ว่าเขาจะตกหลุมรักเธอตั้งแต่แรกเห็นแต่เชนไตหยินก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะตกหลุมรักเขา
อย่างไรก็ตามหลินเสี่ยวยังคงมีความหวังอยู่เล็กน้อย
แม้ว่าความน่าจะเป็นต่ำแต่จะเป็นเช่นไร
“ พี่สาว ท่านต้องการพูดอะไรกับข้า” หลินเสี่ยวอึกและพยายามไต่สวน
“ นั่น…บางทีข้าไม่ควรถาม” โดยไม่คาดคิด เชนไตหยิน ผู้มีความเมตตาก็กลายเป็นคนขี้อาย
“ ไม่ควรถาม”
“ ไม่เช่นนั้นคำถามนี้อาจล่วงล้ำความเป็นส่วนตัวของเจ้าเกินไปทุกคนมีความลับของตัวเอง…” สายตาของเชนไตหยินนั้นดูจะขัดขืน
“ ความเป็นส่วนตัวและความลับ?” หลินเสี่ยวจะรู้สึกว่าหัวใจเต้นเร็วขึ้นและเร็วขึ้น!
สิ่งที่เธอต้องการถามเกี่ยวกับความเป็นส่วนตัวและความลับคืออะไร? มันเกี่ยวกับอะไร?
เป็นไปได้ไหมที่หล่อนตกหลุมรักเขาจริง ๆ ?
แม้ว่าหลินเสี่ยวจะรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้สิ่งต่าง ๆ ที่ยืนยันการคาดเดาของเขา
ใบหน้าของเชนไตหยินแดงออกเล็กน้อยหัวของเธอหันไปเล็กน้อยเธอแสดงออกด้วยความอายและมีน้ำเสียงที่น่าอาย
“ นี่คือการพบกันครั้งแรกของเราบางที เจ้ายังกันข้าดังนั้นการถามอย่างเร่งด่วนนี้อาจเร็วเกินไป…”
ได้ยินสิ่งที่เธอพูดหลินเสี่ยวอึกอัก
การพบกันครั้งแรก?
มันเร็วเกินไปหรือ?
คำพูดเหล่านั้นชี้ไปที่สิ่งที่หลินเสี่ยวกำลังคาดการณ์ไว้ทำให้เขารู้สึกมั่นใจมากขึ้นกับการตัดสินใจของเขา …
“ไม่ไม่ไม่! แม้ว่ามันจะเป็นการพบกันครั้งแรกของเรา แต่พี่สาวหยินข้าก็ไม่ได้กันท่านเลย!”
ราวกับว่าเขาต้องการปัดเป่าความลังเลของเขาออกไปเขาก็ตอบอย่างรวดเร็วในทางปัญญาอย่างไม่ใช่จากหลินเสี่ยว เขากำลังจะเชื่อว่าเชนไตหยินตกหลุมกับเขาตั้งแต่แรกเห็นแต่เอเลน่ากลับเข้าใจ!
“ ตามที่คาดไว้เป็นเธอ…”
เชนไตหยินไม่ได้สารภาพกับเขาเธอพยายามที่จะยอมรับความจริง
บางที เชนไตหยินอาจไม่ต้องการซ่อนอะไรเลย แต่เธอเป็นคนที่แอบมองพวกเขาในวันนั้นในช่วงซ้อม เธอวางแผนที่จะวางไพ่บนโต๊ะและเคลียร์ข้อสงสัยของเธอตั้งแต่วันนั้น
สิ่งที่เธอพูดนั้นเป็นข้อพิสูจน์!
เธอเพิ่งพูดว่า“ ไม่ควรถามเกี่ยวกับความเป็นส่วนตัว” หลินเสี่ยวเป็นนักเรียนใหม่ของแผนกวิชาเวทมนตร์ของ วิทยาลัยลอรัน แต่เขาใช้เทคนิคขั้นสูงมากมายในช่วงฝึกซ้อมดังนั้นเขาจึงซ่อนความลับ! แน่นอน เชนไตหยินไม่ควรรีบถามคำถามที่ล่วงล้ำเช่นนี้
“ การพบกันครั้งแรก ระวังตัว เร็วเกินไป” แม้แต่ตัวเอง เชนไตหยินก็รู้ว่าเธอไม่ควรถามแต่สำหรับเธอนี่เป็นสิ่งที่เธอต้องถาม ทุกคนที่เห็นเด็กอายุ 15 ใช้เทคนิคที่น่ากลัวเช่นดับเบิ้ลแชนท์และมัลติแคสจนอดไม่ได้ที่จะถามเกี่ยวกับมัน!
สิ่งที่เธอต้องการถามจริงๆคือ“ เจ้าใช้มัลติแคสได้ยังไง?”
น่าเศร้าที่เอเลน่ามีความกระจ่างแจ้งอย่างสมบูรณ์แต่หลินเสี่ยวยังอยู่ในความมืด
“ บางทีเจ้าอาจรู้อยู่แล้วแต่ข้าก็คิดว่าดีกว่าถ้าข้าขอร้องก่อน” เชนไตหยินขยับริมฝีปากของเธอและตัดสินใจ
เธอต้องได้รับคำตอบ
หลินเสี่ยวอายุ 15 ปีและเป็นนักเรียนใหม่อย่างชัดเจน เขาจะใช้ “ดับเบิ้ลแชนท์” และ “มัลติแคส” ได้อย่างไร?
เขาเป็นนักเวทย์ระดับใด
เขาเป็นใคร?
ใครสนับสนุนเขา
เชนไตหยินจะต้องได้รับคำตอบสำหรับคำถามเหล่านี้ทั้งหมดแม้ว่าคำถามที่หยาบคายของเธออาจทำให้เกิดความเกลียดชังเธอก็ยังต้องถาม
เพื่อนหรือศัตรูเธอจะต้องได้รับคำตอบตอนนี้!
นี่คือจุดประสงค์ที่แท้จริงของเธอในการเรียกหลินเสี่ยว!
“อันที่จริง …”
สำหรับเอเลน่าดูเหมือนว่าเชนไตหยินกำลังพยายามทำความสะอาดแต่สำหรับหลินเสี่ยวมันฟังดูแตกต่างอย่างสิ้นเชิง
เธอต้องการพูดอะไรบางอย่างแต่ลังเล ความอายของเธอ…เห็นได้ชัด เชนไตหยินชอบเขาเช่นกัน!
ถูกต้องตามที่เธอพูดไปก่อนหน้านี้หลินเสี่ยวก็ได้ข้อสรุป เชนไตหยินกำลังเตรียมที่จะสารภาพกับเขา!
เมื่อถูกคนที่เขาชอบชอบ หลินเสี่ยวก็รู้สึกเหมือนเป็นคนที่มีความสุขที่สุดในโลก
รู้สึกเหมือนเวลาหยุดกระทันหัน
“ หลินเสี่ยวเจ้า…”
หลินเสี่ยวคิดถึงสิ่งที่ซับซ้อนมาก …
หากเจ้าหญิงสารภาพกับเขาเขาจะตอบอย่างไร เขาควรทำอะไรหลังจากนั้น
เขาควรยอมรับทันทีแล้วโอบกอดเธอขณะหัวเราะ? ไม่โรแมนติกเกินไปหรอนี่ไม่ใช่นิยาย
จากนั้นเขาควรแสร้งทำเป็นปฏิเสธแล้วคว้าโอกาสที่จะจูบเธอ? ไม่นี่ไม่ใช่ละครทีวี
เดี๋ยวก่อน … ทำไมเขาต้องรอให้เธอสารภาพ?
หลินเสี่ยวรู้สึกเหมือนเขาเป็นคนงี่เง่า
ในฐานะผู้ชายเขาจะปล่อยให้เธอเป็นผู้นำได้อย่างไร
ไม่ เขาต้องเป็นคนเริ่ม!
เขาต้องประกาศความรู้สึกของเขาต่อหน้าเธอ!
เขาเป็นคนแบบไหนถ้าสารภาพรักผู้หญิงที่เขาชอบไม่ได้?
ดังนั้นในขณะที่เชนไตหยินกำลังพูดอยู่ หลินเสี่ยวก็ตะโกนอะไรบางอย่างเช่นกัน
เวลายังคงไหลอีกครั้ง
“ หลินเสี่ยวทำไมเจ้าถึงใช้มัลติแคสได้”
“ เจ้าหญิงข้าก็ชอบท่าน!”
การซักถามอย่างรอบคอบของเธอและคำสารภาพที่จริงใจของเขาสะท้อนไปทั่วทุ่ง
“…”
“…”
“ เอ๊ะ?”“ เอ๊ะ?”
พวกเขาทั้งสองร้องอุทานอย่างรวดเร็ว
แม้แต่เอเลน่าที่ดูเงียบ ๆ อยู่ข้างๆก็รู้สึกตกใจ
คนโง่คนนี้หลินเสี่ยวพูดอะไร ทำไมเขาถึงพูดว่า“ ข้าก็ชอบท่านเช่นกัน”
เขาเข้าใจผิดบางอย่างเหรอ?
“ …นั่น…ฮ่าฮ่า…เจ้าพูดอะไรออกมา? ข้าดูเหมือนจะผิดพลาด…นั่น…” แม้กระทั่งเชนไตหยินที่ดูสบาย ๆ ก็ยังงุนงง
เธอไม่เคยคาดหวังว่าจะได้รับสารภาพและจากหลินเสี่ยว!
สำหรับหลินเสี่ยวเขาเป็นคนที่น่าอายมาก
“ ไม่ไม่ไม่ ท่านไม่ผิด…ไม่จริงท่านไม่ได้…ไม่ไม่ท่านไม่ ข้า…” ในที่สุดหลินเสี่ยวก็ตระหนักว่าเขาคิดมากเรื่องนี้ เชนไตหยิน ไม่ได้วางแผนที่จะสารภาพ มันเป็นความเข้าใจผิดทั้งหมดของเขา!
แต่เขาพูดแล้วเขาจะทำอย่างไรดี? เขาควรจะเอามันกลับมา? หรือเขาควรเล่นเป็นใบ้?
ไม่เขาเป็นผู้ชาย! เขาจะเอาสิ่งที่เขาพูดกลับมาได้อย่างง่ายดายได้อย่างไร? ยิ่งกว่านั้นมันเป็นคำสารภาพ!
เขารู้สึกบางอย่างที่ราคาถูกหรือไม่?
“ เจ้าหญิงข้าอาจเข้าใจผิดบางอย่างแต่ข้าพูดจริงสิ่งที่ข้าพูดไปก่อนหน้านี้! ข้า……จริง ๆ แล้วเมื่อถึงตอนนี้หลินเสี่ยวก็ไม่มีทางออกเขาสามารถเดินหน้าต่อไปได้เท่านั้นและตั้งตารอปาฏิหาริย์ข้างหน้า!
น่าเศร้าที่ไม่มีปาฏิหาริย์มีเพียงแค่เหวลึก
“ เจ้าหญิงข้า…”
“ ขอโทษหลินเสี่ยวข้าไม่สามารถตอบสนองความรู้สึกของเจ้าได้” เชนไตหยินมองออกไปและไม่สามารถเผชิญหน้ากับหลินเสี่ยวได้
“? ทำไม? เป็นเพราะข้าไม่ได้…”
“ ไม่ไม่ใช่เพราะอย่างนั้น” เชนไตหยินถอนหายใจ
“ โปรดอย่าคิดมาก มันไม่ใช่เจ้าข้าแค่ทำอย่างนั้นไม่ได้”
“ แต่ทำไม” หลินเสี่ยวไม่เข้าใจ
เจ้าหญิงมีบางอย่างที่เธอพูดไม่ออกใช่ไหม
“ หลินเสี่ยวเจ้ายังไม่รู้ใช่มั้ย” เชนไตหยินใช้เสียงตัวสั่นและพูดเบา ๆ ถึงความเป็นจริงที่โหดร้าย“ จริงๆแล้วข้าหมั้นแล้ว”
“เอ๊ะ?”
เป๊าะนั่นคือเสียงของหัวใจที่แตกสลาย
“หมั้น? นั่นหมายความว่าอย่างไร? ทำไมท่าน…”
“ ข้าเป็นคู่หมั้นของซีซาร์เรากำลังจะแต่งงานในปีหน้า”
เมื่อพูดถึงเรื่องนั้นจริง ๆ แล้ว เชนไตหยินรู้สึกโล่งอกจริง ๆ เธอบังคับให้ตัวเองยิ้มอย่างน่ารักและประกาศสิ่งที่สงบเสงี่ยม
“ งั้นมาเป็นเพื่อนกันเถอะ”
หากคุณต้องอธิบายถึงอารมณ์ปัจจุบันของหลินเสี่ยวคุณสามารถพูดได้ว่าท้องฟ้ากำลังตกลงมาและพื้นดินกำลังจม
หนึ่งร้อยปีที่ผ่านมาจักรวรรดิโจวใหญ่ก็ถูกทำลายเช่นกันเนื่องจากแผ่นดินไหวครั้งใหญ่
หนึ่งร้อยปีหลังจากนั้นในวันเดียวกันหลินเสี่ยวก็เผชิญกับแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขา
อย่างไรก็ตามสำหรับเขาเขาไม่รู้ว่าเมื่อใดที่เขาจะสามารถสร้าง“ราชวงศ์ฉินอันยิ่งใหญ่” ของเขาได้อีกครั้ง
คอมเม้นต์