ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์ – ตอนที่ 266
อ้าวจินหลงชกหมัดที่ห่อหุ้มด้วยเกล็ดมังกรน้ำตาลทองเข้าใส่เทียนคุนเฟิงอย่างรุนแรง หมัดส่องประกายสีทองเหมือนโลหะอันทรงพลัง พุ่งเข้ามาเหมือนจะบดขยี้ทุกสรรพสิ่ง
หมัดทะลายขุนเขา
เทียนคุนเฟิงหรี่ตาลงเล็กน้อยก่อนที่ร่างก็เขาจะขยับ ท่าร่างเฉียบคมรวดเร็วฉีกตัวหลบหมัดอันทรงพลังอย่างง่ายดาย
ตูม! พื้นแผ่นดินแตกออกอย่างน่ากลัว เทียนคุนเฟิงแตะที่ด้ามดาบก่อนที่คลื่นคมดาบจะกวัดแกว่งฟาดฟันใส่ร่างของอ้าวจินหลง
เคร้ง!เคร้ง!เคร้ง!
เสียงเหมือนโลหะปะทะกันดังติดๆ
ร่างของเทียนคุนเฟิงไหววูบก่อนจะไปปรากฏตัวในที่ห่างออกไปไกล
รัศมีดาบปกคลุมทั่วร่างของอ้าวจินหลง ก่อนที่คมดาบนับไม่ถ้วนจะกระหน่ำฟาดฟันเข้าใส่
อ้าวจินหลงหมุนตัวกลับอย่างรวดเร็วและชกหมัดอันทรงพลังทำลายคมดายทั้งหมดอย่างง่ายดาย ก่อนที่เขาจะทะยานร่างด้วยความเร็วเข้าหาเทียนคุนเฟิง ท่าร่างของเขาหนักแน่นมั่นคง คมดาบที่ฟาดฟันเข้ามาถูกหมัดชกทำลาย ความเร็วไม่ลดลงมีแต่จะเร็วขึ้นเรื่อยๆ
ร่างของอ้าวจินหลงเหมือนมังกรยักษ์กำลังพุ่งเข้ามา
เทียนคุนเฟิงรู้ว่าไม่สามารถปะทะได้ตรงๆ เขาใช้ท่าร่างหลบหลีก ไม่ปะทะตรงๆ คมดาบฟาดฟันออกไปในระหว่างหลบหลีก ท่าร่างของเขาฉับไหว ไม่ปล่อยให้อ้าวจินหลงเข้าปะชิดตัว เขาฟันย้ำตรงจุดเดิมจนปรากฏรอยสีขาวบนเกล็ดมังกร ก่อนจะลึกลงไปเรื่อยๆ
อาวุธของผู้ทดสอบจะถูกทำให้ทู่ ไม่มีความแหลมคม แม้จะฟันใส่ร่างกายตรงๆก็แทบจะไม่สามารถบาดเข้าเนื้อได้ แต่เทียนคุนเฟิงสามารถใช้รัศมีดาบสร้างความเสียหายให้กับเกล็ดมังกรที่มีความแข็งแกร่งทนทานกว่าเกาะเหล็กกล้าได้
ความเข้าใจดาบของเขาเหนือกว่าระดับเจตจำนงทั่วไป
แม้ว่าดาบจะไม่มีคม แต่รัศมีดาบบีบอัดจนแหลมคม ถ้าคนทั่วไปที่ไม่ใช้อ้าวจินหลงโดนคมดาบ แม้แต่ผู้บ่มเพาะพลังขั้นที่ 7 ไขกระดูก ก็ไม่สามารถทนได้
มันบ่งบอกถึงความแข็งแกร่งของอ้าวจินหลงด้วยเช่นกัน ที่สามารถรับดาบได้
จิวโมไป๋ที่มองรัศมีดาบของเทียนคุนเฟิงพลางศึกษาอย่างละเอียด ด้วยพลังวิญญาณที่แข็งแกร่งเขาสามารถเข้าใจเคล็ดวิชาดาบของเทียนคุนเฟิงได้อย่างไม่ยากเย็น แต่มันก็เป็นแค่ภายนอกเท่านั้น ถ้าจะศึกษาให้ละเอียดขึ้นเขาจะต้องไปสัมผัสการต่อสู้ด้วยตัวเอง
จิวโมไป๋สูดลมหายใจ ก่อนจะถอนหายใจออกมา เขาอิจฉาอัจฉริยะประเภทนี้จริงๆ เขาที่มีชื่อเสียงในการสร้างเคล็ดวิชาอันแข็งแกร่งมากมาย แต่ระดับความเข้าใจของเขาต่ำติดดิน เคล็ดวิชาที่เขาสร้างมีแต่คนอื่นที่สามารถใช้ได้ แต่ตัวเองไม่สามารถใช้ได้
มันทำให้เขารู้สึกเสียใจเสมอมา ในอดีตเพราะความต้องการแก้แค้นและการชดใช้บาป ทำให้เขาไม่สนใจ พรสวรรค์ความเข้าใจอันน้อยนิดของตัวเองได้
แต่ในตอนนี้เขาไม่มีอะไรต้องกังวลอีกแล้ว ทำให้เขารู้สึกว่าพรสวรรค์ในความเข้าใจของตัวเองมันน่าอึดอัด
เมื่อเห็นว่ามีผู้ที่เข้าใจเคล็ดวิชาระดับเจตจำนง เขาอยากจะเข้าไปต่อสู้ด้วยเพื่อซึมซับความเข้าใจ เพื่อพัฒนาตัวเอง
ในอดีตเขาไม่เคยต่อสู้กับผู้ใช้เคล็ดวิชาอาวุธระดับเจตจำนงเลย เพราะเขารู้ตัวดีว่าไม่สามารถต่อสู้ได้ ผู้บ่มเพาะพลังระดับสูง ถ้าอยู่ในระดับเดียวกัน ยิ่งระดับความเข้าใจเคล็ดวิชาอาวุธต่างกันเท่าไหร่ ระยะห่างระหว่างความแข็งแกร่งจะยิ่งต่างกันมากขึ้นอย่างก้าวกระโดด
แม้เขาจะอยู่ระดับเจตจำนงเช่นกัน แต่ระดับเจตจำนงของเขามาจากความพยายาม ไม่ได้เกิดจากความเข้าใจอันลึกซึ้ง ทำให้ความแข็งแกร่งไม่ต่างจากระดับเข้าใจมากนัก แม้แต่รัศมีพลังยังไม่สามารถใช้ได้ เขาไม่เสี่ยงอย่างแน่นอน
ในอดีตเขาไม่สามารถใช้ผู้เข้าใจเคล็ดวิชาระดับเจตจำนง มาเป็นหินรับคมได้ แต่ตอนนี้แตกต่างกัน เขามีโอกาสอีกมาก เขาไม่อยากจะเสียไป
แต่น่าเสียดายที่ เทียนคุนเฟิงกำลังต่อสู้กับอ้าวจินหลงอยู่ เขาไม่สามารถแทรกการต่อสู้ได้เลย
การแทรกแทรงการต่อสู้ของคนอื่นมันเป็นเรื่องน่าดูแคลน
เทียนคุนเฟิงและอ้าวจินหลง ต่อสู้กันรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ผ่านไป 100 กว่ากระบวนท่า ต้นไม้รอบข้างพังทลาย แต่ทั้งสองไม่เข้าใกล้ทะเลสาบ เพราะกลัวทำให้เจียวกู่หลานม่วงบอบช้ำ
อ้าวจินหลงจะเป็นฝ่ายถูกโจมตีอยู่ฝ่ายเดียว บนเกล็ดมังกรเริ่มปรากฏรอยลึกลงไป
แต่ฝ่ายที่เริ่มหมดแรงกับเป็นฝ่ายเทียนคุนเฟิง มันไม่น่าแปลกใจนักเพราะการคงรัศมีพลัง มันต้องใช้พลังมหาศาล และยิ่งต่อสู้กับอ้าวจินหลงที่มีร่างกายอันทรงพลังและกลิ่นอายมังกร ที่ลดจิตต่อสู้ของฝ่ายตรงข้าม มันยิ่งทำให้พละกำลังของเทียนคุนเฟิงลดลงอย่างรวดเร็วกว่าปกติ
เทียนคุนเฟิงยังคงใช้ท่าร่างหลบหลีกและฟาดฟันไปยังจุดเดิมซ้ำๆ ความเร็วของเขาค่อยๆลดลงที่ละเล็กน้อย
อีกไม่นานเขาจะต้องเป็นฝ่ายเสียเปรียบอย่างแน่นอน
ถ้าความเร็วลดลง อ้าวจินหลงสามารถประชิดตัวได้ เทียนคุนเฟิงจะเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ไปในทันที
“ร่างกายมังกรทรงพลังเกินไป โดนฟันไปตั้งหลายครั้ง ไม่สามารถทะลวงเข้าไปได้เลย”ผู้ทดสอบที่ดูการต่อสู้อยู่พูดคุยกัน
“มันไม่แปลกหรอก อาวุธของคุณชายเทียน เป็นอาวุธทดสอบ มันไม่มีทางเจาะผ่านเกล้ดมังกรไปได้อยู่แล้ว”
“น่าละอายจริงๆ ถ้าเป็นการประลองข้างนอก คุณชายเทียนสามารถใช้อาวุธของตัวเองได้ เขาไม่แพ้แน่”
พวกเขากระซิบเสียงเบา พวกเขาต่างก็รู้อยู้แล้วว่าเกล็ดมังกรของอ้าวจินหลง มันเป็นสายเลือด ไม่ใช่อุปกรณ์เสริม การใช้พลังสายเลือดไม่ใช้สิ่งที่ผิด แต่พวกเขาก็ต้องพูดเพื่อปลอบใจตัวเอง พวกเขาต่างก็ไม่พอใจที่คนนอกสามารถเอาชนะอัจฉริยะอันดับต้นๆของประเทศตัวเองได้
การต่อสู้ผ่านไปอีก 100 กระบวนท่า ความเร็วของเทียนคุนเฟิงลดลงอย่างเห็นได้ชัด รัศมีดาบหดเล็กลงจนเหลือไม่ถึง 10 เมตร นั้นทำให้อ้าวจินหลงสามารถเข้าปะชิดได้ง่ายขึ้น
ร่างของอ้าวจินหลงสั่นระริกก่อนที่จะชกหมัดออกไปคลื่นพลังขยายหมัดให้ใหญ่โตขึ้น 10 เท่า
หมัดระเบิดพายุ!
ความเร็วหมัดทวีคูณขึ้นอย่างรวดเร็วจนอากาศสั่นไหวอย่างรุนแรง กลิ่นอายอันตรายจากหมัด ทำให้ผู้คนใบหน้าเปลี่ยนไป
หลบไม่ได้!
เทียนคุนเฟิงสูดลมหายใจลึก คมดาบในฝักสั่นระริก จิตใจของเขาหลอมรวมเข้ากับคมดาบ ก่อนที่เขาจะฟันออกไป
ดาบฉีกนภา!
ฉวัะ! คมดาบสีขาวม้วนตัวเป็นเกลียวดาบทะลวงหมัดทอง คมดาบเฉือนหมัดทองไปได้ครึ่งหนึ่งอยู่ๆ หมัดทองก็ระเบิดออกอย่างรุนแรง พายุสีทองพุ่งผ่านดาบกระแทกเข้าใส่ร่างของเทียนคุนเฟิงอย่างรุนแรง จนร่างของเขากระเด็นออกไปหลายเมตร
อ้าวจินหลงหยุดเท้าลง มองไปยังร่างของเทียนคุนเฟิงที่ลุกตัวขึ้น ใบหน้ามังกรยกยิ้มอย่างอหังการ
“ตระกูลเทียน อันดับ 1 ของประเทศมังกรมันก็แค่นี้ ถ้าไม่มีอัจฉริยะที่แข็งแกร่งคนอื่นแล้ว อีกไม่นานประเทศนี้ก็ต้องตกเป็นของข้าองค์ชายคนนี้!”
ใบหน้าของผู้คนที่ได้ยินพลันเปลี่ยนไป พวกเขาแทบจะไม่สามารถระงับความโกรธเอาไว้ได้
แต่ในตอนนั้นเอง
เปรี้ยะ! ฉัวะ! เสียงคมดาบแหวกอากาศดังขึ้นในชั่วพริบตา ก่อนที่ร่างของเทียนคุนเฟิงผ่านร่างของอ้าวจินหลงไปอีกด้าน
“นี่…”ผู้คนที่เห็นต่างก็อ้าปากด้วยความตกใจ
“กฏแห่งธาตุสายฟ้า!”อ้าวจินหลงยกมือกุมท้องเกล็ดมังกรแตกร้าวร่วงหล่นบนพื้น เลือดสีแดงไหลออกมาอย่างน่ากลัว
ใบหน้าของเขาซีดเผือก ถ้าเขาไม่เร่งพลังได้ทัน ร่างของเขาจะต้องถูกผ่าครึ่งอย่างแน่นอน
“ร่างของนายแข็งแกร่งจริงๆ”เทียนคุนเฟิงเอ่ยปากพูดขึ้นเป็นครั้งแรก กลิ่นอายสงบโดดเดียวพลันหายไปพร้อมกับรัศมีดาบ กลิ่นอายดาบอันแหลมคมค่อยๆแผ่กระจายออกจากร่าง
กลิ่นอาจคมดาบ ทำให้ทุกคนที่สัมผัสเหมือนถูกดาบตัด พวกเขารีบถอยห่างออกไปไกลกว่าเดิม
ถ้าความสงบโดดเดียวเป็นเหมือนดาบที่ยังอยู่ในฝัก
กลิ่นดาบในตอนนี้ดาบอันแหลมคมก็ถูกดึงออกจากฝัก พร้อมที่จะโจมตีออกไปได้ทุกเมื่อ
“ฉันไม่เคยใช้เคล็ดวิชาดาบตัดสายฟ้ากับสิ่งมีชีวิตมาก่อน นายถือว่าเป็นคนแรก ดังนั้นนายช่วยยืนอยู่ให้นานๆ ให้ฉันได้ใช้เคล็ดวิชาทั้งหมดก่อนที่จะล้มลงไป”เสียงของเทียนคุนเฟิงราบเรียบไร้ระลอก แต่ผู้คนที่ได้ฟังรู้สึกหวาดกลัวอย่างไม่อาจห้ามได้
“ฮ่าๆๆ”อ้าวจินหลงหัวเราะเสียงดังลั้น มือปล่อยจากท้อง เลือดหยุดไหลแล้ว แต่ยังไม่ฟื้นตัว
“ฉันไม่คิดเลยว่าจะได้ยินอะไรน่าหัวเราะแบบนี้”ดวงตามังกรทองของอ้าวจินหลงเปล่งแสงสีทองเจิดจ้า ก่อนที่กลิ่นอายมังกรผสานกับกฎแห่งธาตุทอง
แม้จะมีขนาดร่างกายเท่าเดิมแต่พลังที่แผ่ออกมาเหมือนสัตว์ร้ายขนาดมหึมา ที่โหดเหี้ยม
—
คอมเม้นต์