อั่งเปาทะลุโลก (发个红包去未来 ) – ตอนที่ 65
CF:บทที่ 65 กลุ่มพิเศษ
ท้ายที่สุดแล้ว อู๋ฮ่าวเหรินก็ตัดสินใจเลือกกลุ่มเอง แต่ทว่าเขาเลื่อนรายชื่อกรุ๊ปหมุนไปมาเหมือนเล่นกงล้อเสี่ยงโชค แล้วเมื่อหยุดที่กลุ่มไหน เขาก็จะแอดกลุ่มนั้น
“3, 2, 1, หยุด!”
มองดูที่กลุ่มที่ลูกศรชี้อยู่ ดูแล้วก็ไม่มีอะไรเป็นพิเศษแตกต่างจากกลุ่มเลเวล 1
ดูไปก็ไม่รู้อะไรอยู่ดี แอดเอาไว้ก่อนละกัน
พอแอดกลุ่มแรกเสร็จ อู๋ฮ่าวเหรินก็เริ่มหากลุ่มที่ 2 ต่อ
“3, 2, 1, หยุด!”
หลักจากที่เขาเลือกแอดทั้ง 2 กลุ่มเสร็จ อู๋ฮ่าวเหรินก็กดเข้าไปดูที่กลุ่มแรก แล้วก็พบผู้คนมากมายส่งข้อความ ราวกับว่ากำลังแสดงความยินดีกับเขาที่ได้เข้าร่วมกลุ่ม
“สวัสดีครับ ผมชื่อพ่อค้าของเก่า ผมเป็นนักโบราณคดี ที่เลือกที่ศึกษาเกี่ยวกับโลกยุคโบราณ ถ้าคุณต้องการของเก่าในยุคนี้ คุณสามารถติดต่อกับผมได้”
อู๋ฮ่าวเหรินตั้งใจจะไม่ทำพลาดโง่ๆแบบรอบก่อน หลังจากที่เข้ากลุ่ม เขาก็แนะนำตัวเองและสถานภาพของเขา
“ตายจริง มีคนขายของเก่าอยู่ในกลุ่มด้วยเหรอเนี่ย เป็นคนขายของเก่าในยุคโลกโบราณกันงั้นเหรอ? ไม่ได้โกหกใช่มั๊ย?”
อู๋ฮ่าวเหริน ไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องแปลกอะไร ถ้าหากจะมีผู้ใช้ซองแดงเป็นผู้หญิงบ้าง ซึ่งผู้ใช้คนนี้เรียกตัวเองว่า สเน่หา, แต่ว่านะ ฉันอยู่เลยโลกยุคโบราณมานานมากแล้ว
ถ้าโลกไม่ใช่ดาวต้นกำเนิด บทเรียกแรกในประวัติศาสตร์คงจะต้องสอนเกี่ยวกับโลก เชื่อว่ามีอีกหลายคนที่ไม่รู้ว่าโลกคืออะไร?
“ผมต้องการข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับโลกยุคโบราณ และเพื่อเป็นการยืนยันจริงๆว่าผมเป็นนักวิจัยโลกยุคโบราณ ผมจะส่งของโบราณมาให้ภายหลัง”
“จริงอะ ของโบราณจากโลกยุคโบราณอะนะ!”
“จะว่าไป ฉันรู้สึกคุ้นๆชื่ออยู่น้า, อ๊ะ ชั้นจำได้ว่ามีงานโชว์โทรศัพท์มือถือที่ดังๆ ที่มีมือถือยุคโบราณที่ได้มาจากพ่อค้าของเก่าอยู่ด้วย คุณเป็นคนนั้นใช่มั๊ย?”
“จริงด้วยสิ ฉันจำได้ว่าตระกูลเหล่บอกว่าเขาได้โทรศัพท์โบราณมาจากพ่อค้าของเก่าด้วยล่ะ”
“ดูเหมือนว่าเรามีคนใหญ่โตเข้ามาร่วมกลุ่มตูเห่าของพวกเราซะแล้วสิ คุณพอจะมีของโบราณมั่งไหมล่ะ ส่งมาให้พวกเราบ้างสิ”
มองดูการแสดงอารมณ์ที่ดูน่ารัก ทำเอาอู๋ฮ่าวเหรินพูดอะไรไม่ออก ดูเหมือนว่าการป่าวประกาศของมิสเตอร์เรดาร์ จะทำให้เขามีชื่อเสียงขึ้นมาบ้าง
“ผมคือพ่อค้าของเก่าคนนั้นนั่นแหละครับ อย่างที่ทุกคนรู้แล้วผมมีของโบราณในยุคโลกโบราณ ถ้ามีใครต้องการอะไรที่เป็นของในโลกยุคโบราณแล้ว ติดต่อผมได้นะครับ พอดีผมพอจะรู้จักกับพวกนักค้าของอยู่บ้าง”
อู๋ฮ่าวเหรินรู้สึกว่าสภาพตัวเองตอนนี้คล้ายๆกับพ่อค้าอาวุธเสียแล้ว แต่อย่างน้อยเขาก็ค้าของถูกกฏหมายในระบบล่ะนะ
“เดี๋ยวค่อยคุยกันต่อ ผมขอตัวไปทักอีกกลุ่มที่ผมเพิ่งแอดไปก่อนนะครับ”
เมื่ออู๋ฮ่าวเหรินย้ายไปอีกกลุ่ม เขาก็พบว่ามันเป็นที่ดูแปลกๆ เมื่อดูที่ชื่อกลุ่มก็พบสัญลักษณ์แปลกๆคล้ายหมวก
ตอนแรกเขาก็ไม่ได้คิดอะไรมาก แต่เขารู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติเสียแล้วสิ
“ใครเชิญคนใหม่เข้ามา?”
“?”
“ไม่ใช่ฉัน”
“ฉันก็ไม่ได้ชวน”
“….”
อู๋ฮ่าวเหรินมองดูข้อความแล้วก็สงสัยว่าต้องมีการชวนอะไรเป็นพิเศษด้วยเหรอ? กลุ่มนี้มันกลุ่มเกี่ยวกับอะไรกันแน่? แล้วทำไมชื่อของทุกคนต้องตามด้วยสัญลักษณ์”
“สวัสดีครับ ผมชื่อพ่อค้าของเก่า ผมเป็นนักโบราณคดี ที่เลือกที่ศึกษาเกี่ยวกับโลกยุคโบราณ ถ้าคุณต้องการของเก่าในยุคนี้ในอนาคต คุณสามารถติดต่อกับผมได้ นอกจากนี้ ไม่ได้มีใครชวนผมเข้ามาหรอกครับ แต่ผมแอดเข้ากลุ่มเข้ามาเองครับ”
อู๋ฮ่าวเหรินคิด กลุ่มเหล่านี้ไม่จำต้องแอดเข้ามาอย่างเดียว ยังสามารถชวนได้ด้วย เขาไม่เคยเห็นฟังชั่นนี้มาก่อนเลยแฮะ
“ไม่ได้ชวนจริงๆด้วยแฮะ เป็นพ่อค้าของเก่าจริงๆด้วย เกิดอะไรขึ้นนะ? กลุ่มของพวกเราไม่สามารถเลือกได้นี่ เกิดอะไรขึ้นกับระบบกันนะ? เชฟลี คุณลองเช็คให้หน่อยได้มั๊ย?”
“OK เชฟ”
ถึงตอนนี้อู๋ฮ่าวเหรินพบว่าชื่อของคนพวกนี้ล้วนมีคำเกี่ยวกับเชฟรวมอยู่ด้วย ราวกับว่าเป็นองค์กรพิเศษอะไรบางอย่าง
ยิ่งไปกว่านั้นชื่อกลุ่มนี้ใช้ชื่อว่า จูเนียร์เชฟ รู้สึกเหมือนมีอะไรไม่ถูกต้อง
“เอ่อ มีการเข้าใจอะไรผิดกันรึเปล่าครับ?”
อู๋ฮ่าวเหรินรอคำตอบอย่างเก้ๆกังๆ แต่ก็ไม่มีใครตอบอะไรกลับมา เขารู้สึกกดดันแปลก จึงสลับกลุ่มเพื่อไปถามคนจากกลุ่มอื่น
“ฉันเพิ่งไปเข้าร่วมกลุ่มเลเวล 2 แปลกๆมา ขอโทษนะมีใครรู้จักกลุ่มที่ชื่อจูเนียร์เชฟบ้างมั๊ยครับ ที่มีรูปหมวกอยู่หลังชื่อกรุ๊ปน่ะครับ
จากกลุ่มที่ปกติมีการพูดคุยกันตลอด จู่ๆก็เงียบกันหมด จนกระทั่งได้ 1 นาที
จู่ๆคนเมาก็พูดขึ้นมา “เชี่ย เชี่ย เชี่ย มึงไปใส่ปลั๊กอินมาใช่มั๊ย? มึงเข้ากลุ่มนั้นได้ยังไงกัน?”
“เกิดอะไรขึ้นกับระบบกันแน่นะ หรือระบบซองแดงที่คุณใช้ มันมีอะไรแตกต่างจากของพวกเรา กลุ่มนั้นน่ะปกติจะหาไม่เจอหรอกนะ นอกจากจะมีการเชิญเข้ามาถึงจะเข้าไปได้”
“น้องชาย ไม่ต้องถามอะไรมาก ถ้ามีใครส่งซองแดงมา ฉกมันมาซะ แล้วเอามันมาให้ฉัน แล้วฉันจะซื้อต่อจากนายด้วย 1000 เหรียญพลังงาน”
“เรื่องเด่ะ หมอนั่นให้แค่ 1000 ฉันให้ 5000 เลยเอ้า”
ถึงกับพูดอะไรไม่ออก เมื่ออ่านที่หน้าจอ มองดูคนพิมพ์โน่นพิมพ์นี่ อู๋ฮ่าวเหรินก็เริ่มที่เข้าใจแล้วว่ากลุ่มนี้มันพิเศษมาก
“เดี๋ยวนะครับ พอจะบอกได้ไหมครับว่ากลุ่มนี้มันเป็นกลุ่มแบบไหนครับ?”
“กลุ่มพิเศษน่ะ เป็นกลุ่มประเภทที่รวมมืออาชีพระดับในตำนานด้านต่างๆเอาไว้ จากที่คุณบอก คุณน่าจะเข้ากลุ่มจูเนียร์เชฟ ระดับก็คงจะเทียบได้กับเชฟในโรงแรมเลยล่ะนะ” มิสเตอร์เรดาร์อธิบาย
“มิสเตอร์เรดาร์พูดถูก กลุ่มประเภทนี้เป็นกลุ่มสำหรับมืออาชีพ ถ้าคุณต้องการจะเข้าคุณต้องถูกเชิญก่อน ยิ่งไปกว่านั้นถ้าคุณต้องการที่จะเข้ากลุ่มพวกนี้ คุณจะต้องมีฝีมืออยู่ในระดับที่ยอมรับได้ด้วย เทียนหยูกรุ๊ปถึงจะเปิดให้เข้า ยิ่งไปกว่านั้น ไม่จำเป็นต้องเสียเหรียญพลังงานในการฉกของในนั้น แต่ผ่านการต่อรองแทน” นักดำน้ำหล่อและเท่ ออกมาเสริม
“คุณโชคดีจังน้า กลุ่มพิเศษน่ะผมเข้าร่วมได้เพราะได้คุณปู่ชวนเข้าไป” ชาวไร่พิมพ์บอก
ผู้ชำนาญการแพทย์เองก็ออกมาบอก “ของผมถูกชวนด้วยผู้เฒ่าผู้แก่ในตระกูล กลุ่มประเภทนี้การจะเข้าจำเป็นต้องผ่านการประเมิณก่อน มันจึงยากที่เข้าไปได้
ชายชุดเกราะพิมพ์แสดงอารมณ์ผิดหวังรัวๆ คนนี้เหมือนจะเคยถูกชวนมาก่อน แต่ดันไม่ผ่านการประเมิณ
แล้วตอนนั้นเอง พ่อค้าอาวุธก็พิมพ์บอก “นายนี่มันโชคดีจังน้า กลุ่มประเภทนี้จำเป็นต้องเป็นอัจฉริยะเป็นที่ยอมรับและยากที่จะเข้า แน่นอนว่าต่อให้พวกเราร่วมมือกับคนในเทียนหยูกรุ๊ป ก็ยังไม่สามารถแอดเข้าไปแบบสุ่มสี่สุ่มห้าได้
เมื่ออ่านข้อความที่พิมพ์กันแล้ว อู๋ฮ่าวเหรินก็เข้าใจได้ว่า เขาได้เข้ากลุ่มที่มีแค่เชฟที่มีฝีมือเท่านั้นที่จะเข้าไปได้
เป็นกลุ่มที่ไม่สามารถแอดเข้าร่วมได้ ถึงแม้จะถูกชวน ก็ยังต้องผ่านการประเมินอีก แต่เขากลับแอดเข้าไปได้
ถ้าเดาไม่ผิด เป็นไปได้ว่าจะต้องมีอะไรบางอย่างกับระบบแสดงตัวตน ที่ทำให้การจำกัดไม่มีผลกับเขา
เมื่อลองคิดดู เขาก็เริ่มกังวลแล้วว่า แบบนี้ ถ้าคนพวกนั้นเรียกร้องให้มีการขอแก้ไขกับคนในเทียนหยูกรุ๊ปแล้ว
แบบนั้นตัวตนของเขาจะไม่ถูกพบงั้นเหรอ?
อย่าว่าแต่เทียนหยูกรุ๊ปจะหาสถานที่เขาไม่พบเลย ข้อมูลก็ยังไม่มี
หลังจากที่ครุ่นคิดเขาก็ได้สลับกลุ่มกลับไปยังกลุ่มจูเนียร์เชฟ ก็ดูเหมือนว่ามีคนชื่อเชลี่ได้ถามคำถามไปยังผู้ดูแลแล้ว และรอคำตอบอยู่
คอมเม้นต์