“ฉันจ่ายแทนเขาเอง”ตู่บ่อชาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอวดดีไม่เปลี่ยน

ชายชุดดำมองตู่บ่อชา เขาชะงักเล็กน้อยก่อนจะพงกหัวอย่างสุภาพ ตู่บ่อชายิ้มเยาะยกกำไลขึ้นกดโอนเงิน

เมื่อคะแนนเครดิตถูกโอน ชายชุดดำและคนที่มาด้วย ก็จากไปทันทีไม่สนใจพวกจิวโมไป๋และฟงอี้เฟย

ตู่บ่อชาหันมามองจิวโมไป๋ก่อนจะหันไปทางฟงอี้เฟย

“เห็นความแข็งแกร่งของคนของฉันหรือยัง ฉันมั่นใจว่าเขาจะสามารถต่อสู้กับนายได้แน่”ตู่บ่อชาพูดอย่างมั่นใจ

ฟงอี้เฟยนิ่งไม่ตอบ

ตู่บ่อชาขมวดคิ้วไม่พอใจกับท่าทางของฟงอี้เฟย ถ้าไม่เพราะต้องการกำลังของตระกูลฟง เขาจะไม่เสียเวลามาชักชวนอย่างนี้

“กฎของตระกูลฟง ก็บอกไว้แล้วว่าถ้ามีคนสามารถเอาชนะนายได้หรือสามารถเอาชนะคนที่เคยชนะนายได้ จะได้นายมาเป็นผู้ติดตาม ถ้าคนในตระกูลของนายเห็นว่ามีตัวเลือกที่ดีกว่า พวกเขาจะยอมรับคนของฉันแน่”ตู่บ่อชามองฟงอี้เฟยราวกับเป็นคนของเขาแล้ว

“ทำไมยังลังเลอีก? หรือว่านายสองคนมีอะไรบางอย่างหรือไง?”ตู่บ่อชาพูดด้วยน้ำเสียงติดจะล้อเลียน สายตามองพวกเขาทั้งสองเป็นประกายแปลกๆ

ฟงอี้เฟยยังคงนิ่งไม่สนใจ

ตู่บ่อชาเห็นดังนั้นก็หัวเราะเย็นยะเยือก เขาสงบอารมณ์โกรธก่อนจะแสระยิ้ม โบกมือให้จูหวังเฉินกลับมา เขามองไปยังจิวโมไป๋อย่างขัดใจและพูด

“ฉันยอมถอยก่อนก็ได้ แต่ในวันพิธีจะมีการประลองที่ไม่สามารถปฏิเสธได้ ยังไงการต่อสู้จะต้องเกิดขึ้นอยู่ดี เตรียมตัวเอาไว้ให้ดี”พูดจบตู่บ่อชาก็พากันออกไป

เมื่อเหลือพวกเขาสองคน จิวโมไป๋ก็หันมามองฟงอี้เฟยและถาม

“นายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง”

“ผมไม่สามารถติดตามนายท่านได้ ผมจึงมารอที่ห้องกลั่ง เพราะเป็นสถานที่ๆทุกคนจะต้องมา”ฟงอี้เฟยตอบอยางสุภาพ แตกต่างจากเดิมอย่างสิ้นเชิงราวกับเป็นคนละคน

จิวโมไป๋พยักหน้า ก่อนที่เขาจะมองฟงอี้เฟยด้วยสีหน้าจริงจัง

“ฉันไม่ต้องการผู้ติดตาม นายกลับไปเถอะ”

ฟงอี้เฟยที่ได้ยินใบหน้าของเขาไม่แสดงความประหลาดใจ เพราะจิวโมไป๋เคยปฏิเสธเขามาก่อน

“แม้นายท่านจะไม่ต้องการ ผมก็จะติดตามนายท่านไป ไม่ว่านายท่านจะไปที่ไหนก็ตาม”ฟงอี้เฟยพูดอย่างเด็ดเดียว

จิวโมไป๋ได้ยินก็อ่อนใจ ก่อนจะเดินจากมาไม่สนใจฟงอี้เฟยอีก

ฟงอี้เฟยเดินตามหลังทิ้งระยะห่าง 3 เมตรไม่ขาดไม่เกิน

จิวโมไป๋ไปที่ลานจอดเครื่องบินและเลือกเครื่องบินลำหนึ่ง ฟงอี้เฟยเดินตามมาที่เครื่องบินลำข้างๆ

จิวโมไป๋หันไปมองฟงอี้เฟยและพูดอย่างช่วยไม่ได้

“ฉันจะไปพื้นที่ส่วนตัว ถ้านายต้องการจะติดตามฉันจริงๆ ไปรอเฝ้าดูความปลอดภัยให้กับครอบครัวของฉัน ตอนบ่ายฉันจะกลับไป”พูดจบจิวโมไป๋ก็ขึ้นเครื่องบินล่องหน และสั่งการให้ส่งที่เกาะโดดเดี่ยว

ฟงอี้เฟยที่ได้ยินดวงตาก็เป็นประกาย เขาขึ้นเครื่องบินและสั่งให้ไปส่งที่เมืองเทียนซู

ไม่นานเครื่องบินก็มาจอดหน้าเกาะโดดเดี่ยว จิวโมไป๋ลงจากเครื่องบินเดินไปที่หน้าประตูเหล็ก ประตูเหล็กก็เปิดออก เมื่อเดินผ่านเข้าไปประตูเหล็กก็ปิด เขาเดินไปยังภูเขาสำนัก แต่ยังเดินไปไม่เท่าไหร่เงาแสงสีขาวสองสายก็พุ่งเข้ามาด้วยความเร็วสูง

จิวโมไป๋ตอบสนองอย่างรวดเร็วกางมือออก

“โฮกกก”

“ฮึมมม”

เสี่ยวไป๋และเสี่ยวเหมยร้องคร่ําครวญในอ้อมแขนของเขา

“ฮ่าๆ ฉันขอโทษที่หายไปนาน”จิวโมไป๋ใช้มือข้างหนึ่งอุ้มพวกมันก่อนจะใช้มืออีกข้างลูบหัวพวกมันพร้อมกับเดินไป

เขาเงยหน้ามองท้องฟ้า ดวงอาทิตย์กำลังลอยถึงกลางท้องฟ้า เขาเร่งฝีเท้าเร็วขึ้น

เสี่ยวไป๋และเสี่ยวเหมยเห็นความเร่งรีบของจิวโมไป๋ก็มองด้วยความสงสัย

วูบบบบ

เสียงแหวกอากาศมาแต่ไกล ไม่นานเสี่ยวจินก็บินเข้ามาด้วยความเร็วสูง ปีกนกอินทรีของมันกลางออกกว้างกว่า 2 เมตร แค่ไม่นานร่างกายของมันก็เติบโตขึ้น

เสี่ยวจินล่อนลงที่ไหล่ขวา เขายกมือลูบมันเบาๆ มันใช้หัวดันตอบอย่างออดอ้อน

พวกเขาเดินไม่นานก็มาถึงใต้ภูเขาสำนัก เขาเดินออกไปจุดพลังธาตุไฟ ที่ภูเขาวัดดอกบัวตั้งอยู่ เขาวางเสี่ยวไป๋และเสี่ยวเหมยลง ก่อนจะยกไหล่ ไล่เสี่ยวจินให้บินออกไป

“ฉันมีธุระ พวกแกออกไปก่อน ลงมาฉันจะเล่นกับพวกแกใหม่”

ทั้งสามรับอย่างไม่เต็มใจ เสี่ยวไป๋หน้าบึ้งไม่พอใจ เสี่ยวเหมยร้องเสียงแหลมราวกับกำลังต่อว่าเขาอยู่ เสี่ยวจินกระพือปีกมองเขาอย่างน้อยใจ

จิวโมไป๋ยิ้มให้พวกมัน ก่อนจะสูดลมหายใจเดินขึ้นบันไดภูเขาวัดดอกบัวอย่างช้าๆ

เมื่อเหยียบชั้นที่ 1 พลังกดดันและคลื่นความร้อนก็โถมลงมา

จิวโมไป๋เดินขึ้นไปอย่างช้าๆ ไม่รู้ถึงกดดันใดๆ ไม่นานก็ขึ้นไปชั้นที่ 100 พลังกดดันทวีขึ้นเป็นสิบเท่า คลิ่นความร้อนเผาไหม้อย่างรุนแรง เกือบเท่ากับห้องกลั่นธาตุไฟชั้น 3

ใบหน้าของจิวโมไป๋เริ่มมีเหงื่อเม็ดใส แต่เขาก็เดินต่อไปอย่างไม่ยากเย็น เมื่อมาถึงชั้นที่ 107 เขาก็หยุด พลังกดดันและคลื่นความร้อนที่โจมตีเขามารุนแรงจนแผ่นหลังของเขาเปียกโชก

จิวโมไป๋ไม่เดินขึ้นไปต่อ เพราะเมื่อขึ้นไปขั้นที่ 108 พลังกดดันและความคลื่นเปลวเพลิงจะหายไป

เขาทรุดตัวนั่งท่าทำสมาธิก่อนจะโบกมือ กองโลหะนาๆชนิดที่เขาซื้อจากห้องแลกเปลี่ยนจะถูกวางลง ขั้นบันไดด้านข้าง ราวภูเขา ก่อนจะโบกมืออีกครั้งดอกคามิเลียสีเลือดที่โตเต็มที่ 8 ดอกก็ปรากฏขึ้นบนกองเหล็ก

เขาสูดลมหายใจอีกครั้งก่อนจะโบกมือ เตาหลอมสีม่วงก็ปรากฏขึ้น

เตาเมฆาม่วงบูรพา สมบัติปฐพีระดับ 5 ขั้นสูง!