CF:บทที่ 91 ความตื่นเต้นของโบราณวัตถุ

 

หลังจากที่เข้ามาในระบบซองแดงแล้ว อู๋ ฮ่าวเหรินก็สังเกตุเห็นได้ว่าภายในนั้นมีการสนทนาที่ดุเดือดเกิดขึ้นอยู่แล้วในกลุ่มของระดับต้น

 

“เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอ?”

 

คำพูดของอู๋ ฮ่าวเหรินทำให้เหล่าคนที่อยู่ในซองแดง ณ ตอนนั้นเงียบไปครู่หนึ่งเลย

 

“อะไรเนี่ย นายไม่รู้เหรอ นักสำรวจดาวสีฟ้าจะกลับมาวันนี้นะ!”

 

เผชิญหน้ากับความตื่นตระหนกของชายชุดเกราะ อู๋ ฮ่าวเหรินเองก็อยากจะสวนว่า ‘ใครวะ’ หากแต่ไม่พูดดีกว่า

 

เขามองไปยังข้อมูลของห้องแชทแล้วก็พบว่าหัวข้อนี้ถูกพูดขึ้นครั้งแรกโดย ฉ๋วยสุดเจ๋ง จากนั้นทุกคนก็ต่างพากันตกอกตกใจและเข้าร่วมการสนทนานี้

 

ทีมนักสำรวจดาวสีฟ้า ในความเป็นจริงก็คือทีมสำรวจพื้นที่ที่ยังไม่เป็นที่ประจักในสหพันธ์จักรวาล พวกเขามีกองกำลังที่แข็งแกร่งคอยสนับสนุนในการค้นหาของมีค่าจากดาวที่ไม่มีการพัฒนาแล้ว

 

หากจะให้พูดคนเหล่าก็นี้เป็นทั้งพายุอวกาศและหลุมดำโดยตลอดอยู่แล้ว

 

มีเพียง 2 วิธีที่เป็นไปได้ที่พวกเขาจะกลับไป หนึ่งคือพวกเขาได้ของมีค่ามากพอแล้วและกลับไปนำผู้คนมายังดาวนั้นๆเพื่อพัฒนาต่อ ส่วนอีกวิธีก็คือพวกเขากำลังเจอกับสิ่งที่อันตรายเกินไปและท้ายสุดต้องหนีออกมา

 

เย็นลงก่อน การเดินทัพนี่ก็เหมือนกับการที่ใครซักคนเปิดทางลัดให้เดินทางเร็วขึ้นบนโลกหรือเปล่านะ

 

เข้าใจสถานการณ์ของการเดินทัพครั้งนี้แล้ว อู๋ ฮ่าวเหรินเปิดปากถาม “คราวนี้พวกเขาจะมาเก็บเกี่ยวให้ได้มากที่สุดหรือว่าเพราะสำรวจต่อไม่ได้กันล่ะ?”

 

“มันยังไม่ชัดเจนซักเท่าไหร่ เพียงแค่มีข่าวของการกลับมาของกองทัพเท่านั้น และถ้าพวกเขามาเพื่อเก็บเกี่ยวจริงๆ ฉันมั่นใจเลยว่าฉันจะไม่บอกใครซักคนในตอนนี้”

 

ชัดเจนเลยว่าเจ้าคนสุดเจ๋งนั่นคุยอยู่กับหลายกลุ่มแหงๆ เพราะหลังจากที่เขาตอบคำถามเสร็จ อู๋ก็เห็นเขาสับเปลี่ยนไปยังอีกกลุ่มหนึ่งต่อ

 

“มันคงจะดีไม่ใช่น้อยเลยนะถ้าเรามีกองทัพบ้าง โชคร้ายจังที่ระดับของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีของความเป็นมนุษย์นั้นยังห่างไกลกับความศิวิไลซ์นัก”

 

“อย่าน้อยใจไปเลยน่า มันเป็นเรื่องน่าภูมิใจด้วยซ้ำที่มนุษย์อย่างเราสามารถพัฒนากองทัพเป็นขั้น 2 ได้ในเวลาอันสั้นน่ะ”

 

ดูพวกเขาคุยกันเกี่ยวกับกองทัพแล้ว อู๋ ฮ่าวเหรินไม่รู้จะแทรกตรงไหนดีเลย เขาไม่เข้าใจเรื่องพวกนี้ เพราะงั้นจึงได้แต่เงียบไปพักใหญ่ก่อนจะได้โอกาสและถามออกไป “มีใครพอจะมีหุ่นยนต์อุตสาหกรรมบ้างหรือเปล่า? ฉันต้องการมันในงานทดลองของฉันน่ะ?”

 

“หุ่นยนต์เหรอ? มีรุ่นใหม่ล่าสุดอยู่นะ” นั่นคือสมองแสง

 

ตระกูลของคนๆนี้เป็นผู้ริเริ่มธุรกิจสมองแสง เขามีความล้ำหน้ากว่าคนอื่นมากๆจนเป็นที่นับหน้าถือตา

 

“ช่วยส่งมันมาได้ไหม?”

 

“ไม่ได้ มันมีบางอย่างลึกล้ำอยู่ในนี้ มันต้องใช้กลุ่มระดับ 3 ถึงจะส่งได้”

 

อู๋ ฮ่าวเหรินพูดอะไรไม่ออก

 

“มีหุ่นยนต์ที่พอจะส่งผ่านซองแดงได้ไหม? ฉันต้องการอะไรที่มันง่ายๆเพราะจะเอามาใช้ในงานอุตสหกรรม ขอแค่มันทำตามคำสั่งได้ก็พอแล้ว”

 

หุ่นยนต์อุตสาหกรรมนั้นเก่ามากแล้ว คนในกลุ่มระดับต้นไม่มีใครมีมันเลย

 

เขาเห็นพ่อค้าอาวุธพูดขึ้นมาว่า “ถ้าต้องการหุ่นยนต์สำหรับต่อสู้ ฉันพอจะนึกอะไรออกอยู่ แต่ถ้าเป็นหุ่นยนต์อุตสาหกรรม หนำซ้ำยังเป็นอุตสาหกรรมเก่าด้วย ของพวกนั้นมันถูกกำจัดไปนานมากแล้ว ใช้การไม่ได้ ทำได้เต็มที่ก็แค่เป็นของสะสมของพวกที่ชอบสะสมหุ่นยนต์โบราณนั่นแหละ”

 

“ถ้างั้นพอจะช่วยหาโรงงานที่จะสร้างพวกมันใหม่ขึ้นมาซักตัวได้ไหม?”

 

“มันจะดีกว่าถ้าไปซื้อหุ่นยนต์อุตสาหกรรมรุ่นใหม่มาแทนนะ ฉันไม่รู้ว่านานขนาดไหนแล้วที่หุ่นเก่าๆพวกนั้นถูกกำจัดไป แต่ถ้านายต้องการจะสร้างมันใหม่ล่ะก็ นายคงต้องสร้างเครื่องมือพิเศษแล้วล่ะ”

 

อู๋ ฮ่าวเหรินฟังและคิดตาม ‘ถ้าซื้อได้ก็ซื้อไปนานแล้วโว้ย’

 

“งั้นช่วยแยกชิ้นส่วนแล้วส่งมาทีละชิ้นได้หรือเปล่า?”

 

“แยกชิ้นส่วน!?”

 

“พ่อค้าของเก่า นายคิดถึงเรื่องแยกส่วนได้ยังไงกันน่ะ? บางทีเราอาจจะใช้วิธีนี้ได้นะ ‘บางที’ รถบินได้ของฉันสามารถแยกส่วนและส่งไปยังกลุ่มระดับต้นได้” เจ้าแห่งรถบินได้พูดอย่างตื่นเต้น

 

แต่บริษัทพลังงานก็หยุดยั้งความคิดของเขาไว้แทบจะทันที

 

“อย่าแม้แต่จะคิดเชียว” เขากล่าว “นายคงไม่ได้คิดว่ามีคนเคยลองมาแล้วแต่อย่างน้อยๆหุ่นยนต์ก็เคยลองมันมาแล้ว”

 

“หากนายเป็นหุ่นยนต์ นายสามารถลบแกนพลังงานออกไปได้ แต่หุ่นยนต์ที่ไม่มีพลังงานแล้วมันก็ไม่ต่างจากกองเศษเหล็กหรอก” ชายชุดเกราะพูดเสริม

 

อู๋ ฮ่าวเหรินถึงกับงุนงงไปชั่วขณะเลย แต่เขาก็จำได้ว่าพลังงานที่ใช้ในอีกฝั่งไม่ใช่ไฟฟ้าหรือน้ำมันแต่เป็นพลังงานหินคริสตัล

 

พลังงานชนิดนี้ไม่เคยปรากฏบนโลกมาก่อนเลย ถึงแม้ว่าจะได้ตัวหุ่นยนต์มา แต่ก็ยังไม่สามารถใช้มันได้เพราะไม่รู้จะใช้พลังงานจากอะไรอยู่ดี

 

“อ่า หุ่นยนต์ที่ฉันต้องการ ดูท่าจะเป็นเจ้าตัวที่เก่าที่สุดที่ยังใช้พลังงานไฟฟ้าน่ะ”

 

“???”

 

“…”

 

“นายแน่ใจนะว่าพูดถูกแล้วน่ะ นายกำลังพูดถึงหุ่นยนต์ที่ใช้พลังงานไฟฟ้าเลยนะ!”

 

“บ้าไปแล้ว เจ้าสิ่งนั้นน่ะมันหายไปจากสารบบมากว่า 800 ปีแล้วนะ”

 

“มันก็ไม่ใช่เรื่องที่จะเป็นไปไม่ได้ขนาดนั้น ถึงเราจะไม่มีมัน แต่ก็ใช่ว่าพวกที่มีอารยธรรมต่ำกว่าเราจะไม่มีนะ” นักค้าพลังงานพูด

 

“พวกเขามีแน่ๆ แต่ใครจะว่างงานขนาดเอาของจากพวกชนชั้นต่ำมาส่งให้กันล่ะ เปลืองพลังงาน”

 

อย่างไรก็ตาม อู๋ ฮ่าวเหรินพอจะมองเห็นความหวังแล้ว เขาได้รับข่าวดีมาบ้างและเขาจะไม่ยอมแพ้

 

“ในเมื่อคุณรู้จักธุรกิจพลังงาน มีวิธีไหนบ้างที่เราจะได้มันมา?”

 

“ซักคนในตระกูลของฉันเคยทำธุรกิจแบบนั้นมาก่อน ไอ้ธุรกิจขายหุ่นตกรุ่นให้กับพวกชั้นต่ำน่ะ แต่มันก็นานมาแล้วน่ะนะ”

 

ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สามารถทำได้ถ้าไม่ขยายความให้ชัดเจนกว่านี้ อู๋ ฮ่าวเหรินรู้สึกได้ว่าคนๆนี้หมดแรงจูงใจและไม่สามารถช่วยเขาในการนำหุ่นยนต์พวกนี้ออกมาได้แน่ๆ

 

“หยกโบราณจากโลกเก่าหรือจะเป็นของโบราณจากโลกเก่า…ฉันว่าของพวกนี้ฉันมีอยู่นะ…. ขอแค่หุ่นยนต์อุตสาหกรรมซัก 5 ตัวที่เป็นช่วงต้นของการเข้าสู่ยุคเดินทางข้ามดวงดาว”

 

“โฮ่ ห้ามใครแย่งเชียว นายต้องการหุ่นยนต์สินะ ได้เลย ฉันจะให้คนของฉันผลิตมันให้นายเลย”

 

“เห้ยๆ อย่าได้ใจไปหน่อยเลยน่า พ่อค้าโบราณ นายมันฮีโร่จริงๆนั่นแหละ วัตถุโบราณเพียงนิดหน่อยก็แลกหุ่นยนต์ได้หลายตัวแล้ว รอก่อนนะ เดี๋ยวจะถามมาให้เลย”

 

ดูเหมือนว่าเหล่าผู้คนในนี้จะเปิดเวทีมวยกันซะแล้ว อู๋ ฮ่าวเหรินคิดกับตัวเอง ‘เป็นไปดั่งกลอุบาย’ ของพวกนี้ไม่ได้หายากอะไรขนาดนั้น เอาไว้จะซื้อใหม่ทีหลังละกัน

 

“ฉันต้องการหุ่นยนต์ นั่นคือทั้งหมดที่ต้องการ นายต้องส่งให้ฉันผ่านซองแดงและฉันจะส่งของพวกนั้นให้นาย”

 

ในครั้งนี้ไม่มีใครตอบเขา ถึงแม้ทุกคนจะออนไลน์ แต่พวกเขาก็กำลังง่วนกับการเสาะหาหุ่นยนต์ให้อยู่

 

หลังจากทิ้งข้อความไว้ อู๋ ฮ่าวเหรินก็ถอยกลับและเดินออกไป

 

เขาฉงนเล็กน้อยว่าเขาจะทำบริษัทเกี่ยวกับวัตถุโบราณดีหรือจะมีปัญหากับการแสวงหาโบราณวัตถุเหล่านี้

 

“อู๋เชิง ไปถนนโบราณวัตถุในเมืองกัน”

 

อู๋ ฮ่าวเหรินตัดสินใจหาผู้เชี่ยวชาญมาช่วยเขาในการสะสมโบราณวัตถุเหล่านี้หลังจากงานปัจจุบัน

 

มิเช่นนั้น มันจะไม่มีทางอัพเกรดระบบซองแดงแล้วในอนาคต

 

สำหรับของที่ถูกสร้างขึ้นมาแล้วตามสั่งที่ร้องขอไปในครั้งสุดท้าย ตอนนี้มันเสร็จและถูกส่งผ่านซองแดงมาแล้ว แต่ในปัจจุบัน เทคโนโลยีของโลกยังทำพวกนี้ไม่ได้

 

อีกฟากของซองแดงเริ่มเคลื่อนที่แล้วตั้งแต่โทรศัพท์ที่โทรศัพท์รุ่นโบราณถูกนำมาโชว์โดยมิสเตอร์เรด้าตามด้วยเหรียญทองแดง นั่นมันทำให้พวกเขารู้ว่า อู๋ ฮ่าวเหรินมีพวกวัตถุโบราณเหล่านี้ที่ซึ่งมาจากโลกยุคเก่าอยู่ในครอบครอง

 

ชิ้นส่วนของหยกที่มาจากโลกเก่าสำหรับโลกอีกฟากนั้น ถูกถือครองโดยพิพิธภัณฑ์ใหญ่ๆหรือไม่ก็ครอบครัวที่สืบเชื้อสายมาจากโบราณเท่านั้น!

——————–