My Iron Suit ตอนที่ 64: กลับไปที่ค่าย

อย่างไรก็ตามทุกคนไม่เต็มใจที่จะทิ้ง สิ่งเหล่านี้เป็นอุปกรณ์ที่ยึดได้จาก ไฮดรา ในที่สุดซึ่งมีความก้าวหน้ามากกว่าอาวุธหนักที่พวกเขาติดตั้งให้กับกองกำลังพันธมิตรอย่างเห็นได้ชัด ให้พวกเขายอมแพ้และทิ้งทุกคนรู้สึกเลือดไหล

บัคกี้มองไปที่สตีฟและต้องการดูว่าเขามีความคิดอย่างไร สตีฟคิ้วย่นและเขาก็ทำอะไรไม่ได้เช่นกัน พูดตามตรงเขาต้องการนำอาวุธเหล่านี้กลับมาด้วย ฉันเชื่อว่าการปรับปรุงทางเทคนิคของฝ่ายพันธมิตรจะดีขึ้นมาก

เมื่อเห็นบัคกี้มองไป สตีฟก็รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ แต่ไม่มีทางที่ดี แม้จะคิดหนัก หุบเขานี้มีความยาวเกือบสองกิโลเมตร โดยพื้นฐานแล้วเป็นไปไม่ได้เลยที่จะปล่อยให้รถถังและรถหุ้มเกราะผ่านไป ได้แต่ส่ายหัว.

ทุกคนผิดหวังและเจ็บปวด มีเพียง เฉินโม่ ที่ยืนอยู่ด้านข้างด้วยใบหน้าสงบรอให้ทุกคนพักผ่อนและพร้อมที่จะออกเดินทางอีกครั้ง

รถถังและรถหุ้มเกราะของ ไฮดรา เหล่านี้ไม่ได้อยู่ในสายตาของเขา ยังมีเทคโนโลยีขั้นสูงอีกมากมายภายใน ไฮดรา ที่ เฉินโม่ เชี่ยวชาญ อุปกรณ์เหล่านี้ถูกกำจัดโดย เฉินโม่ โยนไปที่ฐานกบฏพร้อมที่จะยอมแพ้เสียเปล่า ใช้เพื่อปิดบังตาและหูของผู้คน

สตีฟเห็นเฉินโม่ซึ่งสงบและผ่อนคลายแล้วรีบเดินไปข้างหน้า

“ ท่านอาจารย์บอกเราหน่อยว่าจะขับรถถังเหล่านี้กลับไปได้อย่างไรน่าเสียดายที่ทิ้งมันที่นี่

เฉินโม่เหลือบมองสตีฟอย่างไม่เต็มใจซึ่งไม่เต็มใจที่จะเผชิญหน้ากับเขา เขาคิดว่าเสียแค่ไม่กี่ครั้งคุณยังเป็นทารก

อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถพูดเรื่องนี้ได้จริงๆ เขาบอกว่าตอนนี้เขาเป็นสมาชิกของฝ่ายพันธมิตร เนื่องจากเด็กฝึกงานถามเขาจึงไม่สามารถแสร้งทำเป็นไม่รู้ได้อีกต่อไป

“ฉันจะใช้ดาบ” เขาต้องการช่วยบางอย่างดูเหมือนว่าจะเป็นแรงงาน

สตีฟได้ยินเสียงดาบอัลลอยด์เอเดลแมนดึงออกมา

“ แล้วอาจารย์ทำไง”

เมื่อเห็นว่าสตีฟยังไม่ได้แสดงปฏิกิริยาใด ๆ เฉินโมจึงสงสัยว่าเขากำลังสอนกัปตันที่ฉลาดและชาญฉลาดของสหรัฐอเมริกาในภาพยนตร์หรือไม่ มันจะไม่เป็นของปลอม

ฉันทำผิดหรือเปล่า? กัปตันอเมริกาตัวจริงยังสู้อยู่ในตรอก?

เฉินโม่ ก็ลุกขึ้นและเดินไปที่หุบเขา

ในขณะที่เดินไปพร้อมกับเฉินโม่เขาค่อยๆดึงดาบของราชาที่อยู่ข้างหลังเขาออกมาและเดินผ่านก้อนกรวดเล็ก ๆ สองสามก้อนไปยังเมกะไบต์หนึ่งตารางเมตร ภายใต้การจับตามองของทหารและสตีฟมือของ เฉินโม่ ดาบยาวโบกสะบัดอย่างรวดเร็วและแสงดาบก็กระพริบรอบ ๆ ก้อนหิน เมื่อเฉินโม่เอาดาบยาวกลับมาและเดินไปที่ก้อนหินถัดไปมีเพียงกองกรวดอยู่ที่พื้น

เมื่อ เฉินโม่ เริ่มตัดหินก้อนที่สองสตีฟก็ตอบสนองและรีบหยิบดาบโลหะผสมขึ้นมาและเริ่มทำความสะอาดก้อนหินด้วย เฉินโม่ ทหารคนอื่น ๆ ก็ตกตะลึงโดยไม่มีคำสั่งทีละคน ขึ้นไปทำความสะอาดกรวดที่พื้น

รถถังและรถหุ้มเกราะของ ไฮดรา ที่พวกเขายึดได้มีขนาดใหญ่กว่ากองกำลังของเยอรมันและพันธมิตร รถถังกว้างเกือบสี่เมตรดังนั้นพวกเขาจึงจำเป็นต้องเคลียร์ทางที่กว้างอย่างน้อยสี่เมตร

โชคดีที่เทคโนโลยีของ ไฮดรา ก้าวหน้ามาก แม้แต่อุปกรณ์ที่ เฉินโม่ กำจัดก็ยังดีกว่าอุปกรณ์ปัจจุบันในประเทศอื่น ๆ ความสามารถออฟโรดยังแข็งแกร่งมาก

เฉินโม่และสตีฟทุบหินก้อนใหญ่เท่านั้นจากนั้นทหารที่อยู่ข้างหลังพวกเขาก็ย้ายกรวดขนาดเล็กอื่น ๆออกไป ไม่สามารถหยุดพวกเขาจากการเดินทัพได้

ถึงกระนั้นก็ตามในหุบเขาที่มีความยาวไม่ถึง 1 กิโลเมตรพวกเขาใช้เวลาทั้งวันในการเคลียร์ทางเรียบเล็กน้อยซึ่งเพียงพอให้รถผ่าน

เฉินโม่สบายดี สตีฟและทหารต่างก็เหนื่อยล้า โชคดีที่ชาวเยอรมันที่นี่ถูกพวกเขากวาดล้างจนหมด พวกเขาไม่ได้ทำให้ข่าวรั่วไหล พวกเขาไม่กังวลเกี่ยวกับการมาของกองทหารเยอรมันในช่วงเวลาสั้น ๆ

หลังจากพักช่วงสั้น ๆ ฝูงชนก็เดินผ่านหุบเขาโดยไม่หยุดพักฝ่าการปิดล้อมของเยอรมันและไปที่ค่ายพันธมิตร

……

การช่วยเหลือทหารพันธมิตรที่ถูกจับได้สำเร็จ เฉินโม่ และผู้ติดตามของเขาพร้อมอุปกรณ์ ไฮดรา ที่ยึดได้นั้นได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากค่ายทหาร

ตัวตนของเฉินโม่แพร่กระจายไปในหมู่ทหารอย่างรวดเร็ว พวกเขาเคยได้ยินเกี่ยวกับกองกำลังลึกลับที่ต่อสู้กับกองทัพ ไฮดรา ที่ทรงพลังของศัตรู ผู้บัญชาการของพวกเขามีพลังและสามารถทุบรถถังและทำลายกองกำลังไฮดราได้

พวกเขาเคยคิดว่าข่าวลือนั้นเกินจริง แต่หลังจากได้เห็นดาบฟันปืนใหญ่หนักของ เฉินโม่ และการทุบของเศษหินพวกเขาก็ไม่สงสัยเกี่ยวกับประสบการณ์ในตำนานของ เฉินโม่ และมองไปที่ดวงตาของ เฉินโม่ ที่เต็มไปด้วยความคลั่งไคล้ .

ในเวลานี้เฉินโม่สวมชุดเกราะโลหะผสมสีดำดาบสีเงินโล่สีดำปืนคู่ที่ด้านข้างของขาและเข็มขัดหุ้มด้วยมีดบินกับระเบิดและแม็กปืนพก ท่าทางเย็นชาและร่างสูงยืนอยู่ในทหารที่ถูกจับตัวมอมแมม ข้างหน้าเหมือนโดดเด่นสะดุดตาอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

สตีฟที่อยู่ข้างๆเขาได้รับอารมณ์จากการต่อสู้ และเขาก็เป็นผู้ใหญ่กว่าเมื่อก่อนมาก เขาสวมอุปกรณ์แบบเดียวกันและยืนอยู่ข้างๆ เฉินโม่ แม้ว่าโมเมนตัมจะไม่หนักเท่า เฉินโม่ แต่มันก็มากกว่าเดิม ประเด็นที่แหลมคมบางอย่างได้เปลี่ยนมุมมองของทหารหลายคนที่มีต่อเขา

ที่ผ่านมาในสายตาของทหารแนวหน้าสตีฟเป็นแค่นักแสดงดาราใหญ่ แม้ว่าเขาจะแข็งแกร่ง แต่เขาก็ทำเพียงเท่านั้น

คราวนี้สตีฟกับเฉินโมและคนอีกสองคนเดินลึกเข้าไปในกองทัพและช่วยทหารพันธมิตรที่เป็นเชลยหลายร้อยคนออกจากฐานไฮดรา สิ่งนี้ทำให้ทุกคนเปลี่ยนใจอย่างมากรวมถึงไม่เคยดู มีพันเอกฟิลลิปส์ของเขา

สตีฟมองเห็นผู้พันและคาร์เตอร์ที่มาหาเขาไม่ไกลจากหน้าเขา เขาจำได้ว่าครั้งนี้เขาทำตามอำเภอใจ เขาไม่รู้ว่าเขาจะลากคาร์เตอร์หรือเปล่า เขากระวนกระวายที่จะช่วยบัคกี้ เขาไม่คิดมากหรอก มากกว่านี้ฉันคิดถึงมันในเวลานี้ แต่ฉันรู้สึกว่าฉันไม่สามารถจับคาร์เตอร์

สตีฟก้าวไปด้านหน้าผู้พันสตีฟเคารพพิธีทางทหาร “ ผู้พันฉันยินดีรับโทษ”

ผู้พันฟิลลิปส์มองเขาลึก ๆ และหันศีรษะไป

“ไม่มีอะไรไม่จำเป็น”

หลังจากนั้นผู้พันฟิลลิปส์ก็หันหลังเดินไปหาเฉินโม่ทิ้งสตีฟด้วยรอยยิ้มที่ไม่สามารถบรรยายได้เล็กน้อย

สตีฟจับรอยยิ้มของผู้พันอย่างกระตือรือร้น เขาไม่เคยเห็นเขาหัวเราะมาก่อนและเขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสะเทือนใจ เขากระซิบข้างหลังเขา

“ครับท่าน.”

หลังจากที่ผู้พันฟิลลิปส์จากไปคาร์เตอร์ก็มาหาสตีฟต่อหน้าสตีฟสองก้าวดวงตาที่เคลื่อนไหวคู่หนึ่งเต็มไปด้วยความรักใคร่มองมาที่เขาและสตีฟก็จ้องมองผู้หญิงตรงหน้าอย่างลึกซึ้ง

เธอเป็นคนที่ปลอบโยนและให้กำลังใจตัวเองเมื่อเธอผิดหวังมากที่สุด เธอไม่เคยสงสัยในความสามารถของเขา ตอนนี้เขาได้พิสูจน์ตัวเองและในที่สุดก็มีความกล้าที่จะแสดงความรักที่ลึกซึ้งต่อเธอ