ใบหน้าของหัวหน้าเสี่ยวเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม เขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายน่าสะพรึงกลัวจากชายตรงหน้า ทำให้เขาไม่กล้าเคลื่อนไหว สายตาก็มองไปยังสายฟ้าสามสีด้วยความสงสัย เขาไม่เคยได้ยินมาก่อนว่ากฎแห่งธาตุสายฟ้ามีสีอื่น

ผู้คุ้มกันที่ยังเคลื่อนไหวได้ พากันไปยืนอยู่ด้านหลังหัวหน้าเสี่ยว

เนี่ยฟูหานไม่สนใจท่าทางของหัวหน้าเสี่ยว เขาหันกลับมามองเฉินหู และใช้มือวางบนไหล่อย่างแผ่วเบา

“…”เฉินหูยืนนิ่งด้วยความงุนงง ร่างกายของเขาก็รู้สึกเหมือนมีกระแสไฟฟ้าไหลเวียนไปทั่วร่าง ก่อนที่ความเจ็บปวดจะทุเลาลงอย่างช้าๆ จนไม่มีความเจ็บปวดอีก สายเลือดพยัคฆ์ทอง 9 หัวเหมือนจะสงบลง แต่เขายังสัมผัสได้ว่าสายเลือดพยัคฆ์ทอง 9 หัวยังคงอยู่ในร่างของเขา มันแค่ไม่พยายามกลืนกินเขาอีก

ดวงตาสีแดงเลือดกลับมาเป็นปกติ ขณะที่เขากำลังจะอ้าปากกล่าวขอบคุณ เลือดจากบาดแผลก็ค่อยๆหยุดไหล บาดแผลทั่วร่างสมานตัวกันอย่างรวดเร็ว

“ขอบคุณ”เฉินหูขอบคุณเนี่ยฟูหานที่ช่วยชีวิตและช่วยรักษาด้วยความตื้นตันใจ

หัวหน้าเสี่ยวเห็นดังนั้น เขาก็กดกำไลข้อมือเพื่อขอกำลังเสริม

แต่ยังไม่ทันทีเขาจะได้กด ร่างของเนี่ยฟูหานก็ระเบิดพลังสายฟ้าสีม่วงนับไม่ถ้วน กระหน่ำโจมตีทุกคนโดยรอบยกเว้นตัวเองและเฉินหู

เสียงสายฟ้าแลบดังสนั่นจนหูอื้ออึ้ง เมื่อสายฟ้าสงบลงทุกคนก็ล้มหมดสติ ไม่สามารถขยับตัวได้อีกต่อไป

เนี่ยฟูหานหันหลังเดินไปทางด้านหนึ่ง ซึ่งเป็นทางลงไปชั้นใต้ดิน

เฉินหูที่พื้นฟูพละกำลังกลับมาเล็กน้อย มองตามหลังเนี่ยฟูหานและทางออก ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ตัดสินใจติดตามเนี่ยฟูหานลงไปชั้นใต้ดิน

บันไดหินทอดยาวลงไปด้านล่าง มีร่างของผู้คุ้มกันหลายคนนอนทอดยาวและมีรอยเลือดที่เกิดจากการต่อสู้ของเขาที่หนีขึ้นมาจากด้านล่าง

เนี่ยฟูหานทะยานร่างลงไป เฉินหูตามไม่ห่าง เมื่อลงไป มีทางแยก 3 ทาง

เฉินหูเดินมาถึงเขาก็ชี้ไปทางด้านขวาและกล่าวด้วยความเสียใจ”ทางนั้นเป็นห้องทดลอง ตอนที่ฉันหนีออกมา ผู้ถูกทดลองคนอื่นเสียชีวิตหมดแล้ว”

เนี่ยฟูหานพยักหน้าและเดินไปทางเส้นกลาง เดินเพียงไม่ถึง 10 ก้าว พวกเขาก็พบห้องขังจำนวนมาก ที่กักขังผู้คนอยู่เกือบร้อยชีวิต

เนี่ยฟูหานโบกมือสายฟ้าสีม่วงทำลายตัวล็อก เขาเดินเข้าไปลึขึ้นเรื่อยๆทุกห้องที่เดินผ่านเขาจะทำลายล็อกปล่อยให้คนออกมา

“รีบหนีไปจากที่นี่ซะ ผู้คุ้มกันถูกจัดการหมดแล้ว ถ้าไม่หนีตอนนี้ก็จะไม่มีโอกาสหนีไปได้อีกแล้ว”เฉินหูพูดกับคนในห้องขังที่ถูกปล่อยออกมา

กลุ่มคนที่ถูกขังมีท่าทางลังเล สุดท้ายมีเพียงครึ่งหนึ่งเท่านั้นที่กล้าหนีออกไป คนที่ไม่ออก เป็นเพราะว่าพวกเขากลัวว่าจะถูกจับกลับมาและจะถูกทรมานหนักกว่าเดิม

เนี่ยฟูหานเปิดห้องขังจนหมด เขาก็เดินกลับมาและไปทางแยกสุดท้าย เฉินหูเดินตามไม่ห่าง เมื่อเข้าไปห้องในสุดพวกเขาก็พบอุปกรณ์แพทย์และสิ่งของสำหรับการทดลองมากมายวางซ่อนกัน อย่างเป็นระเบียบ

ด้านในสุดของห้อง มีห้องแช่อุณหภูมิต่ำด้านหน้าเป็นกระจกใส่ มองเข้าไปเห็นหลอดใสที่ภายในมีของเหลวคล้ายเลือด

เฉินหูมองของเหลวสีแดง เขาก็จำได้ทันที เขาคุ้นเคยกับหลอดพวกนี้เป็นอย่างดี เขาจำได้ถึงตอนที่ ถูกมันฉีดเข้าสู้ร่างกาย หลอดเลือดำพวกนี้จะต้องเป็นสายเลือดโบราณ เหมือนกับสายเลือดพยัคฆ์ทอง 9 หัวของเขา

เนี่ยฟูหานเดินไปหยิบกล่องเก็บอุณหภูมิมา 3 ใบมา แล้วเปิดห้องแช่อุณหภูมิต่ำ แล้วเก็บหลอดเลือดทั้งหมดใส่กล่องเก็บอุณหภูมิจนเต็ม เขามองเฉินหูละยื่นกล่องหนึ่งให้

“กล่องใบนี้ ใส่สายเลือดที่มีกลิ่นอายคล้ายสายเลือดของนาย ถ้านายหลอมรวมสายเลือดในร่างได้แล้ว ก็ใช้สายเลือดนี้เพื่อทำให้สายเลือดบริสุทธิ์มากขึ้น”เนี่ยฟูหานดัดเสียงก่อนพูด

เฉินหูรับมาอย่างงุนงง ก่อนที่พวกเขาจะกลับขึ้นไป

ผู้คนที่ต้องการจะหนี พวกเขาหนีไปก่อนหน้านานแล้ว

เฉินหูตามเนี่ยฟูหานเดินออกมาจากกรอบรูปขนาดใหญ่ เขามองไปรอบๆก็รู้ว่าที่นี่เป็นห้องสำนักงาน ตั้งอยู่หน้าเหมืองที่หยุดทำงานไปนานแล้ว

พวกเขาเดินออกจากห้อง ก็มีเสียงกรีดร้องดังขึ้น

เนี่ยฟูหานวางกล่องเก็บอุณหภูมิ 2 กล่อง ไว้มุมหนึ่งของห้อง ก่อนที่ร่างของเขาจะกลายเป็นสายฟ้าพุ่งออกไป เฉินหูวางกล่องเก็บอุณหภูมิของตัวเองอีกด้าน

ก่อนจะวิ่งตามไปในทิศทางที่เนี่ยฟูหานพึ่งออกไป

ห่างออกไปเพียงไม่กี่ร้อยเมตร ก็พบหญิงสาว ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้ที่หลบหนี ในตอนนี้เธอกำลังถูกชายวัยกลางคนบีบคอ เขาพยายามทรมานเธอให้ตายอย่างช้าๆ

เปรี๊ยะ! เสียงสายฟ้าวาบผ่านก่อนที่หญิงสาวในมือของชายวัยกลางคนจะถูกช่วย

เนี่ยฟูหานพาหญิงสาวไปไว้กับเฉินหูและพุ่งไปหยุดอยู่หน้าชายวัยกลางคน

“แกเป็นใคร?”ชายวัยกลางมองไปยังชายในชุดคลุมสีขาวสะท้อนแสงจันทร์ สามารถมองเห็นได้จากระยะไกล เขามองสายฟ้าแลบสามสีบนร่างของเนี่ยฟูหาน ด้วยสายตาแบบเดียวกับหัวหน้าเสี่ยวไม่มีผิด

ชายวัยกลางคนเห็นว่าเนี่ยฟูหานไม่ตอบ เขาก็ระเบิดพลังกดดันอันแข็งแกร่งออกมา

ขั้นที่ 8 ชีพจร!

“ไม่อยากตอบ ก็ไม่เป็นไร ฉันมีวิธีที่จะให้แกตอบ!”ชายวัยกลางคนใช้ท่าร่างเหินร่างเข้ามาแล้วชกหมัดที่มีเปลวเพลิงลุกไหม้ออกไป

เนี่ยฟูหานไม่หวาดกลัว กฎแห่งสายฟ้าสามสี แลบผ่านไปมาทั่วร่าง สายฟ้าสีแดงสดพุ่งไปยังร่างของชายวัยกลางคน

ตูม! ชายวัยกลางคนชกหมัดที่ห่อหุ้มกฎแห่งธาตุไฟเข้าปะทะ เกิดแรงระเบิดอันรุนแรงต้นไม้และพื้นดินโดยรอบกลายเป็นเถ้าถ่าน

ชายวัยกลางคนขมวดคิ้วมองไปยังสายฟ้าบนร่างของเนี่ยฟูหานอีกครั้ง

“เมื่อครู่นี้มันกฎแห่งธาตุไฟ ทำไมมันถึงมีลักษณะอย่างนั้น?”

เนี่ยฟูหานไม่ตอบ เขาต้องรีบจบการต่อสู้ก่อนที่จะมีกำลังเสริมมาเพิ่ม

สายฟ้าสีแดงและม่วงแลบไปทั่วร่าง ก่อนที่จะกลายเป็นลูกธนูสีแดงและสีม่วง ลูกธนูสองสองพลันพุ่งทะลวงด้วยความเร็วสูงพริบตาก็อยู่เบื้องหน้าของชายวัยกลางคน

ตูม!

เสียงระเบิดดังสนั่น แต่เมื่อควันหายไป เบื้องหน้าของชายวัยกลางคน มีระฆังสีแดงเพลิงขว้างเอาไว้

ชายวัยกลางคนโบกมือ ระฆังสีแดงเพลิงระเบิดเปลวเพลิงอันร้อนแรงพุ่งเข้าใส่เนี่ยฟูหาน

แต่เนี่ยฟูหานใช้ความเร็วสูง หลบได้ไม่ยากเย็น เปลวเพลิงที่พุ่งผ่านไปทำลายต้นไม้ด้านหลังนับสิบให้กลายเป็นเถ้าถ่าน

สายฟ้าสีม่วงแลบที่ขา ก่อนที่ร่างของเนี่ยฟูหานจะเร่งความเร็วสูงสุดพุ่งเข้าปะทะตรงๆ ชายวัยกลางคนไม่เกรงกลัว หมัดเพลิงของเขาแม้ไม่เร็วเท่าแต่แรงระเบิดของมันไม่สามารถประมาทได้

หมัดของเขาชกไปข้างหน้าและระเบิดออกไปเพลิงเผาไหม้ความร้อนสูง พุ่งเข้าดักหน้าของเนี่ยฟูหานที่กำลังเข้ามา

แต่เนี่ยฟูหานไม่สนใจเปลวเพลิงเลย เขาวาดฝ่ามือ สายฟ้าสีเขียวเข้มพุ่งเข้าไปแหวกใจกลางเปลวเพลิง ร่างของเนี่ยฟูหานพุ่งผ่านไปได้ สายฟ้าสีม่วงและสีแดงก็กลายเป็นธนูนับ 10 ดอกกระหน่ำโจมตีพร้อมกัน

ชายวัยกลางคนดึงระฆังสีแดงเพลิงกลับมาครอบร่างทั้งหมด

เปรี้ยง !เปรี้ยง! เปรี้ยง!

เสียงระฆังถูกโจมตีดังกังวานไปทั่วบริเวณ คลื่นพลังกระจายออกไปโดยรอบ ไม่นานไฟป่าก็เริ่มลุกไหม้

เนี่ยฟูหานและชายวัยกลางคนปะทะกันอย่างต่อเนื่อง อวตารระฆังแดงเพลิง แข็งแกร่งไม่ธรรมดา แม้จะเป็นการโจมตีด้วยสายฟ้าก็ไม่สามารถทำลายได้

เปรี้ยง! เปรี้ยง! เปรี้ยง! สายฟ้าสีม่วงนับไม่ถ้วนโหมกระน่ำโจมตีเข้าใส่ร่างของชายวัยกลางคน แต่ก็ถูกระฆังสีแดงเพลิงป้องกันไว้ได้

เนี่ยฟูหานโบกมือสายฟ้าสีแดงก็พุ่งเข้าโจมตี

ตูม! ตูม! ตูม! เสียงระเปิดดังขึ้นติดๆ ระฆังสีแดงเพลิงสั่นสะเทือนเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็ป้องกันเอาไว้ได้อีกครั้ง

ชายวัยกลางคนยิ้มเยาะ

ในตอนนั้นเอง ร่างของเนี่ยฟูหานพลันหายแววไป ก่อนที่เขาจะมาปรากฎตัวด้านหลัง เขาก็เกร็งกรงเล็บ สายฟ้าสีม่วงแลบไปทั่วมือ

ชายวัยกลางคนเอาระฆังสีแดงเพลิงมาป้องกัน

กรงเล็บกิเลนคำราม!

กรงเล็บสายฟ้าแหวกผ่านอากาศ เกิดเสียงร้องคำรามของกิเลน กรงเล็บพุ่งทะลวงปะทะกับระฆังสีแดงเพลิง

เคร็งงงง ร่างของชายวัยกลางคนภายในระฆังสั่นไหวอย่างรุนแรง

เสียงระฆังสีแดงเพลิงดังก้องกังวานดังกระจายไปโดยรอบ

กรงเล็บก็บิดหมุนวนอย่างรุนแรง ทำให้ระฆังสีแดงเพลิงถูกบังคับให้หมุนควง ร่างของชายวัยกลางคนที่อยู่ในระฆังสีแดงเพลิงก็ถูกบังคับให้หมุนด้วยกัน

ในชั่วพริบตานั้นเองสายฟ้าสีแดงก็ระเบิดจากร่างของเนี่ยฟูหาน พุ่งผ่านใต้ระฆังสีแดงเพลิงเข้าไปโจมตีคนที่อยู่ด้านใน

ตูม! ตูม! ตูม!

—