CF-บทที่ 283 เรือดําน้ําที่ถูกจม

 

บริเวณนี้ค่อนข้างใกล้กับทะเลจีนใต้มาก, เป็นบริเวณที่มีเรือรบของอเมริกาอยู่กันอย่างคึกคักแต่อ่าวเหรินนั้นไม่ได้สนใจที่จะระเบิดเร็อพวกนี้ในตอนนี้

 

ยิ่งไปกว่านั้น, ด้วยพลังทําลายของระเบิดนี้มันก็ยังไม่เพียงพอที่จะทําลายเรือรบพวกที่ลอยอยู่บนทะเลพวกนี้ได้ แต่ถ้าเป็นเรือดําน้ําก็จะเป็นอีกเรื่อง, ตราบเท่าที่ระเบิดตรงบริเวณที่ถูกต้อง การจมก็ไม่ต้องพูดถึง

 

ด้วยความเร็วของหุ่นยนต์ตัวนั้นเคลื่อนไหวใต้น้ําเร็วมาก อีกทั้งยังติดตั้งระบบอําพรางทําให้ไม่สามารถถูกตรวจพบได้

 

ส่วนเรือดําน้ํานั้นยังคงทําการค้นหาสมบัติอยู่ต่อไป แต่ได้คํานวณไว้แล้วว่าจะต้องอยู่ ในบริเวณนี้ที่ไหนสักแห่งแน่

 

นอนอยู่บนเตียง, อู่ฮาวเหรินมองดูภาพที่ฉายจากหุ่นยนต์ที่กําลังว่ายน้ําอยู่ในทะเล เขาคิดว่าวันหนึ่งถ้าเขานั้นไม่จําเป็นต้องกังวลว่าจะมีปัญหาตามมาแล้ว เขาเองก็อยากจะว่ายใต้ทะเลเหมือนกัน

 

“ขี้, มีข้อมูลพวกสิ่งลี้ลับที่ยังพิสูจน์ไม่ได้ของโลกในข้อมูลของคุณบ้างไหม?”

 

“ไม่, ข้อมูลพวกนั้นไม่มีบันทึกอยู่ในอนาคตเลย เป็นไปได้ว่ามันอาจจะสูญหายไปในช่วงยุคมืดก็เป็นได้, คุณต้องการจะสํารวจความลับพวกนั้นเหรอ?”

 

อู่ฮาวเหรินมองดูปลาที่กําลังว่ายน้ําอยู่ในท้องทะเลและพูดขึ้น “ในฐานะมนุษย์บนโลกแล้วฉันเองก็สงสัยในเรื่องลี้ลับพวกนี้อยู่เหมือนกัน, ถ้ามันสามารถถูกแก้ไขได้ แน่นอนว่าฉันอยากจะรู้ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่, ถึงแม้จะมีบางคนบอกว่าเรื่องพวกนั้นมันเป็นแค่เรื่องที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อหลอกก็ตาม”

 

“มันขึ้นอยู่กับคุณว่าจะหาคําตอบพวกนั้นหรือไม่”

 

“ฮ่าๆ เรื่องแบบนี้มันน่าสนใจจริงๆนั่นแหละ, ถ้ามีเวลา เราไปดูสถานที่ในตํานานพวกนั้นด้วยตาตัวเองกันเถอะ, บางที่เราอาจจะพบร่องรอยของอารยธรรมอื่นๆบนโลกก็ได้”

 

“อ๊ะ, เดี๋ยวก่อนนะ , ควบคุมหุ่นให้ถอยหลังหลับไปนิดนึ่ง”

 

เมื่อซักครู่, อู่ฮาวเหรินเหมือนจะเห็นแสงของหุ่นยนต์สะท้อนเข้ากับอะไรบางอย่าง

 

“ใช่, ตรงนั้นแหละ, อะไรที่สะท้อนแสงไฟกลับมานะ? ช่วยว่ายไปดูตรงนั้นให้หน่อย”

ในกองสาหร่ายทะเล, อ่าวเหรินก็พบบางอย่างที่กําลังสะท้อนแสงไฟอยู่ สายตาของเขาเบิกกว้างขึ้นมา

 

” จี้, ควบคุมหุ่นยนต์ให้ขุดลงไปเร็วเข้า, ดูเหมือนเราจะเจอเรือสมบัติแล้วล่ะ”

 

เครื่องลายคราม, สิ่งที่สะท้อนแสงไฟกลับมานั้นจะต้องเป็นชิ้นส่วนของเครื่องลายครามแน่ๆ ซึ่งทําให้อู่อ่าวเหรินนั้น รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา เพราะในช่วงที่ผ่านมานี้ เครื่องลายครามที่ถูกปั้นขึ้นมาโดยช่างฝีมือพวกนี้ มันถูกซื้อไปโดยคนในยุคนั้นจนหมดที่เขามีแล้ว

 

มองดูของโบราณที่ค่อยๆร่อยหรอลงไปเรื่อยๆ

 

จริงๆ ก็มีของโบราณอีกมากมาย, แต่อู่ฮาวเหรินนั้นยังไม่กล้าพอที่จะส่งพวกมันลงไปในของแด

 

ในตอนนี้เราเริ่มที่จะขาดของโบราณประเภทนี้แล้ว ถ้าเราสามารถค้นหาเรือบรรทุกเครื่องลายครามพวกนี้ในทะเลได้ โดยไม่สําคัญว่ามันจะแตกหรือไหม”

 

ตัวยการขุดคุ้ยอย่างรวดเร็วด้วยมือโลหะของหุ่นยนต์แล้ว ตาของอู่ฮาวเหรินก็ได้เป็นป ระกายขึ้นมาและซากเรือที่จมลงไปนั้น ดูเหมือนจะเป็นเรือลําใหญ่มากเสียด้วย

 

ไม่นานนัก, อู่ฮาวเหรินก็ถึงกับทรุด “นี่มันอะไรกัน? นึกว่าจะเป็นเรือไม้ซะอีก แต่กลับเป็นเรือเหล็กในสงครามโลกครั้งที่ 2 ไปซะได้”

 

“มันเป็นเรือรบเหล็ก, ตูค่อนข้างใหญ่มากซะควย, ถ้ามันสามารถถูกกู้ขึ้นมาได้ บางทีอาจจะใช้เป็นของโบราณก็ได้คะ, ซึ่งอาจจะมีใครต้องการมัน”

 

“เหิม, มีคนต้องการเรือฟริเกตแบบนี้ด้วยเหรอ?”

 

” แน่นอน, บริษัทที่ผลิตเรือรบพวกนั้น อาจจะเอาไปใช้ในการจัดแสดงก็ได้คะ

 

อู่ฮาวเหรินรู้สึกอึ้งไปชั่วขณะ เช่นเดียวกับตอนเรื่องของโทรศัพท์มือถือ, คนเฉพาะด้านเท่านั้นที่อยากจะได้สิ่งนี้ เรือนี้ก็เช่นกันมันอาจจะมีค่าถึง หลายล้านเหรียญพลังงานก็เป็นได้ถ้าเป็นของที่ มาจากโลกยุคนี้, ถึงยุงตัวจะเล็กแต่ก็ยังมีเนื่อ!”

 

“จากบันทึกดูเหมือนว่าเจ้าตัวใหญ่นี้จะนอนอยู่ใต้ทะเลนี้มานานแล้วและจะถูกกู้ขึ้นมาหลังจากที่มีการพัฒนาเรือรบใต้ทะเลขึ้นมาในอนาคต, แล้วก็ จะมีเรือสมบัติแบบนี้ถูกพบอีกมากมายแค่ใหนนะ?

 

ไม่นานนักก็มีแผนที่ปรากฏขึ้นมาตรงหน้าของอู่อ่าวเหริน, ซึ่งเขาพบว่าแผนที่นี้คือแผนที่ได้ทะเลที่ถูกวาดขึ้นมาโดยหุ่นยนต์

 

มีหลายจุดที่ถูกทําเครื่องหมายเอาไว้, เช่นทรัพยากรใต้ทะเลที่มีค่า, รวมถึงบันทึกของการแพร่พันธุ์ปลา และบันทึกทางชีววิทยาต่างๆ

 

“ในปัจจุบัน, หุ่นยนต์ได้ทําการสํารวจออกไปเป็นบริเวณกว้าง, มีเรือสมบัติ 58 ลําที่ถูกค้นพบแต่ยังไม่ได้ทําการขุดคุ้ยขึ้นมา แค่ทําการบันทึกตําแหน่งเอาไว้เท่านั้นค่ะ, แล้วก็ ยังมีถ้ำแปลกๆอีกสองจุดที่ถูกค้นพบ ซึ่งสงสัยว่าอาจจะเป็นที่ๆโจรสลัดใช้ซ่อนสมบัติเอาไว้ก็เป็นได้, ที่ งมันอยู่ที่บริเวณนี้”

 

อู่ฮาวเหรินพบว่าบริเวณที่ได้บอกเอาไว้นั่นมันค่อนข้างใกล้กับไต้หวันมาก, ซึ่งอาจจะ ถูกทิ้งไว้โดยโจรสลัดยุคโบราณก็เป็นได้

 

“อ๊ะ จริงด้วยสิ, เอาไว้เราค่อยมากู้ซากใต้ทะเลหลังจากที่การยกเครื่องเรือของพวกเราเสร็จก่อนก็แล้วกัน”

 

จริงๆแล้ว, การกู้ซากเรือนั้นสามารถทําได้เลยทันที, แต่ในเวลานี้ ฮ่าวเหรินยังยุ่งกับอย่างอื่นอยู่ จึงยังไม่สามารถเก็บกู้ได้ในตอนนี้”

 

หุ่นยนต์ก็มุ่งหน้าไปต่อ, ขณะที่เครื่องบินโดรนจิ๋วกําลังเคลื่อนที่ไปตามทะเลและกําลังมุ่งหน้ามาที่น, เพื่อให้ระเบิดพลังงานกับหุ่นยนต์ และออกตามหาเรือดําน้ําที่เป็นปัญหาที่เคยชี้ตําแหน่งเอาไว้

 

เขาไม่รู้ว่าใช้วิธีอะไรที่ทําให้เขาสามารถค้นหาเส้นทางของเรือดําน้ําใต้, แต่แน่นอนว่าใช้ได้ในระยะที่จํากัด

 

ยิ่งไปกว่านั้น, มีเรือดําน้ํามากมายที่อยู่ในใต้ทะเลนี้, เรือดําน้ําหลากหลายประเทศถูกพบเข้าที่นี้

 

แต่แน่นอนว่า, มีพลุกพล่านอยู่ในน่านน้ํานี้มากที่สุดก็คือจีน, อเมริกาและญี่ปุ่น

 

ตราบเท่าที่ไม่พบกับเรือดําน้ําจีน, หุ่นยนต์ค้นหาสมบัติก็จะเอาระเบิดไป และไปยังพื้นที่ที่กําหนดไว้ และเริ่มการค้นหา

 

” พบสัญญาณแล้ว, ทําการล็อคเป้าหมาย”

 

“ดูก่อนว่าใช่เรือดําน้ําของประเทศนั้นรึเปล่า, อย่าให้ผิดพลาติละ, ไม่งั้นอาจจะจมเรือดํานาของประเทศเราเองได้”

 

ไม่นานนักอู่ฮาวเหรินก็พบเรือดําน้ํา, เมื่อเขามองเห็นพระอาทิตย์สีแดงที่ด้านหลังของเรือดํา น้ำเขาแทบไม่ต้องคิดทันที, มันคือเรือดําน้ําของญี่ปุ่นแน่นอน

 

“ช่างเถอะ, น่าจะลํานี้แหละ, ล็อคเป้าหมายได้”

 

อู่ฮาวเหงินใช้ระบบพลางตัวกับระเบิดพลังงานที่หุ่นยนต์ถือไว้ด้วยและติดตั้งเข้า กับใบพัดพิเศษเอาไว้

 

ตราบเท่าที่ญี่ปุ่นค้นหาคําตอบของการจมเรือดําน้ํา จะต้องพบว่า “ตอร์ปิโดใต้น” นี้จะต้องเกี่ยวข้องอะไรกับอเมริกาแน่ๆ

 

กว่าทางเรือดําน้ําญี่ปุ่นจะรู้ถึงอันตรายเข้า, ระเบิดพลังงานที่ได้โดนเข้ากับเรือดําน้ําเต็มๆ และแรงระเบิดของมันก็ได้ทําให้เป็นรูขนาดใหญ่เกิดขึ้นที่ผิวชั้นนอกของเรือดำน้ำ

 

มองผ่านหุ่นยนต์ อู่ฮาวเหรินพบว่าเรือดําน้ําเริ่มที่ลอยตัวขึ้น, พวกเขาเริ่มที่จะไต่ระดับขึ้นสูงเพื่อให้เรือดําน้ํารอด

 

แต่ทว่า น้ำไหลทะลักเข้ามาเร็วมาก ในขณะที่ความเร็วในการลอยลํานั้นข้ามาก, ไม่นานนักความเร็วในการลอยตัวของเรือดําน้ําก็ค่อยๆตกลงไป

 

” หมดความหวังที่ลอยตัวในทะเลแล้ว ถ้าพวกเขาไม่หนี้ผ่านแคปซูลกู้ชีพ, พวกเขาก็คงจะจมลงกันทะเลไปพร้อมกับเรือดําน้ํานั่นแหละ”

 

แน่นอนว่า, เป็นไปตามที่คาดการไว้ เรือดําน้ํานั้นหยุดการลอยตัวแล้ว และเริ่มจมลงสู่ก้นทะ

 

ทันใดนั้น ก็มีอะไรสักอย่างที่เหมือนแจกันทรงรีขนาดใหญ่ดีดออกมาจากเรือดําน้ํา ไม่ ต้องบอกก็รู้ได้เลยว่ามันคือแคปซูลหลบหนี

 

แต่อู่ฮาวเหรินนั้นยังสงสัยอยู่ว่า, แคปซูลนั้นใหญ่พอที่จะช่วยทุกคนหนีออกมาจากเรือดําน้ำได้หรือไม่?

 

มองดูเรือดําน้ําที่จมลงไป มันบังเอิญมากที่ไม่ไกลเหมือนจะมีเรือดําน้ําของอเมริกาอยู่ด้วย

 

อู่อ่าวเหรินถึงกับพูดอะไรไม่ออก และคิดว่าโชคดีอะไรอย่างนี้ พวกเขาโผล่มาที่นี้จริงๆ ราวกับว่าพวกต้องการรับผิดแทนยังไงอย่างงั้น

 

เรือดําน้ำลํานั้นไม่ได้รีบรุดเข้ามาหาเรือดําน้ําญี่ปนเมื่อพวกเขาพบเหตุการณ์นี้, แต่ดู เหมือนกําลังมองหาสาเหตุในการจมของเรือดําน้ําญี่ปุ่นอยู่

 

ในขณะที่เรือดําน้ําของญี่ปุ่นยังไม่ทันได้จะจมลงสู่ก้นทะเล เรือดําน้ําของอเมริกาก็เชิดหัวขึ้นและลอยลําอย่างรวดเร็ว

 

อู่ฮาวเหรินไม่สั่งให้หุ่นยนต์ลอยตามขึ้นไป, แต่เขาสังเกตุได้ว่าเรือดําน้ําของอเมริกานั้นมีท่าทีแปลกๆ

 

ในขณะที่เรือดําน้ําของญี่ปุ่นถูกโจมตีนั้น ได้มีคนข้างในได้ส่งสัญญาณฉุกเฉินออกไป, กองกําลังป้องกันตนเองทางน้ําของญี่ปุ่น ที่ได้รับสัญญาณนี้ ก็ไม่อยากจะเชื่อและได้ส่งเรือรบออกไปยังน่านน้ําในบริเวณนั้นด้วยความเร็วสูงสุด

 

ในขณะเดียวกัน, ก็มีเรือรบของอเมริกาได้มุ่งมายังที่น่านน้ําแห่งนี้ด้วยเช่นกัน

 

คนทั้งสองกลุ่มก็ได้มารวมตัวกัน, พร้อมด้วยกันปรากฏขึ้นมาของเรือดําน้ําของอเมริกา ซึ่งในตอนนี้มีใครบางคนกําลังอยากรู้จะแย่แล้วว่าทั้งสองฝั่งนั้นจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร?

–

–

–

–