CF:บทที่ 36 การพัฒนาอย่างต่อเนื่อง

 

มองตามที่อู๋ ฮ่าวเหรินหันคอมพิวเตอร์มาให้ดูพร้อมกวักมือมือเรียกเธอ หลิว เหมยหรู่ยังคงมีความสงสัยอยู่ภายใน

 

อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอเห็นข้อมูลบนจอคอมพิวเตอร์นั้น เธอก็มอง อู๋ ฮ่าวเหริน แปลกออกไป ราวกับว่าเห็นเขาเป็นพวกโรคจิตเสียอย่างนั้น

 

“นาย…นายต้องการจะทำอะไร?”

 

อู๋ ฮ่าวเหรินมองท่าที่ที่กุมอกของตัวเองแน่นของเธอราวกับจะป้องกันตัวเองจากหมาป่ากระหายกามเช่นเขา นั่นทำให้เขารู้สึกผิดขึ้นมาเล็กน้อย

 

“อย่าเพิ่งเข้าใจผมผิดครับ…หยุดความคิดแปลกๆนั่นเดี๋ยวนี้เลย ค่อยพูดค่อยจากันก่อนนะครับ…”

 

อู๋ฮ่าวเหรินพยายามอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่กว่า 2 นาที เพื่อให้เธอไม่เข้าใจเขาผิดไปจากเดิม

 

แต่ถึงอย่างงั้น สายตาที่มองมายัง อู๋ ฮ่าวเหรินก็ยังคงแปลกๆอยู่ ชัดเจนว่ากำลังจับพิรุธเขา

 

ไม่ว่าใครก็ตาม ที่ต้องมาอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ ก็คงจะไม่แตกต่างกัน เพราะข้อมูลที่ปรากฏนั้นค่อนข้างจะครอบคลุมมากๆเลย ไม่ใช่เพียงแต่ชีวิตก่อนหน้าของเธอ แต่รวมไปถึงความลับบางอย่างด้วย

 

อู๋ ฮ่าวเหรินเริ่มจะหมดคำพูดแล้ว เขาไม่ได้คิดจะเอาความลับพวกนี้ของเธอมาดูเลย เราจะทำยังไงให้เลิกสงสัยเรื่องนี้กันเสียทีนะ

 

เมื่อพิจารณาจากข้อมูลที่อีกฝ่ายปกปิดไว้ ดูท่านักบัญชีหัวโบราณคนนี้คงจะมีเรื่องที่ที่ปกปิดเขาไว้ในอีกด้านหนึ่งแน่นอน นี่เขากำลังกุมเรื่องพวกนั้นไว้เหรอ!

 

หลิว เหมยหรู่ ที่ใจเย็นลงแล้ว ได้ค้นพบว่าปัญหาของข้อมูลที่อยู่ในคอมพิวเตอร์นั้นคืออะไร และเธอเข้าใจว่าอู๋ ฮ่าวเหรินกำลังถูกเข้าใจผิดอยู่

 

“บริษัทนี้มีพนักงานฝ่ายคอมพิวเตอร์ที่มีประสิทธิภาพสูงสินะคะ?”

 

“อา! ใช้แล้วครับ บริษัทของเรามีพนักงานฝ่ายคอมพิวเตอร์ที่ประสิทธิภาพสูงมากๆ ข้อมูลเหล่านี้เป็นเนื้อหาที่เราค้นพบหลังจากที่รู้ชื่อของคุณ ดังนั้นผมสัญญาที่จะจ้างคุณโดยตรงเลย”

 

หลิว เหมยหรู่ไม่ได้ถามอะไรหรือสอบสวนอะไรเพิ่มเติมเกี่ยวกับที่ข้อมูลของเธอรั่วไหลออกมาเช่นนี้ เธอเซ็นชื่อลงไปในสัญญาแทบจะทันที

 

เมื่อเธอยื่นสัญญาส่งคืนให้ อู๋ ฮ่าวเหริน หลิว เหมยหรู่ก็กระซิบกระซาบเบาๆ “ที่นี่เป็นบริษัทที่น่าสนใจจริงๆ ตอนนี้ฉันอยากรู้อยากเห็นซะเหลือเกินว่าทั้งหมดที่ว่ามานี่จะเป็นจริงใช่ไหม?”

 

“ท่าทางคุณจะต้องอยากรู้อยากเห็นตลอดเวลาแล้วล่ะ เพราะว่ามันจะมีสิ่งให้คุณอยากรู้เพิ่มขึ้นทุกๆวันเลย” อู๋ ฮ่าวเหรินพูดติดตลก

 

“ยังไงก็ตาม คุณถูกบรรจุเป็นพนักงานบริษัทนี้แล้ว คุณมีวิธีอะไรบ้างที่สามารถจ้างพนักงานฝ่ายจัดซื้อให้ได้ในเวลาอันสั้น? แล้วก็ จะดีมากๆหากเราสามารถจ้างคนที่มีความสามารถระดับผู้จัดการได้”

 

อู๋ ฮ่าวเหรินไม่ได้ต้องการจะเสียเวลากับอะไรพวกนี้มากนัก เขาในตอนนี้เพียงแค่ต้องการสร้างสิ่งที่ยิ่งใหญ่ขึ้นมากกว่า เขาไม่อยากให้ผู้คนพากันสงสัยในตัวเขา ทางที่ดีที่สุดอยากจะทำให้ตัวเองดูลึกลับและดูมีความรู้อยู่ตลอดเวลา

 

เขากำลังจะสร้างห้องทดลองเพิ่ม เพื่อจะได้พัฒนาและค้นคว้าสิ่งใหม่ๆ หลังจากที่สร้างห้องทดลองเสร็จ เขาจะได้หยิบเอาสิ่งต่างๆมาใช้ได้โดยที่ไม่ต้องรีบร้อนอะไร

 

หลังจากที่ได้ฟังคำของอู๋ ฮ่าวเหริน หลิว เหมยหรู่ก็มองกลับไปอย่างประหลาดใจและคิดซักระยะหนึ่งก่อนจะพูดขึ้นต่อ “ในเมื่อบริษัทแห่งนี้มีผู้ที่มีความสามารถด้านคอมพิวเตอร์ที่ระดับสูงอยู่แล้ว ทำไมคุณไม่ใช้เขาทำให้ล่ะคะ พวกคนที่คุณตั้งใจจะว่าจ้างไม่ใช่ประเภทที่จะหาได้ตามงานจ็อบแฟร์แบบนี้หรอกนะคะ คุณต้องหาพวกเขาด้วยตัวคุณเอง”

 

หลังจากผ่านช่วงลังเลมาได้ อู๋ ฮ่าวเหรินเข้าใจหลักการทำงานของนายหน้าบริษัททันที เขาไม่ใช่แค่รู้ในข้อมูลของผู้มีประสบการณ์และส่งคนไปคุยเกี่ยวกับเรื่องนั้น หากแต่เขามาปัญหา ปัญญาอันทรงพลังนามว่า AI ทำไมเขาจะใช้ปัญญาทำในสิ่งเดียวกันไม่ได้? ด้วยจุดแข็งเรื่องนี้ พวกเราสามารถหาพนักงานที่มีความสามารถสูงตามที่ต้องการได้ในเวลาอันรวดเร็ว

 

“ขอบคุณมากๆเลยครับ ผมโชคดีจริงๆที่ได้คุณมาเป็นพนักงานในวันนี้ อู๋เชิง งานจบแล้ว การรับสมัครงานของพวกเราจบลงแล้วล่ะ ตอนนี้เรากลับไปที่หมู่บ้านซุยสุ่ยกันดีกว่า คุณนักบัญชีคนสำคัญ คุณคงต้องจัดการเรื่องในวันนี้ด้วยตัวของคุณเอง และในอีกไม่กี่วัน คุณอาจจะไม่ว่างอีกต่อไปแล้ว”

 

“เข้าใจแล้วค่ะ เงินมาเมื่อไหร่ งานก็เดินเมื่อนั้น”

 

อู๋ ฮ่าวเหรินช่วยอะไรไม่ได้ บริษัทของเขาเองยังไม่มีแม้กระทั่งสำนักงาน จะมีก็แต่ หลี่ เหวินหัว จากกลุ่มพ่อค้าชาวจีนที่คอยช่วยเรื่องพวกนี้อยู่ แต่มันก็ไม่ใช่สิ่งที่สามารถช่วยจัดการได้ตลอดเวลาหรอก

 

ในความเป็นจริง ตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อที่เหมาะสมที่สุดในความคิดของเขาก็ไม่พ้น หลิ่ เหวินหัว ผู้ที่ทำงานกับกลุ่มพ่อค้าชาวจีนหรอก

 

เขาเป็นคนที่มีประสบการณ์การทำงานกับภาครัฐ ในอนาคต ธุรกิจบางอย่างของบริษัทย่อมต้องติดต่อกับทางภาครัฐ ความสามารถประเภทนี้จะจำเป็นมากที่สุด

 

เมื่อทั้งสองเก็บสัมภาระของพวกเขาหมดแล้ว เหล่าผู้ที่มาสมัครงานก็เริ่มกระจายตัวกันออก แม้ว่าภาพวาดจะสวยมากๆก็ตาม แต่คุณก็จะเห็นความผิดปกติ หลังจากที่ตามสถานการณ์ของบริษัท อู๋ ฮ่าวเหริน ทัน มันมีคนไม่มากที่สมัครงานกับที่นี่

 

เหตุผลหลักอยู่ที่ อู๋ ฮ่าวเหริน ตั้งคุณสมบัติของพนักงานที่เขาต้องการไว้สูง และนั่นคือสิ่งที่เป็นตัวคัดกรองเหล่าผู้สมัครออก

 

“คุณนักบัญชีคนสำคัญ หากคุณเจอคนที่เหมาะสมกับงาน เรายินดีหากคุณจะแนะนำเขาให้กับบริษัท เพราะตอนนี้บริษัทของเรากำลังเต็มไปด้วยความว่างเปล่า!”

 

“ถ้ามีฉันจะทำนะคะ ลาก่อน”

 

อู๋ เชิงถือบางอย่างอยู่ในมือ เขาเดินขนาบข้าง อู๋ ฮ่าวเหริน ก่อนจะเอ่ยถาม “พี่ฮ่าวเหริน พี่จะไปหาที่พักพนักงานได้จากที่ไหน?”

 

“ไม่เป็นไร ฉันจะต้องหาทางให้ได้ แต่ยังไงก็แล้วแต่ สถานการณ์ที่หมู่บ้านเป็นยังไงบ้าง?”

 

“ในหมู่บ้าน สัญญาทุกฉบับถูกเซ็นต์แล้ว รอแค่พี่กลับไปแล้วส่งเมล็ดพันธุ์ให้”

 

อู๋ ฮ่่าวเหริน คิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อ “กลับไปที่หมู่บ้านก่อน พวกเราไม่สามารถยืดเวลาที่จะปลูกกล้วยไม้สีม่วงได้แล้ว”

 

เขารู้จากในส่วนลึกของหัวใจเขาเลยว่า ในสถานการณ์ปัจจุบัน หากเขาต้องการจ้างพนักงานที่มีความสามารถจริงๆ เขาจะเจออุปสรรคอย่างมาก นั่นก็เพราะบริษัทนั้นยังไม่มีชื่อเสียงอะไรเลย

 

ในกรณีนี้ เขาพยายามจะทำให้บริษัทเกิดชื่อเสียงขึ้นมา แน่นอนว่า หากเขาเปิดเผยตัวเองว่าเป็นผู้ส่งวีดีโอทั้งสองนั้น เชื่อเลยว่าจะต้องสร้างชื่อเสียงมากๆได้ในทันทีเลยแน่ๆ

 

แต่ถึงอย่างนั้น กรณีดังกล่าวจะพ่วงปัญหามาให้เขาอีกมากมาย อู๋ ฮ่าวเหรินไม่ได้ต้องการจะทำแบบนั้น กลับไปยังที่บ้าน หม้อที่บรรจุเมล็ดพันธุ์ของดอกกล้วยไม้สีม่วงเอาไว้ถูกนำออกมาโดย อู๋ ฮ่าวเหริน

 

“พ่อครับ พวกนี้คือเมล็ดของกล้วยไม้สีม่วง พ่อมอบให้พวกเขามากตามที่เขาต้องการได้เลย นี่เป็นของมีค่า อย่าปล่อยให้มันเสียประโยชน์เลย”

 

อู๋ ชิงไห่มองไปยังเหยือกที่ลูกชายของเขายื่นมาให้ในมือ มันเต็มไปด้วยเมล็ดพืชและนั่นทำให้เขากังวล

 

แต่ในเวลาแบบนี้ มันไม่มีประโยชน์หากมัวแต่กังวล โรงงานถูกสร้างขึ้นมาแล้ว และคุณไม่สามารถที่จะทิ้งเงินจำนวนมากได้

 

“ดอกกล้วยไม้สีม่วงแบบไหนที่ลูกสามารถนำมาสร้างรายได้กันน่ะ?”

 

“ไม่ต้องกังวลไปนะครับ พ่อสามารถทำเงินจากมันได้แน่นอน หรือต่อให้ผลจากกล้วยไม้สีม่วงจะขายไม่ได้ ความสวยงามของมันก็ยังคงเรียกรายได้ก้อนใหญ่เข้าสู่หมู่บ้านซุยสุ่ยได้อยู่ดี”

 

เขามองไปยังท่าทีที่เปลี่ยนไปของพ่อ อู๋ ฮ่าวเหรินจึงคุยกับจี้ต่อ “นอกจากจะสั่งสื่อวัสดุสำหรับผลิตวัสดุเส้นใยพืช เราควรจะต้องซื้อบางสิ่งบางอย่างมาจากห้องทดลอง ถึงแม้ว่าจะต้องเอามาตบตาไปก่อน แต่มันจำเป็นต้องแสดงให้คนอื่นรับรู้”

 

“ครับท่าน ส่งคำสั่งซื้อไปแล้ว นอกจากนี้ ผมยังได้แยกแยะประเภทของความสามารถที่ท่านต้องการไว้แล้วด้วย”

 

อู๋ ฮ่าวเหรินมองไปยังรายการที่ยาวเหยียดนั่น และพูดขึ้นมา “ดี ส่งคำเชิญไปหาพวกเขาทั้งหมด แล้วเราจะมางมเข็มในมหาสมุทรกัน นายจะช่วยพวกเรางมเข็มนี่ด้วยหรือเปล่า?”

 

การทำงานอย่างกว้างขวางนี้เป็นสิ่งที่ช่วยไม่ได้แต่ก็เป็นสิ่งที่ทำได้ดีที่สุดแล้วสำหรับ อู๋ ฮ่าวเหริน ฉันเพียงแค่หวังว่า ฉันจะได้ผลลัพธ์บางส่วน เช่น มีซักคนหนึ่งตอบตกลง ฉันก็จะสามารถช่วยแก้ไขปัญหาให้เขาได้มากมาย

 

ในการเดินหน้าบริษัทแบบจริงๆจังๆ อู๋ ฮ่าวเหรินพบว่ามีปัญหาจำนวนมากที่เกิดขึ้นในตอนนี้ หาเขาไม่ใช่ความช่วยเหลือจากพ่อค้าคนจีน บริษัทของเราคงไม่สามารถรับมือกับปัญหาหลายๆอย่างที่เกิดขึ้นในเวลานี้ด้วย

 

อนิจจา แม้ในตอนนี้เขาก็ยังคงไม่มีเงิน หากเขามีเงินล่ะก็ เขาคงจะสร้างตึกสำนักงานหรูๆไปแล้ว เพื่อจะได้มาเป็นเครื่องยืนยันว่าเขานั้นมีจุดยืน

 

ขณะที่กำลังคิดถึงสิ่งนี้ เขาก็นึกถึงอีเมล์ที่ส่งโดยจี้ไปยังญี่ปุ่น ฉันไม่รู้เลยว่าตอนนี้มันเป็นยังไงบ้างแล้ว ขอให้ได้ผลดีด้วยเถอะ!

 

—————————