แสงไฟจากตัวอาคารด้านล่าง ทำให้ยากที่จะมองเห็นแสงของดวงดาวบนท้องฟ้าที่มืดมิด จู่ๆก็มีดวงแสงไฟสีแดงส่องสว่าง 3 จุดเคลื่อนตัวเข้ามาจากระยะไกลด้วยความเร็วสูง ก่อนจะสามารถมองเห็นเฮลิคอปเตอร์ขนาดใหญ่ ที่มีสายโซ่ยกเรือดำน้ำขนาดเล็ก 3 ลำบินเข้ามา

ข้างทะเลสาบดอกบัว หัวหน้าผู้คุมสอบในชุดคลุมสีน้ำเงิน กำลังรับฟังคำอธิบายจากปากของจิวโมไป๋ และดูวีดีโอที่จิวโมไป๋ส่งมาไปด้วย

“แม้ว่าแผนจะดี แต่การเอาตัวเข้าเสี่ยง โดยไม่มีการเตรียมพร้อม มันเป็นการกระทำที่สิ้นคิด ถ้าทำภารกิจเป็นทีม การกระทำของนาย มันอาจทำให้ผู้ที่ทำภารกิจด้วยกัน เกิดอันตรายไปด้วย”หัวหน้ากล่าวตำหนิ ด้วยน้ำเสียงราบเรียบ จิวโมไป๋รูสึกได้ถึงความไม่เป็นมิตรจากอีกฝ่าย

แม้เขาจะไม่รู้ ว่าทำไมอีกฝ่ายถึงไม่พอใจตัวเอง เขาก็ได้แต่ยืนนิ่งรับฟัง

ในตอนนั้นเองกำไลข้อมือก็ส่งเสียงดังขึ้นขัดจังหวะ หัวหน้าชุดคลุมสีน้ำเงินเงยหน้ามองบนท้องฟ้า เห็นเฮลิคอปเตอร์บรรทุกเรือดำน้ำบินมาถึงแล้ว เขาก็ปิดวีดีโอ หันมาถามจิวโมไป๋อย่างไม่อ้อมคอม

“ทางเข้าอยู่ตรงไหน”

“จากริมทะเลสาบทางด้านนี้ ไปถึงเหนือทะเลสาบ ประมาณ 50 เมตร ทางเข้าอยู่ลึกลงไป 189.3 เมตร”จิวโมไป๋กดกำไลข้อมือส่งพิกัดไปให้

หัวหน้ามองไปยังข้อมูล ก็พบว่าอยู่ใต้น้ำลึกมากจริงๆ

“ดีมาก”หัวหน้ากล่าวชม แต่ไม่ได้สนใจนัก เขาไม่คิดว่าจิวโมไป๋จะสามารถบอกถึงรายระเอียดได้อย่างแม่นยำนัก เพราะไม่มีเครื่องมือตรวจสอบ ที่สามารถบอกตัวเลขได้ อาจเป็นเพียงแต่การคาดเดา

จิวโมไป๋ไม่สนใจ เขาทำเท่าที่ทำได้แล้ว

หัวหน้ากดกำไลข้อมือส่งข้อความไปยังเฮลิคอปเตอร์ทั้งสาม ก่อนที่เฮลิคอปเตอร์ทั้งสามจะบินมาเหนือทะเลสาบ 30 เมตร ใบพัดเฮลิคอปเตอร์หมุนวนอย่างรวดเร็ว แต่เงียบสนิทไม่มีเสียงดังกระหึมของใบพัด ไม่มีแม้แต่แรงลม น้ำในทะเลสาบไม่มีแม้แต่การกระเพื่อม

สายโซ่คล้องค่อยๆหย่อนเรือดำน้ำลงอย่างช้าๆ จนลงมาถึงทะเลสาบ และก็ปลดโซ่คล้องออกอย่างนิ้มนวล

เรือดำน้ำทั้งสามลำมีขนาดเท่ากันคือยาว 25 เมตร สูง 6 เมตร รูปลักษณะภายนอกเป็นสีดำด้าน ดูธรรมดาเหมือนเป็นเรือดำน้ำขนาดเล็ก ที่พานักท่องเที่ยวไปดำน้ำใต้มหาสมุทรระยะไม่ลึกนัก

แม้รูปลักษณะภายนอกจะธรรดา แต่ที่จริงแล้วมันเป็นการปกปิดเทคโนโลยี่ล้ำสมัย ที่เหนือกว่าเรือดำน้ำที่กองกำลังทัพเรือใช้เกือบสิบปี

หลังจากเฮลิคอปเตอร์วางเรือดำน้ำก็ขับหายไปบนท้องฟ้า

ในเวลาเดียวกันพื้นที่บริเวณรอบทะเลสาบทั้งหมดก็ถูกปิด ไม่ให้ใครเข้าใกล้ นักท่องเที่ยวถูกบังคับให้ร่วมมือกลับไปที่พัก คนที่มีที่พักอยู่ใกล้ทะเลสาบก็ถูกนำไปพักที่อื่นก่อน

ประตูด้านบนเรือดำน้ำเคลื่อนเปิดออก ก่อนจะมีบันไดสายพานก็ทอดยาวมาถึงตรงพื้นดินให้พวกเขาขึ้นไป

คนของหน่วยลับทั้งหมด 15 คน และทีมแพทย์ 10 คน แยกขึ้นไปบนเรือดำน้ำทั้งสามลำ

ทิ้งจิวโมไป๋ที่ยืนบนฝั่งคนเดียว

ชายชุดคลุมสีส้มเดินเข้ามาหาจิวโมไป๋และกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“ยินดีด้วยที่นายทำภารกิจได้สำเร็จอย่างยอดเยี่ยม คะแนนภารกิจที่นายได้ สามารถเข้ามาในองค์กรของพวกเราอย่างไม่มีปัญหา”

“ขอบคุณ”จิวโมไป๋พยักหัวอย่างสุภาพ เขาจำได้ว่าอีกฝ่ายเป็นคนที่รู้ตัวตนของเขา

ชายชุดคุลมสีส้มเห้นท่าทางของจิวโมไป๋ เขาก็ยิ้มแผ่วเบา ก่อนจะกล่าว”นายจะตามลงไปช่วยผู้ถูกลักพาตัวด้วยกันไหม”

“ผมไปด้วย”จิวโมไป่พยักหน้า

“ดีมาก ตามฉันมา”ชายชุดคลุมสีส้มตบไหล่จิวโมไป๋เบาๆและเดินนำขึ้นไปยังเรือดำน้ำลำหน้าสุด

จิวโมไป๋เดินตามไป ในใจยังไม่ลดความระแวง เขาสงสัยว่าอีกฝ่ายทำดีกับตัวเองทำไม

เมื่อทั้งหมดขึ้นเรือดำน้ำ บันไดสายพานก็ถูกดึงกลับ ประตูปิดลงอย่างนิ่มนวล ก่อนที่เรือดำน้ำจะดำลงใต้ทะเลสาบอย่างรวดเร็ว ไม่มีเสียงดังของเครื่องยนต์หรือแรงสั่นสะเทือนใดๆ

จิวโมไป๋ตามชายชุดคลุมสีส้มไปด้านหน้าเรือดำน้ำ ครึ่งบนส่วนหน้าเป็นกระจกหนาพิเศษ ที่สามารถป้องกันแรงดันน้ำได้โดยไม่เกิดความเสียหาย

พวกเขาไปยืนอยู่ใกล้หัวหน้า แสงไฟจากเรือดำน้ำส่องสว่าง ทำให้มองเห็นใต้ทะเลสาบได้อย่างชัดเจน

ไม่นานเรือดำน้ำก็มาถึงพิกัดที่จิวโมไป๋บอก พื้นดินตรงนั้นเป็นโคลนเหม็น มองไม่เห็นอะไรเลย ระบบสแกนก็ทำงานทันที ม่านสนามสีแดงเป็นวงกลมตรวจสอบพื้นที่โดยรอบ และก็พบว่ามีอุโมงค์เล็กๆอยู่ใต้ดินจริงๆ

หัวหน้าพยักหน้า ก่อนจะป้อนคำสั่ง

หัวของเรือดำน้ำทั้งสามก็เปิดออก อุปกรณ์บางอย่างลอยออกมา เป็นเครื่องมือสี่เหลี่ยมด้านเท่า อุปกรณ์ทั้งสามที่ลอยอยู่ใต้น้ำ เหมือนไม่รู้สึกถึงแรงดันน้ำ พวกมันค่อยๆแยกออกและลอยเข้าประกอบกันอย่างช้าๆ กลายเป็นหัวขุดเจาะและก็เริ่มลงมือขุดเจาะปากหลุมอย่างรวดเร็ว

เทคโนโลยี่ชั้นสูงจริงๆ

จิวโมไป๋ลอบถอนหายใจ เขาจำได้ว่ากว่าเทคโนโลยี่ชั้นสูงพวกนี้จะถูกปล่อยออกมา ก็หลังจากวันที่พลังธรรมชาติพลุ่งพล่านไปหลายปี ถ้าเทคโนโลยี่พวกนี้ถูกปล่อยออกมาก่อน ประเทศมังกรคงไม่ใกล้จะล้มสลายแบบนั้น

ดินที่ถูกขุดออกมา ทำให้น้ำโดยรอบกลายเป็นสีดำ แต่ด้วยระบบสแกน ทำให้สามารถมองเห็นเป็นภาพตัดเส้นระบุรูปร่างสีแดง บนหน้าจอโฮโลแกรม

ด้วยเทคโนโลยี่การขุดเจาะชั้นสูงไม่นานก็สามารถขุดใต้ดิน จนมีความกว้างพอที่เรือดำน้ำทั้ง 3 ลำ เข้าไปและเลี้ยวกลับมาได้

เรือดำน้ำทั้งสามลำ ลอยเข้าไปตามทางที่อุปกรณ์ขุดเจาะสร้าง จนมาถึงถ้ำอีกด้าน

กระจกหน้าเรือดำน้ำทำความสะอาจสิ่งสกปรกออก จนสามารถมองเห็นภายในถ้ำได้

“เกิดอะไรขึ้น ทำไมพวกเขาถึงนอนสลบอบู่แบบนั้น”หัวหน้าหันมาถามจิวโมไป๋ เมื่อเห็นร่างที่หมดสติ 30 กว่าคนนอนอยู่บนพื้น

จิวโมไป๋มองผ่านกระจกหน้าเรือดำน้ำออกไปก่อนจะตอบ

“เพราะความหวาดกลัว สติของพวกเขาไม่อยู่ในสภาพที่จะให้ความร่วมมือ ผมจึงใช้ยาสลบกับพวกเขา เพื่อให้การช่วยเหลือง่ายขึ้่น”จิวโมไป่ตอบอย่างใจเย็น

ใบหน้าใต้ชุดคลุมสีน่ำเงินกระตุกเล็กน้อย ก่อนจะกดไปที่กำไลข้อมือและสั่งงาน

“ลงไปตรวจสอบพื้นที่ ทีมแพทย์ลงไปดูอาการของคนที่บาดเจ็บ”

ทั้งหมดลงจากเรือดำน้ำทันที จิวโมไป๋ก็ไปช่วยพาผู้คนขึ้นเรือดำน้ำ

ทีมแพทย์ตรวจสอบอาการเบื้องต้น เมื่อพบว่าอาการไม่น่าเป็นห่วง ก็ให้พวกเขาพาขึ้นไปบนเรือดำน้ำได้

เพียงไม่นาน ก็สามารถเคลื่อนย้ายผู้ถูกลักพาตัวได้จนหมด

คนของหน่วยลับที่เหลือก็หยิบอุปกรณ์บางอย่าง เดินออกไป เพื่อตรวจสอบภายในอุโมงค์ถ้ำ

หัวหน้ายืนกอดอกรออยู่ตรงทางแยก ไม่นานก็มีข้อความส่งมาเขาอ่านข้อความใบหน้าใต้ชุดคลุมก็เปลี่ยนเป็นตื่นเต้น ก่อนจะซ่อนสีหน้าเอาไว้และหันไปทางจิวโมไป๋ที่ยืนอยู่ไกลออกไป เขาตะโกนถามเสียงดัง

“หมายเลข 12 นายได้เข้าไปตรวจสอบภายในถ้ำหรือเปล่า”

“หลังจากที่ผมกำจัดศพประหลาด ผู้ที่ถูกลักพาตัวหลายคนก็มีอาการไม่ดี ผมจึงกลับขึ้นไปรายงานทันที ไม่ได้ตรวจสอบพื้นที่ก่อน”จิวโมไป๋ตอบ

คิ้วของหัวหน้าภายใต้ผ้าคลุมขมวดเล็กน้อย เพราะมีเครื่องเปลี่ยนเสียงทำให้เขาไม่สามารถรู้ได้ว่าจิวโมไป๋พูดจริงหรือไม่ แต่สุดท้ายเขาก็ต้องเชื่อ

“หมายเลข 12 ภารกิจของนายเสร็จแล้ว นายติดตามทีมแพทย์ส่งคนไปรักษา แล้วกลับไปที่พัก รอการติดต่อในวันพรุ่งนี้”หัวหน้าพูดจบเดินไปที่ทางแยกด้านซ้ายด้วยความเร็วสูง

จิวโมไป๋ถอนหายใจ จิตสัมผัสของเขาเห็นข้อความที่หัวหน้าได้รับ พวกเขาได้พบสมุนไพรหายากภายในทางแยกซ้าย

ในตอนนี้หน่วยลับคนโลภมีเยอะจริงๆ

จิวโมไป๋ขึ้นไปที่เรือดำน้ำพร้อมกับทีมแพทย์

เรือดำน้ำสองลำกลับขึ้นไปก่อน ทิ้งเรือดำน้ำไว้หนึ่งลำ

เมื่อขึ้นไป ก็มีรถพยาบาลมาจอดรอไว้ก่อนแล้ว จิวโมไป๋ช่วยลำเลียงผู้ป่วยทั้ง 30 ขึ้นไป ก่อนที่เขาจะแยกตัวกลับไปที่โรงโรม ที่ตอนนี้มีเจ้าหน้าที่ตำรวจยืนขวางอยู่ เพราะโรงแรมที่จิวโมไป๋พัก ตั้งอยู่ใกล้ทะเลสาบดอกบัว ทำให้ทุกคนในโรงแรมถูกบังคับให้ไปที่อื่น

เจ้าหน้าที่ตำรวจเห็นจิวโมไป๋ เขาก็เข้าใจ เปิดทางให้ทันที

จิวโมไป๋พยักหน้าขอบคุณ และเข้าที่พักไป

เช้าวันต่อมา จิวโมไป๋ก็ถูกเรียกให้ไปที่อาคารขนาดกลางแห่งหนึ่งที่ด้านล่างของหมู่บ้าน

เมื่อจิวโมไป๋เข้าไปในห้องประชุม สายตาทุกคู่มองตรงมาที่เขา โดยเฉพาะหมายเลข 5 ที่ส่งแรงอาฆาตออกมาอย่างเห็นได้ชัด แม้จะมีอุปกรณ์ปกปิดตัวตนอยู่ก็ตาม

น่าแปลกที่หมายเลข 5 ไม่ได้ลงมือทำอะไร

จิวโมไป๋เลิกคิ้วไม่สนใจ เขาเดินไปนั่งที่มุมหนึ่งของห้อง จิตสัมผัสก็ตรวจสอบโดยรอบ

ในห้องมี 5 คน รวมตัวเขาด้วย ทุกคนเป็นผู้ผ่านการทดสอบเข้าหน่วยลับ มีหมายเลข 1 5 7 8 และ 12

เขาคาดว่าหมายเลข 1 และหมายเลข 5 จัดการร่างแยกผีน้ำได้ ทำให้มีคะแนนเข้าหน่วยลับได้

ส่วนหมายเลข 7 และ หมายเลข 8 ที่ถึงแม้ว่าจะไม่สามารถกำจัดร่างแยกผีน้ำได้ แต่ทั้งสองคงจะสืบคดีลักฆาตัวด้วยตัวของพวกเขาเอง และได้หลักฐานสำคัญที่สรุปเหตุการณ์ลักพาตัว ว่าไม่ได้เป็นการลักพาตัวธรรมดา และความพยายามทุ่มเทตลอดหลายวัน ทำให้คะแนนภารกิจของพวกเขาเพียงพอที่จะเข้าหน่วยลับได้

สำหรับคนที่ไม่ได้มาที่ห้องนี้คงจะตกรอบ พวกเขายังมีโอกาส ถ้าพวกเขามีคะแนนถึงเกณฑ์ที่กำหนด จะสามารถเข้าทดสอบหน่วยลับได้อีกครั้ง

พวกเขาทั้งห้ารอไม่นาน ชายในชุดคลุมสีเหลืองก็เดินเข้ามา ท่าทางของเขาดูเหน็ดเหนื่อยเล็กน้อย ก่อนที่จะกวาดสายตามองไปยังทุกคน จนมาหยุดที่จิวโมไป๋เป็นคนสุดท้าย

“พวกเธอบางคนอาจจะรู้อยู่แล้ว และก็มีบางคนอาจจะยังไม่รู้ ว่าการทดสอบนี้เป็นการเข้าร่วมหน่วยมังกรซ่อน กองกำลังลับของประเทศมังกร พวกเราเป็นกองกำลังของรัฐบาลที่ได้รับการเคารพสูงสุดของประเทศ”เสียงของเขาเต็มไปด้วยความเชื่อมั่น

ทุกคนได้ยินก็ตกใจและตื่นเต้น แม้ในใจจะสงสัยอยู่บ้างก็ตาม การเข้าทำงานในรัฐบาลเป็นสิ่งที่ยากลำบากอย่างมาก โดยเฉพาะกองกำลังลับของประเทศ ที่พวกเขาได้ยินเพียงคำเล่าลือ

แต่พวกเขาก็นึกขึ้นได้ว่า ระหว่างการทดสอบมีการปกปิดตัวตนและกฎระเบียบการทดสอบที่เข้มงวด และระหว่างการทดสอบ เจ้าหน้าที่ตำรวจช่วยเหลือพวกเขาอย่างเต็มที่ ถ้าไม่มีคำสั่งจากรัฐบาลโดยตรง เจ้าหน้าที่ตำรวจก็ไม่มีทางที่จะช่วยเหลือพวกเขาในการสืบคดี

ทุกคนที่ได้รับสิทธิ์เข้าทดสอบหน่วยลับ พวกเขาเป็นอัจฉริยะ เพียงแค่ครุ่นคิดเล็กน้อยพวกเขาก็เข้าใจถึงความสำคัญของหน่วยมังกรซ่อน

หมายเลข 5 เหล่ตามองพวกเขาอย่างดูแคลน

จิวโมไป๋นิ่งเงียบ

ชายในชุดคลุมสีเหลืองกล่าวด้วยความรวดเร็ว เหมือนกำลังรีบ

“ฉันจะยังไม่บอกรายระเอียดเกี่ยวกับหน่วยของเรา เพราะถึงแม้ว่าพวกเธอทั้ง 5 คน จะสามารถผ่านการทดสอบเข้าหน่วยลับได้ แต่ก็เป็นเพียงสมาชิกฝึกหัดเท่านั้น พวกเธอมีสิทธิ์ถูกถอดออกจากหน่วยได้ทุกเมื่อ รู้มากไปก็ไม่ใช่เรื่องดีสำหรับพวกเธอนัก”ชายชุดคลุมสีเหลืองสังเกตท่าทางของทุกคน ก่อนจะกล่าวต่อ

“ดังนั้นก่อนที่จะเป็นสมาชิกอย่างเป็นทางการ พวกเธอต้องจำเอาไว้ว่า ห้ามทำผิดกฎอย่างเด็ดขาดไม่อย่างนั้นจะลงโทษหรือถูกถอนออกจากหน่วย และข้อห้ามที่สำคัญที่สุด ห้ามบอกใครเกี่ยวกับหน่วยของเรากับคนนอก ถ้าพวกเธอเผลอบอกคนอื่นเกี่ยวกับหน่วยของเรา จะมีการลงโทษอย่างที่รุนแรงที่สุดและถูดถอดออกจากหน่วยทันที และไม่ใช้เพียงแค่เธอเท่านั้นที่ถูกลงโทษ คนที่ได้รับข้อมูลจะต้องถูกตรวจสอบเช่นกัน”

ชายในชุดคลุมสีเหลืองหยุดพูดเล็กน้อยก่อนจะกล่าวต่อ

“ในอีก 10 วัน พวกเธอจะถูกพาตัวมาที่นี่ เพื่อไปเข้าร่วมพิธีเข้าหน่วยมังกรซ่อนอย่างเป็นทางการ ในระหว่างนี้ พวกเธอต้องเตรียมตัวให้ดี อย่าละเลยการฝึก”

คิ้วของจิวโมไป๋ขมวดขึ้น

ทำไมต้องมารวมตัวกันก่อนไปเข้าร่วมพิธี ที่เขาจำได้ไม่เคยมีกฎแบบนี้มาก่อน

จิตสัมผัสของจิวโมไป๋ตรวจสอบทุกคนในห้องทันที

เขาก็พบว่าใบหน้าของหมายเลข 5 กำลังยิ้มมุ่งร้ายมาที่เขา

เขาก็เข้าใจทันที ว่ามีอะไรลับหลัง จ้องจะเล่นงานเขา

เมื่อชายในชุดคลุมสีเหลืองพูดจบ เขาก็จากไปทันทีอย่างเร่งรีบ ไม่มีใครได้ถามอะไร

จากนั้นก็มีคนในชุดคลุมเข้ามาพาพวกเขาแยกกันไปที่รถตู้สีดำ ที่จอดรออยู่ด้านหลังอาคาร ทันทีที่ขึ้นไปบนรถตู้สีดำ ก็ขับพาเขากลับไปที่เมืองเทียนซูทันที

เขาต้องรออีก 10 วัน เพื่อเรียกตัวอีกครั้ง

จิวโมไป๋ครุ่นคิดเล็กน้อยก่อนจะถอนหายใจ ยังไม่ทันเข้าหน่วยลับจริงๆ เขาก็ต้องเจออุปสรรคแล้ว

พิธีเข้าหน่วยมังกรซ่อน มันเป็นการทดสอบเข้าหน่วยมังกรซ่อนที่แท้จริง มันไม่ได้เป็นการทดสอบที่ยากอะไร แต่ก็มีคนจำนวนไม่น้อยที่ต้องตกรอบ

แม้แต่เขาที่เข้าหน่วยวิจัย ก็ต้องเข้าร่วมพิธีเข้าหน่วยมังกรซ่อน

—