เมืองวินเทอร์เรส

ในแถบบางอย่าง

ถัดจากเคาน์เตอร์บาร์คนเร่ร่อนคนหนึ่งล้อมรอบเครื่องดื่มแอลกอฮอล์หนึ่งกระบอกและวิ่งไปที่ปากของพวกเขาขณะที่ฉี่เข้าปาก ในมุมที่มีแสงสลัวชายสี่คนล้อมรอบโต๊ะ พวกเขากระเดือกถ้วยของพวกเขาจากนั้นกระแทกมันลงบนโต๊ะไม่มีใครพูดอะไรสักคำ

โต๊ะไม้สั่นสะเทือนดังเอี๊ยด ผ่านไปครู่หนึ่งผู้นำชายพูด

“ การแข่งขันการคัดเลือกใกล้จะเริ่มแล้วแต่พวกเจ้าทำให้ข้าลำบาก!”

ชายผู้ที่ระงับความโกรธของเขาชื่อแซม มันเป็น “เจ้านายแซม” ที่พี่ชายทั้งสามพูดถึง

เขาไม่สูงและไม่แข็งแรงเขามีผิวสีแทนโดยเฉพาะแต่ความแข็งแกร่งของเขาไม่ใช่ของปลอม“ นักดาบพายุ แซม” เป็นชื่อเล่นที่เขาได้รับ

เช่นเดียวกับซีซาร์ เขายังมีสิทธิพิเศษในการรับ S ในการฝึกซ้อมการต่อสู้ที่แท้จริงของปีที่แล้ว

แซมของแผนกนักรบและซีซาร์ของแผนกเวทย์มนตร์พวกเขาเป็นตัวแทนที่แข็งแกร่งที่สุดในสาขาของตนพวกเขาสามารถกล่าว ได้ว่าเป็นคู่ปรับปลายทาง

ในอีกด้านหนึ่งของโต๊ะพี่ชายทั้งสามก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มและตอบอย่างกลัว

“ เจ้านายแซมอย่าโกรธเลยครับ เราไม่ได้ตั้งใจทำ…มันเป็นเพราะไอ้หลินเสี่ยว!” แฮร์ริสันพูดก่อน

“ ใช่แล้ว ไอ้หลินเสี่ยวนั้นแย่มาก! เขาแค่มาหาเราเราไม่มีทางเลือก” ฮาร์เดนบ่น

“ บอสแซม ข้าได้ลองดูแล้วหลินเสี่ยวไม่มีความสัมพันธ์กับซีซาร์…เราไม่ต้องกลัวเขา!” ฮาร์ตกล่าวพร้อมยิ้มออกมา

“กลัว! กลัวซีซาร์? หืมม!” แซมโกรธจทุบโต๊ะ“ …เจ้าแน่ใจเหรอว่าพวกเขาไม่มีความสัมพันธ์กัน?”

“ครับ! มันเป็นโรซี่ที่เข้าหาหลินเสี่ยวอยู่เสมอซีซาร์มีความสัมพันธ์แบบปกติกับเขา!”

“ คุณหนูโรซี่จากตระกูลชิลเด้เหรอ? ข้ารู้แล้ว” แซมได้ยินว่างั้นสามารถผ่อนคลายได้มากขึ้น“ เอาล่ะบอกข้าว่าเกิดอะไรขึ้น อย่าซ่อนอะไรเลยและบอกข้าอย่างตรงไปตรงมา!”

เมื่อได้ยินคำสั่งของเจ้านาย พี่ชายทั้งสามก็ไม่กล้าโกหกและพูดอย่างจริงใจถึงสิ่งที่เกิดขึ้น

วันนั้นพวกเขาพบเอเลน่าในตรอก เมื่อเห็นว่าใบหน้าของเธอแดงก่ำพวกเขาคิดว่าเธอได้รับยาเสน่ห์ดังนั้นพวกเขาจึงต้องการตอบสนองความต้องการของเธอแต่ทันใดนั้นหลินเสี่ยวก็ออกมา เขาไม่เพียงสาปแช่งพวกเขาเท่านั้นเขายังใช้บอลไฟ มันทำให้พวกเขาโกรธจนถึงจุดที่พวกเขาแทบจะไม่สามารถกลั้นเขาได้!

“ไร้สาระ! เจ้าไม่ได้ทำอะไรเลยทำไมหลินเสี่ยวถึงทำให้มันยากสำหรับพวกเจ้า” แซมถามอย่างโหดเหี้ยม

“ บอสพวกเราบริสุทธิ์! เราเพิ่งแตะหน้าอกสาวใช้ของเขานั่นคือทั้งหมด…”

“แม่บ้าน? หน้าอก?” แซมหยุดและถามด้วยความประหลาดใจ“ ผมสีเงิน, ตาสีแดง, สาวหน้าอกใหญ่เอเลน่า?”

“ ใช่ เธอนั้นละ!”

“ ถ้าอย่างนั้นเจ้าสามารถสัมผัสได้?” สิ่งที่แซมเน้นไปนั้นแปลกมาก

“ ไม่…เกือบแล้ว” ฮาร์เดนตอบอย่างเชื่องช้าเขายกมือขึ้นพร้อมกันและยื่นมือออกมา“ บอสขอบคุณพระเจ้าที่ข้าตอบโต้อย่างรวดเร็วในวันนั้นถ้าไม่ใช่ข้าจะทำนิ้วนี้หายไป!”

วันนั้นหลินเสี่ยวใช้ใบมีดลมที่เร็วและซ่อนตัวเป็นพิเศษเพื่อหยุดเขาจากการสัมผัสหน้าอกของเธอ สิ่งที่ดีฮาร์เดนมีปฏิกิริยาตอบสนองอย่างรวดเร็วและดึงมือของเขาออกมาดังนั้นเขาจึงสามารถรักษานิ้วของเขาและเล็บมือของเขาก็ถูกโกนออกไปเล็กน้อย

“ ดังนั้นจึงเป็นเช่นนั้น…. พวกเจ้าแค่ตำหนิตัวเองในเรื่องนั้นเท่านั้น” แซมสบประมาทริมฝีปากของเขา“ อย่างนั้นเจ้าอยากให้ข้าจัดการเขา?”

“ ไม่ไม่ไม่ไม่เราจะรบกวนท่านได้อย่างไร เราก็เพียงพอที่จะสอนบทเรียนไอ้นั่น” ฮาร์เดนพูดอย่างร่าเริง“ ท่านบอกว่าเราไม่ควรสร้างความรำคาญหลินเสี่ยวมาก่อนแต่เราไม่สามารถระงับได้อีกต่อไป!”

“ …อย่างไรก็ตามการแข่งขันคัดเลือกภายในเริ่มเร็ว ๆ นี้” ดูเหมือนว่าแซมมีความหมายที่ซ่อนอยู่

“ เจ้านาย ท่านกลัวว่าเราจะบาดเจ็บจนไม่สามารถเข้าร่วมได้?” ฮาร์เดนหัวเราะเสียงดัง

แซมมองดูพี่น้องที่มีความมั่นใจแซมลังเล แม้ว่าเขาจะถูกเรียกว่าหัวหน้าของทั้งสาม แต่ในความเป็นจริงเขาไม่ชอบวิธีที่พวกเขาทำงานเช่นกัน

แซมรู้สึกเหมือนมีบางอย่างไม่ถูกต้อง หลินเสี่ยวไม่ใช่คนงี่เง่าทำไมเขาถึงกระตุ้นทั้งสาม หลินเสี่ยวมีผู้ช่วยที่แข็งแกร่ง?

นอกจากนี้วิทยาลัยลอรันยังห้ามไม่ให้,uการต่อสู้ส่วนตัว หากพวกเขาต้องการจริงๆพวกเขาควรทำอย่างเปิดเผยในการแข่งขัน หากมีสิ่งใดเกิดขึ้นระหว่างการต่อสู้ส่วนตัวมันยากที่จะทำความสะอาด

“ เจ้านายไม่ต้องกังวลเราแค่สอนบทเรียนให้เขา! ไม่มีอะไรใหญ่ที่จะเกิดขึ้น!”

แฮร์ริสันแสดงตัวเองก่อนจากนั้นอีกสองคนตามมาด้วยการแสดงว่าพวกเขาจะไม่ทำให้ชีวิตของเขาตกอยู่ในอันตราย

เนื่องจากการเรียกร้องของพี่ชายสามคนแซมไม่สามารถพูดได้อีกต่อไปและดื่มต่อในความเงียบ

…

วันถัดไป

วิทยาลัยลอรัน

การลงทะเบียนสำหรับการแข่งขันการคัดเลือกภายในเสร็จสิ้นลงอย่างสมบูรณ์หลินเสี่ยวได้รับAจากการฝึกซ้อมการต่อสู้จริงเพื่อที่เขาจะสามารถลงทะเบียนได้ ในทำนองเดียวกัน โรซี่และซีซาร์ก็สมัครเช่นกัน

สำหรับซีซาร์การลงทะเบียน การชนะและการได้จุดสำคัญไม่ได้มีความหมายอะไรกับเขาเป้าหมายเดียวของเขาคือ“ แชมป์” นั่นเป็นเหตุผลที่เขาฝึกซ้อมทุกวันกับเชนไตหยินจนถึงจุดที่ละเลยการนอนหลับและอาหาร

สิ่งที่แปลกก็คือทุกครั้งที่เขาไปฝึกซ้อมด้วยชุดเสื้อผ้าที่สะอาด แต่เมื่อเขาจากไปเขามักจะอยู่ในผ้าขี้ริ้วและเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำราวกับว่าเขาได้รับการตีจากใครบางคน

ไม่ผิดที่จะบอกว่าเขาถูกใครบางคนทุบตีอย่างรุนแรงเช่นคู่หมั้นของเขา เชนไตหยิน

ทุกครั้งที่พวกเขาฝึกซ้อม ซีซาร์ถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่นตั้งแต่หัวจรดเท้าแต่เชนไตหยินกลับสวมรองเท้าส้นสูงของเธอเสมอถุงน่องผ้าไหมสีดำเซ็กซี่ของเธอถือดาบทาชิที่สวยงามของเธอ เธอเดินเข้าไปในระยะการฝึกซ้อมอย่างหรูหรากับเขาแล้วเดินออกไปอย่างสง่างามโดยไม่มีบาดแผลเดียวหรือทำให้เสื้อผ้าเสียหาย แม้แต่ถุงน่องผ้าไหมที่บางของเธอก็ยังไม่มีร่องรอยว่าถูกฉีกขาด

มันเป็นไปไม่ได้

อัจฉริยะอันดับหนึ่งในภาควิชาเวทมนตร์ ซีซาร์ นักดาบเวทที่ถูกทุบตีอย่างโหดเหี้ยมในทางปฏิบัติโดยผู้หญิงคนหนึ่งและไม่สามารถสู้กลับได้แม้แต่ไม่สามารถแตะเสื้อผ้าของเธอได้!

เชนไตหยินทำได้อย่างไร

ครั้งหนึ่งหลินเสี่ยวไม่สามารถถือมันได้อีกต่อไปดังนั้นเขาจึงได้พบกับโรซี่อย่างลับๆจากนั้นทั้งสองก็ไปถามซีซาร์

“ ซีซาร์ เชนไตหยินแข็งแกร่งขนาดนั้น? ทำไมเจ้าถึงได้รับบาดเจ็บเพียงคนเดียว?” ภายใต้การกระตุ้นของหลินเสี่ยว

แต่ซีซาร์ไม่ได้สนใจเขาถอนหายใจและตอบด้วยคำสามคำ

“ เธอเร็วมาก”

ใช่ เชนไตหยินรวดเร็วมากเธอสวมรองเท้าส้นสูงและถุงน่องอย่างชัดเจนทำให้เคลื่อนไหวได้ยากแต่ความเร็วของเธอก็ยังเร็วเท่ากับสายฟ้า!

วิ่ง ชักดาบ ควงดาบ เก็บฝัก การกระทำของเธอไหลเหมือนน้ำทำให้ความเร็วของเธอยิ่งมากขึ้น!

สำหรับการฝึกทั้งสองไม่เคยเอาจริงเกินไป ซีซาร์ไม่เคยใช้กำลังเต็มที่แต่เขารู้สึกว่าแม้ว่าเขาจะทำเขาอาจจะไม่สามารถเอาชนะเธอได้

เชนไตหยินได้ลงทะเบียนสำหรับการแข่งขันการคัดเลือกภายในและมันอยู่ภายใต้แผนกเวทย์มนตร์ มันยิ่งทำให้เกิดความโกลาหลแต่มันก็เป็นการถกเถียงกันเป็นส่วนตัวมากที่สุดไม่มีใครกล้าพอที่จะคัดค้าน

หลังจากการลงทะเบียนสิ้นสุดลงข่าวการหมั้นของซีซาร์และเชนไตหยินจะถูกเปิดเผยสู่สาธารณะ

เชนไตหยินเป็นคู่หมั้นของซีซาร์ มีอะไรผิดปกติกับเธอในการเข้าร่วมแผนกเวทมนตร์กับเขาและลงทะเบียนกับเขาหรือไม่?

…

“เฮ้อ.”

หลังจากการลงทะเบียนเสร็จสิ้น หลินเสี่ยวได้รับกระดาษแผ่นหนึ่งจากสำนักงานและออกจากโรงเรียนด้วยการแสดงออกที่น่าสังเวช

สลิปมีข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับกลุ่มของหลินเสี่ยวในการแข่งขันนอกจากนี้ยังมีประกาศที่ใหญ่กว่าติดอยู่ที่ประตูของสถาบัน มันมีรายละเอียดข้อมูลของทุกกลุ่ม การแข่งขันภายในคัดเลือกแบ่งออกเป็นสองขั้นตอนแรกคือการแข่งขันกลุ่มและที่สองคือการแข่งขันที่น่าพิศวง จากนั้นผู้ตัดสินอันดับสองจะถูกตัดสินและได้รับสิทธิ์ในการเข้าร่วมการแข่งขันในภายหลัง

“ โชคดีที่ข้าไม่ได้อยู่ในกลุ่มเดียวกันกับซีซาร์” นั่นคือสิ่งที่หลินเสี่ยวกังวลมากที่สุด“ แต่ข้าไม่อยากเชื่อเลยว่า เชนไตหยินก็มีส่วนร่วมด้วยเช่นกัน? ข้าควรทำอย่างไรหากต้องเผชิญหน้ากับเธอ”

การแข่งขันยังไม่เริ่มแม้แต่หลินเสี่ยวก็ยังกังวลอยู่

ดวงอาทิตย์ได้ลงไปแล้วตามเวลาที่เขาออกจากมหาวิทยาลัยหลินเสี่ยวและเอเลน่าออกจากมหาวิทยาลัยเคียงข้างพร้อมกับสายัณห์ของพระอาทิตย์ตก

วันนี้ซีซาร์เป็นไปตามปกติและไปฝึกกับเชนไตหยิน ในทางกลับกันหลินเสี่ยวไม่จำเป็นต้องฝึกฝนเขาได้รับของขวัญจากการสะสมเวทย์มนตร์ผ่านการนอนหลับ การอยู่ที่บ้านและนอนหลับเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการฝึก

“ หลินเสี่ยว…”

“ เรียกข้านายท่าน”

“ …นายท่าน” เอเลน่าต้องทนทุกข์ทรมานทุกครั้งที่เธอได้รับการแก้ไขโดยหลินเสี่ยว“ เจ้ากลายเป็นเพื่อนกับพี่ชายทั้งสามคนที่ล่วงเกินข้า?”

“ ไม่แน่นอน…เจ้าถามทำไม”

“ มีคนสองคนซ่อนตัวอยู่ที่ปลายถนนสายนี้และอีกคนอยู่ถัดจากรถม้าข้างหลังพวกเราพวกเขาควรจะเป็นสามคนนี้”

เรดาร์ตรวจจับเวทย์มนตร์รูปทรงมนุษย์ได้เปิดใช้งานแล้ว

“ ถ้าพวกเขาไม่ใช่เพื่อน ข้าคิดว่ามันจะดีกว่าถ้าเจ้าทักทายพวกเขาก่อนเวลา” น้ำเสียงของเอเลน่าเย็นชาอย่างผิดปกติ

“ เห้อ…พวกเขาอีกครั้ง” หลินเสี่ยวถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้

เขาไม่จำเป็นต้องคิดให้รู้ด้วยซ้ำ พวกเขาไม่เคยมีใครมาดี หลังจากพวกเขาถูก“ รังแก” โดยหลินเสี่ยวแล้วก็คงจะแปลกถ้าพวกเขาไม่กลับมามองหาปัญหา

มันมักจะเป็นที่นิยมในการถูกคนร้ายเลือก เมื่อไหร่ที่มันเป็นเช่นนั้น?

“ เฮ้หยุดซ่อนตัวออกมาได้แล้ว!” หลินเสี่ยวตะโกน

“ ไม่เลว แกสังเกตเห็นเราจริงๆ”

แฮร์ริสันเดินไปรอบ ๆ มุมหนึ่งขณะที่ยิ้มอีกสองคนล้อมรอบหลินเสี่ยวทั้งสองอยู่ข้างหน้าและอีกคนหนึ่งทิ้งไว้ข้างหลังเพื่อกันเขาหลบหนี.

“ ตอนแรกเราต้องการรอจนกว่าเจ้าเข้าตรอกแต่เมื่อเจ้าเห็นเราที่นี่ก็ดีเหมือนกัน” ฮาร์เดนก็ยิ้มแย้ม

“ เป็นอย่างนั้นเหรอ?”

หลินเสี่ยวคงไม่คิดว่าพวกเขาจะมาแชทกับเขาเพราะทุกคนถือดาบ

ดูเหมือนว่าทั้งสามจะมาพร้อมกัน

เขาควรทำอย่างไร ต่อสู้กับพวกเขาเหรอ?

ถ้าสองสามวันที่ผ่านมาเขาจะเป็นแบบนั้น แต่เขาไม่รู้สึกเหมือนตอนนี้เขาแค่อยากกลับบ้านและนอนหลับ

“ เห้อ…การแข่งขันกำลังใกล้เข้ามาข้าไม่ต้องการให้มีอะไรเกิดขึ้นอีก” หลินเสี่ยวถอนหายใจอีกครั้ง

เขากำลังคิดจะหลบหนีแต่เมื่อเขามองดูกระดาษในมือเขาก็สังเกตเห็นอะไรบางอย่างในทันใด

“ ผู้เข้าแข่งขันคนอื่น ๆ ในกลุ่มของเขาคือ…เอ๊ะ?”