CF:บทที่ 143 น้ำหอมเวทมนตร์

 

สาวเจ้าสเน่ห์นั้นรวดเร็วมาก ไม่นานนักก็มีตัวเก็บข้อมูลถูกส่งมาจากเธอ ซึ่งอู๋ฮ่าวเหรินรับมา แล้วคิดว่าจะเอาไปให้จี้แกะข้อมูลให้ทีหลัง

“ส่วนอันนี้เป็นตัวอย่างน้ำหอมที่กำลังจะวางขาย ถ้าใครอยากได้ก็เอาไปได้เลยนะ จะเอาไปให้ผู้หญิงที่ชอบก็ได้”

 

มือของอู๋ฮ่าวเหรินช้าเกินไปหน่อยเดียว, เขาพบว่าน้ำหอมพวกนั้นโดนฉกไปหมดแล้ว, คนพวกนี้ช่างไวกันจริงๆ

 

“ส่วนขวดนี้เป็นน้ำหอมเวทมนตร์ ต่างคนก็ต่างได้กลิ่นที่แตกต่างกันออกไป มันเป็นผลงานชิ้นเอกของชุดซีรีย์เวทมนตร์ เดี๋ยวจะส่งให้นะ”

 

แน่นอนว่า, คนอื่นๆต่างกำลังศึกษาน้ำหอมที่เพิ่งจะได้รับมากันอยู่ กว่าพวกเขาจะรู้สึกตัว, น้ำหอมขวดนั้นก็ถูกอู๋ฮ่าวเหรินคว้าไปอยู่ในมือเขาแล้ว

 

“ไม่คาดคิดนะเนี่ย, ว่าคนดังคนใหม่ของเราจะสนใจเรื่องแบบนี้ด้วย เขาคงจะเอาให้เทพธิดาหลังจากที่ศึกษาเสร็จแล้วแหงๆ

 

“ก็เป็นไปได้นะ ดูเหมือนพวกเราจะไม่มีโอกาสซะแล้วสิ”

 

อู๋ฮ่าวเหรินไม่ได้สนใจมุขตลกของคนพวกนี้มากนัก หลังจากที่คุยกับคนพวกนี้ต่ออีกสักพักหนึ่ง, เขาก็ออกมาจากกลุ่มเลเวลสองแล้วย้ายแวะไปดูกลุ่มเชฟบ้าง

 

เขาพบว่ากลุ่มนี้ก็ช่างเงียบสงบเหมือนเคย, แต่ถึงจะพูดอย่างนั้นก็เถอะ, แต่ตลอดเวลา, ก็จะมีเชฟบางคนได้ส่งอาหารที่ทดลองทำขึ้นมาใหม่, ซึ่งก็มักจะถูกฉกไปโดยกลุ่มพวกนักชิมที่เพิ่งเข้ากลุ่มมา

 

เมื่อมองดูแต้มอาหารของพวกเขา, แล้วหันกลับมาดูของตัวเอง, อู๋ฮ่าวเหรินทำได้เพียงแค่อิจฉาเท่านั้น, นี่สินะคือช่องว่างระหว่างเขากับคนพวกนั้น

 

 

คงจะเป็นการดีกว่าถ้าเลิกมอง, ว่าแล้วอู๋ฮ่าวเหรินก็ออกจากระบบซองแดง

 

เมื่อมองไปรอบๆ, เขาก็พบหญิงสาวคนหนึ่งกำลังอ่านหนังสืออยู่ อู๋ฮ่าวเหรินเอื้อมมือไปหยิบกระเป๋าแล้วหยิบขวดน้ำและน้ำหอมที่เขาเพิ่งได้ออกมา

 

ในตอนนั้นเอง, หญิงสาวคนนั้นหันหน้ามามองที่อู๋ฮ่าวเหริน, ก่อนที่จะหันกลับไปอ่านหนังสือต่อ

 

อู๋ฮ่าวเหรินในตอนนี้กำลังมุ่งความสนใจไปที่น้ำหอม แล้วดื่มน้ำไปพลาง

 

หลังจากที่เก็บขวดน้ำลงไป, เขาก็แกะเอาน้ำหอมออกมาจากกล่อง ซึ่งเขาเองก็ไม่รู้ว่าใช้วัสดุอะไรทำกล่องขึ้นมา จึงเอากล่องนั้นใส่ลงไปในกระเป๋า

 

มันจะเป็นการดีกว่าที่จะไม่ทิ้งของแบบนี้ไว้ เพื่อไม่ให้เกิดปัญหาใหญ่ขึ้นตามมาทีหลัง ถ้าเกิดมีคนเก็บกล่องนี้ไป

 

ตัวขวดนั้นดูปราณีตมาก และดีไซน์ออกมาเป็นรูปแฟรี่ ซึ่งผู้หญิงที่นั่งติดกันนั้นก็กำลังมองดูอยู่, ซึ่งเห็นได้ว่าเป็นขวดที่ออกแบบมาเพื่อดึงดูดใจผู้หญิงยิ่งนัก

 

ความสนใจของอู๋ฮ่าวเหรินในตอนนี้จดจ้องไปที่ขวดใบนี้ เขากดปุ่มที่อยู่ด้านบนขวดด้วยนิ้ว เพื่อทดสอบว่ากลิ่นของน้ำหอมนั้นเป็นอย่างไร มันจะเป็นเหมือนเวทมนตร์จริงหรือเปล่า

 

แต่ทว่า, แล้วเขาจะต้องรู้สึกผิดกับการกระทำของเขา และเข้าใจดีว่าคราวหน้าเขาไม่ควรที่จะใช้สิ่งของในอนาคตแบบนี้โดยไม่รู้ว่าอะไรคืออะไรก่อน, มิฉะนั้นแล้วคงได้สร้างปัญหาตามมาแน่

 

เขาคิดว่าแค่พ่นน้ำหอมออกมาก็ไม่น่าจะมีอะไร, แต่ทันใดนั้นเอง ก็มีช่องวงกลมปรากฏขึ้นมาเหนือขวดคริสตัล และในขณะที่เขากำลังรู้สึกงุนงงอยู่นั้นเอง, ช่องวงกลมนั้นก็ได้ขยายใหญ่ขึ้น

 

แล้วทันใดนั้นเอง, ก็มีแฟรี่ที่มีสีสันแบบเดียวกับขวดคริสตัลออกมาจากช่องวงกล่มนั้น มาอยู่ตรงหน้าเขา แล้วจากนั้นก็เคาะเขาทีหนึ่ง, ก่อนจะหายตัวไป

 

หญิงสาวที่อยู่ข้างเขาที่กำลังอ้ำอึ้งอยู่ จนกระทั่งแฟรี่นั้นได้หายไป, และเธอก็จดจ้องมาที่ขวดคริสตัลที่อยู่ในมือของอู๋ฮ่าวเหริน

 

ในตอนนี้, อู๋ฮ่าวเหรินก็เริ่มรู้สึกตัวแล้ว, เขาได้รู้สึกถึงเวทมนตร์และก็เข้าใจแล้วว่าทำไมมันถึงถูกเรียกว่าน้ำหอมเวทมนตร์

 

เขาพบว่าตอนนี้ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆเขานั้นกำลังจ้องมองมาที่เขา, เขาจึงหันหน้าไปหาเธอและยิ้มก่อนจะพูดขึ้น, “ไม่ต้องตกใจนะครับ, อันนี้คือขวดน้ำหอมที่เอาไว้ใช้เล่นมายากลน่ะครับ”

 

“อ๊ะ! ค่ะ”

 

เมื่อผู้หญิงคนนั้นได้ยินที่อู๋ฮ่าวเหรินพูด, สีหน้าของเธอก็กลายเป็นสีแดงขึ้นมา แต่ทว่า, เมื่อเห็นสายตาของอู๋ฮ่าวเหรินหันกลับไป, เธอก็ได้แต่คิดว่าชายคนนี้คงไม่ได้ตั้งใจที่จะใช้วิธีนี้จีบเธอหรอกมั๊ง

 

แน่นอนว่า เธอคิดไว้ไม่ผิด อู๋ฮ่าวเหรินนั้นไม่ได้มีความคิดแบบนั้นอยู่ในหัวของเขาอยู่แล้ว เขาแค่สงสัยและอยากจะทดลองประสิทธิภาพของน้ำหอม, ไม่ได้มีความเป็นอื่นเลย ยิ่งตอนนี้เขายิ่งไม่อยากเปิดเผยตัวเองต่อสาธารณชนอยู่แล้วด้วย

 

“น้ำหอมนี้กลิ่นหอมจังเลย คุณซื้อมาจากที่ไหนเหรอคะ?”

 

อู๋ฮ่าวเหรินนั้นพบว่ากลิ่นของน้ำหอมขวดนี้้นั้นดูเหมือนว่ามันจะไม่ผ่านระบบการดมกลิ่น แต่กลับตรงเข้าสู่ระบบรับรู้ของมนุษย์เลย,

 

มันทำให้ผู้คนนั้นได้กลิ่นที่ตัวเองชอบได้

สรุปแล้ว, น้ำหอมชนิดนี้นั้นมันไม่ได้มีกลิ่นหอมอะไรเลย, แต่มันกลับไปกระตุ้นระบบประสาทสัมผัส, ทำให้ผู้คนรับรู้ว่านี่เป็นกลิ่นที่พวกเขาชอบ

 

มันทำให้อู๋ฮ่าวเหรินคิดว่าถ้าเกิดใช้น้ำหอมนี้ท่ามกลางหมู่สัตว์, หวังว่ามันคงจะไม่กลายเป็นโศกนาฏกรรมหรอกนะ

 

ลองนึกภาพดูว่ามันทำให้สุนัขเมื่อได้ “กลิ่น” ของน้ำหอมนี้ และทำให้คุณมีกลิ่นเหมือนเนื้อขึ้นมา

 

“น้ำหอมขวดนี้ผมได้มาจากเพื่อนของผมน่ะครับ, ไม่ได้ซื้อมา”

 

หญิงสาวคนนั้นแน่นอนว่ารู้สึกผิดหวังเมื่อเธอได้ยินว่าเธอไม่สามารถหาซื้อได้, ก่อนที่เธอจะพูดกับอู๋ฮ่าวเหริน “คุณพอจะแนะนำเพื่อนคนนี้ให้ฉันบ้างได้มั๊ยคะ? ฉันต้องการที่จะซื้อน้ำหอมขวดนี้จากเขาบ้างน่ะค่ะ”

 

อู๋ฮ่าวเหรินเริ่มรู้สึกว่ากลิ่นหอมแปลกๆนี้เริ่มค่อยๆจางหายทีละเล็กละน้อย ดูเหมือนว่าน้ำหอมนี่น่าจะคงกลิ่นอยู่ได้ไม่นาน

 

แต่ถ้ามันสามารถคงกลิ่นอยู่ได้นานๆ ก็คงจะแปลกเหมือนกัน

 

“ขอโทษนะครับ, เพื่อนของผมไม่ได้ขายน้ำหอมขวดนี้หรอกครับ”

 

มองไปที่สีหน้าของอู๋ฮ่าวเหริน, และฟังคำปฏิเสธจากเขาแบบไม่มีลังเล, ทำให้หญิงสาวคนนั้นผิดหวังขึ้นมา

 

อู๋ฮ่าวเหรินเก็บน้ำหอมขวดนั้นลงไปในกระเป๋า พร้อมกับคิดว่าสิ่งของเอาออกมาจากซองแดง, เขาจะไม่ใช้มันอีก ถ้ายังไม่ได้ทดลองก่อน

 

โดยไม่สนใจหญิงสาวที่นั่งข้างๆเขา, อู๋ฮ่าวเหรินกลับเข้าไปยังระบบซองแดงอีกครั้ง และพบว่าคนในกลุ่มเลเวลหนึ่งนั้นเลิกคุยเรื่องเรือรบรุ่นใหม่ล่าสุดกันแล้ว

 

“พ่อค้าของเก่าพี่ใหญ่ของเรามาแล้ว”

 

“จริงๆผมมาที่นี่แล้วรอบนึง ผมเห็นพวกคุณคุยกันถึงเรื่องเรือรบรุ่นใหม่ล่าสุดกันอยู่ ผมไม่ค่อยเข้าใจเลยออกไป”

 

“จะว่าไป, ช่วงนี้เกิดอะไรขึ้นรึเปล่า? เหมือนไม่ค่อยเห็นคนหน้าใหม่เข้ามาในกลุ่มเพิ่มเลย?”

 

“เห็นเหมือนพูดกันว่าเทียนหยูกรุ๊ปนั้นกำลังปรับเปลี่ยนมาตรการใหม่กันอยู่ ไม่รู้ว่าเจ้าพวกบ้านั่นกำลังทำอะไรอยู่ ถึงได้เข้าไปทะเลาะพวกอารยธรรมที่สูงกว่าในสหพันธรัฐจักรวาลแบบนั้น”

 

“พวกนั้นสู้เพื่อหวังเอาสิทธิ์ในการใช้เทคโนโลยีส่งผ่านพลังงานน่ะ ซึ่งเดิมทีพวกอารยธรรมที่สูงกว่านั้นเป็นเจ้าของเทคโนโลยีพวกนี้แต่เพียงลำพัง, แต่ได้ยินมาว่าพวกเขานั้นได้ทำเรื่องที่ไม่น่าดูไว้มากมาย และในตอนที่เรากำลังทำสงครามอยู่กับพวกแมลงนั้น พวกเขาก็อยู่ด้วย และก็เป็นช่วงสงครามนั้นที่ทำให้พวกเราได้ข้อมูลเรื่องเทคโนโลยีส่งผ่านพลังงาน แล้วก็เกิดมาเป็นระบบซองแดงนี้ในที่สุด”

 

สุดหล่อโคตรเจ๋งก็พูดขึ้นบ้าง: “ในตอนนี้, มีพวกจากอารยธรรมอื่นมากมายต้องการที่จะเข้าร่วมระบบซองแดงด้วย ดังนั้น,โควต้าของการเข้ากลุ่มเลเวลหนึ่งจึงถูกปิดชั่วคราว และจะยังไม่เปิดจนกว่าพวกอารยธรรมนั้นจะเข้ามาร่วมเรียบร้อย”

 

คนขี้เมาพูดขึ้นอย่างตื่นเต้น, “นี่อาจจะเป็นเรื่องที่ดีมากก็ได้ ข้าได้ยินมาว่ามีสาวสวยมากมายอยู่ในอารยธรรมแฟนตาซี ถ้าพวกนั้นได้เข้าร่วมแล้ว, บางทีพวกเราอาจจะมีโอกาสได้ไปที่นั่นเพื่อไปดูไปชมบ้างก็ได้นะ หรือบางทีอาจจะได้เก็บเกี่ยวอะไรที่คาดไม่ถึงกลับมาด้วยก็ได้นะ”

 

“เจ้าคนที่หัวเต็มไปด้วยอสุจิ ถ้าคุณไม่ต้องการโดนแบนถาวรล่ะก็, มันจะดีกว่าถ้าคุณจะไม่คิดอะไรแบบนี้นะ” นักวิจัยพูดขึ้นมาอย่างรังเกียจ

 

“นั่นสิ พวกผู้หญิงของพวกอารยธรรมแฟนตาซีพวกนั้นจะต่างจากมนุษย์อย่างพวกเรา เป็นไปได้ก็อย่าคิดแบบนั้นจะดีกว่า มีคนเคยบอกว่ามีคนเคยแอบเข้าไปแล้วก็ต้องมีใช้ชีวิตอย่างยากลำบาก แต่ว่านะ, การที่มีอารยธรรมอื่นมาเข้าก็ดีอยู่นะ การเข้าร่วมของพวกเขาจะทำให้มีการแลกเปลี่ยนสิ่งของต่างอารยธรรมเกิดขึ้น” พ่อค้าอาวุธกล่าว

 

“เดี๋ยวนะ ได้ยินมาว่าระบบซองแดงนั้นจะอัพเดทในอนาคต กฏต่างๆจะเริ่มเข้มงวดมากขึ้น และดูเหมือนว่าจะมีระบบพิเศษในใช้ในแต่ละเลเวล, ซึ่งจะสามารถใช้งานได้เมื่อผ่านเงื่อนไขนั้นๆ”

 

ฟังดูคนพวกนี้คุยกัน, อู๋ฮ่าวเหรินก็คิดว่าระบบซองแดงนั้นกำลังจะมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ซึ่งเขาไม่รู้ว่ามันจะมีผลอะไรกับตัวตนของเขารึเปล่า

 

แต่สิ่งที่เขาไม่รู้คือการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้นั้นมันเกิดขึ้นได้เพราะตัวเขาเอง

———————-