ตอนที่ 23 แบ่งของกัน

[หน้าไม้เทพจูเก๋อ (อาวุธล้ำค่า): ผู้อาวุโสสำนักถังเหมินรวบรวมทองคำสกัดในใต้หล้า ใช้เวลาสิบปีปรับปรุงสร้างรากฐานหน้าไม้เทพจูเก๋อ

ความจุลูกดอก: 13 ดอก

ความเร็วเติมลูกดอก: 2.5 วินาที

ระยะยิง: 100 เมตร

โจมตี +500

เอฟเฟ็กต์พิเศษ: โจมตีขับไล่!]

สเตตัสของหน้าไม้ชิ้นนี้ช่างสมบูรณ์แบบจริงๆ!

ความจุลูกดอกเยอะมาก ความเร็วตอนเติมลูกดอกก็เร็วมาก ระยะยิงไกล พลังโจมตีสูง สเตตัสแต่ละอย่างเรียบง่ายและใช้งานได้จริง

ส่วนเอฟเฟ็กต์พิเศษรายการสุดท้ายอย่าง ‘โจมตีขับไล่’ นั่นก็ยิ่งสุดยอดแล้ว

อาชีพโจมตีระยะไกลกลัวอะไรที่สุดล่ะ

แน่นอนว่ากลัวผู้เล่นอาชีพโจมตีระยะประชิดเข้าใกล้ไง!

สเตตัสโจมตีขับไล่นี้ สามารถโจมตีขับไล่ศัตรูที่หมายจะเข้าใกล้ได้โดยตรง ช่างเป็นอาวุธเทพที่เหมือนนำคนไปแขวนไว้บนว่าวแล้วชักให้ตาย!

หลังจากกล่าวชมด้วยความอิจฉา จู่ๆ เยี่ยเว่ยหมิงก็เปลี่ยนประเด็นสนทนา “ระบบให้เวลาเจ้านานเท่าไรเพื่อนำหน้าไม้กลับไปที่สำนัก”

โหยวโหยวได้ยินแล้วชะงัก “เจ้ารู้ได้อย่างไรว่ามีเวลาจำกัด”

“นี่ยังไม่ชัดเจนอีกหรือ” เยี่ยเว่ยหมิงยักไหล่ “เจ้ามีหน้าไม้เทพจูเก๋ออยู่ในมือ ยิงไปแค่เจ็ดดอกก็ปลิดชีพ BOSS เลเวลสิบห้าอย่างเฉินหมิงได้แล้ว ตอนนั้นแม้พลังชีวิตของเขาไม่เต็มแถบ แต่ก็เหลือเกินครึ่งนะ ถ้าค่าพลังชีวิตเต็ม ลองคิดดูสิ แค่ต้องยิงต่อเนื่องหนึ่งชุดก็จัดการได้แล้ว แม้แต่เติมลูกดอกก็ไม่ต้องทำ เช่นนั้นถ้าเป็น BOSS เลเวลยี่สิบ ถ้าคิดจะยิงต่อเนื่องก็คงต้องยิงสองชุดกระมัง ส่วนเลเวลยี่สิบห้า…”

เยี่ยเว่ยหมิงไม่ได้พูดต่อหลังจากนั้น แต่เขาก็สื่อความหมายชัดเจนมากแล้ว “ถ้าเจ้าไม่นำหน้าไม้เทพจูเก๋อกลับไปส่งภารกิจที่สำนักทันที แต่ยังทำภารกิจอยู่ข้างนอก รีเฟรช BOSS ใหม่ ใช้เวลาไม่ถึงครึ่งเดือนก็ทำให้เจ้าสะสมค่าประสบการณ์ ค่าตบะ อุปกรณ์ ตำราลับวิทยายุทธ์ รวมทั้งเงินและอื่นๆ ได้อีกมาก…ทำให้ระดับของเจ้าทิ้งห่างจากผู้เล่นทั่วไปได้ง่ายมาก”

“แต่ด้วยความเจ๋งของระบบเกม เจ้าคิดว่าระบบจะเปิดช่องโหว่ให้ผู้เล่นใหญ่ขนาดนี้เชียวหรือ”

เยี่ยเว่ยหมิงเหมือนนึกอะไรขึ้นได้อย่างฉับพลัน ใช้น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความยั่วยวนกล่าวว่า “หรือเจ้าจะเลือกทรยศสำนักก็ได้”

“จะทำแบบนั้นได้อย่างไร” โหยวโหยวมีท่าทีเด็ดเดี่ยวมาก เห็นได้ชัดว่านางไม่พิจารณาเรื่องทรยศสำนักแน่นอน นางเปลี่ยนประเด็นสนทนาทันที “เจ้าเดาไม่ผิดหรอก ข้าต้องส่งภารกิจนี้ภายในสามชั่วยาม ไม่อย่างนั้นก็จะถูกตีว่าทรยศสำนัก แล้วก็จะโดน NPC ยอดฝีมือกับผู้เล่นสำนักถังเหมินร่วมมือกันไล่สังหาร อืม แม้จะให้เวลาข้าสามชั่วยามแล้ว แต่ตอนหลังก็ยังแนะนำข้าด้วย ว่ายิ่งกลับเร็วก็ยิ่งดี”

“เช่นนั้นก็กลับไปส่งภารกิจให้เร็วที่สุดเถอะ” คำเตือนที่ว่ายิ่งเร็วก็ยิ่งดี จะต้องเกี่ยวข้องกับรางวัลสุดท้ายของภารกิจโดยตรงแน่นอน อย่างไรเสียใช้เวลาไม่กี่ชั่วโมงก็รีเฟรช BOSS สองตัวไม่ได้ แค่เวลาไปกลับก็ยังไม่ทันเลย “ตอนนี้เริ่มแบ่งของที่ได้กันเถอะ”

“ไม่ต้อง” โหยวโหยวมีท่าทีแน่วแน่มาก “ก่อนหน้านี้ข้าบอกแล้ว ข้าต้องการแค่ไอเทมภารกิจเท่านั้น”

“อย่าเพิ่งรีบปฏิเสธ ในโถงใหญ่นี้ยังมีของดีอย่างอื่นอีก ให้ข้านำของทั้งหมดออกมาก่อนไหมล่ะ แล้วพวกเราค่อยปรึกษาเรื่องแบ่งของกันอีกที”

“ตามใจเจ้าเถอะ ถึงอย่างไรข้าก็ไม่ต้องการ”

เยี่ยเว่ยหมิงไม่มัวเปลืองคำพูดแล้ว ยื่นมือไปคลำศพเฉินหมิงที่โดนตอกอยู่บนเสาเสียเลย

[วิชาดาบผ่าภูเขา (ไม่เข้าขั้น): วิชาดาบที่ที่แพร่หลายในยุทธภพ กระบวนท่าโหดเหี้ยมอำมหิต

เงื่อนไขการฝึก:

พละกำลัง 23 แต้ม

ค่าตระหนักรู้ 10 แต้ม

ดาบใหญ่หัวผี (สีฟ้า): ดาบใหญ่ที่เจือกลิ่นคาวเลือด

โจมตี +42

ป้องกัน +7]

[หมวกงอบ (สีฟ้า): หมวกงอบที่สานจากไม้ไผ่ มีผลบังลมบังฝน ป้องกัน +10]

[รองเท้ายาวหนังวัว (สีฟ้า): รองเท้ายาวที่ทำจากหนังวัวสุก เบาและทนทาน ป้องกันกายภาพ+5 ท่าร่าง+5][วิธีชงสุราสยงหวง: บันทึกวิธีการชงสุราสยงหวง]

[สุราสยงหวง: …]

[เงิน 1 เหรียญทอง 21 เหรียญเงิน]

เป็นการคลำศพ BOSS เช่นเดียวกัน ตอนแรกซานเย่ว์คลำได้เคล็ดฝ่ามือระดับกลางหนึ่งเล่มและวิชาตัวเบาระดับต้นหนึ่งเล่ม ทำไมพอถึงเวลาตัวเองคลำศพ ก็คลำเจอของเล่นขยะเป็นกองแบบนี้

ต้องทราบว่าแม้เฉินหมิงคนนี้จะกากไปหน่อย แต่จะดีจะร้ายก็เป็น BOSS เลเวลสามสิบเชียวนะ!

เป็นตัวฉันเองที่โชคไม่ดี หรือเป็นเพราะฆ่าเขาแล้วดรอปได้หน้าไม้เทพจูเก๋อ ไอเทมอย่างอื่นที่ดรอปได้ถึงดูเป็นไอเทมแก้ขัดหมดเลย

เยี่ยเว่ยหมิงหยิบของมาเล่นอยู่ในมือทีละชิ้นครู่เดียว จากนั้นเก็บเข้ากระเป๋าสะพายหลัง เขาแสร้งทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นขณะสังเกตปฏิกิริยาของโหยวโหยว ตอนที่เก็บรองเท้ายาวหนังวัว ก็พบว่าแม่นางคนนี้ตาเป็นประกายฉับพลัน แต่นางก็รีบกลบเกลื่อนในทันที

นางสนใจรองเท้ายาวจริงๆ ด้วย?

เยี่ยเว่ยหมิงนำรองเท้ายาวคู่นี้มาแลกเปลี่ยนเสียเลย “สเตตัสของรองเท้ายาวคู่นี้ก็ถือว่าไม่เลว ผู้เล่นอาชีพโจมตีระยะไกลก็ต้องใช้ท่าร่างเหมือนกัน เจ้าเอารองเท้าคู่นี้ไปเถอะ ส่วน ‘วิธีชงสุราสยงหวง’ เล่มนั้นเป็นของข้า ส่วนอย่างอื่นข้าจะนำไปขาย ทุกคนแบ่งเท่าๆ กัน”

“แต่ว่า…”

“ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น วันนี้ถ้าไม่มีเจ้า ข้าก็จัดการ BOSS ตัวนี้เองไม่ได้เลย ยิ่งไปกว่านั้น ในเมื่อตั้งทีมกันแล้ว ก็จะให้ข้าเอาผลประโยชน์ไปคนเดียวไม่ได้หรอกใช่ไหม เช่นนั้นในภายหลังจะร่วมงานกันได้อย่างไรอีก”

ว่ากันตามจริง อุปกรณ์สองชิ้นที่ดรอปได้จากเฉินหมิงก็คุณภาพไม่แย่ เพียงแต่สวัสดิการสำนักของสำนักมือปราบเทพดีเกินไป ตอนเข้าสำนักก็แจกเครื่องแบบสีฟ้าทั้งชุด ทั้งยังเป็นชุดสีฟ้าที่ค่าสเตตัสไม่แย่เลยด้วย เขาถึงได้บอกว่าของที่ดรอปได้จากตัวเฉินหมิงมีแต่ขยะ

ผู้เล่นของสำนักอื่นไม่ได้รับสวัสดิการดีอย่างผู้เล่นสำนักมือปราบเทพหรอก อุปกรณ์ทุกชิ้นของสำนักล้วนต้องใช้ค่าผลงานสำนักกับเงินไปแลกมา ยกตัวอย่างเช่นโหยวโหยว ท่าร่างมีความสำคัญต่อนางมาก แต่ความสำคัญนั้นยังเทียบกับการโจมตีไม่ติด ดังนั้นต่อให้รวบรวมค่าผลงานสำนักมากพอ นางก็จะพิจารณาเรื่องเปลี่ยนหน้าไม้ก่อน ไม่ใช่เปลี่ยนรองเท้า

นอกจากนี้ หลังจากเคยเห็นฝีมือของโหยวโหยวมาแล้ว เยี่ยเว่ยหมิงก็เกิดความคิดที่จะคบค้าสมาคมกับนาง เพื่อให้สะดวกต่อการร่วมงานกันในภายหลัง อย่างน้อยก็ฮุบของไว้คนเดียวตั้งแต่ครั้งแรกที่ร่วมงานกันไม่ได้สิ?

ไม่ใช่ว่าเยี่ยเว่ยหมิงเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว แต่การคบหาสมาคมมักเริ่มต้นจากผลประโยชน์กันทั้งนั้น มิตรภาพที่ไร้สิ่งใดเจือปนนั้นหาเจอได้แค่ในโรงเรียน ถึงขนาดว่าอาจจะหาในโรงเรียนไม่เจอก็มี

เมื่อเห็นว่าโหยวโหยวยังลังเล เยี่ยเว่ยหมิงก็เร่งนาง “รีบนำไปเถอะ อย่าชักช้าเสียเวลา ข้ายังต้องไปหาสมบัติอย่างอื่นอีกนะ!”

ตอนนี้โหยวโหยวถึงได้รับรองเท้ายาวคู่นี้ไว้ ส่วนเยี่ยเว่ยหมิงหลังจากเก็บศพเฉินหมิงแล้ว ก็เดินไปทางเครื่องเรือนคู่หนึ่งตรงมุมของโถงใหญ่

[ได้รับ ‘ตระหนักรู้เคล็ดวิชาดาบ’ x1

ตระหนักรู้เคล็ดวิชาดาบ: ของบันทึกวิชาดาบเฉินหมิง หัวหน้าโจรลุ่มน้ำซีหู ใช้งานวิชาดาบที่กำหนด จะเพิ่มค่าประสบการณ์วิชาดาบ 800 แต้ม!]

เยี่ยเว่ยหมิงใช้ ‘ตระหนักรู้เคล็ดวิชาดาบ’ กับ ‘วิธีชงสุราสยงหวง’ แล้ว

[ติ๊ง! คุณศึกษา ‘ตระหนักรู้เคล็ดวิชาดาบ’ เรียนรู้ผ่านเรื่องทำนองเดียวกัน ได้รับค่าประสบการณ์ ‘ไท้ซัวเป็นไฉน’ 200 แต้ม!]

[ติ๊ง! คุณเรียนรู้วิธีการชงสุราสยงหวง ระดับประสบการณ์ฝีมือทำครัวเพิ่ม 100 แต้ม]

ที่จริงโถงหลักนี้ก็ไม่ใช่ห้องศิลาที่ว่างเปล่า ยังมีเครืองเรือนอยู่มากมายด้วยซ้ำ ยกตัวอย่างเช่นพวกพระพุทธรูป ของใช้ชาวพุทธ ส่วนใหญ่เป็นของใช้ชาวพุทธที่ไม่ค่อยมีประโยชน์ต่อผู้เล่น หรือไม่ก็นับว่าเป็นของเก่าสะสมกระมัง

ก่อนหน้านี้ตอนโหยวโหยวรักษาอาการบาดเจ็บ เยี่ยเว่ยหมิงก็สำรวจสภาพแวดล้อมในนี้ก่อนแล้ว นอกจากนี้ยังได้รับการแจ้งเตือนจากระบบเพิ่มเติมหลายรายการ

เป็นอย่างที่คาดไว้ หลังจากเดินวนรอบหนึ่ง ก็เก็บเกี่ยวของดีได้ไม่น้อยจริงๆ ด้วย

ความอุดมสมบูรณ์ที่เก็บเกี่ยวได้ ถึงขั้นเยอะกว่ารางวัลกำจัด BOSS เสียอีก!