จิวโมไป๋หันกลับมาและฟันกระบี่ที่อาบไปด้วยกฎแห่งสายฟ้าปะทะกับใบมีดลม

เช้ง! เช้ง! จิวโมไป๋ถอยเท้าไปห้าก้าวสลายการโจมตี ก่อนที่เขาจะรวมพลังกดดันไปที่กระบี่ กฎแห่งสายฟ้าพลันปะทุขึ้นอย่างรุนแรง สายฟ้าสีม่วงแลบแปลบปลาบที่ใบกระบี่ เขาแทงกระบี่ไปที่กลางลำตัวของปู๋จิงคง คลื่นกระบี่สายฟ้าทะลวงผ่านอากาศจนเกิดการลุกไหม้อย่างน่ากลัว

ปู๋จิงคงใช้มีดสั้นสีทองสองเล่ม ที่ห่อหุ้มกฎแห่งสายลมปัดป้องคลื่นกระบี่สายฟ้า และเขาก็ทะยานร่างเข้าโจมตี ด้วยความเร็วอันคล้องแคล้วว่องไว จิวโมไป๋โจมตีตอบโต้ เงาสีเขียวอ่อนและสีม่วง ปะทะกันอย่างดุเดือด รุนแรง รวดเร็ว พวกเขาไล่ล่ากันไปมาอย่างไม่มีใครยอมใคร

วิชามีดของปู๋จิงคงไม่ธรรมดา เขาเกือบจะถึงระดับเจตจำนงแล้ว วิชามีดของเขารวดเร็ว และแม่นยำ ทุกการเคลื่อนไหวไม่เปิดเผยจุดอ่อนใดๆออกมา แม้ระยะมีดจะสั้นกว่ากระบี่ แต่เมื่อรวมมีดสองเล่ม เล่มหนึ่งโจมตี เล่มหนึ่งป้องกัน ระยะการโจมตีของกระบี่แทบจะไร้ผล

พวกเขาต่อสู้กันไปมา โดยไม่มีใครได้เปรียบหรือเสียเปรียบ จนพวกเขาเข้าไป พื้นที่เขตป่าไม้ที่ยังไม่ถูกเผาทำลาย

ปู๋จิงคงทะยานเข้าไปก่อน จิวโมไป๋ไล่ตามติดๆ

ต้นไม้หนาแน่น ทำให้ความเร็วของจิวโมไป๋ลดลง และด้วยสายฝนที่ตกลงมา ทำให้พื้นดินกลายเป็นโคลน เพิ่มอุปสรรคในการเคลื่อนไหวขึ้นไปอีก

แต่สำหรับปู๋จิงคง การเข้าพื้นที่ป่ารก เป็นเรื่องดีสำหรับเขา เพราะเขาใช้มีดสั้นทำให้ สามารถเคลื่อนไหวในป่าโดยไม่มีอะไรเกะกะ และด้วยกฎแห่งธาตุลม ทำให้เขาสามารถเคลื่อนไหว ไปมาอย่างอย่างคล่องแคล่วไร้อุปสรรค

ในการต่อสู้เขายังใช้ต้นไม้เป็นอุปสรรค และใช้การหลบไปมาระหว่างต้นไม้และลอบโจมตีจิวโมไป๋จากทิศทางต่างๆได้

จิวโมไป๋ที่ใช้กระบี่ ต้นไม้พวกนี้เป็นอุปสรรคอย่างมาก ทำให้จิวโมไป๋เริ่มเป็นฝ่ายเสียเปรียบขึ้นเรื่อยๆ

จิวโมไป๋จึงตัดสินใจกวัดแกว่ง กระบี่เป็นวงกลมตัดต้นไม้ที่ขวางทางจนหมด ปู๋จิงคงใช้ท่าร่างอันรวดเร็วไปที่พื้นที่มีต้นไม้หนาแน่นแห่งใหม่

จิวโมไป๋ใช้ท่าร่างไล่ตาม แต่ก็ไม่ทัน ปู๋จิงคงเหมือนจะชำนาญการต่อสู้ในป่าอย่างมาก เขาขมวดคิ้วก่อนที่จะรวมกฎแห่งธาตุสายฟ้าไปที่กระบี่ จนกระบี่แผ่พลังอันรุนแรงออกมา ไม่รอช้าเขาฟันกระบี่เป็นแนวขวาง คลื่นกระบี่สายฟ้าระเบิดออกมาอย่างรุนแรง ตัดต้นไม้กว่า 50 เมตรจนหมด

ห่างออกไปไม่ไกล ปู๋จิงคง ค่อยๆลุกขึ้นอย่างช้าๆ เขาผลักต้นไม้ที่ล้มทับตัวเองออกไป ใบหน้ายังคงเรียบเฉยไร้อารมณ์ แต่ดวงตาเริ่มมีความโกรธเกรี้ยวแฝงอยู่ ไม่แปลกเลยที่เขาจะโกรธเพราะเกือบถูกคลื่นกระบี่สายฟ้าฟันใส่

จิวโมไป๋หอบเหนื่อยเล็กน้อย หลังใช้พลังไปเป็นจำนวนมาก

ในตอนนั้นเอง ปู๋จิงคงก็โยนระเบิดเหล็กออกมา 3 ลูก

ใบหน้าของจิวโมไป๋เปลี่ยนไป ไม่รอช้าเขาใช้ท่าร่างหลบทันที

ตูม! ตูม! ตูม!

แรงระเบิดกวาดออกโดยรอบ ปู๋จิงคงต้องหมอบลง เพื่อรอแรงระเบิดสงบลง จากนั้นเขาก็รีบหันหลังใช้ท่าร่างหลบหนี

แต่ในตอนนั้นเอง จิวโมไป๋ก็ปรากฏตัวขึ้นขัดขวาง

ปู๋จิงคงมองจิวโมไป๋ด้วยสีหน้าเรียบเฉย ดวงตาฉายกลิ่นเย็นยะเยือกออกมา

จิวโมไป๋มองตอบอย่างไม่เกรงกลัว

ในตอนนั้นเอง เงาสีเงินก็สว่างวาบ

ใบมีดสั้นสีเงินยาวเพียง 10 ซ.ม.นับ 10 เล่ม พุ่งออกจากมือของปู๋จิงคง ใบมีดอาบไปด้วยกฎแห่งธาตุลม เข้าจุดตายของจิวโมไป๋อย่างแม่นยำ

ใบหน้าที่เรียบเฉยของปู๋จิงคงแสระยิ้มโหดเหี้ยม

เขาชอบที่จะเล่นกับเหยื่อ ทำให้เหยื่อคิดว่าตัวเองสามารถเอาชนะได้ ก่อนจะสังหารในชั่วเวลาที่เหยื่อมีความสุขที่สุด ครั้งนี้เขามีโอกาสได้พบกับอัจฉริยะ และมีเวลาเล่นโดยที่จะไม่มีใครมารบกวน เขาจึงอยากจะเล่นสนุกกับเหยื่อให้เต็มที่ แต่เขาไม่คิดเลยว่าจิวโมไป๋ที่อยู่ขั้นที่ 5 กระดูกปลาย จะสามารถทำให้เขาหัวหมุนได้ เขาจึงได้แต่จำใจเปิดใช้งานไพ่ตายสุดท้าย

แต่ก่อนที่มีดสีเงินจะถูกร่างของจิวโมไป๋ กระบี่เลือนเร้นพลันเปลี่ยนกระบวนท่าอย่างฉับพลัน สกัดมีดสั้นทั้ง 10 อย่างรวดเร็ว

ปู๋จิงคงที่แสระยิ้มชะงักค้าง

เป็นไปไม่ได้! ระยะเพียงแค่นี้จะสามารถปัดป้องมีดสั้นทั้ง 10 เล่มได้ยังไง

จิวโมไป๋มองปู๋จิงคงอย่างเฉยชา เขาใช้จิตสัมผัสตรวจสอบร่างกายของปู๋จิงคงอย่างละเอียด เขาจึงรู้ว่าปู๋จิงคงซ่อนอาวุธลับในร่างกายจำนวนมาก

ที่เขายอมเล่นกับปู๋จิงคง มีอีกเหตุผลก็เพื่อจะดูวิธีใช้อาวุธซ่อนของปู๋จิงคง เพื่อที่เขาจะได้นำไปศึกษาเพื่ออนาคตจะได้สร้างวิชาอาวุธลับ

เมื่อจัดการอาวุธลับแล้ว จิวโมไป๋ก็ยกกระบี่เลือนเร้นขึ้น เขาจะแทงปู๋จิงคงให้เลือดไหลออกมา เพื่อที่จะไม่มีแรงหลบหนี

แต่เมื่อเขาจะแทงกระบี่ลง ปู๋จิงคงก็แสระยิ้มอีกครั้ง

มีดสั้นที่กระเด็นออกไป พุ่งย้อนกับมาราวกับมีมือที่มองไม่เห็นปากลับมา ในเวลาเดียวกันปู๋จิงคงก็ยกมีดสีทองทั้งสอง และพุ่งเข้าโจมตีจิวโมไป๋ตรงๆ

จิวโมไป๋ส่ายหน้าเบาๆก่อนจะกระโดดหลบมีดสั้น

มีดสั้นพลาดเป้า พุ่งไปที่ร่างของปู๋จิงคง ที่กำลังพุ่งเข้าหาจิวโมไป๋

ปู๋จิงคงสถบ กวัดแกวงมีดสั้นสีทองปัดป้องมีดสั้นสีเงิน ก่อนจะหยิบลูกเหล็กสีดำออกมา ปาลูกเหล็กสีดำใส่ร่างของจิวโมไป๋

ปู๋จิงคงฟันกระบี่เลือนเร้นแบ่งครึ่งลูกเหล็กสีดำ ก่อนจะหมุนกระบี่ปัดมันไปทางซ้ายขวา

มีดสั้นแยกตัวตามลูกเหล็กที่ถูกผ่าครึ่ง

จิวโมไป๋ร่อนลงพื้น ก็ฟันกระบี่ลง คมกระบี่ฟันไปที่ไหลของปู๋จิงคงทันที เลือดสีแดงสาดกระจายออก