“ท่านเทพ! โปรดอภัยให้ข้าด้วย!”เทนงูกรีดร้องเสียงดังขอความเมตตาอย่างไม่อาย ความน่าเกรงขามที่เคยแสดงหายไปหมด เหลือแต่ความกลัวที่ไม่อาจควบคุมได้

เด็กสาวสีดำเหลือบตาสีดำมองไปยังร่างของเทนงู ก่อนที่ร่างของเธอจะหายวับราวกับภาพตัดไปพริบตาหนึ่งก่อนจะกลับมา ในมือของเธอมีหัวของเทนงูที่ดวงตายังเบิกกว้างกรอกไปมา

มันตายโดยที่ยังไม่ทันได้ตอบโต้!

เด็กสาวสีดำค่อยๆหันมามองอิวะ โซตะอย่างช้าๆ

อิวะ โซตะรู้สึกเย็นเฉียบราวกับตกอยู่ในถังน้ำแข็ง ร่างของเขาเหมือนตกลงไปในก้นบึ้งแห่งความกลัว เขาสัมผัสได้ว่าเท้าของเขาได้ก้าวไปในความตายข้างหนึ่ง

“ฉันจะให้โอกาสแก ไปรายงานว่าแกเป็นคนตรวจพบที่นี่และเป็นคนลงมือทำลายที่นี่ด้วยตัวเอง”เสียงของเด็กสาวเรียบเฉยไร้อารมณ์ใดๆ ในพริบตาที่พูดจบร่างของเด็กสาวสีดำมาปรากฏตัวที่ด้านหลังของอิวะ โซตะ คอของเขามีรอยเส้นสีแดง ก่อนที่เลือดสีแดงจะค่อยๆไหลซึมออกมาจากบาดแผล

“และฉันคือผู้รอดชีวิตที่แกช่วยเอาไว้”เด็กสาวสีดำพูดด้วยน้ำเสียงเดิมไม่เปลี่ยน คำพูดของเธอมันเป็นคำสั่งที่ไม่สามารถปฏิเสธได้

อิวะ โซตะยืนแข็งทื่อ ความเย่อหยิ่งของอัจฉริยะแตกกระจายจนไม่เหลือชิ้นดี ความกลัวตายอยากมีชีวิตเข้าครอบงำ สมองของเขาพลันพล่ามัวเหมือนมีอะไรบางอย่างค่อยๆไหลเข้ามา

เวลาผ่านไปอึดใจหนึ่ง อิวะ โซตะก็ถามด้วยน้ำเสียงสั่นเทาและแผ่วเบาจนแทบไม่เป็นคำ

“แล้วคนที่มากับฉัน…”

เด็กสาวสีดำไม่ตอบดวงตาสีดำมืดมิดไร้ความรู้สึก

อิวะ โซตะสั่นระริกไม่กล้าพูดอะไรอีก สมองของเขาเริ่มถูกปกคลุมด้วยความมืด

ในตอนนั้นเอง

ตูม! เสียงระเบิดดังขึ้นอย่างรุนแรง ทั้งสองหันไปมองพร้อมกัน ก็เห็นพายุเพลิงทะยานขึ้นไปเผาไหม้ท้องฟ้า

อิวะ โซตะชะงักกึก สมองเขาคิดอย่างรวดเร็ว เขาจำได้ว่าทางนั้นคือหน้าทางเข้าหมู่บ้านวัฒนธรรม

มีคนสามารถหลบหนีออกไปได้!

อิวะ โซตะได้สติทันที พลังบางอย่างที่กำลังผ่านเข้าไปควบคุมความคิดของเขาหยุดลง แต่ในตอนที่เขากำลังตั้งสติ ร่างของเขาก็สั่นเทาอย่างไม่อาจควบคุมได้ เขาไม่กล้าแม้แต่จะหายใจ

เด็กสาวสีดำเอือมมือจับที่คอของอิวะ โซตะและร่างของทั้งสองห็หายวับไปจากตรงนั้นราวกับภาพที่ถูกลบออกไป…

คลื่นพายุเพลิงหายไป ครึ่งร่างส่วนบนของรูปปั้นเทพพันกรถูกความร้อนหลอมละลายจนกลายเป็นทองแดงเหลว

จิวโมไป๋หยิบยันต์ชำระล้าง ระดับ 2 ดาวออกมา 4 ใบและโยนออกไป 1 ใบโยนไปที่รูปปั้นเทพพันกร อีก 1 ใบ โยนไปยังรูปปั้นที่ล้อมรอบนาคามูระ อิโทซะ อีก 2 ใบโยนไปรอบๆ เมื่อแสงชำระล้างสีขาวสว่างจ้า มันก็ชำระล้างวิญญาณปลดปล่อยวิญญาณเป็นกลางให้ไปเกิด

รูปปั้นทั้งหมดหยุดการเคลื่อนไหว ตัวที่ยื่นไม่มั่นคงก็ล้มลงกับพื้น

จิวโมไป๋ถอนหายใจพุ่งไปยังร่างของรูปปั้นพันกร และหยิบหินสีทองออกมาจากส่วนหัวรูปปั้นที่กลายเป็นทองแดงเหลว เขาโยนมันเก็บในแหวนมิติเก็บของทันที

นาคามูระ อิโทซะที่ไม่ต้องสู้กับรูปปั้นใช้ท่าร่างมายืนข้างๆ จิวโมไป๋หันมาพยักหน้าและพากันพุ่งไปทางออก

อีกเพียงไม่กี่ร้อยเมตรพวกเขาก็จะถึงทางออก ในตอนนั้นเอง หมอกสีเทาก็กระเพื่อมอย่างรุนแรง จนเกิดละลอกคลื่นปั่นป่วน

ใบหน้าของจิวโมไป๋เปลี่ยนไปทันที เขาเร่งความเร็วขึ้นอีก

เปรี้ยะ! เกิดเสียงแตกดังสนั่น พื้นดินด้านล่างแตกร้าวเป็นใยแมงมุมขนาดใหญ่หลายกิโลเมตร อาคารสูงที่อยู่รอบๆสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงก่อนจะแตกร้าวและถล่มลงมา

ปัง! ปัง! เสียงอาคารตกกระแทกพื้นดังกึกก้องราวกับอยู่ในวันโลกาวินาศ

จิวโมไป๋และนาคามูระ อิโทซะต้องชะงักเท้าลง เพราะตรงหน้าอาคารและถนนถล่มลงมาปิดขวางทางออก

จิวโมไป๋กำหมัดแน่น เขารู้ได้ทันทีว่านี่เป็นการป้องกันขัดขวางครั้งสุดท้าย และอีกไม่นานตัวต้นเหตุจะมาถึง

โดยที่ไม่ต้องให้พวกเขารอ ตรงหน้าของพวกเขาก็ปรากฏเงาสองร่างอย่างไร้สุ่มเสียง พวกเขามองออกไปก็เห็นร่างเด็กสาวที่มีผมและใส่เสื้อผ้าสีดำทั้งตัว และอิวะ โซตะที่ยืนนิ่งดวงตาเบิกกว้างไม่ขยับราวท่อนไม้

ดวงตาของจิวโมไป๋กลายเป็นสายฟ้าสีทอง ขนทั่วร่างของเขาพลันลุกชัน

กรรมชั่วที่แผ่ออกมาจากร่างของเด็กสาวสีดำนั้นมากมาย จนเกิดภาพลวงตาเส้นทางซากศพอันน่าสยองขวัญ

ใบหน้าของจิวโมไป๋กลายเป็นซีดเผือด กำคฑาขักขระแน่นโดยไม่รู้ตัว

สมองของเขาครุ่นคิดอย่างรวดเร็ว ตัวตนของวิญญาณแค้นอันทรงพลังตรงหน้า ถ้าปล่อยให้มันได้เพิ่มพลังไปอีก 1 เดือน มันจะต้องแข็งแกร่งจนไม่มีใครต่อสู้ได้อย่างแน่นอน! ข่าวที่ประเทศเกาะปล่อยออกไป แม้จะไม่ใช้เรื่องปลอมทั้งหมด แต่เรื่องจริงจะต้องน้อยมาก จนไม่สามารถนำมาใช้ได้!

รอช้าอีกไม่ได้ ต้องรีบออกไป!

จิวโมไป๋ตัดสินใจในชั่วพริบตา เขาไม่มีทางทิ้งชีวิตที่นี่ ก่อนที่จะแก้ไขความเสียใจทั้งหมด!

ปัง! ร่างของจิวโมไป๋พลันพุ่งไปข้างหน้าราวจรวด พื้นที่เขาเคยยืนแตกเป็นหลุมลึก คฑาขักขระในมือควงหมุนวนราวพายุกระหน่ำฟาดลงไปยังร่างของเด็กสาวสีดำ

คลื่นพลังอันน่าเกรงขามสร้างพายุโหมกระหน่ำพัดทุกสิ่งโดยรอบกระเด็นออกไป สร้างเส้นทางการโจมตีอันทรงพลัง

เด็กสาวสีดำเงยหน้าขึ้นมองคฑาขักขระที่ใกล้เข้ามา ดวงตาสีดำจ้องมองการโจมตีโดยไม่หลบเลี่ยง

จิวโมไป๋เห็นดังนั้น เขาก็ปลุกพลังมังกรทันที พลังโจมตีของเขาเพิ่มเป็นหลายเท่าในชั่วพริบตาเดียว!

ตูม! เสียงปะทะดังกึกก้อง เกิดฝุ่นกระจายฟุ้งไปทั่วบริเวณ

—

แสดงความติดเห็นติชมได้นะครับ^^