My Iron Suit ตอนที่ 104: ชักดาบ

ฟังเธอพูดคนอื่นคุยกันสักพัก

หากเป็นไปตามที่เล่าลือไม่ว่าพวกเขาจะพยายามแค่ไหนพวกเขาก็ไม่สามารถต้านทานการโจมตีของอัศวินผู้ยิ่งใหญ่ผู้นี้ได้

คนในห้องไม่ได้พูดอะไรมาก แต่ในใจก็แอบภาวนาให้ตำนานเป็นของปลอม แต่ความจริงที่ว่าคู่ต่อสู้อยู่ยงคงกระพันและอยู่ยงคงกระพันมาโดยตลอดความเป็นไปได้นี้มีน้อยมาก

หลังจากสั่งให้เปิดประตู อามีเลีย ก็พากลุ่มอัศวินไปที่กำแพงและเตรียมที่จะทักทาย เฉินโม่ เป็นการส่วนตัวซึ่งเพียงพอที่จะสร้างขวัญกำลังใจได้

ตัวตนและความแข็งแกร่งของ เฉินโม่ ทำให้เธอมีมารยาทมากและในกรณีที่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ เธอสามารถตอบสนองได้อย่างรวดเร็วและตอบสนองได้ทันท่วงที

ประตูเมืองอันหนักหน่วงค่อยๆเปิดออกเฉินโม่และทั้งสองคนก็เข้ามาในหลังม้าและพบว่าอมีเลียสวมชุดเกราะยาวครึ่งตัวที่งดงามกำลังนำอัศวินขี่ม้าไปด้านหน้า

หัวใจของเฉินโม่พยักหน้าอย่างลับๆ ผู้หญิงคนนี้มีความกล้าหาญและไม่ย่อท้อ เฉินโม่เชื่อมากยิ่งขึ้นว่าเธอคือผู้อาวุโสหญิงแวมไพร์ในอนาคต

ประตูด้านหลังเฉินโม่ค่อยๆปิดลง ในระหว่างกระบวนการทั้งหมดอัศวินในระยะไกลไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไร

หลังจากได้รับรหัสลับบนผนังแล้วหัวใจของ อามีเลีย ก็โล่งใจ ดูเหมือนว่านี่จะไม่ใช่การสมรู้ร่วมคิด แต่ฉันไม่รู้ว่าลอร์ดผู้มีอำนาจต้องทำอะไร

“ คุณอยากคุยที่นี่ไหม?” เสียงทุ้มต่ำของเฉินโม่ดังมาจากใต้หมวกกันน็อค

“ฉันหยาบคายโปรดมากับฉัน!” อามีเลียที่ใกล้จะพยักหน้าแล้วพาไปที่ปราสาทด้านหลัง

ในห้องโถงของปราสาทที่งดงามมีชายสองคนนั่งอยู่ส่วนแอนดรูว์สวมชุดเกราะเต็มยศยืนอยู่ข้างหลังเฉินโม่อย่างภาคภูมิใจและอัศวินแห่งอามีเลียยืนอยู่ทั้งสองข้างอย่างเรียบร้อยสายตาของเขาจับจ้องไปที่เฉินโม่อย่างแน่วแน่เพราะกลัวพวกเขา  รุนแรงทันใด

อามีเลีย ค่อยๆถอดหมวกกันน็อกออกจากการนั่งในตำแหน่งหลักและเผยให้เห็นใบหน้าที่สวยงามสง่างาม แต่สงบและสวยงาม

เฉินโม่มองไปที่สิ่งนี้และมันก็เหมือนกับในใจของเขา มันเป็นเพียงใบหน้าที่อ่อนเยาว์และสวยงามมากขึ้น ฉันอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ มันฉลาดเกินไป ตามที่เขาคาดไว้อดีตคนรักของแอนดรูว์คนนี้คือผู้สูงอายุแวมไพร์สาวผู้เย็นชาในภาพยนตร์ .

แอนดรูว์ที่ยืนอยู่ด้านหลังเฉินโมก็รู้สึกตื่นเต้นและอึดอัดเช่นกัน ถ้าไม่ใช่เวลาเขาอยากจะรีบเข้าไปกอดเธอตอนนี้และบอกว่าเธอคิดถึงเธอมากแค่ไหนในช่วงสองสามปีที่ผ่านมา

มีเพียงอารมณ์เหล่านี้เท่านั้นที่ถูกปกปิดด้วยชุดเกราะอัศวินคู่กายของเขาและไม่มีใครพบความผิดปกติของเขา

เฉินโม่นั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวใหญ่สวมเสื้อคลุมของชนชั้นสูงสีดำที่งดงามส่วนศีรษะและมือที่สัมผัสถูกปกคลุมด้วยชุดเกราะสีเข้ม จริงๆแล้วมันสวมชุดเกราะสีดำคล้ายกับชุดเกราะของอัศวินในชุดคลุม

เพียงแค่ดูการกระทำของเขาก็ยืดหยุ่นมากไม่มีความรู้สึกถึงการติดขัดไม่เหมือนกับการสวมชุดเกราะจนทุกคนอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจในความประณีตและความมหัศจรรย์ของชุดเกราะนี้

เฉินโม่เงยศีรษะขึ้นอย่างช้าๆและดวงตาที่อยู่ใต้หมวกกันน็อคนั้นลึกและคมซึ่งทำให้คนไม่กล้ามองตรงไป

“แล้ว มาร์ควิสลีโอนาร์ด ล่ะ”

จู่ๆเฉินโม่ก็ถามเสียงต่ำและสง่าผ่าเผย

“พ่อของฉันเสียชีวิตด้วยอาการป่วยเมื่อห้าวันก่อนและตอนนี้ฉันได้รับตำแหน่งของเขา”

อามีเลีย พยายามควบคุมเสียงของเธอ แต่ เฉินโม่ ยังคงได้ยินเสียงสั่นเล็กน้อยจากนั้นเห็นได้ชัดว่าเธอไม่ได้หายไปจากความเจ็บปวดจากการสูญเสียพ่อของเธอ

เฉินโม่ พยักหน้าไม่น่าแปลกใจที่เขาไม่ได้รับข่าวนอกจากข้อมูลที่สำคัญโดยเฉพาะแล้วผู้ให้ข้อมูลโดยเฉลี่ยจะผ่านไปอย่างช้าๆ

“ ฉันไม่รู้ว่าคุณอามีเลียแต่งงานหรือยัง”

หลังจากหยุดชั่วครู่เฉินโม่ก็ถามต่อ

“ไม่”

แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าทำไม เฉินโม่ ถึงถามคำถามนี้ แต่ อามีเลีย ก็ตอบด้วยความอดทน

“ ฉันไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้พระองค์ตรัสว่าอะไร”

ตอนนี้พวกเขากำลังต่อสู้และ เฉินโม่ มาที่นี่เพื่อพูดอะไรที่ไม่เกี่ยวข้อง อามีเลีย ถามอย่างไม่มีความสุข

เมื่อคนอื่นกังวลว่าเฉินโม่จะโกรธเฉินโม่ก็พยักหน้าไม่พูด แต่ยกมือขึ้นแล้วค่อยๆถอดหมวกกันน็อคของชุดต่อสู้หุ้มเกราะโลหะผสมเด็กหนุ่มผู้เย็นชา แต่เต็มไปด้วยใบหน้าที่สง่า ปรากฏตัวต่อหน้าทุกคน.

เมื่อมองตรงไปที่ อามีเลีย ที่นั่งหลัก เฉินโม่ พูดอย่างจริงจัง

“ที่จริงฉันจะมาพูดถึงงานแต่ง”

คำพูดของเฉินโม่ถูกโยนลงไปในทะเลสาบเหมือนก้อนหินทำให้เกิดความโกลาหล

อเมเลียมองตาและจ้องมองเฉินโม่

อัศวินในห้องโถงก็เปลี่ยนสีเช่นกันพวกเขาดึงดาบของอัศวินออกมาที่เอว รอเพียงให้ อามีเลีย ออกคำสั่งพวกเขาจะรีบไปด้านหน้าเพื่อทุบนักดาบที่กล้าดูถูกเจ้านายของพวกเขา!

แม้ว่า อามีเลีย จะเป็นผู้หญิง แต่ความแข็งแกร่งของเธอก็ไม่ได้อยู่ภายใต้อัศวินคนใดในปัจจุบัน เธอมีพลังมากกว่าคนอื่น ๆ ในเกม นอกจากความสามารถในการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยมแล้วเธอยังหลงไหลในวิชาดาบ และความพยายามก็ไม่ใช่เรื่องอื่นไกล

เมื่อไม่กี่ปีก่อนเพื่อต่อต้านการแต่งงานที่พ่อของเขาจัดให้เธอ อามีเลีย สวมชุดเกราะและเข้าร่วมกับอัศวินเพื่อต่อสู้กับพวกเขา

แม้ว่ามาร์ควิสคนสุดท้ายจะปลดระวางอย่างไม่เต็มใจสำหรับเธอ แต่เธอก็ยังไม่ได้ออกจากอัศวิน แต่การต่อสู้อย่างสิ้นหวังมากกว่าที่ผ่านมาไม่ว่าจะเป็นอัศวินศัตรูหรือมนุษย์หมาป่าที่ทรงพลังเธอไม่เคยถอยกลับในการต่อสู้นับครั้งไม่ถ้วน เธอได้รับความเคารพจากอัศวินทุกคนด้วยความแข็งแกร่งและความกล้าหาญของเธอเอง

และเหตุผลว่าทำไมเธอถึงสู้ยากทุกคนก็ชัดเจนมากเช่นกันแอนดรูว์ที่ถูกขับไล่โดยมาร์ควิส

ทั้งสองตกลงที่จะกลายเป็นอัศวินที่ทรงพลังทำลายมนุษย์หมาป่าและปกป้องผู้คนในดินแดนจากมนุษย์หมาป่า

พวกเขายังตระหนักดีถึงความรู้สึกของ อามีเลีย ที่มีต่อ แอนดรูว อามีเลียที่สวยงามและทรงพลังไม่ขาดแคลนผู้ชื่นชมในแวดวงชนชั้นสูง มีขุนนางหลายคนมาขอแต่งงาน แต่ทั้งหมดถูก อามีเลีย ถูกดาบขับออกไป

พวกเขารู้ว่ามีเพียงคนเดียวในหัวใจของอมีเลียและนั่นคือแอนดรูว์

มาร์ควิสลีโอนาร์ด เพิ่งจากไป เฉินโม่มาที่นี่ในเวลานี้และเสนอที่จะขอแต่งงาน เขาให้ความรู้สึกเหมือนบังคับเด็กกำพร้าและพยายามที่จะชิงดินแดน กลุ่มอัศวินย่อมไม่ยอมให้เจ้านายของตนต้องอับอายขายหน้า

เมื่อเห็นการฟาดฟันของดาบที่อยู่ข้างใต้การต่อสู้ก็เริ่มขึ้นในพริบตาและ อามีเลีย ที่อยู่ในตำแหน่งของลอร์ดรู้สึกโกรธอย่างมากหลังจากความโกรธของเธอ

ในความเป็นจริงครั้งหนึ่งเธอต้องการที่จะต่อสู้กับ เฉินโม่ ที่ทรงพลัง แต่แม้ว่าเธอจะถูกยึดติดอย่างแข็งขัน แต่เธอก็สามารถแบกข้าวของทั้งหมดของเธอและอาศัยอยู่ในเมืองภายใต้ เฉินโม่ จะต้องส่งมอบสิทธิ์และพื้นที่ทั้งหมด

ซึ่งรวมถึงปราสาทของพวกเขาด้วยซึ่ง อามีเลีย ยอมรับไม่ได้

ที่นี่คือบ้านของเธอที่ซึ่งเธอมีหลุมศพของพ่อแม่และความทรงจำที่มีค่าที่สุดที่เธอและแอนดรูว์ทิ้งไว้ตลอดหลายปี

เธอยังต้องรอให้แอนดรูว์กลับมาเธอจะจากไปได้อย่างไร?