บ้านใหญ่ตระกูลเซียว

ห้องประชุมลับ

ภายในห้องที่มืดมิดมีแสงไฟที่เกิดจากหลอดไฟบนเพดานห้องเพียงดวงเดียว และมีทางเข้าออกแค่ทางประตูหน้าแค่ทางเดียว พนังรอบด้านล้วนถูกปิดด้วยวัสดุปิดกั้นเสียงหลายชั้น กลางห้องมีโต๊ะตรงสีเหลี่ยมยาวสร้างจากปูนปิดทึบ และที่นั่งสร้างจากปูน 15 ตัว ในตอนนี้ที่นั่งทุกตัวมีคนนั่งประจำที่

ที่นั่งหัวโต๊ะประชุม ชายวัยกลางคนใบหน้าหล่อเหลาแต่เย็นชา เขากวาดตามองคนที่อยู่ขวาสุดที่นั่งตัวที่ 5

“เซียวเฟหวง รายงานตามความเป็นจริงมาทั้งหมด ฉันรู้ว่าคนที่เป็นผู้จัดการโคลอสเซียมเทียนหลงคือน้องเขยของนาย ตอนที่ฉันได้รับข่าว เราเสียเวลาไป 28 นาทีแล้ว นายรู้ไหม 28 นาทีนี้ มันหมายความว่ายังไง?”

จบคำ บรรยากาศในห้องดิ่งลงจนหายใจไม่ออก ใบหน้าของคนที่อยู่ปลายโต๊ะต่างก็ซีดเผือกกันหมด แม้แต่คนที่นั่งใกล้หัวโต๊ะก็มีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นมา โดยเฉพาะเซียวเฟหวงที่ตอนนี้ใบหน้าของเขาแสดงออกถึงความเสียใจ

เซียวเฟหวงสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะพูดอย่างช้าๆ“เมื่อเวลา 21.38 มีการประลองสัตว์ร้าย 4ต่อ4 ก่อนเริ่มประลอง 1 นาที มีคนลงเดิมพัน 1.015พันล้าน ในรายการรอดทั้งหมด อัตราการเดิมพันคือ 1ต่อ140”พูดถึงตรงนี้ เขาหยุดเล็กน้อยก่อนพูดต่อด้วยเสียงสั่นเท่า“การประลองจบลงที่ ทั้ง 4 คนรอดทั้งหมด เราเสียเงินให้ผู้ชนะการประลอง 100 ล้านเครดิต และเงินเดิมพัน 1.421 แสนล้านเครดิต ทันทีที่ผลประลองออกมาคนของเรารีบตรวจสอบคนเข้าออกทันที แต่ไม่พบคนน่าสงสัย แต่มีคนของเราคนพบว่าโรงแรมเซินหวน ที่อยู่ไม่ไกลจากโครลอสเซียมมากนักฐานข้อมูลของพวกเขามีปัญหา วิดีโอจากกล้องวงจรติดถูกลบออกไปหลายวัน เรากำลังรีบตรวจสอบอยู่ แต่ผลการตรวจสอบคราวๆออกมาคือ…”

เซียวเฟหวงสูดหาย ก่อนจะกลั่นใจตอบ

“ข้อมูลถูกทำลายด้วยวิธีพิเศษ ไม่สามารถกู้คืนข้อมูลได้”

ชายที่นั่งหัวโต๊ะยกมือขึ้นช้าๆ ทำให้เซียวเฟหวนตัวสั่นเทาด้วยความกลัว แต่ไม่นานมือก็ลดลง

“ตรวจสอบร้านสร้างอาวุธ บริษัทที่ผลิตอุปกรณ์ที่สร้างจากโลหะและตรวจสอบรายการสั่งซื้อโลหะหรือแร่ทั้งหมด เอาภาพอาวุธทั้งหมดไปด้วย ถ้าไม่พบ ก็ขยายการค้นหาไปเมืองอื่น ถ้าภายใน 2 วัน ไม่สามารถหาได้ หยุดการค้นหาทั้งหมดลงแล้วรีบกลับมา”

ชายหัวโต๊ะพูดเสียงเย็นชา แต่ทำให้บรรยากาศในห้องติดลบยิ่งขึ้นไปอีก

“กลุ่มคนที่สามารถต่อสู้กับสัตว์ร้ายในระดับเดียวกันได้ พวกเขาต้องได้รับการฝึกฝนมาเป็นพิเศษ พวกเขาอาจจะเป็นคนขององค์กรใดองค์กรหนึ่งที่กำลังมุ่งเป้ามาที่ตระกูลของเรา ส่งข้อความไปหาสายสืบทั้งหมด ให้ส่งข่าวทั้งหมดกลับมา ไม่ว่าจะเล็กน้อยจนไม่เป็นข่าวเลยก็ตาม หรือจะเป็นแค่ข่าวลือก็ต้องส่งมา

สำหรับการลงโทษจะมีหลังจากนี้ 7 วัน!”

“ครับ!”

…

จิวโมไป๋ เฉินหู และอูเหวินเดินช้าๆ ทิ้งระยะห่างจากคนสองคนข้างหน้าเล็กน้อย

“พี่ใหญ่แอบชอบ ดาวคณะอักษรศาสตร์มานานแล้ว ไม่คิดเลยว่าจะมีเหตุการณ์ ช่วยสาวงามแบบนี้ หึหึ หรือนี้คือที่เขาเรียกว่าพรหมลิขิต”เฉินหูยิ้มกลุ้มกลิ่มหันไปพูดนินทาเสียงเบากับอูเหวินที่สีหน้าเหมือนกันไม่ผิด

จิวโมไป๋ยิ้มทำเป็นไม่สนใจ เขามองด้านหลังหวังเสี่ยวเปาและเหยาติงติง อย่างอ่อนโยนแฝงไว้ด้วยความสำนึกผิด

เพราะเขาทำให้คนในครอบครัวเหยาต้องเสียชีวิตทั้งหมด หวังเสี่ยวเปาถึงกับการเป็นคนเงียบขรึมไม่ค่อยพูด เหมือนร่างกายไร้วิญญาณ ครองตัวเป็นโสดตลอดชีวิต…

เหยาติงหลงพี่ชายของเหยาติงติง เป็นหนึ่งในผู้แข็งแกร่งอันดับหนึ่งของปีที่ 3 ของมหาวิทยาลัยเทียนซู แต่เขาเป็นแค่คนจากครอบครัวธรรมดาไม่มีพื้นหลังแตกต่างจากอัจฉริยะคนอื่นๆ ที่อย่างน้อยก็เป็นคนที่เป็นตระกูลระดับกลาง

พูดได้ว่าที่เขามายืนอยู่แถวหน้าของผู้บ่มเพาะพลังของมหาวิทยาลัย เพราะเขาอาศัยพรสวรรค์และความพยายามของตนเอง

ในการประลองการต่อสู้ของมหาวิทยาลัยเทียนซู เหยาติงหลงติดอันดับ 9 จาก 10 คนที่ได้เป็นตัวแทนของมหาวิทยาลัยไปประลองระหว่างมหาวิทยาลัยทั้ง 4 ของเมืองเทียนซู

นอกจากเขาที่อยู่ปี 3 อีก 9 คนเป็นรุ่นพี่ปี 4 ทั้งหมด

ทำให้เขาได้รับการสนับสนุนทรัพยากรการบ่มเพาะจากมหาวิทยาลัย เมื่อเขาเข้าร่วมการต่อสู้ระหว่างมหาวิทยาลัย เขาได้เป็นอันดับ 3 ของผู้บ่มเพาะพลังระดับนักศึกษาของเมืองเทียนซู

รัฐบาลของเมืองเทียนซูได้ให้การสนับสนุนเหยาติงหลงเพิ่มขึ้นอีก

ทำให้เมื่อถึงการประลองระหว่างเขตภูมิภาค เหยาติงหลง ได้แสดงความสามารถของเขาอีกครั้ง เขาได้รับอันดับที่ 6 ของเขตภูมิภาค ได้ไปประลองที่เมืองหลวงของประเทศมังกร

เมื่อเขาเข้าร่วมการประลองที่เมืองหลวง เขาได้เข้ารอบการประลอง 24 คนสุดท้าย แต่โชคร้ายเขาได้เจอกับ โจหยุนฟง อัจฉริยะอันดับ 1 ของประเทศมังกร โจหยุนฟงเป็นคนของตระกูลราชวงศ์ และเขายังเป็นทายาทสายตรง เป็นผู้มีสิทธิ์สืบทอดตำแหน่งหัวหน้าตระกูลโจ และเขายังเป็นผู้บ่มเพาะพลังอันดับ 1 ของมหาวิทยาลัยอันดับ 1 ของประเทศมังกร

เหยาติงหลงพ่ายแพ้อย่างง่ายดาย โดยที่เขาไม่สามารถตอบโต้ได้เลยแม้แต่น้อย

นอกจากเหยาติงหลง ผู้เข้าประลองทุกคนที่ได้ต่อสู้กับโจหยุนฟง ทุกคงต่างก็หมดปัญญาต่อสู้

ความพ่ายแพ้ของเหยาติงหลงจึงไม่น่าอับอาย แต่มันแสดงความแข็งแกร่งของเขามากขึ้นไปอีก ทำให้มหาวิทยาลัยเทียนซูสนับสนุนเขาอย่างเต็มที่ เพื่อให้ในปีหน้า เหยาติงหลงสามาถเอาชนะอันดับสูงขึ้น เพื่อสร้างชื่อเสียงให้กับมหาวิทยาลัย

เมื่อได้รับทรัพยากรในการบ่มเพาะพลังมากขึ้น ความแข็งแกร่งของเหยาติงหลงก็พัฒนาอย่างรวดเร็ว และในเวลาเดียวกันเขาได้สร้างกลุ่มของตัวเองขึ้นมา กลุ่มหัวใจเหล็กกล้า

เพราะพื้นเพนิสัยของเหยาติงหลง เป็นคนดีมีหัวใจที่ยุติธรรม ทำให้เมื่อเขาสร้างกลุ่มของตนเองขึ้น เพื่อช่วยเหลือผู้อื่น ผู้คนที่เคยถูกรังแก ได้รับการปัติบัติไม่เป็นธรรม ต่างก็เข้าร่วมกลุ่มหัวใจเหล็กกล้า จนกลุ่มขยายใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว

แต่โชคร้าย เพราะเหยาติงติงและหวังเสี่ยวเป่าได้คบกัน เป็นเวลาเดียวกับที่ ครอบครัวของจิวโมไป๋ถูกเซียวหนานจิ้นทำร้าย

เหยาติงหลงจึงถูกดึงเข้ามามีส่วนเกี่ยวข้องด้วย โดยที่เขาไม่ได้ทำอะไรเลย

นิสัยของเซียวหนานจิ้นชอบทำอะไรให้ไร้ที่ติ เขาไม่มีทางที่จะปล่อยให้มดตัวเล็กๆเดินผ่านสายตา กลุ่มหัวใจเหล็กกล้าถูกทำลายลงอย่างรวดเร็ว

เหยาติงหลงถูกทำร้ายจนพิการ

เหยาติงติงถูกลักพาตัว แม้พวกเขาจะตามไปช่วยได้ แต่เธอก็ถูกข่มขืนจนจิตใจแตกสลาย และโดยไม่ทราบสาเหตุ พ่อของเหยาติงติง จุดไฟเผาบ้านตัวเอง ครอบครัวทั้ง 4 คนเสียชีวิตทั้งหมด

เหตุการณ์นี้ทำให้หวังเสียวเปากลายเป็นคนนิ่งเงียบไม่ ราวกับว่าร่างกายไร้วิญญาณ จนเวลาผ่านไปเกือบร้อยปี เขาก็ไม่คิดจะมีผู้หญิงคนอื่น

ในตอนที่จิวโมไป๋รู้สาเหตุของเรื่องราวทั้งหมด เป็นเพราะเขาที่ทำให้ทุกคนเดือดร้อน เขาไปขอโทษหวังเสี่ยวเปา แต่อีกฝ่ายไม่โกรธเขาแม้แต่น้อย

ยิ่งทำให้เขารู้สึกผิด

เมื่อได้ยินว่าเหยาติงหลงกำลังสร้างกลุ่ม จิวโมไป๋ก็รู้ได้ทันทีว่า เป็นเพาะโอสถ 12 ชนิดที่เขาขาย ทำให้พรสวรรค์ของเหยาติงหลงได้แสดงออกมา เหยาติงหลงจึงสร้างกลุ่มเพื่อช่วยเหลือผู้อ่อนแอเหมือนเดิม

เมื่อมองหวังเสี่ยวเปาและเหยาติงติงที่พูดคุยกันอยู่ข้างหน้า จิวโมไป๋กำหมัดแน่น เขาจะไม่ปล่อยให้ใครต้องถูกม้วนเข้าสู่วังวนแห่งโศกนาฏกรรมอีกแล้ว

เมื่อส่งเหยาติงติงเข้าหอพักหญิง พวกเขาก็กลับไปที่หอพักของตัวเอง หวังเสี่ยวเปาปากยิ้มไม่หุบพราะเขาได้หมายเลขติดต่อจากเหยาติงติง

จนเฉินหูหมั่นใส่ แกล้งทำท่าจะลบหมายเลขทิ้ง หวังเสี่ยวเปาปัดป้องหลบอย่างรวดเร็ว จนเฉินหูอดพูดแซวอีกไม่ได้

หยอกล้อกันมาใกล้จะถึงหอพัก ด้านหน้าของพวกเขาก็มีกลุ่มคนหลายสิบคนยืนดักรออยู่

เฉินหูหยุดมือหันมามองอีกฝ่ายอย่างไม่เกรงกลัว อูเหวินยืนนิ่งแต่แวววตาเป็นประกายเล็กน้อย หวังเสี่ยวเป่าที่เห็นหัวล้านของอีกฝ่าย เขาก็อารมณ์เสียขึ้นมา จิวโมไป๋ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะกระซิบบอกเสี่ยวไป๋และเสี่ยวเหม่ย ไม่ให้ยุ่งในการต่อสู้ เขากลัวว่าทั้งหมดจะตายเสียก่อน