หมายเลข 1 เดินก้มลงมองไปยังร่างของผีน้ำ และหันมาถาม

“ร่างแยก? มันคืออะไร?”

แต่จิวโมไป๋ไม่ตอบ เขาเดินถอยหลังห่างออกมาเล็กน้อย และยกมือขึ้นห้ามก่อนที่จะส่ายหน้าเบาๆ

กฎของการทดสอบเข้าหน่วยลับ คือห้ามผู้เข้าทดสอบช่วยเหลือกันอย่างเด็ดขาด ถ้าฝ่าฝืนจะถูกตัดออกจากการทดสอบทันที

จิวโมไป๋คิดว่าเขาสามารถกำจัดผีน้ำไปได้แล้ว และคะแนนภารกิจของพวกเขาน่าจะเพียงพอที่จะผ่านการทดสอบเข้าหน่วยลับได้

ทำให้เขาพูดคุยกับหมายเลข 1

แต่ถ้าผีน้ำยังไม่ถูกกำจัด ภารกิจก็ยังไม่เสร็จ การพูดคุยของเขาและหมายเลข 1 อาจถูกตีความว่ากำลังปรึกษาเพื่อช่วยเหลือกันทำภารกิจได้

ยังดีที่เขาใช้กำไลข้อมือเพื่อบันทึกการทำภารกิจ ทำให้เขาสามารถแสดงให้กรรมการตัดสินดูได้ว่าเขาและหมายเลข 1 ไม่ได้ช่วยกันทำภารกิจ

หมายเลข 1 เห็นท่าทางของจิวโมไป๋เธอก็เข้าใจได้ทันที เธอจึงไม่สนใจจิวโมไป๋อีก และก้มลงนั่งยองๆตรวจวสอบศพน้ำ ด้วยตัวเอง

ในตอนนั้นเองก็มีเสียงไซเรนรถตํารวจดังขึ้น ก่อนที่รถตำรวจ 3 คันจะขับเข้ามาจอดตรงถนนห่างออกไป ที่ตอนนี้มีผู้คนจำนวนมากยืนมุงดูอยู่ข้างถนน ไม่กล้าเข้ามา

ตำรวจสิบกว่านายเดินลงจากรถ เปิดทางให้คนในชุดคลุมสีดำ ที่มีตราหมายเลข 5 ติดอยู่บนอกเดินลงมาจากรถ ข้างเอวซ้ายมีดาบยาวห้อยเอาอยู่ บรรยากาศเย่อหยิ่งของเขา ทำให้ผู้คนรู้สึกอึดอัด ไม่อยากจะเข้าใกล้

ใบหน้าของตำรวจเหมือนจะไม่พอใจ แต่ก็ต้องจำใจต้องทำตาม พวกเขาเปิดทางผ่านฝูงชน เดินนำเหมือนผู้คุ้มกัน ตรงมายังจุดต่อสู้

จิวโมไป๋หรี่ตาลงเล็กน้อย ก่อนจะหันไปยังหมายเลข 1

เธอก็สัมผัสได้ถึงความผิดปกติ เธอหันมาสบตา แม้จะไม่เห็นสีหน้าของกันและกันแต่พวกเขาก็เข้าใจความคิดของอีกฝ่ายได้ เธอลุกขึ้นเดินไปหาคู่รักหนุ่มสาว เพื่อสอบถาม

ตำรวจที่เห็นจิวโมไป๋ หมายเลข 1 และ คู่รักหนุ่มสาว พวกเขาประหลาดใจเล็กน้อย แต่เมื่อมองลงไปยังร่างวิญญาณ ใบหน้าของพวกเขาก็ซีด ตำรวจที่มีอายุมาก มีประสบการณ์สูงรักษาท่าทางเอาไว้ได้ เขาตรงเข้าไปตรวจสอบร่างของผีน้ำ

หมายเลข 5 ที่เดินตามหลังมาอย่างช้าๆราวกับเจ้านายกำลังตรวจดูงาน

จิวโมไป๋ตรวจสอบอีกฝ่ายก็ต้องประหลาดใจเล็กน้อย หมายเลข 5 เป็นชายหนุ่มอายุ 21-22 ปี พลังการบ่มเพาะพลังแผ่ออกมาจางๆ เขาสัมผัสได้ว่าอยู่ขั้นที่ 5 กระดูกปลาย อีกเพียงก้าวเดียวก็จะเลื่อนไปขั้นที่ 6 โลหิตได้แล้ว

จิวโมไป๋ลอบยิ้มในใจ มือก็ปล่อยอาณาเขตวิญญาณห้วงมรณะออกไป โดยที่ไม่มีใครสังเกต

หมายเลข 5 เดินเข้ามาสังเกตุเห็นจิวโมไป๋และคนอื่นๆ ก็สักสีหน้าไม่พอใจ หันไปถามตำรวจที่นำหน้า

“เกิดอะไรขึ้น”

“ยังไม่ทราบ พวกเรากำลังตรวจสอบอยู่”ตำรวจที่ยืนข้างๆตอบ ก่อนจะเดินไปช่วยรุ่นพี่ ที่กำลังตรวจสอบร่างที่อยู่บนพื้น

หมายเลข 5 มองไม่เห็นร่างของผีน้ำเพราะตำรวจคนอื่นกำลังยืนบังอยู่ เขาหันไปยังจิวโมไป๋และกล่าวด้วยน้ำเสียงเย่อหยิ่ง

“แกทำภารกิจเสร็จแล้วเหรอ?”

จิวโมไป๋ทำเมินเหมือนไม่ได้ยิน

หมายเลข 5 เห็นดังนั้นก็โกรธขึ้นมาอย่างไร้เหตุผล เขาตวาดขึ้นเสียงดัง

“แกไม่ได้ยินที่ฉันถามรึไง!”พลังกดดันอันแข็งแกร่งแผ่ขยายออกจากร่าง จนกองหิมะถูกพัดกระจายเป็นวงกลม

ตำรวจที่อ่อนแอที่อยู่ใกล้ๆ ถูกคลื่นพลังพัดจนล้ม เปิดทางให้ร่างของผีน้ำปรากฏขึ้นในสายตาของหมายเลข 5 พอดี เมื่อเขาเห็นร่างเน่าร่าสะอิดสะเอียนและศีษระที่หัวถูกทุบจนเละก็สะดุ้งสุดตัวด้วยความตกใจ

“เฮ้ยยย!”

หมายเลข 5 ชะงัก เขารู้ตัวว่าเผลอทำตัวขายหน้า ก็รู้สึกอับอายแสร้งทำเป็นหันหน้าไปอีกด้าน ก็เห็นจิวโมไป๋กำลังยืนเหมือนกำลังชมนกชมไม้ เขาก็ยิ่งโกรธขึ้นไปอีก พลังกดดันไหลเวียนไปทั่งร่างกายอย่างรุนแรง เดินตรงไปยังจิวโมไป๋

“ฉันถามแกอยู่ได้ยินไหม!”

หมายเลข 5 เดินไปคว้าไหล่จิวโมไป๋อย่างแรง ถ้าเป็นผู้บ่มเพาะพลังระดับต่ำสามารถบาดเจ็บได้ทันที

แต่ก่อนที่มือจะถึงตัว จิวโมไป๋ก็เอียงตัวเล็กน้อยหลบ และในจังหวะนั้นเองเขาก็เตะเท้า ไปที่ข้อเท้าหมายเลข 5 อย่างรวดเร็ว

ผัวะ! ร่างหมายเลข 5 เสียการทรงตัวล้มลงไปกองลงที่พื้น

“แก!”หมายเลข 5 ยันตัวลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว มือจบที่เอวดึงดาบยาวออกมา พลังงานสีน้ำตาลห่อหุ้มไปทั่วร่าง และหลอมรวมไปที่ดาบ

จิวโมไป๋หรี่ตาลงเล็กน้อย ก่อนที่ร่างของเขาจะหายวับไปในพริบตา

เปรี้ยง! จิวโมไป๋ถีบไปที่กลางอกหมายเลข 5 อย่างรุนแรง โดยไม่ให้อีกฝ่ายได้ตั้งตัว ร่างกระเด็นไปด้านหลังชนไปที่ต้นไม้ขนาดกลางจนหักโค่น

หมายเลข 5 ยันตัวขั้นมือซ้ายจับที่กลางอกด้วยความเจ็บปวด ด้วยคุณสมบัติพลังป้องกันของกฎแห่งธาตุดิน และจิวโมไป๋ก็ไม่ใช้กำลังทั้งหมด มันทำให้หมายเลข 5 บาดเจ็บเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

หมายเลข 5 ยกดาบขึ้นร้องตะโกนเสียงดัง คลื่นพลังกดดันผสมกฎแห่งธาตุดินทำลายพื้นดินที่ยืนอยู่จนแตกร้าว

“แกตาย!”

แต่ก่อนที่หมายเลข 5 จะลงมือ จิวโมไป๋ก็พูดขึ้น

“นายแน่ใจเหรอว่าจะต่อสู้กับฉัน”

หมายเลข 5 ชะงักร่างหยุดลง ชี้ดาบยาวไปที่จิวโมไป๋ และกล่าวเสียงดัง

“สารเลว! แกกำลังจะพูดอะไร!”

“กฎของภารกิจคือห้ามผู้ทดสอบร่วมมือกันทำภารกิจ การที่นายอยู่ๆก็เข้ามาถามฉันด้วยท่าทางคุกคามแบบนั้น มันเป็นการข่มขู่เพื่อบังคับให้บอกข้อมูลภารกิจ ฉันสามารถต่อสู้เพื่อป้องกันข้อมูลได้”จิวโมไป๋พูดช้าๆ

ใบหน้าใต้เสื้อคลุมของหมายเลข 5 ซีดลง มือที่กำดาบสั่นระริก แววตากลายเป็นโกรธแค้นยิ่งขึ้น

“แต่ถ้านายโจมตีฉัน ความผิดของนายก็จะเพิ่มขึ้น แม้จะไม่ถูกตัดสิทธิ์ แต่คะแนนภารกิจก็จะลดลงไปมาก”จิวโมไป๋หยุดพูดเล็กน้อย ก่อนจะสบตาหมายเลข 5 และพูดต่อ

“ไม่รู้หรือไง ว่าการกระทำของนายมันงี่เง่า”

พูดจบจิวโมไป๋ก็จากไปทันที

พลังกดดันทั่วร่างของหมายเลข 5 โหมกระหน่ำพัดไปรอบๆ เกิดคลื่นพลังอย่างน่ากลัว แต่เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้ ถ้าเขาถูกตัดสิทธิ์ในการเข้าหน่วยลับเพราะต่อสู้แย่งชิงข้อมูลภารกิจของคนอื่น มันฟังดูน่าอับอายอย่างมาก

“สารเลว! อย่าให้ฉันรู้ว่าแกเป็นใคร!”หมายเลข 5 กำดาบยาวแน่นจนเส้นเลือดปูดขึ้นทั่วแขน

“เท่ห์สุดๆ”ชายหนุ่มที่มองเหตุการณ์อยู่พูดขึ้นด้วยความชื่นชม

แฟนสาวของเขาก็พยักหน้าหงิกๆ

หมายเลข 1 เห็นว่าจิวโมไป๋จากไป เธอก็บอกลาคู่หนุ่มสาว ก่อนจะจากไปเช่นกัน

หมายเลข 5 สูดลมหายใจจนสงบ เขาก็เสียบดาบยาวกลับเข้าไปในฝักดาบ

“คุณเป็นอะไรหรือเปล่า ต้องเรียกรถพยาบาลไหม?”ตำรวจหนุ่มอายุน้อยเข้ามาถามด้วยความเป็นห่วง เพราะในตอนนี้อีกฝ่ายถือเป็นหัวหน้าสั่งการของพวกเขา

“พวกขยะ!”หมายเลข 5 ใช้แขนสะบัดร่างขอตำรวจหนุ่มกระเด็นออกไป

ตำรวจอีกคนเดินไปพยุงเพื่อนขึ้นมาจากกองหิิมะ ตำรวจหนุ่มก้มหน้ากัดฟันด้วยความไม่พอใจ

เพราะคำสั่งจากเบื้องบนให้เจ้าหน้าที่ตำรวจระดับล่าง คอยช่วยเหลือคนในชุดดำสืบคดีการหายตัวไปสุดความสามารถ

หมายเลข 5 ก็รู้ถึงสิทธิ์ของตัวเองดี เขาจึงเกณฑ์ตำรวจชั้นผู้น้อยทั้งหมดมาเป็นคนของตัวเอง เพื่อให้ช่วยสืบคดี โดยไม่เหลือเจ้าหน้าที่ตำรวจให้ผู้ทดสอบคนอื่น

เป็นการตัดกำลังทางอ้อม แต่เขาไม่คิดเลยว่า ในตอนที่เขาผ่านมาทางนี้ จะมีการต่อสู้เกิดขึ้นพอดี และมันเป็นเงื่อนงำภารกิจอีกด้วย แต่ยังไม่ทันทีเขาจะได้ทำอะไร เขาก็ถูกทำลายจนบาดเจ็บ

จะแก้แค้นก็ไม่สามารถทำได้ นัยน์ตาใต้ผ้าคลุมเป็นประจายโกรธแค้น

คู่รักหนุ่มสาวเห็นว่าไม่มีใครสนใจพวกเขาอีก ตำรวจที่เห็นทั้งสองก็ไม่เข้าไปถาม ก้มหน้าก้มตาตรวจสอบพื้นที่ทั้งหมดอย่างเอื่อยเฉื่อย ทำงานไปตามหน้าที่ เหมือนไม่อยากช่วยหมายเลข 5 สืบคดี

เมื่อไม่มีใครห้าม คู่รักหนุ่มสาวก็พากันเดินจากไป เมื่อเดินไปที่ถนนก็มีรถยนต์หรูสีดำสนิทมาจอดเทียบข้าง

ชายวัยกลางคนใบหน้าคมเข้มในชุดสูทสีดำ เดินลงจากที่นั่งคนขับ เดินมาหาทั้งสองและกล่าวด้วยความเป็นห่วง

“นายน้อยหลง คุณหนูหาน เป็นอะไรหรือเปล่าครับ”

ทั้งสองหนีออกมาจากที่พักโดยไม่มีผู้คุ้มกันติดตามทำให้พวกเขาต้องเสียเวลาค้นหาหลายชั่วโมง เมื่อได้แจ้งว่ามีการต่อสู้รุนแรงเกิดขึ้น เขาก็รีบขับรถมาเจอนายน้อยพอดี เมื่อเห็นเสื้อผ้าที่สกปรกไม่เหลือชิ้นดีของทั้งสอง เขาก็พอจะคาดเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น

“ไม่เป็นไร ฉันไม่ได้บาดเจ็บอะไร คนของหน่วยมังกรซ่อนมาช่วยพวกเราไว้ได้ทัน”

“หน่วยมังกรซ่อน”ชายวัยกลางคนพยักหน้าช้าๆครุ่นคิดอะไรบางอย่าง ก่อนจะเปิดรถให้ทั้งสองเข้าไป

คู่รักหนุ่มสาวเข้าไปในรถ เมื่อประตูรถบิดลง รถก็ขับจากไปทันที

จิวโมไป๋กลับไปพักที่ห้องพัก

การบาดเจ็บทางวิญญาณ ต้องใช้เวลาในการฟื้นฟูพลังวิญญาณหลายวัน ในตอนนี้ผีน้ำจะต้องกำลังซ่อนตัว และอาณาเขตวิญญาณของผีน้ำ มันช่วยในการซ่อนตัว ทำให้ยากที่จะตามหามากยิ่งขึ้นไปอีก

จิวโมไป๋อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ก่อนจะมานั่งสมาธิบนเตียง จิตสัมผัสก็มองไปยังหมายเลข 5

เขาสังเกตุเห็นว่าหมายเลข 5 เอาเจ้าหน้าที่ตำรวจทั้งหมดมาเป็นคนของตัวเอง ตั้งแต่แรก เขาจึงยั่วยุให้หมายเลข 5 โกรธ เพื่อให้อีกฝ่ายต้องการล้างแค้น เมื่อไม่สามารถต่อสู้ใช้กำลังได้ การแก้แค้นที่ดีที่สุดคือการแย่งชิงทำภารกิจให้เสร็จก่อน ให้อีกฝ่ายได้คะแนนไม่ถึงเกณฑ์ หมดสิทธิ์เข้าหน่วยลับ

และก็เป็นอย่างที่จิวโมไป๋คิด เมื่อหมายเลข 5 รู้ว่าภารกิจยังไม่จบ เขาก็สั่งตำรวจกว่าสิบนายให้กระจายกันไปสืบคดีทันที

จิวโมไป๋ซุ่มใช้จิตสัมผัสเฝ้าดูอยู่เงียบๆในโรงแรม

3 วันผ่านไป ดวงจันทร์กำลังลอยขึ้นไปอยู่กลางท้องฟ้า อากาศเริ่มหนาวเย็นจัด

จิวโมไป๋นั่งหลับตาทำสมาธิอยู่ภายในห้อง เขาไม่ได้ออกจากห้องเลยสักครั้ง

ในช่วงระยะเวลา 3 วัน ไม่มีคดีการหายตัวไปอีก บรรยากาศของหมู่บ้านทะเลสาบดอกบัวดูคึกคักเหมือนทุกวัน แต่แฝงไปด้วยอันตราย

เจ้าหน้าที่ตำรวจภายใต้การสั่งการของหมายเลข 5 วิ่งวุ่นไปทั่วหมู่บ้านทั้งวัน จนเหน็ดเหนื่อย

ในขณะที่ผู้เข้าทดสอบคนอื่น เมื่อรู้ว่าหมายเลข 5 เอาเจ้าหน้าที่ตำรวจชั้นผู้น้อยทั้งหมดไปคนเดียวก็โกรธแค้น แต่ก็ทำอะไรไม่ได้

เมื่อไม่มีกำลังคน มีเพียงข้อมูลเล็กน้อย ประสิทธิภาพในการสืบหาคดีของพวกเขาก็ลดลง

หมายเลข 5 กำลังได้เปรียบที่สุด แต่ในช่วง 3 วันมานี้ เขาพยายามตามหาหมายเลข 12 แต่ก็ไม่พบ เหมือนอยู่ๆก็หายไป

จิวโมไป๋ค่อยๆลืมตาขึ้น พลังโดยรอบสั่นไหวเบาๆก่อนจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม ลุกขึ้น ขยับร่างกายไล่ความเมื่อยล้าก่อนจะเข้าห้องน้ำ อาบน้ำทำความสะอาด จนเสร็จเรียบร้อยก็เดินขั้นไปบนชั้นดาดฟ้า

จิตสัมผัสขยายออกเป็นวงกลม โดยมีร่างของเขาเป็นจุดสูญกลาง

เขาคาดว่าประมาณวันนี้ผีน้ำจะต้องออกหาเหยื่อ เพราะจะต้องนำไปฟื้นฟูความเสียหายทางวิญญาณ

ความโลภของวิญญาณแค้นไม่มีสิ้นสุด แม้ว่าจะสามารถค่อยๆฟื้นพลังวิญญาณได้ แต่วิญญาณแค้นที่เคยฆ่ามนุษย์ จะรู้ว่าการฆ่ามนุษย์ดูดซับพลัง เป็นการฟื้นฟูที่รวดเร็วกว่าค่อยๆฟื้นพลัง ที่อาจต้องใช้เวลาหลายวัน เดือน หรือเป็นปี

จิวโมไป๋ตรวจสอบผู้เข้าทดสอบคนอื่นๆที่กระจายสืบหาอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย และก็พบหมายเลข 5 ที่นั่งสบายอยู่ที่โรงแรมข้างๆที่เขาอยู่

จิวโมไป๋ไม่สนใจ ตรวจสอบทั่วหมู่บ้าน แต่ก็ไม่พบอะไรผิดปกติ จนเวลาผ่านไปอย่างช้าๆ จนถึง ตี 3.13 นาที

จิตสัมผัสของเขาพลันค้นพบผีน้ำ 3 ตัวปรากฏขึ้น 3 ทิศทางรอบทะเลสาบดอกบัว

ใบหน้าของจิวโมไป๋กลายเป็นจริงจัง ไม่เสียเวลาเขาพุ่งไปยังผีน้ำใกล้ที่สุด

น่าเสียดายที่เขาไม่สามารถใช้พลังวิญญาณได้ เพราะในการลอบสังหารที่มหาวิทยาลัยเทียนซู เขาใช้พลังวิญญาณให้ผู้คนได้เห็น ถ้าเขาใช้พลังวิญญาณ ตัวตนที่เขาซ่อนจะถูกค้นพบ

เขาไม่สามารถเปิดเผยตัวตนได้ เพราะเขามีศัตรูที่มีพื้นหลังแข็งแกร่งอยู่ในหน่วยลับ เขาไม่อยากถูกเล่นงานหลังจากเข้าหน่วยลับ

ผีน้ำอีก 2 ตัว จิวโมไป๋ก็ใช้จิตสัมผัสเฝ้าจับตามอง

—