CF:บทที่ 56 รั้งไว้ในเขตหยุนหลง

เทศมนตรีและผู้ติดตามของเขายังอยู่ที่นี่กับอู๋ ฮ่าวเหริน เหล่าผู้นำเขตหยุนหลงหลังจากที่ได้รู้ความคิดของเทศมนตรีแล้วพวกเขาก็ยินดีที่จะกลับไป เพราะรัฐมนตรีกระทรวงอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมแห่งชาติได้มาถึงแล้ว แถมยังมีกลุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านวัตถุดิบมาด้วยซึ่งต้องการให้พวกเขาไปต้อนรับ

หลังจากที่ผู้นำของเขตกลับมาถึงสำนักงานรัฐบาลเขตก็ไปแจ้งให้ประชุมเป็นรอบที่สามของวันนี้ ซึ่งเป็นการหารือเรื่องการมาเยี่ยมของเทศมนตรี

“ผมไม่คิดว่าจะต้องหารืออะไรนะ หลังจากที่เทศมนตรีมาเขาก็ตรงไปที่บริษัทเครื่องดื่มแห่งอนาคต แน่นอนว่าสำหรับบริษัทนี้ มันมีอะไรบางอย่างที่ผิดปกติที่เทศมนตรีพยายามที่จะสร้างโรงงานมลพิษที่เราไม่กล้าให้สร้างในเขตหยุนหลง ซึ่งมันผิดกับเงื่อนไขการพัฒนาของเมืองหลีฉุยแน่นอน” เลขานุการของกรมอุตสหกรรมและการค้ากล่าว

ฟาน เหวินหมิงผู้อำนวยการกรมพ่อค้าจีนพูดขึ้นว่า “มันยังมีอะไรที่เราไม่รู้อยู่อีกรึเปล่า? ผมมั่นใจเลยว่าเมืองไม่มีทางจะไม่รู้ว่านั่นเป็นบริษัทมลพิษที่ผลิตพลาสติก แถมยังสนับสนุนพวกเขาให้สร้างมันในเมืองอย่างเต็มที่อีก”

“ไม่ชัดเจนอีกหรือว่าบริษัทพลาสติกนั่นมันมีอะไร? ใครก็รู้ว่ามันเป็นบริษัทก่อมลพิษร้ายแรง คิดว่ามันจะออกมาเป็นดอกไม้ได้รึไง?” ผู้อำนวยการกรมอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมกล่าว

“ช้าก่อน ผมจำได้ว่าบริษัทนี้บอกว่าพวกเขากำลังศึกษาวัสดุแบบใหม่อยู่ มันจะมีความเกี่ยวข้องอะไรรึเปล่า?” ใครบางคนพูดขึ้นมากระทันหัน

“เทศมนตรีและคนจากบริษัทเขาพูดถึงวัสดุแบบใหม่ที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมมาหลายครั้งแล้ว แต่มันน่าขำที่จะบอกว่าโรงงานพลาสติกปกป้องสิ่งแวดล้อมได้เนี่ย”

“เราควรจะมีข้อมูลของพวกเขา ตอนที่พวกเขาขอตั้งบริษัท พวกเขาดูเหมือนจะบอกเราแล้วว่าพวกเขาได้ให้ข้อมูลนี้กับเรามา ซึ่งบ่งชี้ว่าพลาสติกของพวกเขานั้นไม่ก่อมลพิษ และยังปกป้องสิ่งแวดล้อมด้วย” เลขากรมอุตสาหกรรมและการค้ากล่าว

หลังจากนั้นเขาคุยกับผู้อำนวยการกรมอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม เพราะพวกเขาต้องจัดการกับเรื่องนี้ ซึ่งเกี่ยวข้องกับปัญหาการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมซึ่งปกติจะถูกทบทวนโดยผู้เชี่ยวชาญจากกรมอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม

พวกเขาเหมือนจะพบความผิดปกติ บริษัทไม่ได้อนุมัติ นั่นคือกรมอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมบอกว่านี่คือบริษัทก่อมลพิษที่ผลิตพลาสติกและคัดค้านการสร้างโรงงานในเขตหยุนหลง แต่ในขณะเดียวกันกรมป่าไม้ก็มาเกี่ยวข้องในฐานะฝ่ายตรงข้าม

ทุกคนกำลังทบทวนตัวเองกันอยู่ ผู้อำนวยการกรมอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมก็พูดขึ้นมาว่า ”มันมีส่วนของข้อมูลอู่ แต่ข้อมูลของพลาสติกแบบนี้ไม่ง่ายเลยที่จะศึกษา”

“เสี่ยวหลิน นายไปที่สำนักงานกรมอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมและเอาข้อมูลนี้มาด้วย”

แน่นอนว่านักปกครองไม่อยากได้ยินเรื่องไร้สาระจากผู้อำนวยการกรมอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมในตอนนี้ ถ้ามันไม่มีอะไรให้หารือ เทศมนตรีจะได้กระทำในส่วนของการนำบริษัทมลพิษมาลงทุนในเมือง พวกเขาอาจจะทำพลาดครั้งใหญ่และเสียโอกาสอันใหญ่หลวง

ข้อมูลถูกนำมาอย่างรวดเร็ว นักปกครองเขตอ่านมันพอสังเขป แต่หลังจากผ่านไปเพียงไม่กี่หน้า สีหน้าเขาก็แย่ลงอย่างมาก จากนั้นเขาก็ยื่นข้อมมูลนี้ให้กับเลขา

“อ่านมันซะ หลังจากที่อ่านมันแล้ว ก็มาหารืออย่างจริงจังเรื่องปัญหาเถอะ”

บรรยากาศในห้องประชุมก็หนักอึ้งทันที ราวกับเป็นการโหมโรงของพายุ ใครก็ตามที่ได้เห็นข้อมูลนี้ล้วนสีหน้าไม่ดีทั้งนั้น

สุดท้ายข้อมูลก็ถูกส่งให้ผู้อำนวยการกรมอนุรักษ์ เมื่อเขาเปิดดูสีหน้าเขาก็แย่ยิ่งกว่าตับหมูเสียอีก

หลังจากนั้นสักพัก เลขาก็มองที่นักปกครองเขตและพูดว่า “ตอนนี้คุณคิดกับปัญหานี้อย่างไร”

“ตอนนี้เราทำได้เพียงหาทางรักษามัน แต่มันคงยากที่เก็บบริษัทไว้ในเมืองนี้ได้ เพราะวันนี้เทศมนตรีได้ออกมาและบริษัทพวกเขาก็ได้ความสัมพันธ์ขั้นต้นในการร่วมงานกับทางเมือง”

ฟาน เหวินหมิงผู้อำนวยการกรมพ่อค้าจีนพูดว่า “มันไม่มีโอกาสหรอก ทุกคนน่าจะเห็นชัดแล้วว่าควรจะหารือเรื่องอะไรในเช้านี้ ผมก็ค้านแทบตายแล้ว โชคยังดีที่คนพวกนั้นไม่ได้ไปทุบอุปกรณ์ของพวกเขา ไม่เช่นนั้นปัญหามันคงร้ายแรงกว่านี้”

ทุกคนยังกลัวเมื่อได้ยินคำนี้ ถ้าอุปกรณ์โดนทุบไปจริงๆ พวกเขาได้มีปัญหามากมายแน่ ถ้าพวกเขาไม่ทำให้ถูก บางหน่วยงานจะมาจัดการกับพวกเขาด้วยตัวเอง

“โชคดีที่พวกเขาไม่ได้ย้ายไปทั้งหมด พวกเขาแค่ไปขึ้นทะเบียนบริษัทวัตถุดิบในเมือง แต่โรงงานเครื่องดื่มยังอยู่ในเขต และตึกของบริษัทเขาได้ถูกสร้างในเมืองลิวเหอ และสำนักงานใหญ่ก็น่าจะอยู่ในเขตของเรา”

นี่เป็นข่าวดีที่สุดสำหรับพวกเขา ตราบเท่าที่เขายังอยู่ในเขตหยุนหลง มันจะเป็นผลดีกับการพัฒนาของเขตหยุนหลงแน่นอนสำหรับการมีอยู่ของบริษัทที่สามารถพัฒนาวัสดุใหม่ๆได้

“บางที ข้อมูลพวกนี้อาจจะพูดเกินจริงก็ได้ ผมไม่เคยได้ยินว่ามีพลาสติกแบบไหนที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมเลย” ผู้อำนวยการกรมอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมกล่าว

“ผมก็หวังว่ามันพูดเกินจริง ไม่เช่นนั้น เขตหยุนหลงจะเสียหน้าในครั้งนี้ และจะถูกผู้นำเขตและเมืองอื่นหัวเราะเยาะใส่ได้ เพราะโอกาสอันยอดเยี่ยมที่จะได้พัฒนาถูกขับไล่ออกไปด้วยตัวพวกเราเอง” ฟาน เหวินหมิงพูดอย่างหม่นหมอง

ในขณะนี้ นักปกครองเขตคือคนที่กำลังสิ้นหวังที่สุด ถ้าข้อมูลทั้งหมดเป็นความจริง ตราบเท่าที่โรงงานถูกส้รางในเขตนี้เขาก็จะสามารถไปได้ไกลกว่าเดิม

แต่สิ่งที่เขาห่วงมากที่สุดตอนนี้คือ เมื่อทางเมืองยืนยันความน่าเชื่อถือของวัสดุใหม่นี้ ตำแหน่งนักปกครองเขตของเขาก็มีโอกาสจะเปลี่ยนไปสูงมาก และนั่นเป็นสิ่งที่ทุกคนในที่นี้รู้กัน

บางครั้ง บริษัทก็สามารถเปลี่ยนชะตาของเจ้าหน้าที่เขตได้ จะให้พูดก็คือ บริษัทแบบนี้จะขับเคลื่อนเศรษฐกิจของทั้งเขตได้ และทำให้การพัฒนาของทั้งเขตทะยานขึ้น

“หลังจากการประชุม กรมอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมต้องถูกตรวจสอบภายใน ทำไมเรื่องแบบนี้ถึงไม่ถูกรายงาน? ทำไมข้อมูลข้างต้นถึงไม่ได้ถูกตรวจสอบและทำการตัดสิน? มันควรจะถูกตรวจสอบและส่งรายงานมา”

ในตอนนี้ นักปกครองเขตและเจ้าหน้าที่หลายคนรู้สึกถึงความเจ็บปวดในใจ และหวังว่าข้อมมูลนั่นเป็นแค่เรื่องเกินจริง

อีกด้านหนึ่ง ในสำนักงานบริษัทแห่งอนาคต ทุกคนได้ปัดสีหน้าสิ้นหวังเมื่อตอนเช้าออกไปแล้ว ตอนนี้ทั้งหมดกำลังไฟแรงและหัวเราะกันใหญ่

เว่ย หมิงพูดอย่างโลดเต้น “หัวหน้า ผมคิดว่าตอนนี้พวกผู้นำนั่นกำลังหน้าเสียสุดๆเลย”

“จะโทษใครได้ล่ะ? พวกเราเอาโอกาสดีๆมาให้ถึงตรงหน้า พวกเขาดันเอามันไว้ไม่ได้ ว่าแต่ หัวหน้าพูดถึงการสร้างโรงานในเมืองแล้ว บริษัทเราดูเหมือนว่าจะยังไม่มีใครจัดการเรื่องนี้เลยนะ” หลิว เหมยหรู่กล่าว

อู๋ ฮ่าวเหรินพยักหน้าและพูดว่า “เราไม่จำเป็นต้องจัดการเรื่องนี้ ฉันพูดไปแล้วว่าเราจะร่วมมือกับรัฐบาลในเรื่องของวัสดุเส้นใยพืช เราจะอำนวยเทคโนโลยีและอุปกรณ์ให้ พวกเขาจะรับผิดชอบในเรื่องการผลิตและขาย เราไม่ต้องรับผิดชอบเรื่องการสร้างโรงงานและรับสมัครพนักงานเลย”

เขารู้ว่าการร่วมมือกับรัฐจะต้องมอบผลประโยชน์ส่วนใหญ่ให้ อย่างไรก็ตาม หลังจากจากอุปกรณ์ไฟฟ้าชีวบำบัด เขาได้สั่งให้จี้ประเมินผลกระทบของวัสดุเส้นใยพืช และยอมแพ้ในการผลิตวัสดุชนิดใหม่นี้

เขาไม่สามารถแบกรับผลที่ตามมาของวัสดุนี้ได้ พูดให้ถูกคือ บริษัทไหนๆก็แบกรับผลที่ตามมาของมันไม่ได้ ซึ่งในกรณีนี้มันเหมาะมากที่จะหาประเทศที่สามารถแบกรับมันได้ และมีเพียงหนึ่งเดียวที่สามารถแก้ปัญหานี้ได้อย่างสมบูรณ์แบบ

ไม่มีใครสามารถพูดได้ว่าตลาดพลาสติกนั้นใหญ่ขนาดไหน แต่ก็มั่นใจได้เลยว่า ตราบใดที่วัสดุเส้นใยพืชถูกเผยแพร่ออกไป จะมีโรงงานนับไม่ถ้วนต้องปิดตัวลง

ความจริงแล้ว อู๋ ฮ่าวเหรินเสียใจที่ส่งวัสดุและคำโฆษณาไปให้สถาบันวิจัยและบริษัทของต่างประเทศ ถ้าต่างประเทศไม่รู้ถึงสถานการณ์ พวกเขาอาจจะสามารถใช้โอกาสนี้หลอกสักประเทศ ให้พวกเขามากีดกั้นจีนด้วยเทคโนโลยีต่างๆ

ในอีกด้านหนึ่ง เทศมนตรีได้กลับมาจากเมืองและพบกับรัฐมนตรีเฉิน ไจ๋เจี่ยและกลุ่มของผู้เชี่ยวชาญด้านวัตถุดิบ

ณ ตอนนี้ เฉิน ไจ๋เจี่ยให้ความสำคัญกับการตรวจสอบนี้มาก เพราะแผนกทดสอบวัสดุแห่งชาติได้ผลออกมาบ้างแล้ว นั่นคือผลการตรวจสอบที่ทำให้เขาเข้าใจในความสำคัญของวัสดุนี้

ยิ่งกว่านั้น ก็ยังมีคนจากสถาบันวิจัยอาวุธแห่งชาติมาด้วย ราวกับเป็นเพราะว่าวัสดุแบบนี้สามารถแก้ปัญหาของวัสดุอาวุธได้