My Iron Suit ตอนที่ 40: ดร. มาร์คไคลน์

วันถัดไป.

ภายใต้การนำของ โฮเวิร์ด ทั้งสองมาที่ห้องปฏิบัติการของ ดร.มาร์กไคล์ และบ้านของเขาด้วย

นับตั้งแต่สร้างโล่โลหะผสม เอเดลแมน โดยไม่ได้ตั้งใจดร. มาร์คไคลน์.

เป็นที่น่าเสียดายที่ไม่ว่าเขาจะพยายามอย่างไรเขาก็ไม่สามารถทำให้อุบัติเหตุกลับคืนมาได้อีก การทดลองหยุดนิ่ง หลังจากใช้จ่ายวัตถุดิบที่มีค่าของ ไวเบรเนียม จำนวนมาก แต่ก็ไม่เกิดผลใด ๆ ในที่สุดรัฐบาลก็หยุดโครงการดังกล่าว ดร. มาร์คไคลน์ ไม่เต็มใจที่จะกลับบ้าน

ขั้นตอนการเชิญแพทย์ราบรื่นมาก

ดร. มาร์คไคลน์ เป็นนักวิทยาศาสตร์บริสุทธิ์ที่ไม่สนใจสิ่งแปลกปลอม

เขาหลงใหลในการศึกษาวัสดุโลหะผสมพิเศษและสร้างโล่เหล็กดูดซับเสียงโดยไม่ได้ตั้งใจมันเหมือนปีศาจความคิดทั้งหมดอยู่ในการศึกษาโลหะผสม เอเดลแมน

แม้ว่ารัฐบาลจะยุติโครงการ แต่เขาก็ยังไม่ยอมแพ้และยังคงศึกษาโลหะผสมเอเดลแมนในบ้านของเขาเอง

น่าเสียดายที่ ไวเบรเนียม ถูก จำกัด ด้วยความหายากจึงเป็นเรื่องยากที่จะได้รับด้วยความสามารถส่วนตัวของเขาและการทดลองก็ทำได้ยาก

ฮาเวิร์ดเพื่อนเก่าออกมาปกป้องเขา หลังจาก เฉินโม่สัญญาว่าจะจัดหา ไวเบรเนียม ให้เพียงพอเป็นสื่อการทดลองดร.มาร์กไคล์ ก็ตกลงที่จะเข้าร่วม SHIELD

ในเวลาเดียวกัน เฉินโม่ ก็พบสิ่งที่น่าสนใจ

ห้องทดลองของแพทย์ซึ่งเป็นห้องนั่งเล่นในบ้านของเขาแขวนโล่ของบ้านเกือบจะเหมือนกับโล่ ไวเบรเนียม ที่เขาใช้

เมื่อเผชิญหน้ากับความสงสัยของเฉินโม่หมอก็ให้คำอธิบายด้วยรอยยิ้ม

เดิมที ดร. มาร์คไคลน์ เป็นแฟนตัวยงของอาวุธเย็นในยุคกลาง

เหตุผลที่เขามีส่วนร่วมในการวิจัยวัสดุโลหะในตอนแรกนั้นเป็นเพราะความสนใจอย่างมากในอาวุธเย็นเขาหวังว่าจะพัฒนาวัสดุที่แข็งแกร่งขึ้นและสร้างอาวุธที่ทรงพลังยิ่งขึ้น

ในบรรดาอาวุธเย็นที่เขาหลงใหลมากที่สุดคือโล่กลม ในมุมมองของเขาวงกลมเป็นรูปทรงที่สมบูรณ์แบบที่สุดและแข็งแรงที่สุด โล่กลมสามารถป้องกันผลกระทบโยนโจมตีและป้องกันซึ่งเป็นสิ่งที่อยู่ในใจของเขามากที่สุด อาวุธที่สมบูรณ์แบบ

การวิจัยเกี่ยวกับวัสดุที่ผลิตนั้นต้องใช้แม่พิมพ์เสมอและเขาก็ออกแบบโล่ทรงกลมที่มีรูปร่างไดนามิกที่สมบูรณ์แบบและทำให้วัสดุทดลองทั้งหมดเป็นเกราะป้องกัน

“แขวนบนผนังก็สวยดีนะ”

ดร. มาร์คไคลน์กล่าวอย่างภาคภูมิใจว่าเขามองไปที่โล่กลมที่แขวนอยู่ในห้อง

เฉินโม่ แอบคิดว่า “สุนทรียะที่แปลกประหลาดของนักวิทยาศาสตร์”

ดร. มาร์คไคลน์ไม่มีครอบครัวการทดลองเป็นของเขาทั้งหมดและหลังจากตกลงที่จะเข้าร่วม SHIELD แม้ว่าเขาจะเก็บข้าวของเขาก็ย้ายเข้าไปในห้องทดลองลับโดยตรง

ลึกเข้าไปในห้องปฏิบัติการลับของ SHIELD ใต้ดินในบรู๊คลินเฉินโมและโฮเวิร์ดได้เห็นดร. เออร์สกินซึ่งไม่ได้เห็นเขามานาน

สิ่งที่ทำให้ทั้งสองประหลาดใจคือหมอที่ยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขาดูเป็นเด็กกว่ามาก

เดิมทีในวัยห้าสิบของเขาผมของเขาเป็นสีเทาเล็กน้อยดร. เออร์สไคน์ล้าสมัยเล็กน้อย ในตอนนี้เขาดูอายุเพียง 40 ปี ร่างของเขาสูงตรงใบหน้าของเขาแดงก่ำและผมสีขาวเดิมของเขากลายเป็นสีดำ ดูเหมือนจิตวิญญาณมาก

ถ้าไม่ใช่เพราะใบหน้าที่คุ้นเคยและรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาทั้งสองคนก็เกือบจะคิดว่าเป็นคนอื่น

“ คุณหมอเหรอ?” โฮเวิร์ด โน้มตัวไปข้างหน้าและมองขึ้นลงอย่างระมัดระวัง

ดร. ยิ้มอย่างลึกลับ “พวกนี้ไม่รีบพูดไม่แนะนำฉันเหรอ”

ทั้งสองนึกถึง ดร. มาร์คไคลน์ ที่อยู่ข้างๆพวกเขา

หลังจากการแนะนำบางส่วนดร. มาร์คไคลน์ ได้เข้าร่วมห้องปฏิบัติการลับของ SHIELD อย่างเป็นทางการ

ดร. เออร์สกินพาเขาไปปักหลัก ดร. มาร์คไคลน์เร่งให้เฉินโม่พาเจิ้นจินไปโดยเร็ว เขาต้องทดลองทันที หลังจากการทดลองมากมายเกี่ยวกับโครงการของรัฐบาลก่อนหน้านี้และหลังจากกลับมาดร. เองก็ได้ทำการวิจัยอย่างต่อเนื่อง การพัฒนาโลหะผสม เอเดลแมน นั้นเป็นที่สะดุดตาและประสบความสำเร็จแล้ว แต่น่าเสียดายที่ไม่มีวัตถุดิบ

ท้ายที่สุดด้วยพลังของหมอเองมันเป็นเรื่องยากมากที่จะได้รับ ไวเบรเนียม แม้แต่ชิ้นเล็ก ๆ

อย่างไรก็ตามเมื่อไม่มี ไวเบรเนียม หมอก็ไม่ได้อยู่เฉยๆ อ้างอิงถึงโล่เหล็กดูดซับเสียงซึ่งเป็นโครงสร้างโลหะของโลหะผสม เอเดลแมน ดั้งเดิมหลังจากการวิจัยและทดลองหลายปีได้มีการพัฒนาโลหะผสมชนิดใหม่ที่มีประสิทธิภาพที่เหนือกว่า เมื่อเทียบกับโลหะผสม เอเดลแมน ดั้งเดิมแล้วไม่มีลักษณะที่ทำลายไม่ได้ แต่มีความแข็งแรงมากกว่าโลหะผสมพิเศษที่มีประสิทธิภาพดีที่สุด มีความแข็งสูงเหนียวทนต่อการกัดกร่อนและทนต่อแรงกระแทก

ยิ่งไปกว่านั้นโลหะผสมนี้ไม่ต้องใช้ทองสั่นและสามารถผลิตได้จากวัสดุที่มีอยู่ แม้ว่าจะมีโลหะหายากในส่วนประกอบสูง แต่ก็มีราคาแพง แต่ก็ต่ำกว่าโลหะผสม เอเดลแมนดั้งเดิมมาก นอกจากนี้ยังหาได้ง่ายกว่าและไม่ จำกัด ด้วยวัตถุดิบ ตราบเท่าที่เงินทุนเพียงพอก็สามารถผลิตได้ในปริมาณมาก

ดร. มาร์คไคลน์ ตั้งชื่อโลหะผสมว่า อัลฟ่า อัลลอย

เฉินโม่สนใจโลหะผสมชนิดใหม่นี้มาก นี่เป็นความประหลาดใจที่ไม่คาดคิดและสามารถนำไปใช้ในหลาย ๆ ด้านในอนาคต

แต่สิ่งที่เขาให้ความสำคัญที่สุดคือโลหะผสม เอเดลแมน ซึ่งเป็น “โลหะผสมที่แข็งแกร่งที่สุด” ที่แท้จริง

ตั้งแต่วันที่เขาได้โล่ ไวเบรเนียม และรู้ว่ามีดร. มาร์คไคลน์ อยู่ เฉินโม่ ขอให้ผู้พัน ฟิลิป รวบรวมเงินทั้งหมดและเงินก็ถูกปล่อยออกมาโดยเขา นอกจากนี้ไฮดรายังแอบเก็บ เมื่อมองไปที่ดร. มาร์คไคลน์ซึ่งกระตือรือร้นอยู่ตรงหน้าเขาก็ต้องวางรอยยิ้มที่ทำอะไรไม่ถูกของเฉินโมลงเพื่อค้นหาแผนของดร. อ็อกกินส์

“อืมดร. เจิ้นจินอยู่ในโกดังฉันจะพาไป”

ไวเบรเนียม ที่รวบรวมโดยทีม กองสำรองยุทธวิธี ถูกส่งไปยังห้องปฏิบัติการลับเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา

“ ไม่ฉันจะเอาเอง!” ตอนนี้ดร. มาร์คไคลน์กระตือรือร้นที่จะเห็นว่าเจิ้นเฉินเตรียมการสำหรับเขามากแค่ไหน เมื่อก่อนกว่าจะได้มาแม้แต่ชิ้นเล็ก ๆ ไม่รู้ว่าต้องจ่ายเงินกี่รอบ

ฉันหวังว่าเฉินโม่เตรียมทองคำไว้เพียงพอสำหรับเขา แม้ว่าเขาจะมีรูปร่างหน้าตาแล้ว แต่เขาก็ยังคงเป็นก้าวสุดท้ายจากความสำเร็จที่แท้จริง ขั้นตอนสุดท้ายนี้ไม่รู้ว่าเขาต้องผ่านการทดลองกี่ครั้งและใช้เงินอันมีค่าไปเท่าไหร่

ห้องปฏิบัติการลับคลังวัสดุมีค่า

ดร. มาร์คไคลน์มองไปที่ด้านหน้าของกล่องที่เต็มไปด้วยทองคำสั่นสะเทือนหลายสิบกิโลกรัมใบหน้าตื่นเต้นแดงมือของเขาสั่นเล็กน้อย

“เยี่ยมมากพอแล้ว! ด้วยทองคำที่สั่นสะเทือนเหล่านี้ฉันจะสามารถสร้างโลหะผสม เอเดลแมน ที่แท้จริงได้!”

ดร. มาร์คไคลน์ มีส่วนร่วมในการศึกษาโลหะผสม เอเดลแมน ทันที

เมื่อมองไปที่ความว่างเปล่าในที่สุด เฉินโม่ ก็มีเวลาไปหา ดร. เออร์สกิน ครั้งนี้นอกเหนือจากการจัดการกับศิลปะการต่อสู้และดร. มาร์คไคลน์ แล้วยังมีอีกเหตุผลสำคัญ คุณหมอบอกว่างานวิจัยเซรั่มมีความสำคัญ ความคืบหน้า.

เมื่อ เฉินโม่ พบ ดร.เออร์สกินโฮเวิร์ด ก็อยู่ที่นั่นแล้ว แต่มันดูดูถูก

เห็นเฉินโม่ฮาวเวิร์ดบ่นตรงๆ

“มาได้ไงรอตั้งนานหมอต้องรอถึงยอมบอก!”

คุณหมอยิ้มเล็กน้อย

“สิ่งสำคัญแน่นอนต้องรอจนกว่าจะมีคนมาถึงและประกาศ”